Moja Grecja - Ελλάδα μου - MCR

Po powrocie zabieram familię "na miasto" idziemy kupić bilety na pociąg z Diakofto do Kalavryty. Junior jest ogromnym fanem Tomka i Stacyjkowa, ta wycieczka na pewno mu się spodoba



Od kilku lat trasę obsługują nowe składy Stadlera



klimatyzowane, wygodne, choć jak dla mnie nie mające klimatu starych diesli. Szkoda, że te ostatnie nie wykonują choć raz dziennie jakiegoś kursu



Bo te zupełnie stare - parowozy - poza zdaje się jednym, stanowią jedynie pomnik



Bilety kupione. Junior jedzie bez opłat, my mamy miejscówki. Do odjazdu pociągu pozostają dwie godziny, zatem jest czas na to aby trochę przeplanować dzień. Jedziemy do Tetramythos Winery na pierwsze, z bardzo wielu , zaplanowanych winnych zakupów.



Bardzo lubię to miejsce i wina. Szczególnie endemiczny szczep Mavrokalavrytino.









Planowałem jeszcze wjechać do Aghios Nikolaos, będącym pięknym, zrujnowanym bizantyjskim kościołem położonym na wysokim wzgórzu nad Trapeza.
Upewniłem się tylko w winnicy czy wjadę tam bez 4x4 ale...zabrakło czasu. Trzeba wrócić do Diakopto i wsiadać do pociągu

Zastanawiałem się, czy pojechać pociągiem do Kalavryty, posiedzieć trochę w mieście, coś zjeść i dopiero wrócić, czy też kupić bilet powrotny na następny skład. Choć ta druga opcja oznaczała, ze w Kalavryta będziemy jakieś 5 minut, to zdecydowałem się na nią.
Junior miał ogromną radochę z podróży szczególnie, że połowę trasy przejechał w kabinie maszynisty, zajmując się dostarczaniem hałasu ))





Po ponad godzinie jazdy docieramy do miejsca docelowego.



5 minut postoju, wsiadamy ponownie i wracamy do Diakopto. Szybko do auta i ponownie w stronę...Kalavryty mijając po drodze Tetramythos. Tak wiem, że to marnowanie paliwa, ale nie zamierzałem wozić wina w bagażniku przez kilka godzin. Szczególnie w taki upał. Napój Dionizosa miał dotrzeć do Polski w pierwotnej formie, nie zaś w postaci octu.

Droga przez góry jest urocza...





W Kato Lusi odbijam w prawo w stronę pierwszego przystanku - pozostałości po starożytnym Lousoi. Na Google Earth znalazłem 3 miejsca, które chciałem odwiedzić, parkuję auto przed pierwszym.
Niestety - jest ono zajęte przez Archeologów. Pytam o zgodę na zdjęcia i otrzymuję odpowiedź, że tak niechętnie. A już na pewno nie mogą to być foty wykopalisk.
Robię więc co mogę



pytam o szczegóły dalszych wykopalisk



i otrzymuję informację, że jeśli chodzi o zdjęcia to muszę podejść i zapytać, przy czym najprawdopodobniej nie będę mógł ich robić.
Szkoda, ale jak mawia Junior "co zrobić". Wracam do głównej drogi i kieruję się w stronę kolejnego planowanego przystanku.
Ponownie starożytne Lousoi.







Kawałek dalej znajdują się jeszcze pozostałości świątyni z 3w pne





Wracamy do Kato Lusi i obieramy kierunek na Klitorie.



w której zatrzymujemy się na szybkie jedzenie i picie i ruszamy dalej, by po kolejnych 1,5km dotrzeć do znaku wskazującego zjazd na starożytny Klitor.

Są tu ruiny świątyni





które odnajduję bez problemu - leżą obok bardzo wąskiej, szutrowej drogi



a także teatru, którego nie odnalazłem (a wystarczyło zerknąć do Google Earth ) oraz innych ruin, do których - nie wiedzieć dlaczego - nie dotarłem

Teraz kierunek Kalavryta, ale drogą okrężną. Przed Goumenissa ponownie skręcam w bok, tu moim celem są pozostałości po mykeńskim cmentarzysku. Zupełnie nieoznaczone z drogi, nieopisane i pozostawione na dziko. Szkoda, bo wrażenie robią spore.









Stąd już prosto do Diakofto





Trzeba coś zjeść, trochę odpocząć i przygotować się do jutrzejszej wyprawy

27/06/2017
Wstajemy dosyć wcześnie, dziś do pokonania...cały Peloponez. Z północy na południe.
Niestety problem z promami mocno mi skomplikował podróż. Pierwotnie mieliśmy jechać do Sparty i zostać na noc w Mistra, a na drugi dzień rano wyjechać na spokojnie, pozwiedzać i dotrzeć po południu do Gythio. Tam wpakować się na prom i dotrzeć na Kythire. Pływający złom (może to i dobrze), czyli 42 letni prom Lane Lines odmówił posłuszeństwa i na kilka tygodni przed wyjazdem, codziennie, otrzymywałem informację o jego naprawie. Że popłynie jutro, a później znów jutro i tak ponownie jutro.
Anulowałem zatem bilety i skorygowałem plany. Do 14 muszę być już za Spartą - jestem umówiony w winnicy Giannopoulou. Musiałem też zadzwonić do biura sprzedającego bilety na prom w Neapoli i na szybko szukać jakiegoś noclegu.
Sporo emocji, ale warto, no i udało się

Tak więc śniadanie, żegnamy się z właścicielem i opuszczamy zarówno Chris Paul jak i Diakopto, miając po drodze niezliczoną ilość urokliwych wiosek i małych miejscowości.
Jedzie się naprawdę przyjemnie



Po kilku godzinach docieramy do Mesino, w którym skręcam w prawo w kierunku Feneos. Przed miastem znajduje się znak, kierujący w stronę stanowiska archeologicznego



Najpierw widzimy nieoznaczone i nieopisane pozostałości po zabudowaniach by po kilkunastu metrach dotrzeć do głównego miejsca





Prace wykopaliskowe w okolicach wciąż trwają, czego efektem jest odnalezienie pozostałości po murach obronnych oraz 5 wieżach. Do nich jednak nie jedziemy.
Potrzebuję trochę czasu na odpoczynek i zwiedzanie Stymfalii. Byliśmy tam kilka lat temu, ale wtedy zwiedzanie ograniczyłem wyłącznie do ruin Monastyru Zarakas. Tym razem za cel obrałem wszystkie antyczne pozostałości po Stymfalos.

Najpierw rzut oka na mapę



i ruszamy





ścieżka jest pięknie przygotowana do zwiedzania. Podczas pierwszego pobytu w 2012 chaszcze i inne zarośla skutecznie zniechęciły mnie do dotarcia tutaj











Ścieżką można zejść na dół - niemal do samego jeziora Zamiast tego, familia czeka, wracam do auta i postanawiam podjąć próbę dojechania w jeszcze jedno miejsce. Do pozostałości po dawnych domach oraz ruin teatru







Czas nieubłaganie leci. Do 14 jego zapas mocno się skurczył, muszę więc na szybko zmodyfikować przejazd. Trzeba będzie ominąć teatr w Orchomenos i okoliczne zabytki i jak najszybciej dostać się na autostradę. Idealnie będzie zatem przejechać przez Nemeę i dalej w stronę Sparty, gdzie kończy się droga szybkiego ruchu.
Przez królestwo Leonidasa przejeżdżam i na 10 minut przed zamknięciem docieram do Giannopoulou http://www.giannopouloswines.gr





Jadąc dalej na południe mijamy niezliczoną ilość gajów oliwnych oraz sadów cytrusowych





Jeszcze tylko pozostałości starożytnej Plitry









swoją drogą, Grecy mają fantazję w budowaniu dróg szczególnie tych prowadzących donikąd



Zanim Neapoli zjeżdżamy do Pounty. Nie tym razem nie przeprawiamy się na Elafonisos, tylko szukam pozostałości po dawnym Pavlopetri.
Od strony lądu widoczne jest tylko cmentarzysko, reszta pod wodą...











Nareszcie Neapoli. Jeszcze tylko odebrać bilety na poranny prom, coś zjeść i można spać
Wyjątkowo męczący dzień...

28/06/2017.
Kythira. Poranny prom i po półtorej godziny jesteśmy w porcie Diakofti. Pozostaje jeszcze przejazd do Kalamos, gdzie spędzimy kilka najbliższych dni



Przywitaliśmy się z Elizabet. Jeszcze tylko prysznic, coś do jedzenia i picia i można ruszyć w drogę. Dziś lekko, potrzebujemy odpocząć



Najpierw Chalkos, najbliżej nas położona plaża. Prowadzi do niej dobra, szutrowa droga







fajne miejsce, ale nie powala Szukamy dalej. Następny punkt - Fyri Ammos, również bardzo blisko Kalamos



tutaj zdecydowanie nam się podoba zostajemy na kilka godzin, płacąc 5EUR za parasol.

Po leniuchowaniu trzeba się zbierać, nie jedziemy jednak bezpośrednio do Kalamos. Najpierw z asfaltówki skręcam w szutrową drogę prowadzącą do Aghios Theologos



później Sotiras



Mijamy Kalamos i kierujemy się do Kapsali na jakieś jedzenie









Najedzeni i napojeni zatrzymujemy się jeszcze na chwilę na targowisku w Livadi



tamtejszy - remontowany - Aghios Andreas



Sotiras



i małe zakupy w Ceramics Roussos



Resztę dnia spędzamy na tarasie

29/06/2017.
Muszę przyznać, ze wybór miejsca noclegowego na Kithirze był idealny. Właścicielka Villana Studios - Elizabeth - serwuje codziennie domowe śniadania.
Jak nie omlet ze świeżymi warzywami, to spanakopita, tiropita oraz inne lokalne doskonałości. Do tego owoce, kawa i bugatsa. Uch

Urlop to jednak nie tylko jedzenie. Pora wyruszyć na kolejną wyprawę. Trochę pozwiedzać i trochę poleżeć na plaży.

Z Kalamos udajemy się na północ w stronę Livadi i dalej Potamos, przed którym skręcam w nieoznaczoną drogę prowadzącą do Monastyru Osios Theodoros. Brama była otwarta



mogłem więc wejść do środka i pokręcić się trochę robiąc zdjęcia



Kilometr dalej szutrowa droga prowadzi do bizantyjskiego Aghios Nikon



Dalej mogłem jeszcze jechać do Aghios Onoufrios ale odpuściłem, choć droga była dobrej jakości (muszę przyznać, że tak dobrych tras szutrowych jak na Kithirze nie widziałem nigdzie).



W Logothetianika zatrzymuję się na chwilę przy Aghios Minas



i jedziemy dalej wąską, asfaltową drogą, zobaczyć jak wygląda plaża Lykodimou, która okazuje się uroczym - fotogenicznym - miejscem.







nasze plany dotyczą jednak plażowania jeszcze bardziej na północ, więc mimo fajnych warunków (jest tu również kantyna) zawracamy i tą samą drogą udajemy się do Potamos





Jeszcze tylko stare domostwa w Karithianika



i te nowsze



mijamy Karavas i zatrzymujemy się na dłuższy postój w Platia Ammos.





rozkładamy leżak i oddajemy się leniuchowaniu, z którego najbardziej zadowolony wydaje się być Junior



Tak mija kolejnych kilka godzin. Platia Ammos to plaża piaszczysto-żwirkowa, szeroka i fajna do zabaw z dziećmi. Kolejnym powodem, dla którego ją wybrałem, jest chęć dotarcia to najbardziej na północ wysuniętego miejsca Kythiry - Aghios Nikolaos.
Prowadzi tam szutrowa droga, którą postanawiam pokonać z dwóch stron. Dojechać od Platia Ammos i wrócić do Karavas.
Jedzie się naprawdę dobrze, a można tu znaleźć nawet imponujące skrzyżowania



na rozwidleniu, którego jedna odnoga prowadzi do latarni morskiej, pytam o zgodę na godzinny spacer i zostaję wyśmiany tego się spodziewałem niestety. Z Juniorem tam nie pójdziemy, a zostawienie familii tak długo w aucie byłoby niepoważne. Jedziemy zadem dalej, patrząc na latarnię z oddali





miejsce to wzięło swoją nazwę od tutejszej kaplicy



a z jego uroku





korzystają również naturyści. W zasadzie to nie jedna, a dwie plaże.

Kilka oddechów i wracamy. Robimy się trochę głodni. Docierając do słynnego już skrzyżowania nie wracam do Platia Ammos, tylko skręcam w stronę Karavas.
Droga jest niezła, ale odczuwalnie gorsza od tej z Platii. Mijając niezauważony zjazd do Krioneri, skręcamy w ekstremalnie wąską (dwukierunkową, ciekawe jak tu się mijać ) drogę prowadzącą do kilku źródeł w Karavas





Junior zasnął, Asia zostaje z nim w aucie - na ocienionym parkingu obok tutejszej tawerny - ja biegnę szybko zrobić kilka zdjęć







Wyjazd stąd w stronę Potamos nie jest taki prosty - szerokość drogi powoduje, że muszę kawałek cofnąć się w kierunku, z którego przyjechaliśmy, zawrócić i dopiero przejechać skrzyżowanie prowadzące do centrum Karavas. Nie było szans na to, żeby w nie skręcić z drogi wyjazdowej. Chyba, że ktoś przyjechał tu quadem albo rowerem

Wyjeżdżamy z Karavas



jedziemy jeszcze do Gerakari



i teraz już w stronę Potamos





kupujemy coś do picia, do tegoo owoce (arbuz!!!:) ) i warzywa i wracamy na parking. Junior zamiast do auta chce jednak spędzić trochę czasu z tutejszymi owcami







Wizytę w tutejszej winnicy zaplanowaną miałem na późniejszy dzień i byłem mocno zaskoczony tym, że na wyspie powstała druga - Firrogi. Zatrzymałem się z ciekawości i kupiłem kilka butelek na spróbowanie. Ciekawe, choć daleko im do doskonałości Stratigos Wines.



Stąd już prosto do Kalamos. Tradycyjnie kolacja i dalsza część wieczoru spędzona na tarasie. Kolejny udany dzień

Byłem kiedyś na Kithirze i muszę przyznać, że sporo w tym dniu zwiedziliście .
Ja na takiej plaży Lykodimou potrafiłem spędzić prawie cały dzień .
Mogę ją polecić też dlatego, że w wietrzne dni jest tam stosunkowo spokojnie i można posnurkowć .
Odradzam wspomnianą wcześniej plażę Chalkos; dużo ludzi i mało przejrzysta woda .
pzdr.

Parasolki na Fyri Ammos , może to efekt już-sezonu... Jak dla mnie to najlepsza plaża Kithiry.

No pięknie... przywołałeś tyle fajnych wspomnień , na Agios Nikolaos spędziliśmy noc, na Fyri Ammos i Lykodimou zresztą też , źródła w Potamos i uzupełnianie zapasów wody.... ech, Kithira . To chyba tam na dobre złapaliśmy greckiego (i wyspiarskiego) bakcyla .

Stymfalię warto byłoby odwiedzić, już zresztą kiedyś było w planie zajechać nad jezioro.
Orchomenos, teatr , widzieliśmy kiedyś, ale nie na Peloponezie, więc chyba nie ten miałeś na myśli

Super, czekam na więcej

30/06/2017.

Tradycyjnie wyśmienite śniadanie, krótkie uzgodnienie trasy i w drogę. Mimo iż widziałem go wiele razy, nie mogłem nie zatrzymać się przy chyba najsłynniejszej kytheriańskiej budowli
Most Katouni, zbudowany przez Anglików w 1823r. 110m długości, 6m szerokości i 16m wysokości.



tutejszy kościół



jeszcze Aghios Mammas



kytheriańskie gaje oliwne (oliwa na wyspie jest doskonałej jakości)



i docieramy do całkiem sympatycznej, piaskowo-żwirkowej i zorganizowanej plaży Kombonada



Długa, w miarę szeroka, są tu parasole, leżaki i mała kantyna. Fajnie, ale trochę za wcześniej na plażowanie więc zawracamy i jedziemy trochę bardziej na północ.

Pierwszy, krótki, postój to Aghios Demetrios, do którego udaje mi się kawałek podjechać jeszcze tylko kilka kroków



Kawałek dalej, tuż za Alexandrades, znajduje się Aghia Triada



Jadąc w kierunku Diakofti, nie mogliśmy nie zatrzymać się na najbardziej popularnej (a z pewnością - fotogenicznej) plaży na wyspie.
Najpierw jednak Aghios Minas



i...Kaladi





wyjątkowo spokojnie (pamiętam, jak to miejsce wyglądało kilka lat wcześniej), nie decydujemy się jednak na zejście na dół.
Jesteśmy bardzo blisko Paleopolis - miejscu, gdzie w starożytności znajdowała się Scandia.





z jedynych, opisanych, pozostałości odnajduję jedynie to













szkoda, że nie prowadzi tutaj żaden znak z drogi głównej. Wiem, że w pobliżu są też dawne grobowce ale nie udaje mi się ich odnaleźć. Kilka dni później pytałem o Scandię pracownika muzeum archeologicznego w Chorze, ale też nie był w stanie mi pomóc.

Jedziemy do Avlemonas - wg mnie najbardziej uroczej miejscowości na wyspie.





tutejsza plaża - choć piękna - jest tak mikroskopijnie mała, że ciężko ją nazwać plażą





siadamy w pobliskiej tawernie i zamawiamy coś do picia



Małżonka z Juniorem zostają, ja szybko idę zerknąć na tutejszą twierdzę



do środka - legalnie i oficjalnie, wejść nie można. Jedyna opcja to wciśnięcie się przez otwór w murze - nie korzystam



Na dłuższy postój decydujemy się w Diakofti - głównym porcie wyspy. Jest tu piaszczysta plaża i bardzo płytka woda. Idealna dla Olka



Kilka godzin plażowania i leniuchowania. Lubię taką formę wypoczynku. Zwiedzanie, odpoczynek i w drodze powrotnej również kilka miejsc do odwiedzenia.
Będąc w Diakofti nie mogłem nie spróbować podjechać na pobliski szczyt, znany jako "Minoan Peak Sanctuary". Prowadzi tu wąska (na 1 auto, ciekawe jak można się mijać ) betonowa droga



stromo, ale bez problemu da się jechać. Na wzgórzu minojskich pozostałości nie znalazłem, niemniej jednak nie tylko widoki stąd są piękne



znajdują się tu również dwa kościoły - Panagia i Aghios Georgios











w oddali widać ruiny wiatraka, do którego jednak nie planuję spaceru



Wracamy.

W drodze powrotnej zatrzymuję się przy drodze (słabej jakości, ale przejezdnej) prowadzącej na szczyt Paliokastro. Przy głównej drodze jest znak, kierujący na parking.
Normalnie wjechałbym do góry autem, niestety jacyś mniej rozgarnięci turyści zaparkowali swoje wozidło tak, że zablokowali drogę. Być może uznali, ze to ścieżka?
No nic. Jestem tak blisko, że nie odpuszczam i idę pod górę pieszo. Jak spotkam właścicieli auta, to z pewnością ich pozdrowię

Kilometr pod górę. Blisko. Szkoda tylko, że przed wejściem na sam szczyt spotykam wielkiego, czarnego barana.



Próbowałem podejść jeszcze kilka kroków, ale jego zachowanie i reakcja na mój widok nie była oznaką nowych - przyjacielskich - relacji.
Postanowił pilnować wszystkich owiec i mimo moich dobrych zamiarów - skutecznie uniemożliwił mi jego ominięcie. Jestem wściekły. Mniej niż kilkaset metrów dzieliło mnie nie tylko do tutejszych kościołów ale również do pozostałości starożytnej Kythiry, w tym również starożytnej świątyni.
Wracam do auta
Jadąc w kierunku Kalamos zatrzymujemy się jeszcze obok Aghios Vasilios



Aghios Nikolaos



oraz Aghia Eleousa w miejscowości Fratsia



Jeszcze tylko kąpiel Juniora, kolacja i tradycyjny odpoczynek na tarasie

MCR napisał(a):kytheriańskie gaje oliwne (oliwa na wyspie jest doskonałej jakości)...

Ja swoją kupiłem w odwiedzonej przez Was wcześniej pracowni Ceramics Roussos w Livadi
pzdr.

Dobre sami zaoferowali czy w jakiś inny sposób wiedziałeś, że sprzedają?
My wzięliśmy 10l (5 dla nas i 5 dla znajomych) u Elizabeth.
Fajną przygodę mieliśmy z miodem, którego w tym roku na wyspie było bardzo mało. Planowałem kupić w Mitata (będzie o tym) ale dostałem poradę, żeby w Potamos iść do sklepu...elektrycznego właściciel miał pasiekę.

Sam się zapytałem , bo zaczęliśmy szukać takiej domowej oliwy i pani w pracowni powiedziała, że ma taką i może nam trochę odsprzedać. Zaakceptowaliśmy cenę, porównywalną do tych na targu i w sklepie, ale w smaku (ostry, zdecydowany) to ta oliwa chyba była lepsza .

Zanim relacja - na Kythirze od kilku dni szaleją pożary. Do wczoraj objęły obszar niemal 10% wyspy ewakuowano Milopotamos oraz Arei, a ogień szybko zmierza w kierunku Panagia Mirtidiotissa ;(

01/07/2017



1 dzień lipca i 8 dzień urlopu. Ogólny plan dnia niezmienny odkąd dotarliśmy na Kithire - doskonałe śniadanie, zwiedzanie, plażowanie i w drodze powrotnej również kilka przystanków.

Głównymi punktami na dziś są Milopotamos i tutejsza - fantastyczna - winnica Stratigos (Moraitis Winery).

Wyjeżdżając z Kalamos najpierw udajemy się do Lourantianika







Jedynym "normalnym" wyjazdem z wioski jest powrót tą samą drogą, którą przyjechaliśmy. Teoretycznie można jeszcze naokoło szutrem ale ten jest słabej jakości. Wracamy więc do Livadi, w którym zatrzymuję się aby zrobić zdjęcia kilku (znalazłem 3) tutejszym wiatrakom





wg mapy znajdować się tu powinny również pozostałości jakiejś twierdzy, ale mimo szczerych chęci - nie odnajduję ich. Jeśli faktycznie istnieją, to z pewnością resztki murów zarosły okoliczne chwasty

Jadąc dalej do centrum Livadi udajemy się na pobliskie wzgórze. Kilkaset metrów pod górę przeciętną ale spokojnie przejezdną szutrową drogą prowadzi do pozostałości po angielskiej szkole z 1825r (Milapidea).
Taki "smaczek" a również w żaden sposób nie wyróżniony w postaci choćby znaku kierującego do niego.





Wracamy, mijamy Pourko i przed Gerakianika skręcamy do Aghios Dimitrios. Przedziwnego kościoła



a następnie udajemy się do opuszczonego (w każdym razie nie zaobserwowałem tam nikogo), choć otwartego Monastyru Aghia Elessa





z przepięknym widokiem na południową i zachodnią część wyspy



Wracam do Pourko i choć na mapie łącznik pomiędzy nią a Kasimatianika jest oznaczony jako droga gruntowa, to przed oczami mam asfalt. Jadę.
Stąd w lewo i piaskową (?), fajną ale zostawiającą za sobą ogrom kurzu drogą docieram do plaży Melidoni
Po autach widać, że jest to hardcore





Jak dla mnie - najlepsze miejsce na wyspie i gdyby nie to, ze jest tak wcześnie, chętnie byśmy tu zostali.
A tak kilka zdjęć, zimne napoje w tutejszej kantynie i dalej w drogę. Szkoda. Jak (a nie jeśli) wrócę kiedyś na Kithirę, to z pewnością spędzę tu więcej czasu

Wracając z plaży zatrzymuję się na chwilę w tutejszym monastyrze Aghios Kosmas









Aghia Marina w Drimonas



i dłuższy postój w winnicy Stratigos (Moraitis) - Οινοποιείο Κυθήρων Στρατηγού



sporo dyskusji o winie, jego historii na Kithirze, nie mogło również zabraknąć degustacji



i zakupów. Z tych ostatnich jestem bardzo zadowolony. Stałem się szczęśliwym posiadaczem endemicznych Petrolanos i Arikaras.
Można jechać dalej

W Kalokerines mijamy odrestaurowany wiatrak



i dojeżdżamy do Milopotamos





tutejszy wodospad wysechł



ale i tak jest tu pięknie. W drodze powrotnej chciałem zjechać jeszcze w stronę dawnych młynów wodnych, ale z jakiegoś powodu zgubiłem dobrze oznakowany zjazd
Za to do Panaghia Orfani docieram bez problemu. Można stąd podjechać jeszcze kilkaset metrów do ścieżki prowadzącej do uroczej plaży Kalami



zejście w dół jest bardzo trudne, a z 2,5 letnim dzieckiem niemal niemożliwe. Odpuszczam
Orfiani jest zamknięty i nic nie wskazuje, żeby miała do niego prowadzić jakaś inna droga czy dziura w ogrodzeniu



Piso Pigadi



i długą, krętą asfaltową drogą dojeżdżamy do Limnionas









gdzie spędzamy kilka najbliższych godzin

Drogę powrotną z Limnionas zaczynamy od bizantyjskiej Kato Chory



















w Arei zjeżdżamy do Aghios Petros



i jedziemy w kierunku Chory



w której postój zaczynam od muzeum archeologicznego



eksponowane są tu znaleziska z całej wyspy - od Paleopolis (Skandia), Paliokastro aż do wszystkich, nawet najmniejszych, wykopalisk.
Dopełnieniem eksponatów jest film pokazujący najciekawsze miejsca i historię wyspy







Kawałek za muzeum zostawiam auto na miejskim parkingu i postanawiamy pospacerować po Chorze





docierając do tutejszego Kastro



szkoda, że zamkniętego. Rozumiem względy "zdrowotne" ale późnym popołudniem (Kastro jest czynne do 20) było przyjemnie, idealnie wręcz na zwiedzanie.



No nic. Nie będę przecież skakał przez płot - szczególnie, ze Kastro zwiedzaliśmy kilka lat wcześniej.
Wracamy powoli do auta











i udajemy się do pokoju. Jeszcze tylko kolacja, kąpiel Juniora i...tradycyjny wieczorny taras

Fatalnie z tymi pożarami na Kythirze , ale jeszcze bardziej zmartwiło mnie to

MCR napisał(a):i dojeżdżamy do Milopotamos ...
tutejszy wodospad wysechł

O, kurcze cała ta okolica, ścieżki, młyny, mini jeziorka w których można się schłodzić, to jak dla mnie najpiękniejsze miejsce na Kythirze . Chyba poczekam na jakąś deszczową wiosnę w Grecji i może znowu będzie tam tak pięknie jak 5 lat temu .
Co do zejścia na plażę Kalami, to rzeczywiście jest to hardcore
http://www.youtube.com/watch?v=V6JpWV_goa0
Pamiętam, że jak szczęśliwie zeszliśmy na plażę, to nie mogłem uwierzyć, że obecne tam 5-6 letnie dziewczynki dotarły tą drogą co my . Podejrzewałem, że jest jakieś inne zejście . A tu szok , wróciły tą samą ścieżką wspinając się jak kozice i asekurując powieszoną tam liną.
pzdr.