W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

longtom napisał(a):
Widoki rozległe.
...
Ludzi brak,
...
ładnie
...

Pachnąco .

longtom napisał(a):Ścieżyna...
...Doprowadziła nas ona do...
parkingu. Albowiem do twierdzy górującą nad Mandrakią można również dojechać autem.

A po co samochodem...przecież ruch to zdrowie...

Pozdrawiam

świetna relacja z wybornym komentarzem i zdjęciami:)

Stefanos powala

mysza73 napisał(a):Pachnąco .

Pierwszy dzień na Nisyrosie zdominowany jednak zastał zapachami Stefanosa.

ajdadi napisał(a):A po co samochodem...przecież ruch to zdrowie...

Też wyznajemy, jak widać, tą zasadę

ArliJ napisał(a):
Stefanos powala

To dla NIEGO wybraliśmy się tak daleko.

A że niektóre fotki Ci się podobają to się cieszę.

pzdr

Z Paleokastro zeszliśmy po własnych śladach, najpierw wąską ścieżynką, później chochlakową uliczką.
Po zejściu do nadmorskiej promenady skręciliśmy w lewo



w kierunku, częściowo wykutej w skale, świątyni Panaglia Spiliani (Błogosławiona Panna Maria z Jaskini)







Niestety, pochodząca z XVIIIw, świątynia okazała się trudną do zdobycia.





Próbowaliśmy dwa razy, za każdym razem bez skutku pokonywaliśmy ponad 100 stopni podejścia.
Dobrze, że chociaż na dziedzińczyk weszliśmy.
Jedno jest pewne, 15.08. w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny świątynia na pewno jest otwarta.





Schody do monastyru wyglądają na niedawno zrobione.



A ruiny stojącej po sąsiedzku twierdzy joannitów wyglądają bardzo antycznie.



W umocnionych murem podklasztornych skarpach wymurowano wnęki,



wypełnione rozlicznymi "skarbami".



Jedyne, w obrębie monastyru, otwarte drzwi prowadziły do zakurzonego składziku.



Chyba będziemy wracać do hotelu, wszak już od jakichś 12 godzin intensywnie eksplorujemy wyspę.

cdn

longtom napisał(a):

Prawie jak amerykański.

Vjetar napisał(a):
Prawie jak amerykański.

A nawet lepszy, bo dwugłowy

pzdr

Na pierwszy dzień atrakcji chyba wystarczy, Powolnym krokiem wracamy do hotelu.

Jeszcze wiatrak nawinął mi się przed obiektyw,



jakieś mniej



lub bardziej spienione fale





i jesteśmy przed hotelem.
Przysiadamy na hotelowym tarasie i dokumentujemy hotelowy inwentarz.







Można by pomyśleć, że relacja chyli się ku końcowi. Wszak w zeszłym roku koci wątek powstał na pożegnanie Milosa. Na upartego to rzeczywiście tą relację można by kończyć. Wszak to co miało być najważniejsze już zobaczyliśmy i powąchaliśmy.
Wulkan jest wspaniały
Na pewno warto było pokonać te 3000km aby tu dotrzeć.



Ciekawe czy kolejne dni dostarczą nam tyle emocji i wrażeń
Będziemy musieli się o to postarać.









cdn

.
07.06. sobota

Tego bym się nie spodziewał Takie ładne kotki pokazałem i nikomu się nie spodobały.
Trudno. Więcej kotów już nie będzie.

Zaczynamy nowy dzień. Czasu na Nisyros nie mamy za wiele, trzeba ostro wziąć się za zwiedzanie.

Na szczęście wyspa za wielka nie jest, średnica 8 km, wszędzie blisko.



Na początek ruszamy, do położonego na krawędzi kaldery, Emborios.



Wąską, ale asfaltową, drogą dojeżdżamy tam w kwadrans.



Po drodze niespodzianka.



Aby zrobić takie zdjęcie,



najpierw zrobiłem kilka takich:



Temperatura hipertropikalna, para wodna, skroplona woda na ścianach.
Miejsce dla supertwardzieli, takich jak na przykład margaret-ka.

Z Emborios rozciągają się wspaniałe widoki.
Na N na wyspę Kos



i na S, na leżącego w głębi kaldery Stefanosa.



Zamieszkana przez ledwo 20 mieszkańców wioszczyna wita nas niewyszukanymi atrakcjami.







Minąwszy kilka podobnych zaułków ruszamy do leżącego kilkaset metrów za wioską monastyru
Agios Athanasios.





Wkrótce, po pokonaniu kolejnego zakrętu wąskiej ścieżki, monastyr się pojawia.



Musimy jeszcze pokonać zagon wszechobecnych ostów









i przejść pod chmarą skrzeczących wron.



Monastyr coraz bliżej.



Niestety, jak często będzie w czasie tegorocznych wakacji, wszystko pozamykane.



Pozostaje nam tylko popodziwiać jak pracowitymi ludźmi byli dawni mieszkańcy tej wyspy.
Ogromne połacie wyspy są pokryte terasami. Zapewne impulsem do tak poważnych prac była wyjątkowo urodzajna wulkaniczna gleba.



Nawet z daleka widać wysokie druciane płoty postawione na monastyrowych murach.



Do Emborios wrócimy wygodniej, drogą doprowadzoną do wiejskiej cysterny na wodę.



cdn

Koty się nie podobały ...wątpię
Myślę, że wszyscy czekają czy to na koty, czy też inne widoki

Pozdrawiam.

wrzucaj i koty i widoki bo piękne miejsca:)

ASIULA HK napisał(a):Koty...

ArliJ napisał(a):...koty ...

Już w Emborios jakieś w kadry wlazły.
W najbliższym czasie będą trochę większe czworonogi.

pzdr

longtom napisał(a):

ASIULA HK napisał(a):Koty...

ArliJ napisał(a):...koty ...

Już w Emborios jakieś w kadry wlazły.

wiemy, dlatego prosimy o więcej:)

longtom napisał(a):.Tego bym się nie spodziewał Takie ładne kotki pokazałem i nikomu się nie spodobały.
Trudno. Więcej kotów już nie będzie.

Wyrażam stanowczy sprzeciw!
Jak masz kotki, to dawaj kotki... kotki są fajne

longtom napisał(a):Więcej kotów już nie będzie.

Więcej kotów... ma być
Więcej kotów i wysp