Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

Widok na amfiteatr położony przy niższym wierzchołku Wzgórza Wilków…



Tuż pod szczytem znajduje się restauracja „Orizontes”, ale ceny są tam niebotyczne , więc odpuściliśmy. Weszłam natomiast do wieńczącego skałę białego kościółka Agios Georgios (Ναός Αγίου Γεωργίου Λυκαβηττού). Dawniej w tym miejscu stała świątynia Zeusa.











Dzwonnica stoi w pobliżu…

O zachodzie słońca byłoby na wzgórzu jeszcze piękniej ! Ale nie zostaliśmy … Nawet nie dlatego, iż „do domu daleko”, raczej z powodu braku piwka . Gdybyśmy je mieli, usiedlibyśmy nie na szczycie, ale na którymś z widokowych zakrętów ścieżki (niektórzy tak właśnie zrobili). Jeśli kiedyś jeszcze przyjdzie nam spędzić noc w Atenach, trzeba będzie o tym pomyśleć .









Ze wzgórza zeszliśmy cały czas utwardzoną dróżką, niżej przechodzącą w strome schodki. Dzięki temu, chociaż troszkę zobaczyliśmy kolejną z ateńskich dzielnic – Kolonáki. O szarówce jednakże zdjęcia wychodziły paskudne, więc ich nie mamy. Okolica zasługuje na kolejny spacer, kiedyś w przyszłości… Zresztą, w innych miejscach w Atenach też mamy sporo do uzupełnienia!

Za Syntagmą zaczęliśmy się rozglądać za miejscem, w którym moglibyśmy posiedzieć przy piwku.
Możliwości było oczywiście mnóstwo, chociażby ta (raczej ekskluzywna) restauracja pomiędzy alejami Venizelou i Stadiou…



Ale nie skorzystaliśmy, chociaż wolne miejsca były .

Narodowe Muzeum Historyczne i budynek starego Parlamentu (Παλαιά Βουλή) - widok od skrzyżowania ulic Stadiou i Kolokotroni ; pomnik przedstawia Charilaosa Trikoupisa, siedmiokrotnego premiera Grecji w latach 1875-1895.



Piwko wypiliśmy w „1937 Cofee bar” przy uliczce Klitiou.

Wieczorne Ateny to jedna wielka Impreza ..







Trzeba jednak uważać na czyhające Zło !



Na szczęście jest też Dobro .

Po dojściu do Monastiraki…



… zagłębiliśmy się w „naszą” Psirri .











Na obiadokolację postanowiliśmy jednakże przysiąść ponownie gdzieś w pobliżu placu Iroon.

Halloween jak się patrzy

dangol napisał(a):O zachodzie słońca byłoby na wzgórzu jeszcze piękniej !

Piękne widoki okraszone promieniami słońca. Super .

dangol napisał(a):

piekara114 napisał(a):Halloween jak się patrzy

Mam takie samo skojarzenie.
Fajne miejsce dla zmiany nastroju. Taka współczesna aleja duchów po dużej dawce zwiedzania.
Czy oprócz efektów wizualnych były tam również efekty dźwiękowe .

megidh napisał(a):

piekara114 napisał(a):Halloween jak się patrzy

Mam takie samo skojarzenie.
Fajne miejsce dla zmiany nastroju. Taka współczesna aleja duchów po dużej dawce zwiedzania.
Czy oprócz efektów wizualnych były tam również efekty dźwiękowe .

Pewnie gdybyśmy byli tam bliżej Halloweenowej daty, skorzystalibyśmy z serwowanych tam słodkości . Bardziej jednak kusiły nas jakieś kulinarne "konkrety", niż desery , no i nie chciało nam się czekać w kolejce po stolik we wnętrzu. Być może tam były jakieś efekty dźwiękowe , no bo dlaczego kolejka, skoro były miejsca przy stolikach na zewnątrz?

Na nasze ostatnie ateńskie rozkosze kulinarne kulinarne „wylosowaliśmy” restaurację „En Iordani” położoną przy uliczce Agion Anargyron odchodzącej od placu Iroon.





Sympatyczne i spokojne miejsce, jedzonko też nam pasowało, ceny również . Już po powrocie z wakacji zobaczyłam, że restauracja ma świetne opinie na tripadvisor, tej wiedzy jednakże nie mieliśmy, gdy zasiedliśmy przy stoliku na zewnątrz restauracji . Zresztą, na słynącej z dobrej kuchni dzielnicy Psirri, inaczej być nie mogło .





Z chęcią posiedzielibyśmy dłużej, przy kolejnym winku… Następnego dnia musieliśmy jednak wstać skoro świt (na szczęście o tej porze roku aż tak wcześnie to nie było:wink: ), aby zdążyć na samolot…

Uliczka "z duchami" jest super. Jak nie w dostojnych Atenach, tylko amerykańskim miasteczku
Na wejście na wzgórze mieliśmy za mało czasu, ale jak będę w Atenach przy najbliższej okazji, to wejdę bo widok piękny

wiola2012 napisał(a): jak będę w Atenach przy najbliższej okazji, to wejdę

Koniecznie

Wakacje były super , nawet wietrzna pogoda na Donoussie nie zmieniła pozytywnego odbioru pożegnania lata... Trzeba jednak było pożegnać się z Grecją, toteż wróciliśmy do naszego lokum na Psirri, żeby zapakować bagaże.

Szkoda, że poprzedniego wieczora nic się od naszym balkonem nie działo. Fajnie byłoby przysiąść przy którymś z pustych (ale przygotowanych na ewentualnych gości ) stolików, tuż obok muzyków… Niestety, trzeba było pakować walizki…



Muzyka, chociaż nieco z oddali, bardzo sympatycznie ukołysała nas do ostatniego snu na tych greckich wakacjach.

Środa, 13 października

Po zostawieniu kluczy w skrzyneczce przy drzwiach wejściowych, ruszyliśmy w kierunku przystanku autobusu, jakim mieliśmy dojechać na lotnisko.



Mogliśmy co prawda wybrać metro, bo do stacji na Monastiraki było bliżej , niż do przystanku X95 na placu Syntagma… Uznaliśmy jednak, iż 20-minutowy spacer dobrze nam zrobi , a bagaże przecież lekkie mieliśmy. Wyszło więc taniej, akurat na śniadaniowe tyropity przed wejściem do lotniskowego budynku. Na kawki jednak trochę brakowało , zresztą mieliśmy jeszcze flaszkę mineralki – lepiej przecież ją wypić, niż wylać przed kontrolą bagażu .

Potem jeszcze jakieś pół godziny przed bramką na halo odlotów…



Wystartowaliśmy planowo. Tym razem siedziałam przy oknie, ale miejsce „skrzydlate” , więc widoki ograniczone.

Jakieś foty oczywiście zrobiłam, ale nie wnikałam, co na nich widać.



















We Wrocławiu byliśmy zgodnie z rozkładem lotów, potem jeszcze kilkadziesiąt minut jazdy (za to tanio, niecałe 7 zł za oboje ) autobusem nr 129, troszkę na piechotę od Mostu Osobowickiego i… KONIEC WAKACJI.

Miło, iż podróżowaliście razem z nami .

Liczę na to, że w tym roku również uda się wypocząć gdzieś w Helladzie!