Pod wulkanem bez bujania – Teneryfa 2018

Tego dnia mieliśmy najgorszą pogodę czasie naszego krótkiego urlopu. Nie padało wprawdzie i było raczej ciepło, ale przy tym niestety mglisto i chmurzasto. Aura zupełnie nieodpowiednia na zwiedzanie gór Anaga, ale cóż począć? Nie mieliśmy już innego wyboru, bo ostatni dzień na Teneryfie jednogłośnie postanowiliśmy spędzić bez ruszania auta.

W sumie to byliśmy mentalnie przygotowani na taką pogodę, w tych górach przecież mgliste dni przeważają nad słonecznymi. To zupełnie inna Teneryfa, niż słoneczne i „pustynne” południowe wybrzeże!

Wulkaniczny masyw Anaga to geologicznie najstarsza część wyspy, powstała około 7 mln lat temu ( a może nawet wcześniej ?). Góry nie są zbyt wysokie (najwyższy szczyt Cruz de Taborno ma 1024 m n.p.m.), ale widoki na głębokie doliny i postrzępione grzbiety są tam rewelacjne! Pod warunkiem oczywiście, że trafi się na inną pogodę, niż nam to było dane . Bo my, zamiast oszałamiających panoramek, podziwiać mogliśmy najczęściej tylko gęstą mgłę. Ale i tak było fajnie , nie tylko wtedy, gdy mgła na moment lekko się rozwiewała.

Nie było jednak najmniejszych szans, aby w kilka zaledwie godzin zobaczyć wszystkie miejsca, do których warto dojechać. Cóż więc marzyć o wędrówce którymś z licznych w tym rejonie szlaków turystycznych? Na tę część Teneryfy z pewnością można poświęcić caluśki tygodniowy wypad, a i tak nie udałoby się przedreptać wszystkich znakowanych ścieżek… Fajnie byłoby powędrować przez wawrzynowe lasy i małe tarasowe poletka obramowane opuncjami, przysiąść na piwko i mały tapasik w jakieś cichej, niemalże zagubionej wiosce… Może innym razem ?

A tymczasem…



… TF-5 do La Laguny, następnie TF-13, a przed Las Mercedes na TF-12 i serpentynami w górę.

Pierwszy punkt widokowy, chociaż otulony mgłą, był oblegany do tego stopnia, że nie mieliśmy szans aby nasze auto też się tam zmieściło. Serpentynami dotarliśmy więc za czas w sumie niedługi na bardzo duży parking przy Cruz del Carmen , na wysokości 920 m n.p.m.



Niestety, mgła była tu przeokrutna , z Mirador Cruz del Carmen widać było właśnie tylko mleko, a nie "obiecane" panoramki.



A mogło być tak pięknie – zalesione góry, w dole La Laguna, w tle majestatyczny stożek Teide...

(fotka z netu: https://es.wikiloc.com/rutas-senderismo ... to-5671675 )

Zamiast podziwiania widoków, było więc ogądanie tablic informacyjnych dotyczących gór Anaga (znajdują się w budyneczku Centro de Visitantes). Popatrzyliśmy też (tylko z zewnątrz) na kaplicę Virgen del Carmen.

Nie mieliśmy czasu na poważniejszą wędrówkę którymś z licznych szlaków w górach Anaga, ale jak podziwiać trzeciorzędowe lasy wawrzynowe wyłącznie przez szyby samochodowe ?
Owszem, przejazd autem przez zamglony „tunel” z poskręcanych, porośniętych mchem drzew, robi wrażenie. Widzieć z daleka, a dotknąć, to jednak różnica !
Na szczęście przy Cruz del Carmen znajduje się króciutki szlak , który idealnie wpasował się do naszego sobotniego planu. Przy tej pogodzie, bez szans na widoki z miradorów, taki „dystans” nam wystarczył . Oczywiście, najlepiej byłoby pójść przez laurisilva aż do osady Chinamada, ale w tych mglistych okolicznościach przyrody zdecydowaliśmy się na dojechanie tam autem . Dwudziestominutowy, nieśpieszny spacerek, był w tym momencie dobrym wyborem.

Przy parkingu zaczyna się Sendero de Sentidos – Szlak Zmysłów.



Szlak Zmysłów ma trzy warianty różnej długości, my zdecydowaliśmy się na wersję 1,5 . To znaczy, że oprócz pierwszego wariantu po drewnianych pomostach (ułożonych po to, aby umożliwić wjazd wózkiem), poszliśmy także kawałeczek „po glebie” dawną drogą , którą kiedyś mieszkańcy górskich wiosek schodzili do La Laguny.
Najdłuższy wariant dociera do Mirador del Llano de Los Loros, ale cóż można zobaczyć z puntu widokowego pogrążonego w mgle? Trasa wprawdzie niedługa, ale przewyższenie około 80 m (najpierw w dół, potem powrót) skutecznie nas od tego pomysłu odwiodło. Zapewne przy innej pogodzie poszlibyśmy do końca …







Przy szlaku ustawione są tablice podpowiadające gdzie najlepiej poznawać laurisilva przy pomocy węchu, dotyku, zwroku, słuchu (ale nie smaku ).



Część szlaku najlepiej pójść z zamkniętymi oczami ( dla bezpieczeństwa są liny i poręcze), słuchając śpiewu ptaków, wdychając leśne aromaty , wchłaniając panującą tu wilgoć…
Nasze odczucia były jednak uboższe, pewnie dlatego że nie zastosowaliśmy się do instrukcji, oczy mieliśmy cały czas otwarte . Najlepiej wyszło nam dotykanie kory różnych drzew oraz mchów i porostów otulających poplątane pnie i gałęzie.





W kolejnym odcinku będzie troszkę „zmysłowych” fotek.

Ale cudowne klimaty! Zaluje, ze tam nie doatrlismy, ale bedzie co ogladac nastepnym razem

Pozdrawiam,
Havena

Havena napisał(a): Zaluje, ze tam nie doatrlismy, ale bedzie co ogladac nastepnym razem

Lasy prawie deszczowe , więc zaglądnijcie tam koniecznie!
Trochę psioczyliśmy na pogodę tego dnia, no bo ominęły nas super widoczki. Na Szlaku Zmysłów jednakże, mgła tylko dodawała uroku , więc w sumie było OK.

Odpowiednie miejsce i nawet mgła ma plusy

piekara114 napisał(a): nawet mgła ma plusy

Tam miała niewątpliwie , ale później mogłaby zniknąć...

Wróciliśmy do auta, ale zamiast pojechać dalszą częścią TF-12, cofnęliśmy się w stronę Las Mercedes. Nie dlatego, że pomieszały nam się kierunki .
Uznaliśmy, że z dolaniem „kapki” paliwa nie będziemy czekać, aż opuścimy góry, a do Las Mercedes było blisko, a przy drodze TF-12 była stacja paliw. Możliwe, że wystarczyłoby tego, co mieliśmy w baku, jednakże krótki stromy podjazd zawijasami zjadł nam paliwa nadspodziewanie dużo. Trochę serpentyn było jeszcze przed nami, nie warto ryzykować (nawet jeśli ryzyko jest znikome ), że zatrzymamy się we mgle, nie wiadomo gdzie…



Powtórka podjazdu miała ten plus, iż w międzyczasie mgły przy Mirador de Jardina troszkę się rozwiały , a na dodatek trafiło się wolne miejsce, aby stanąć przy tym punkcie widokowym znajdującym się na wysokości 854 m n.p.m.



Teide nie przebił się przez mgłę, ale „czuliśmy” że był gdzieś w tle . Przy innej pogodzie z pewnością wulkan jest dobrze widoczny. Poza nim, a w zasadzie przede wszystkim , jest stąd świetny widok na Dolinę La Laguny. Widać także kilkukilometrowy wąwóz Barranco de Tahodio …

Trochę naszych fotek zrobionych z Mirador de Jardina

Dobrze ze choć trochę Wam się przejasnilo. My nigdy zima nie trafiliśmy na dobrą pogodę w Anaga

tony montana napisał(a):Dobrze ze choć trochę Wam się przejasnilo.

Niestety, tylko w niższych partiach. U góry chmury były cały czas, dobrze że nie padało .