Vuelta a Andalucía - listopad 2025

Do Grenady dojeżdżamy już po zmroku. Nocleg mamy w mieszkaniu niedaleko dawnej bramy miejskiej Puerta de Elvira przy ulicy, a jakże Elvira. Na północ od niej zaczyna się dawna arabska dzielnica Albaicin. Po zakwaterowaniu i szybkim ogarnięciu się idziemy coś zjeść. Przy "naszej" ulicy mieści się cała masa knajp z bliskowschodnią kuchnią. Zahaczamy wieczorem o jeden z takich lokali. O ile zamówione kebaby (tym razem jest to mięso na szpadce) były bardzo dobre, o tyle mój frikeh z wołowiną bardzo słaby. Chociaż lubię smaki z tamtych rejonów to kasza była zupełnie nieprzyprawiona, a wołowina całkowicie sucha, spory zawód. Wracamy do mieszkania, aby dopracować plan zwiedzania Grenady następnego dnia.
Po szybkim śniadaniu idziemy w kierunku Katedry, chociaż jest przed godziną 10, to miasto dopiero powoli budzi się do życia. Większość sklepów jest jeszcze zamknięta, otwierają się pierwsze lokale serwujące śniadanie, cała reszta pozamykana na cztery spusty.



Do katedry podchodzimy od strony kaplicy królewskiej, spora kolejka i cena nie zachęca do odwiedzin, może innym razem, jak tu kiedyś jeszcze zawitamy będziemy ją zwiedzać, podobnie jak i katedrę, do której weszliśmy tylko na chwilę , popatrzyliśmy sprzed kasy na białe wnętrze z potężnymi filarami, ale dalej nie weszliśmy. Pokręciliśmy się wokół kompleksu świątyń,



















weszliśmy na chwilę do przylegającego do katedry kościoła Tabernakulum.







Przez stary bazar Alcaiceria, przechodzimy do XIV wiecznego Corral del Carbón - pełniącego swego czasu funkcję karawanseraju/magazynu.









Dalej idziemy na spacer po dzielnicy Realejo.











Zaglądamy na chwilę do przypadkowo napotkanego muzeum Casa de los Tiros





ciekawie zdobiony sufit, chociaż jakość rzeźb żałosna





by w końcu wrócić w okolice Plaza Nueva, gdzie "nasza" Calle Elvira wraz z ulicami Caldeleria Vieja i Caldeleria Nueva tworzy swego rodzaju zakupowy trójkąt bermudzki , pełen arabskich sklepików czasami z rękodziełem (chińskim?) i pamiątkami. Bliżej temu miejscu klimatem do bazarów w Stambule czy souków krajów Maghrebu niż hiszpańskich targowisk.

Pokrążyliśmy chwilę, zrobiliśmy drobne zakupy i spacerowaliśmy po Albaicin, początkowo wzdłuż rzeki Darro.

















gdzieniegdzie miedzy drzewami widać fragmenty Alhambry, z placu Padre Manjon mamy otwartą perspektywę na Pałac Partal będący częścią kompleksu na wzgórzu.



W ogóle jest to całkiem miłe miejsce z fontanną, ławkami i kilkoma, nie najlepiej ocenianymi barami z ogródkami.

My zaglądamy na obiad do niepozornego, niedużego baru La Hermosa Craft Beer zajdującego się na rogu tego placu. Ale tam było pysznie, dominowała hiszpańska kuchnia, fantastyczne żeberka i rewelacyjna gicz jagnięca.

Posileni mogliśmy ruszyć pod górkę do dzielnicy Sacromonte,



Możemy zobaczyć tu mieszkania wydrążone w skałach, a w kilku miejscach w godzinach wieczornych można oglądać pokaz flamenco.









Z ulicy wijącej się pomiędzy kaskadową zabudową możemy oglądać na przeciwległym wzniesieniu Alhambre.









Za chwilę będziemy ją również oglądać z punktów widokowych Albaicin. Najbardziej znanym jest plac przy kościele San Nicolas. Fajne miejsce, jest gdzie usiąść (jak się uda), ale tłumy są tam chyba o każdej porze dnia, ale nie pokaże, żeby nikogo nie zniechęcić. Ma to też swoje plusy bo tam gdzie jest sporo turystów to nie brakuje tych, którzy próbują na turystach zarobić. Było m. in. czterech hiszpańskich el mariachi , wykonywane przez nich utwory, przyjemna pogoda, do tego widok na Alhambrę, sprawiły, że atmosfera była niezwykła, siedzieliśmy tam blisko godzinę.









Później jeszcze chwilę szwędaliśmy się po uliczkach









i trafiliśmy na jeszcze jeden punkt widokowy na placu de Carvajales, tu było znacznie mniej turystów, cicho, o wiele bardziej kameralnie





Nim się obejrzeiśmy to zrobiło się ciemno i chłodno, pospacerowaliśmy jeszcze trochę, siedliśmy w kawiarni na coś słodkiego i rozgrzewającego i na tym zakończyliśmy ten dzień w Granadzie. Dystans przebyty tego dnia to blisko 17km, najwięcej w czasie tego pobytu.

Grenada zrobiła pamiętam na nas swojego czasu duże wrażenie. Miasto, ludzie do późna siedzący w knajpkach, my też wtedy w sumie po raz pierwszy tak korzystaliśmy z uroków
Do katedry warto było zajrzeć, nie pamiętam czy kiedyś była opłata, ale my ja zwiedzaliśmy. Warto
Na tej drodze z punktami widokowymi na Alhambrę, pamiętam jak jakiś dziadek sprzedawał małe zimne piwo Alhambra No i obok dzielnica Sacromonte, też fajne wrażenie

Granada jest cudowna. Widoki (w lutym) ośnieżonych Sierra Nevada (a na pierwszym planie Alhambra) to coś, czego nigdy nie zapomnę. (I chciałbym jeszcze raz zobaczyć)
Samo miasto też na sporo do zaoferowania

Pięknie pokazana Granada i jej szczegóły, na pewno takich nie pokażę; z pewnych względów nam już się trochę nie chciało i zrobiliśmy ją po łebkach. Wrócimy.