Moja Grecja - Ελλάδα μου - MCR

Gerolimenas w promieniach zachodzącego słońca- takie zaczarowane miejsce gdzieś na końcu świata.Byłam tam dwa razy i z sentymentem wspominam. Dzięki za te zdjęcia, pracuj dalej

19-21/07/2010. Ostatnie dni spędziliśmy w Stoupie - małej osadzie exo Mani. Trasa z Aeropoli do
Stoupy to, pod względem widokowym, najładniejsza droga, jaką jechałem w Grecji.
Początkowo górzysta, opadająca przed Stoupą w stronę morza. Do tego wszędzie
gaje oliwne oraz bizantyjskie kościoły. Bardzo żałuję, że nie zatrzymywałem się
robić zdjęcia, bo warto...

22/07/2010. Ze Stoupy jedziemy do Kardamyli - zatrzymaliśmy się tutaj jedynie na kilka zdjęć. Urocze miejsce.





Kolejny przystanek - Pylos.





























Jedziemy dalej - Gialova - Golden Beach



I najbardziej znana plaża laguny Gialova - Voidokilia









Dotarłem też do ruin mykeńskiego grobowca.





Droga pomiędzy Pylos a Pałacem Nestora obfituje w sporą ilość pozostałości mykeńskich. Pamiętałem, że gdzieś tam jest dobrze zachowany grobowiec.
Jego poszukiwania rozpoczęliśmy więc od razu po opuszczeniu Voidokili.
Czasami były to pozostałości wśród okolicznych gajów oliwnych, z uroczymi drogami dojazdowymi (aż dziwne, że tutejsi rolnicy nie zasypali tego ).





Czasami trzeba było zostawić auto na ruchliwej ulicy i biegać z aparatem po polu







Jak mawiają - najciemniej pod latarnią. Ten, którego szukaliśmy znajduje się
obok Pałacu Nestora (czynnego do 15, a nie 18 jak napisano w moim przewodniku,
przez co mogliśmy popatrzeć na zamknięcie bramy ).







Znaleźliśmy też grecką wieżę Eiffla



Przed 20 przybyliśmy do portu w Patras. Za 4 godziny odpływamy do Wenecji.
Tutaj kończy się nasza tegoroczna (mam nadzieję, że nie ostatnia) przygoda w
Helladzie.
Szybkie zakupy w postaci Mythosa w sklepie wolnocłowym i na prom. Wjeżdżając na
niego garaż był pusty. Obok nas parkowały 4 auta. Kilka godzin później Lefka Ori
odpłynął w stronę Italii...

24/07/2010. Wrocław. Tu kończy nam się urlop 2010r. Za rok ponownie pojedziemy do Grecji, tymczasem pozostaje 5420km wspomnień

Nice.

Kolejna super podróż

Νότιες Κυκλάδες 2011 czyli południowe Cyklady 2011r, podróż którą odbyliśmy tradycyjnie na przełomie czerwca i lipca.
Tym razem samolotem, przez co o zwiedzaniu winnic mogłem jedynie pomarzyć no może i zwiedzać mógłbym, ale z zakupami byłby już zdecydowanie większy problem.
Tak więc planowanie, bookowanie, korekty i wyjazd. Z Wrocławia, z międzylądowaniem w Monachium i Frankfurcie (droga powrotna) w teorii wg ustalonego poniżej planu...


środa 29-06-2011 - Wylot z Wrocławia do Aten -> Pireus -> Anafi
czwartek 30-06-2011 - Anafi
piątek 01-07-2011 - Anafi
sobota 02-07-2011 - Anafi
niedziela 03-07-2011 - Anafi -> Sikinos
poniedziałek 04-07-2011 - Sikinos
wtorek 05-07-2011 - Sikinos
środa 06-07-2011 - Sikinos -> Folegandros
czwartek 07-07-2011 - Folegandros
piątek 08-07-2011 - Folegandros
sobota 09-07-2011 - Folegandros
niedziela 10-07-2011 - Folegandros
poniedziałek 11-07-2011 - Folegandros -> Santorini
wtorek 12-07-2011 - Santorini
środa 13-07-2011 - Santorini
czwartek 14-07-2011 - Santorini
piątek 15-07-2011 - Santorini
sobota 16-07-2011 - Santorini -> Ateny
niedziela 17-07-2011 - Wylot do Wrocławia

Tyle teorii, praktyka była jednak zupełnie inna...

29/06/2011. Z Wrocławia wylatujemy punktualnie o 7:15, jeszcze tylko przesiadka w Monachium i o 14:45 czasu lokalnego jesteśmy w Atenach.





Mimo iż czytałem o planowanych na ten dzień strajkach, to wciąż żyłem nadzieją że zanim postawię swoją stopę na elleńskiej ziemi, będą one jedynie teorią. Nie były
Na całe szczęście choć kontrolerzy lotów i obsługa naziemna pracowali bez zakłóceń dzięki czemu mogliśmy wylądować. Na tym kończą się pozytywy.
Komunikacji miejskiej brak, zatem jedyna opcja na dostanie się do Centrum czy też Pireusu to taksówka. "Żółci" mieli swój dzień i biznes o jakim pewnie nie śnili dodam, że czas oczekiwania na taksówkę to niemal półtorej godziny...






Zmęczeni docieramy późnym popołudniem do Pireusu. Z bagażami idziemy coś zjeść i odebrać bilety na zarezerwowane wcześniej promy. W teorii o 20:00 na Anafi miał odpłynąć nasz ANEK w praktyce - aż do 19 nikt o promie nic nie wiedział. Po 19 okazało się, że nie odpłynie. Ani dziś, ani jutro ani on ani żaden inny prom.
Czekał więc na nas nieplanowany pobyt w ateńskim porcie i konieczność modyfikacji trasy podróży. Ale to jutro, na dziś wystarczy przygód. Kolacja i piwo z naszym greckim przyjacielem Nikosem i w pobliskiej kafejce internetowej szukam i rezerwuję hotel na najbliższy nocleg...

30/06/2011. Strajki powoli się kończą, niemniej jednak z Pireusu możemy wypłynąć dopiero jutro. Gdzie? No nad tym jeszcze się zastanawiam, jednak wiem już że nie będzie to Anafi. Najbliższy prom na tą najdalej na południe wysuniętą cykladkę odpływa za kilka dni. Ciężko to będzie zgrać z Sikinos czy Folegandros. No może się uda pod koniec wypływając z Santorini. Zobaczymy.
Tymczasem Pireus wita nas porannym słońcem





Po śniadaniu przedpołudnie spędzamy w porcie. Żaden z promów dziś nie odpłynął...













Wszystkiemu winien strajk, który mimo zapewnień nie zakończył się 29 czerwca



Dalsza część dnia upływa pod hasłem "starożytny Pireus". Nie notowałem miejsc do których docieraliśmy, niemniej jednak były to wszystkie znane mi stanowiska archeo jakie są w Pireusie.





















Męczący to dzień ale wspaniały. Mimo że wciąż znajdujemy się w Atenach zamiast na Cykladach

To się nazywa miłość
Mimo takiej sytuacji decyzja by jednak polecieć do Grecji...
Mam nadzieję, że wakacje mimo nie najlepszego początku były udane

01/07/2011. Sikinos. Zdecydowałem jednak, że nie będę szukał innej destynacji tylko przedłużymy pobyt na tej cykladzie.
Skontaktowałem się z właścicielami rezerwowanych wcześniej apartamentów i potwierdziłem, że mogą nasz pobyt przedłużyć (a w zasadzie że rozpoczniemy go wcześniej). Jednocześnie Florze, o której mieliśmy rezerwację pokoi na Anafi, przekazałem informację że ze względu na strajk nie dotrzemy do niej w tym roku.
Rankiem, pusty jeszcze wczoraj, Pireus przywitał nas tłumem wygłodniałych przygód turystów. Każdy chciał dostać się na statek i wypłynąć tam, gdzie przez ostatnie 3 dni nie mógł







Dotarliśmy na Sikinos, zameldowaliśmy się w pokojach i udaliśmy na krótki spacer po okolicach. Na dziś żadnych planów. Ot przywitać się z wyspą i odpocząć...

02/07/2011. W południe udaliśmy się piechotą do Chory. Pomysł z kategorii "średni", bo o ile sama wspinaczka męcząca być nie powinna, to w połączeniu z wiatrem o sile 0 (słownie "zero"), temperaturą oscylującą wokół miliona stopni była nieskończonością.
I nawet litr wody zabrany w trasę niewiele pomógł.

















Dotarliśmy jednak. Najgorsze, że o tej godzinie nikogo w Chorze nie było. Wszystko zamknięte - cóż, sjesta .
Ani sklepu, ani tawerny. No może poza jedną, w której z prędkością światła pochłonąłem dwa Mythosy.
Trzeci już na spokojnie i można iść dalej. Pustka Chory była nie tylko wadą ale i zaletą - nikt w niczym nam nie przeszkadzał. Można było chodzić, chodzić i jeszcze raz chodzić. Zaglądać dosłownie w każde miejsce...

03/07/2011. Morze i plaża, tak mija większość dnia.



Późnym popołudniem wsiadamy w lokalnego KTEL'a (taki grecki PKS) i udajemy się do Episkopi. Na miejscu pytam kierowcę o której odjeżdża, mimo iż w dół to raczej na piechotę nie chcemy wracać
No to idziemy oglądać...

















Wracamy do autobusu i prosimy kierowcę by wyrzucił nas po drodze. Tu, pomiędzy Episkopi a Chorą, znajduje się winnica.
Doskonałe wina i piękne widoki na zachód słońca.

















Teraz trzeba tylko dostać się do mieszkania ciemno jak diabli, a autobusu ani widu ani słychu. Postanawiamy zejść do Chory, albo tam złapiemy KTEL'a albo może jakiegoś stopa? No bo na piechotę w te ciemności to średni pomysł.
Na szczęście autobus się odnalazł. To był bardzo udany, choć męczący, dzień

Prawda, mieliście wspaniały dzień , zwłaszcza jego zakończenie jest bardzo w naszym guście. Episkopi w przedwieczornym słońcu wygląda jak z bajki, a na koniec jeszcze winnnica !

04/07/2011.
Tym razem zachcianki polegały na zdobyciu Malty. Ale nie tej "prawdziwej", nawet nie tej "poznańskiej" ale sikinowskiej.
To jedna z najbardziej urokliwych, zdaniem przewodnika, plaż na wyspie. Problem polegał na dotarciu tam. Mieliśmy dwie opcje - albo długi spacer górami i "jakoś_tam_się_zejdzie" albo drogą morską.
Zanim będziemy musieli pokusić się o pierwszy wariant, postanawiamy poszukać wśród rybaków takiego, który być może zabierze nas tam swoją łajbą.
A jak łajba, to wiadomo - idziemy do portu











I co? Ano i odesłano nas do jakiegoś Kostasa, Nikosa czy innego Leonidasa (po 3 latach po prostu nie pamiętam ) który miał ognistą łódź. Czerwoną jak strażacki Star
No to płacimy 50EUR i wsiadamy



Po dłuższej chwili docieramy tam, gdzie planowaliśmy dziś poplażować. Jeszcze tylko umawiamy się na godzinę powrotu, bierzemy telefon (to tak jakby zapomniał po nas przypłynąć ) i wychodzimy z łódki.
A co przed nami? Naprawdę boskie miejsce. Wspaniałe, ciche i nikogo tu nie ma. Tylko my, piasek, morze no i jakieś osy, które starałem się wybić klapkami



















Spieczeni, wypoczęci i szczęśliwi odliczamy już czas do przybycia łodzi. Ta przypływa wtedy, kiedy powinna. Pakujemy się i wracamy do portu.
Stąd kilka kroków do domu, jemy obiad i po południu - tym razem autobusem - udajemy się ponownie do Chory...