Wrześniowy Hvar i dwie przygody na lądzie.

kaeres napisał(a):Gospodarz u którego mieszkaliśmy w Jelsie przestrzegał jedynie aby zakładać długie spodnie bo sporo żmij po drodze na szczyt.
Czy słyszeliście o tym aby w tych miejscach było to jakoś faktycznie uciążliwe ?

Jeżeli chodzi o ten konkretny szlak, nie doszukałem się szczególnie niepokojących informacji dotyczących jadowitych gadów. Nie widzieliśmy też ani jednej żmii podczas wędrówki.
Z lektury forum i innych materiałów wiem, że na kilkanaście gatunków chorwackich węży tylko trzy z nich są jadowite, a najbardziej niebezpieczny jest Poskok, żmija której jad jest mocno toksyczny.

Nie wyobrażam sobie wędrowania w podobnych miejscach przy takich temperaturach w długich spodniach, zresztą nie jestem pewien, czy stanowią one ochronę przed dość długimi kłami owego poskoka (dł. do 13 mm). Poza tym, znane są przypadki ukąszenia niekoniecznie w terenach górzystych, a np. w zatoce Maslinica.

Jak można zminimalizować ryzyko? Nie schodzić niepotrzebnie ze szlaku, nie wchodzić w gęste zarośla, a jeśli już coś nas ukąsi, to stosować się do podstawowych zasad:
- natychmiast zadzwonić pod numer 112 i starać się dostać do najbliższego szpitala;
- nie wysysać rany, ani nie nacinać, ale w miarę możliwości obwiązać ranę opaską;
- w przypadku ręki, unieruchomić i nie unosić kończyny powyżej poziomu serca;
- unikać wysiłku, lepiej iść dwie godziny niż biec 30 minut;
- jeśli jest szansa, zrobić zdjęcie gadowi w celu identyfikacji.

Z takimi zasadami wychodzimy na szlak.

Dzień 7 (11.09) - Sveti Nikola - c. d. wspinaczki.

Krajobraz na górze zupełnie inny, trochę przypominał prerię. Pofałdowany teren, makia, łąki, pola i pojedyncze sosny. Wszystko to prezentowało się dość idyllicznie.






Doszliśmy do miejsca charakterystycznego, o nazwie Obiteljsko gospodarstvo Kolumbić. Jest to "węzeł", w którym łączą się wszystkie szlaki, o których wspomniałem na początku tego odcinka. Niezależnie czy przyjdziemy z północy (Svirče, Dol), czy z południa od SN, pieszo, czy przyjedziemy samochodem,
w drodze na szczyt przechodzimy w pobliżu gospodarstwa Kolumbić.






Gospodarstwo obejmuje konobę, kamienną Vilę "Katerina" z basenem i - jak podają reklamy - "s pogledom prema Bračkom Kanalu i Makarskoj Rivijeri" oraz winnicę z 10 tys. winorośli, m. in. z cenioną odmianą Plavac mali. W konobie serwują dania oparte na produktach z własnej uprawy.

Dla przypomnienia, butelka wina Plavac Hvar z tego gatunku winorośli, będzie nagrodą na końcu relacji.

Przed atakiem szczytowym postanowiliśmy w tej okolicy rozbić obóz nr 2 na krótki postój. Mieliśmy piękne widoki na Brački kanal.




Koniec przerwy - rozpoczynamy atak szczytowy.


My wchodzimy, inni zjeżdżają.


Sv. Nikola już na wyciągnięcie ręki.




Spoglądamy na południowy stok.



Już prawie jesteśmy. Przed nami budka obserwacyjna - stanowisko strażaka.


W kolejnym odcinku, "zatkniemy" flagę naszego miasta na szczycie.

Widoki zapierają dech...
Cudownie...
Ci na quadzie mają niezła przejażdżkę. W mojej rodzinie to ostatnio dość popularne zajęcie wśród męskiej części rodziny, więc już wiem czym przekonam męża do kolejnej wizyty na Hvarze
Pora zacząć szukać wypożyczalni tego sprzętu na wyspie

agata26061 napisał(a):Widoki zapierają dech...
Cudownie...

Mile wspominamy i długo będziemy tę wspinaczkę pamiętać.

agata26061 napisał(a):Ci na quadzie mają niezła przejażdżkę. W mojej rodzinie to ostatnio dość popularne zajęcie wśród męskiej części rodziny, więc już wiem czym przekonam męża do kolejnej wizyty na Hvarze
Pora zacząć szukać wypożyczalni tego sprzętu na wyspie

Każdy argument jest dobry , a quada wypożyczysz bez problemu, np. w miejscowościach Hvar, Stari Grad, czy Vrboska.

walp napisał(a):quada wypożyczysz bez problemu, np. w miejscowościach Hvar, Stari Grad, czy Vrboska.

Rzuciło może Wam się w oczy ile taka przyjemność kosztuje?

agata26061 napisał(a):

walp napisał(a):quada wypożyczysz bez problemu, np. w miejscowościach Hvar, Stari Grad, czy Vrboska.

Rzuciło może Wam się w oczy ile taka przyjemność kosztuje?

Ceny są zróżnicowane w zależności modelu quada i pojemności sinika. 150 ccm ok. 400 kun, 570 ccm ok. 700 kun na dobę.

Dzięki. Fajna alternatywa dla zobaczenia szczytu bez spaceru. No i też takim quadem można do kilku zatoczek zjechać, gdzie jakość szutru nie pozwala na wjazd autem trochę sporo kosztuje ale na jeden dzień może się uda

agata26061 napisał(a):Dzięki. Fajna alternatywa dla zobaczenia szczytu bez spaceru. No i też takim quadem można do kilku zatoczek zjechać, gdzie jakość szutru nie pozwala na wjazd autem trochę sporo kosztuje ale na jeden dzień może się uda

Ale do konoby Kolumbić dojedziesz też autem.

Piękne widoki, dane nam było zobaczyć jedynie o zachodzie słońca.

Dzień 7 (11.09) - Sveti Nikola - wejście na szczyt.

Tuż przed szczytem i schronieniem pana strażaka, szlak prowadził między skałkami, czasami po skałkach i ostrych kamieniach.
Jest to w sumie najtrudniejszy odcinek na trasie i tutaj przydają się dobre buty.


Mijamy budkę strażaka-obserwatora...


...i idziemy dalej, w kierunku krzyża.


Szczyt zdobywa wraz z nami jeszcze kilka osób. Później okaże się, że to grupa Francuzów.


Widoki oczywiście niezmiennie zachwycają.




W końcu jest. Najwyższy szczyt Hvaru - góra zwana Sv. Nikola o wysokości 628 m n.p.m. został zdobyty.


Francuzka, którą poprosiliśmy o zrobienie nam zdjęcia, przyglądała się fladze i zapytała z jakiego kraju jesteśmy.
Wyjaśniliśmy, że de Pologne, a to jest flaga naszego rodzinnego City of Koronowo. Zawsze zabieramy ją ze sobą.
Nasza ekipa w komplecie. Lijep pozdrav iz prekrasnog otoka Hvara – walp s obitelji.




Napis na kamiennej płycie pod krzyżem: "Dla upamiętnienia 850 rocznicy diecezji Hvar, w roku Jezusa Chrystusa, ten krzyż został wzniesiony dzięki darowiznom wiernych z wyspy Hvar oraz innych darczyńców w roku 1997".

Zostawiamy krzyż za sobą i idziemy w kierunku kapliczki.







Na szczycie spędziliśmy trochę czasu. Stąd przecież rozlegają się najpiękniejsze widoki na Hvarze. Usiedliśmy przy kamiennej kaplicy, poświęconej patronowi góry. Był czas na piknik i chwilę zadumy. Nie dość, że było tam nieziemsko pięknie i cicho, to dodatkowo ciepło słońca mieszało się z podmuchami wiatru, a wszystko doprawione zapachami ziół rosnących dookoła.

Za kapliczką widok na wschodnią część wyspy oraz Korčulanski kanal z wyspą Šćedro.


Chwilę posiedzimy i trzeba będzie schodzić, ale nie martwcie się, zejdziemy szybciej niż weszliśmy.

walp napisał(a):Chwilę posiedzimy i trzeba będzie schodzić, ale nie martwcie się, zejdziemy szybciej niż weszliśmy.

Ależ wcale nam się nigdzie nie spieszy , mamy czas .
Teraz, gdy oglądam te cudne widoki, którymi nas tu obdarzasz, nie mogę sobie darować, że tam się nie wybraliśmy.

Byłeś Waldek na Vidovej Gorze na Braču?/
Ciekawi mnie porównanie tych dwóch szczytów ( a konkretnie widoków )

elka21 napisał(a):Teraz, gdy oglądam te cudne widoki, którymi nas tu obdarzasz, nie mogę sobie darować, że tam się nie wybraliśmy.

Cieszę się, że się podoba. A stratę zawsze można nadrobić.

anakin napisał(a):Byłeś Waldek na Vidovej Gorze na Braču?/
Ciekawi mnie porównanie tych dwóch szczytów ( a konkretnie widoków )

Niestety, nie byłem jeszcze na Braču i jak wcześniej wspomniałem, Vidova Gora pozostaje do zdobycia.

walp napisał(a):

anakin napisał(a):Byłeś Waldek na Vidovej Gorze na Braču?/
Ciekawi mnie porównanie tych dwóch szczytów ( a konkretnie widoków )

Niestety, nie byłem jeszcze na Braču i jak wcześniej wspomniałem, Vidova Gora pozostaje do zdobycia.

10 minut asfaltem z parkingu - zdobywanie to słowo trochę na wyrost Nie wiem czy da się wejść od strony południowej jeśli tak to raczej wspinaczka alpinistyczna. Ale widoki równie piękne. Tylko ludzi więcej ze względu na łatwiejszy dostęp.

mchrob napisał(a):10 minut asfaltem z parkingu - zdobywanie to słowo trochę na wyrost

W tej relacji zdobędziemy jeden szczyt samochodem i mimo, że był to wjazd, to ze względu na trudności, nazywam to zdobyciem.