Moja Grecja - Ελλάδα μου - MCR

Parga owszem dlatego wróciliśmy tam po kilku latach (ale o tym w relacji z kolejnego dnia)

Samo gęste.
Super.

Dzień 21
09/07/2014
51km



O ile wczoraj na plażowanie nie starczyło czasu, to dziś poświęcimy na to cały dzień
Za miejsce docelowe obieramy plaże położone za Pargą - wszystkie miejscowe, w tym słynną Valtos, mieliśmy okazję oglądać kilka lat temu
Woda i napoje zapakowane do lodówki, jakieś kanapki zrobione i 9:40 wyruszamy z Pargi w stronę Sarakiniko (tak, tak. Parga a nie Milos ).
Kilkanaście zakrętów asfaltowej drogi prowadzi nas do bardzo miłego miejsca. Plaża wprawdzie specjalnie wielka nie jest, ale woda tu ciepła, fale niezbyt duże, są również tawerny











My jednak postanawiamy jechać dalej, wracamy więc do głównej drogi i tuż przed Agia odbijamy w prawo. Asfaltowa szosa prowadzi nas w kierunku Perdika (i dalej w stronę Sivota do której chciałem później dotrzeć), my jednak skręcamy w lewo w stronę słabo oznaczonego zjazdu na Karavostasi.
Plan był taki, że obejrzymy plażę i zdecydujemy czy zostajemy tu czy wracamy do Sarakiniko. Niemniej jednak w pobliżu znajdują się ruiny starożytnej Eliny, którą obowiązkowo chciałem zobaczyć. Bez względu na to czy da się tam dojechać autem (wg google earth niby tak) czy istnieje jakiś pieszy szlak.
Plaża jednak nas na tyle oczarowała, że zostaliśmy tutaj



Szeroki i długi pas oślepiająco białego piasku, są jakieś znaki na sklep oraz kilka tawern. Spośród wielu różnych leżaków wybieramy Asi zdaniem "najładniejsze" i wygodnie rozkładamy się płacąc za tą przyjemność 5EUR



Jedynym mankamentem tego miejsca były ogromne fale, które wymagały nauczenia się wchodzenia do wody



Po 5 godzinach nicnierobienia zbieramy się w stronę Eliny, po drodze zatrzymując się w lokalnym sklepiku.
Tutaj kupujemy jakieś napoje "na miejscu", pytam właścicielkę jak dojść do Dymokastro (tak tutaj nazywają Eline). Otrzymuję info, że generalnie to "gdzieś tam się autem da dojechać" alternatywą jest wspinaczka. Parkujemy auto przed sklepem, kupujemy dodatkowe napoje na drogę i ruszamy pod całkiem stromą górę.
Wejście pod górę zajmuje około godziny i miejscowo jest naprawdę stromo. Dodatkowo wspinaczki nie ułatwiają pajęczyny (tak, na pewno sporo osób tędy chodzi ) i inne bele przesuwające się pod nogami



trudy wycieczki wynagradzają jednak widoki z góry, jak choćby ten na Karavostasii



Elina to ruiny starożytnego ufortyfikowanego miasta, liczącego w czasach świetności 6000 mieszkańców



Choć do dziś przetrwały jedynie pozostałości murów i innych kamieni (które jedynie przy pomocy wyobraźni można poskładać do kupy) to jest tu pięknie. Mimo iż miejsce to kompletnie nie jest oznakowane i ciężko tu trafić















Wracamy na dół, dziękujemy Pani "sklepowej" za wskazówki dotarcia, potwierdzamy jej że miejsce było urocze, kupujemy zimne napoje i ze względu na późną godzinę wracamy do Pargi.
Strasznie żałuję że nie dotarłem do Sivoty, bo o ile na samej miejscowości średnio mi zależało (choć nie pogardziłbym kilkoma zdjęciami), to tuż za nią znajdują się resztki drogi prowadzące w stronę opuszczonej górskiej osady Vrachonas. A to miejsce, mimo zagadki w postaci jakości trasy, bardzo chciałem zobaczyć.
Pewnie kiedyś i tam dotrę.
Tymczasem do pokoju docieramy przed 18, jemy kolację a ja jeszcze wieczorem idę zobaczyć jak wygląda "Parga by night"













Tak mija kolejny dzień w Grecji...

Dzień 22
10/07/2014
144km



To już ostatni dzień wypoczynku w Grecji, a finalnie mieliśmy się dostać do Metsova, spędzić trochę czasu z Bachą, zapakować zostawione na początku podróży wina do auta, wyspać się i rano ruszyć do Igoumenitsy.
Zanim jednak docieramy do greckiego "zakopanego" udajemy się do Eleas. To miejsce, które upodobałem sobie lat kilka temu, którego jednak nie dane mi było zobaczyć ponieważ dotarliśmy wtedy po zamknięciu.
Teraz, ustawiając w głowie alarm na 14:00 - to godzina o której zamyka się przeważnie stanowiska archeologiczne, mam zamiar spróbować ponownie zdobyć to miejsce.
Z Pargi wyruszamy po 11, mijając Ag. Kiriaki i kierując się na Paramythie. Tutaj odbijamy w prawo i przez Chrisavgi docieram do Elei, która początkowo wydaje się zamknięta.
Postanawiam jednak iść i sprawdzić dokładniej, w najgorszym razie skorzystam z którejś dziur w płocie na szczęście strażnik był na miejscu i po zapłacie 2EUR mogłem szwędać się wszędzie gdzie tylko chciałem





























W drodze powrotnej zatrzymuję się jeszcze przy znaku wskazującym istnienie w pobliżu wczesnochrześcijańskiej bazyliki





W Paramythii zjeżdżamy w stronę łaźni bizantyjskich









Ze względu na brak czasu, do pobliskiego Kastro nie dojeżdżamy. Nie mogłem jednak odmówić sobie zjechania z trasy w Ioanninie - tu w pobliżu miejscowości Neo Bizani znajdują się pozostałości umocnień z 1912r















Bizani opuszczamy po 14, a stąd już prosto do Metsova. Rozpakowujemy się w hotelu, a następnie idziemy na obiad. Tym razem "gyros merides" obowiązkowo z Mythosem

























Kładziemy się spać wcześnie. Jutro o 7 mamy prom z Igoumenitsy do Wenecji, a w porcie muszę być co najmniej godzinę wcześniej...

Dzień 23
11/07/2014

Pomijając fakt, że dziś mam urodziny (ależ ten czas leci), pakujemy się w Igoumenitsa na pokład FB Forza. Jak tylko odbieramy karty do kajuty, od razu padamy i odsypiamy zaległości
Dzień na promie mija bez przygód. Trochę go pozwiedzaliśmy, zrobiliśmy jakieś zakupy w sklepie firmowym, zjedliśmy kolację i położyliśmy się spać. Rano będziemy w Wenecji...

Dzień 24
12/07/2014
1025km

Nie dość że jestem rok starszy, to jeszcze się urlop skończył. Droga z Wenecji, w teorii, ma jednak tą zaletę, że wieczorem powinniśmy być w domu.
Niestety zmiana miejsca w które od tego roku przypływają duże promy pasażerskie (jakieś "zatyłcze" przemysłowe) już na początku spowodował godzinne opóźnienie. Zamiast więc o 8 dopiero o 9 wyruszamy w stronę domu. Niestety za Udine spędzamy kolejne 2 godziny w korku na autostradzie - to jakiś niegroźny wypadek. Dalej już bez przygód. Przed granicą z Austrią kupuję winiety, później Klagenfurt, Wolfsberg, postój w Burger Kingu na "obiedzie", Graz, Wiedeń i koniec autostrady. Stąd, do Drasenhofen, prowadzi lokalna jednopasmowa droga. Jeszcze tylko postój o 18 w Mikulovie w sklepie Duty Free i dalej na Brno i Nachod.
Granicę w Kudowie przekraczamy o 21:30 i po 23 docieramy do domu. To był udany urlop i mimo iż trwał ponad 3 tygodnie zleciał niesamowicie szybko

Świetna relacja. Konkrety poparte dobrze dobranymi fotkami, dzięki którym można zaplanować sobie trasę, gdyby ktoś chciał powtórzyć.
My swoje trzy tygodnie zaczynamy już w piątek po południu, bo skoro urlop od poniedziałku to po co marnować cenne godzinki

Dzięki w wolnej chwili podrzucę relacje od 2007r (które dość przypadkowo odnalazłem)

Z innego forum.

http://rafalk74.wordpress.com

... dzięki za fajną podróż po ciekawych i niektórych znajomych miejscach ... ...
Pozdrawiam.

I ja również dziękuję za jak zawsze świetny przewodnik po tak wielu ciekawych i pięknych miejscach (jak wynajdujesz te kompletnie szerzej nieznane miejsca archeologiczne to zupełnie nie mam pojęcia ).

kulka53 napisał(a):jak wynajdujesz te kompletnie szerzej nieznane miejsca archeologiczne to zupełnie nie mam pojęcia .

Well
od kilku lat zbieram tzw POI w podziale na kilka kategorii - jak choćby winnice, miejsca archeo czy zamki/twierdze.
Korzystam z dobrych map papierowych (i tutaj no1 dla mnie to Terrain Editions, i kawał drogi później Anavasi) - nakładając ciekawe miejsca na mapy w google earth.
Kolejna metoda to portale typu visitgreece czy ancientgreece.gr. Gotowe POI (jak np. muzea, mosty) mam z index.pois.gr
Jeśli chcesz, to chętnie udostępnię

Również dziekuję za kolejną wspaniałą grecką podróż .
Zapewne zwiedzanie większości pokazanych przez Ciebie miejsc w moim przypadku skonczy się witualnie, ale jest bardzo duża szansa na to, że Milos w rym roku uda się w realu . Wracam sięc teraz do tych fragmentów Twojej relacji (oczywiście także wspomnień Małgosi i Pawła, Tomka i Krzysztofa ), wydobywając to, co może mi się przydać!

margaret-ka napisał(a): My swoje trzy tygodnie zaczynamy już w piątek po południu, bo skoro urlop od poniedziałku to po co marnować cenne godzinki

No to już pewnie "siedzicie na walizkach"...
A my dopiero za trzy tygodnie - a w zasadzie trochę szybciej, gdyż też najprawdopodobniej wyruszymy w piątek po pracy . Kilka piatkowych godzin tym cenniejsze, że w naszym przypadku urlopu dwa tygodnie.

Nie tyle na walizkach, co z laptopem na kolanach. A nuż doczytam/zauważę jeszcze coś nowego? Jedną walizkę spakowałam, czym zdenerwowałam naszego psa; on lubi mieć wszystkich w domu i chyba dobrze orientuje się w sytuacji, bo od razu poszedł sprawdzić czy stoi auto.

My dopiero za rok i to już w trójkę pewnie Dodekanez. Tak na 99,99% Kalymnos, Tilos, Nissiros i Leros. Choć może jeszcze w tym roku ze szkołą językową uda mi się wyskoczyć na tydzień na Kretę