W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

longtom napisał(a):Ostrożnie penetrujemy okolicę

Tak żeby komuś przypadkiem w podwórko nie wejść

Fikus fajnyyyyy, prawie taki jak ten co mi w doniczce rośnie

kulka53 napisał(a):

longtom napisał(a):Dwa noclegi tranzytowe w aucie, jedna noc na promie zmotywowały nas do intensywnych negocjacji cenowych

Innymi słowy - wymiękliście

Żeby móc twardnieć trzeba mieć z czego.

kulka53 napisał(a):A fikus OGROMNY , robi wrażenie . Chociaż na Was pewnie nie takie, jak siarkowe ryjki i im podobne

Pamiętam zeszłorocznego fikusa z Adamas. Miał z 4m i byliśmy pod wrażeniem.

A działającego "ryjka" nic nie zastąpi

ajdadi napisał(a):

longtom napisał(a):Już w porcie było ciekawie. Sporo wielkich jachtów z różnych stron świata:

Grecja

...Ten miał z nich najdalej....
Pozdro

Roxi napisał(a):
Fikus fajnyyyyy, prawie taki jak ten co mi w doniczce rośnie

A i u nas jest jeden , w otoczeniu oleandrów przywiezionych w zeszłym roku z Milos.

pzdr

Lidia K napisał(a):

longtom napisał(a):

Lidia K napisał(a):Drzewka !!!
Inaczej sobie wyobrażałam dno krateru.

A co byś powiedziała, na stado krów, tamże

Kroooooowy !!!
I zrobiłabym im zdjęcie.

Lidia K napisał(a):Wszystko w swoim czasie.

A my żegnamy się z kalderą Lakki.
(Stefanos w głębi)

Czyżby autor w pospiechu opuszczał teren niebezpiecznego, aktywnego wulkanu i zdjęcia krowom tego dnia nie zrobił ?


Chochlaki - rewelacja.
Tak sobie pomyślałam, że Grecy je układają żeby rozładować stres.

Lidia K napisał(a):Czyżby autor w pospiechu opuszczał teren niebezpiecznego, aktywnego wulkanu i zdjęcia krowom tego dnia nie zrobił ?

Wypatrując kóz, jakoś tego dnia wzgardziłem krowami.
Ale, że z kozami na Nisyros krucho , to w końcu jakoś te krowy zacząłem fotografować.

Lidia K napisał(a):
Chochlaki - rewelacja.
Tak sobie pomyślałam, że Grecy je układają żeby rozładować stres.

Niektóre były całkiem nowe, więc może rzeczywiście jest to kuracja antystresowa.

A tak w ogóle to chochlaków jeszcze będzie co nieco.

pzdr

W takim miasteczku jak Mandrakia wszystkie drogi prowadzą...
.
.
.
oczywiście do morza.







Panaglia Spiliani z troszkę innej perspektywy.



Nas zaciekawiła ta uliczka. Taka jakby Chochlaki Street i do tego ze strumyczkiem na środku.



Na tej uliczce schodki do mieszkań wypadało mieć chochlakowe.





A środkiem płynął sobie strumyczek.



Raz po raz pokazywała się, leżąca obok monastyru Panaglia Spiliani, twierdza z czasów panowania nad wyspą Republiki Weneckiej.





Szliśmy i szliśmy, a strumyk jak płynął tak płynął.





W końcu dotarliśmy do źródła.



Cała woda na Nisyrosie pochodzi z zakładu odsalania wody morskiej.
Niewątpliwie za nią się płaci, bo wszędzie widać liczniki wody.
Tutaj ktoś miał gest.

A dokąd pójdziemy w cd
Wytęż wzrok , a będziesz wiedział już dziś.

Do twierdzy na wzgórzu?

Też tak obstawiam

Vjetar napisał(a):Do twierdzy na wzgórzu?

Roxi napisał(a):Też tak obstawiam

Strzałeczka i napis tak "dyskretne", żeśmy przegapili schodki w bok poszlismy dalej prosto i musieliśmy się cofać.

pzdr

longtom napisał(a):Nas zaciekawiła ta uliczka. Taka jakby Chochlaki Street i do tego ze strumyczkiem na środku.



Na tej uliczce schodki do mieszkań wypadało mieć chochlakowe.

Chochlikowych schodków nigdzie nie widzieliśmy. Chochlikowa wyspa.

longtom napisał(a):W takim miasteczku jak Mandrakia wszystkie drogi prowadzą...
[/url]

... bardzo fajny spacer.

pozdrawiam.

Lidia K napisał(a):Chochlikowa wyspa.

mariusz-w napisał(a):

longtom napisał(a):W takim miasteczku jak Mandrakia wszystkie drogi prowadzą...
[/url]

... bardzo fajny spacer.

Oszczędzaj siły, za chwilę ruszymy dalej.

pzdr

longtom napisał(a):

Ryż dmuchany? Fasola?

longtom napisał(a):Oszczędzaj siły, za chwilę ruszymy dalej.

W sumie to dziś miałam łagodny dzień ,
rodzinkę wysłałam na basen, to mogę ruszać dalej ,

nadrobiłam zaległości, w sumie nie miałam dużo .

Vjetar napisał(a):Ryż dmuchany? Fasola?

I bób byłby za mały.

Raczej jajka. Tylko jak je spłaszczyć

mysza73 napisał(a):nadrobiłam zaległości, w sumie nie miałam dużo .

Dzięki temu mogłaś delektować się każdym żółtym ryjkiem

pzdr

Ścieżyna, do której doprowadziła nas ta nikła strzałeczka była równie nikła.
Nastawieni na spacery mandrakijskimi zaułkami mieliśmy na nogach trekingowe obuwie popularnie zwane sandałami więc co chwila to po łydkach, to po stopach drapały nas wszelkiej maści ostowate roślinki.



Mimo popołudniowej pory było gorąco.
Niemniej mimo lekkiej zadyszki sprawnie zdobywaliśmy kolejne metry wzniesienia.



Pod koniec wąska ścieżynka zmieniła kategorię na całkiem porządną drogę.



Doprowadziła nas ona do...
parkingu. Albowiem do twierdzy górującą nad Mandrakią można również dojechać autem.



Paleokastro w swoim pierwotnym kształcie pochodzi z okresu kultury mykeńskiej. (XIV-XIIw. p.n.e.)



Cyklopie mury z tego okresu rozbudowane zostały w IVw. p.n.e.
Bazaltowy materiał z paleokastro wykorzystano do budowy twierdzy weneckiej, następnie w XIIw. przebudowanej przez joannitów. Na początku XXw. całość była znacznie zdewastowana.





W obecnej, odrestaurowanej formie mury twierdzy może podziwiać od zaledwie kilku lat.





Widoki rozległe.



Ludzi brak,







ładnie.





Jak pisał KOL niby jest cennik biletów, jest toaleta (czynna), ale nikogo kto by miał kasować nie spotkaliśmy.

W drodze powrotnej spotkaliśmy za to takie żyjątko.



To prawdopodobnie endemiczna Nisyros lizard (Agame stelio).

Były jeszcze jakieś żarłoczne pasikonikopodobne stwory.





Roślinki też prowokowały do zdjęć.







cdn