To nie tam miało być, czyli Rodos 2018

Mapka rzeczywiście jest kiepska i chyba stara, poza fałszywym Rodini pokazuje jeszcze obok szpital, podczas gdy może mieścił się on tam kiedyś... teraz jest nieopodal tych wysokich hoteli na północnym wybrzeżu (przejeżdżaliśmy obok).
Rodini jest znacznie dalej od centrum, na południe. Pieszo to kawałek drogi. Stopień zadbania - chyba podobny

kulka53 napisał(a):Mapka rzeczywiście jest kiepska i chyba stara, poza fałszywym Rodini pokazuje jeszcze obok szpital, podczas gdy może mieścił się on tam kiedyś... teraz jest nieopodal tych wysokich hoteli na północnym wybrzeżu (przejeżdżaliśmy obok).

Mapa (i przewodnik również) faktycznie jest stara, bo pochodzi z 2004 roku, ale polska edycja przewodnika i mapy pochodzi z 2014 roku. A jeśli chodzi o jej jakość, to nie odbiega wiele od innych map, w posiadanie których weszliśmy już na miejscu (otrzymaliśmy jedną od rezydenta i drugą z wypożyczalni samochodów).

kulka53 napisał(a):Rodini jest znacznie dalej od centrum, na południe. Pieszo to kawałek drogi. Stopień zadbania - chyba podobny

Z Twojej relacji wiedziałam, że do Parku Rodini jest spory kawałek drogi, i dlatego się tam nie wybraliśmy. Ale jak zobaczyłam na mapie ten napis, to przyszło mi do głowy, że może Park Rodini kiedyś ciągnął się aż tutaj i ten kawałek jest małym fragmencikiem tego parku pozostawionym w tym miejscu. W swojej relacji pokazałeś zdjęcia z Parku Rodini, który nie sprawiał wrażenia zaniedbanego, więc Twoje stwierdzenie, że "Stopień zadbania - chyba podobny ", to chyba żart.

Tuż obok antycznego stadionu znajduje się antyczny teatr (oczywiście odrestaurowany). Oryginalne są tylko trzy pierwsze marmurowe stopnie Odeonu. Pozostałe zostały zrekonstruowane.


Ponieważ teatr sąsiaduje ze stadionem, to z trybun teatru widać część stadionu i ludzi uprawiających sport.


Może odbędzie się jakiś występ

Niestety występu się nie doczekaliśmy, więc mój mąż osobiście sprawdził, jaka jest akustyka w tym teatrze.




Wchodzimy wyżej patrząc na Odeon z różnych stron i z różnej wysokości.



Wchodzimy wyżej.

Im wyżej jesteśmy tym mamy lepsze widoki na miasto Rodos i morze.





Po tych schodach weszliśmy na najwyższą część Akropolu.

To są pozostałości po świątyni Apolla - trzy i pół kolumny ochronione rusztowaniami.














Szkoda, że tak niewiele pozostało z tego antycznego miejsca. Musiało być tutaj pięknie.

Ponieważ zbliżał się już zachód słońca, idąc na przełaj weszliśmy na sam szczyt wzgórza Monte Smith, skąd można podziwiać wspaniałe widoki.
I tej przyjemności oddaliśmy się tam w pełni.

Droga wije się tutaj jak serpentyna. Wzdłuż tej drogi rosną palmy, podobnie jak u nas drzewa.




Ruch tutaj nie był zbyt duży, ale samochód policyjny się trafił.


Za naszymi plecami pozostawiliśmy Akropol z kolumnami świątyni Apolla. Za nią rozciągał się widok na wschodnie wybrzeże wyspy Rodos.



Z samego szczytu zobaczyliśmi wreszcie zachodnie wybrzeże wyspy Rodos.







Ten widok zaskoczył nas bardzo. Pierwszy raz podczas pobytu na Rodos zobaczyliśmy krowę.



Nagle do miejsce, w którym byliśmy zaczęli się zjeżdżać ludzie, zatrzymywali się, chwilę oglądali rozpoczynający się spektal zachodu słońca, ale po chwili jechali dalej, nie czekając, aż słońce zajdzie.

Pozostawiam Was "sam na sam" z zachodem słońca.

Ładne widoki oferuje Monte Smith.... tam nie doszliśmy.
Zachód też super , przyglądając się mapie stwierdziłem że niewykluczone że słońce zachodzi dokładnie nad Tilos na której szczycie (tym prawie najwyższym, nad portem) znajdują się anteny.

Właśnie miałam napisać, że słońce nie schowało się w morzu (takie zachody najbardziej lubię), a tu już wiem, że to wina Tilos...

kulka53 napisał(a):Ładne widoki oferuje Monte Smith.... tam nie doszliśmy.
Zachód też super , przyglądając się mapie stwierdziłem że niewykluczone że słońce zachodzi dokładnie nad Tilos na której szczycie (tym prawie najwyższym, nad portem) znajdują się anteny.

Też próbowałam ustalić, w którym miejscu to słońce zachodziło i wychodziło mi, że właśnie nad Tilos, lecz nie byłam tego pewna, więc nie pisałam, żeby się - broń Boże - nie ośmieszyć.
Ale na Tobie można polegać jak na Zawiszy. Skoro byłeś na Tiolos i widziałeś te anteny na własne oczy, to mogłeś je rozpoznać na tle zachodzącego słońca. Ja myślałam, że to jakieś obłoczki ułożyły się w taki obrazek.
Czy to są te anteny ?https://www.google.pl/maps/@36.4235052,27.3801375,3a,75y,6.65h,96.45t/data=!3m8!1e1!3m6!1sAF1QipN3vCn5lxZujiX2k2ieXxuneMyEmnwBzFi4N7tD!2e10!3e11!6shttps:%2F%2Flh5.googleusercontent.com%2Fp%2FAF1QipN3vCn5lxZujiX2k2ieXxuneMyEmnwBzFi4N7tD%3Dw203-h100-k-no-pi-0-ya171.58012-ro-0-fo100!7i4096!8i2048

piekara114 napisał(a):Właśnie miałam napisać, że słońce nie schowało się w morzu (takie zachody najbardziej lubię), a tu już wiem, że to wina Tilos...

Też lubię, jak słońce na koniec dnia robi sobie kąpiel w wodzie, ale jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.

megidh napisał(a):Pozostawiam Was "sam na sam" z zachodem słońca.

Piękne. Chciałoby się usiąść na tej ławeczce i kontemplować ...

walp napisał(a):

megidh napisał(a):Pozostawiam Was "sam na sam" z zachodem słońca.

Piękne. Chciałoby się usiąść na tej ławeczce i kontemplować ...

Tak właśnie zrobiliśmy. Na tej ławeczce siedzi mój mąż, a ja siadłam koło niego zaraz po zrobieniu mu zdjęcia. Wrażenia były niesamowite. Urlop jest najwspanialszym wynalazkiem, bo właśnie wtedy można się nigdzie nie spieszyć i poświęcić czas na takie przyjemności.

Gdy słońce zaszło ruszyliśmy w drogę powrotną do hotelu.
Nie chcieliśmy wracać tą samą drogą, którą tutaj przyszliśmy. Postanowiliśmy iść chodnikiem wzdłuż asfaltowej drogi. Zdawaliśmy sobie sprawę, że będzie ona dłuższa, bo te serpentyny wiły się to w jedną, to w drugą stronę, ale przecież nam się nie spieszyło.
Słońca już nie widać, ale jeszcze jest w miarę widno, więc podczas tego spaceru dalej podziwialiśmy widoki.







W dole pod nami zauważyliśmy taką budowlę, która po wizycie na cmentarzu tureckiem skojarzyła nam się z grobowcem, ale nie schodziliśmy tam, bo nie wypatrzyliśmy żadnej ścieżki w dół.

Z tej strony też stoją znaki informujące, w jakim kierunku iść, aby dojść do starożytnego miasta.

Gdy doszliśmy do miejsca, w którym droga zawijała się w pierwszą agrafkę,

stanęliśmy nad urwiskiem, podziwiając widok na miasto Rodos, które leżało u naszych stóp.



Widać stąd nasz hotel. To ten na pierwszym planie z owalną ścianą.



Idąc dalej trafiliśmy na skrót, z którego zdecydowaliśmy się skorzystać, więc długi spacer serpentyną nas ominął.
Do hotelu wróciliśmu już po ciemku, a ponieważ był to już ostatni wieczór, który mieliśmy spędzić w tym hotelu, to trzeba było się z nim pożegnać. Zrobiliśmy sobie więc kolację i drinka i siedząc na balkonie wspominaliśmy nasz pobyt na wyspie Rodos.

Rano wstaliśmy wcześnie, żeby się spakować. Pokój mieliśmy opuścić do godziny 11-tej, ale bez sensu było siedzieć w nim do końca, skoro mogliśmy ten czas wykorzystać w inny sposób. Wyszliśmy więc z pokoju przed godziną 10-tą. W hotelu Kipriotis na najniżsyzm poziomie, przy przejściu na basen, znajduje się przestrzeń przeznaczona dla gości hotelowych, którzy już się wymeldowali, ale jeszcze nie muszą jechać na lotnisko. Tam znajdują się duże szafki na walizki, za które płaci się 2 euro. Monetę wrzuca się do otworu skarbonki, co umożliwia zamknięcie szafki i wyjęcie klucza. Z takich szafek, tylko dużo mniejszych, korzystam w marketach w Polsce, tylko że w markecie monetę się odzyskuje, a w hotelu niestety moneta zostaje na zawsze. Dlatego trzeba bardzo uważać, żeby niczego nie zapomnieć z szafki, bo każde jej otwarcie powoduje konieczność ponownego wrzucenia do jej skarbonki monety 2 euro. Ponadto szafki mają takie gabaryty, że 2 walizki nie wejdą do jednej szafki (no chyba że są bardzo małe). Oprócz szafek znajdują się tam wielkie kanapo-fotele, na których można się nawet przespać oraz przebieralnie i prysznice, więc po dniu spędzonym na plaży można się przed odlotem odświeżyć i przebrać, z czego skorzystaliśmy wieczorem po powrocie do hotelu.
Nasz pobyt na Rodos nie kończył się po 7 dniach, bowiem w bonusie dostaliśmy jeszcze cały (ósmy) dzień, gdyż nasz lot powrotny przewidziany był dopiero na godzinę 23:35. Postanowiliśmy spędzić ten dzień na błogim lenistwie i w związku z tym wybraliśmy się do Term Kallithea. Pojechaliśmy tam autobusem. Bilety na autobus kupiliśmy w kasie na dworcu autobusowym. Cena biletu to 2,40 euro.
Tutaj przeczytałam, że autobusy na Rodos są nowoczesne i klimatyzowane. Po wejściu do autobusu mój mąż bardzo usilnie rozglądał się za tą nowoczesnością, ale nie udało mu się jej dostrzec. Klimatyzacja działała tylko częściowo, bowiem nie wszystkie okna dało się otworzyć .
Tłoku nie było, za to hałas wydobywający się z silnika był dosyć spory. Kierowca był sympatyczny. Poprosiłam go, aby powiedział kiedy dojedziemy do przystanku Kallithea Thermes i nie było z tym żadnego problemu. Gdy zbliżaliśmy się do tego przystanku zaczął krzyczęć na cały autobus "Kallithea Thermes, Kallithea Thermes". Stanęłam przy przednich drzwiach, ale delikatnie nakazał mi iść do następnych drzwi, wynika więc z tego, że z autobusów na Rodos wysiada się tylnym drzwiami. Przejazd autobusem trwał 22 minuty.
Razem z nami z autobusu wysiadła spora grupa ludzi i o mały włos nie doszło do wypadku, bo kilkoro z nich wyrwało się na drugą stronę jezdni jeszcze przed odjazdem autobusu z przystanku i prawie że wpadli pod nadjeżdżający samochód.
Resztę drogi przebyliśmy pieszo. Do przejścia jest tylko krótki kawałek drogi, który pokonaliśmy w 3 minuty, tym bardziej, że skorzystaliśmy ze skrótu.

To czekam na Thermes'y

Termy Kallithea to miejsce, które już w czasach starożytnych słynęło z właściwości leczniczych znajdujących się tutaj gorących źródeł mineralnych. Ich dobroczynny wpływ na wątrobę, nerki i dolegliwości reumatyczne wychwalał już Hipokrates.
Na początku XX wieku źródła te zaczęli wykorzystywać Włosi, budując tutaj kompleks wypoczynkowy. Został on zaprojektowany przez architekta Petrio Lombardiego w stylu art deco z elementami orientalnymi. Jego projekt uznano za jeden z najlepszych kompozycji architektonicznych tamtej epoki.
Otwarcia kompleksu dokonano w dniu 1 lipca 1929 roku. Był on bardzo popularny i przyciągał turystów z całego świata.
W czasie II wojny światowej Termy Kallithea zostały zniszczone i od tego czasu popadały w ruinę. Dopiero w latach 2004-2007 termy przeszły gruntowną renowację.
Aktualnie na kompleks Term Kallithea składają się stylowe budynki z pięknymi mozaikowymi posadzkami, wyjątkowe ogrody, restauracja, przystań oraz teren plażowy, na którym do dyspozycji gości znajdują się leżaki i parasole, pomiędzy którymi krążą kelnerzy donoszący zamawiane przez plażowiczów napoje.

No to wchodzimy do środka, przekraczając bramę, za którą znajduje się fontanna i długi ażurowy korytarz wyłożony chochlakową mozaiką, prowadzący do środka kompleksu.


Wstęp jest płatny i kosztuje 3 euro. Kasa, w której kupuje się bilety znajduje się tuż za fontanną na po prawej stronie.
W kolejce do kasy stoi kilka osób, ale tłumów nie ma.

Po zakupieniu biletów wchodzimy w ten ażurowy korytarz i idziemy dalej, podziwiając wspaniałą zabudowę.


Korytarz się kończy a zaczynają się schody.

Po zejściu z tych schodów na taras oczom naszym ukazuje się w całej okazałości budowla zwieńczona kopułą i otoczona wysokimi palmami.


Klomby kwiatowe stojące pod ścianami tarasu upiększają to miejsce.

Z tarasu schodzi się w dół po schodach w lewo lub w prawo.
My poszliśmy w lewo i po zejściu ze schodów weszliśmy na drewniany chodnik biegnący w stronę plaży.

Gdy byliśmy już na dole, to obowiązkowo musieliśmy zajrzeć do stojącej tutaj budowli.
W jej wnętrzu znajduje się niewielki okragły basen, niestety bez wody. Wewnątrz tego basenu znajduje się sześć kamiennych foteli, na których zapewne można było siedzieć mocząc nogi w cudownej wodzie termalnej.





Gwiazdkowe otwory w kopule basenu sprawiają, że można się tutaj poczuć jak w niebie.


Ponoć znajdujące się tutaj źródła termalne wyschły całkowicie, jednakże pomimo tego w okresie letnim przyjeżdżają tutaj tłumy turystów, bowiem przyciąga ich piękno tego miejsca, które urzeka już od samego przekroczenia bramy wejściowej.

Ciekawa jestem jakie inne atrakcje są tam, więc czekam na c.d.