W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

mariusz-w napisał(a):

longtom napisał(a):Nawet ktoś tam był i naprawiał kosze-pułapki na kraby.

Szkoda, że nie opróżniał ... może byłby obiadek lub kolacyjka.

Musi ich (tych krabów) być sporo, bo w wielu miejscach widzieliśmy te kosze-pułapki.
A jeśli chodzi o konsumpcję, poprzestaliśmy na ośmiornicy.

pzdr

Uff, dogoniłam Cię

Pięknie i ciekawie u Ciebie, jak zwykle

I plaża wreszcie jest W dodatku kolorowa

longtom napisał(a):

A takich rybek w tym roku dużo się naoglądaliśmy w wodach Korčuli i Lastova
Wiesz może, jak się nazywają?

maslinka napisał(a):Uff, dogoniłam Cię

Cześć kajakarzom

Jako, że w Grecji sfotografowane będzie to:

μεσογειακό ουράνιο τόξο (gr.)
.
.
.

Ale na Korčuli znacznie krócej rybka się nazywa:
knez (chr.)

A najładniej po angielsku:
mediteranean rainbow (eng.)

pzdr

Czarna plaża położona jest na lewo od zejścia. Na prawo zaś, pod kolorową skarpą





stoi kilka budynków dawnego balneologicznego spa,



.

wykorzystującego, niegdyś, podmorskie gorące źródła. Źródła są gdzieś między sterczącymi z wody skałkami.





Skałki są ostre, śliskie i do tego silnie "porośnięte" jeżowcami, dlatego
wycofaliśmy się stamtąd nie pogrzawszy sobie hydrotermalnie pięt ani innych części ciała.

Strata niewielka, dowolną część ciała mogliśmy sobie podgrzać w słońcu na sucho.

Pomiędzy spa



i plażą,



w morze, wcina się molo dawnego portu.







Nie ma wątpliwości jakiego pochodzenia są te skały.





Miłym urozmaiceniem są, rosnące wśród ciemnych, wulkanicznych skał, kolorowe roślinki.







Gorących źródeł nie znaleźliśmy, ale nie żałujemy, że wybraliśmy się do Avlaki.





Szkoda tylko, że nie starczyło czasu na zwodowanie tutaj naszego kajaka.

cdn

longtom napisał(a):No to weekend masz wolny
pzdr

Nie tak całkiem wolny...najważniejsze,że Niki cało i zdrowo wrócił z obozu

A skałki ciekawe...takie "insze" niż na Lefkadzie czy Pelionie

Pozdrawiam

longtom napisał(a):Ale na Korčuli znacznie krócej rybka się nazywa:
knez (chr.)

A najładniej po angielsku:
mediteranean rainbow (eng.)

pzdr

Dzięki
Rzeczywiście, najładniej nazywa się po angielsku

Chociaż tęcz i bez tych rybek w tym roku mieliśmy dużo

longtom napisał(a):Strata niewielka, dowolną część ciała mogliśmy sobie podgrzać w słońcu na sucho.

Masz jakieś dowody

longtom napisał(a):Miłym urozmaiceniem są, rosnące wśród ciemnych, wulkanicznych skał, kolorowe roślinki.

Ładne te roślinki .

ajdadi napisał(a):A skałki ciekawe...takie "insze" niż na Lefkadzie czy Pelionie

Kilkadziesiąt tysięcy lat to dla skały wiek zaledwie niemowlęcy.

maslinka napisał(a):Chociaż tęcz i bez tych rybek w tym roku mieliśmy dużo

U nas z tęczami było słabo, ale jeden z zachodów słońca był konkursowy.

mysza73 napisał(a):Ładne te roślinki .

Troszkę "zieleninki" jeszcze pokażę.

pzdr

longtom napisał(a):Miłym urozmaiceniem są, rosnące wśród ciemnych, wulkanicznych skał, kolorowe roślinki.

Jakoś początkowo nie byłam przekonana, że warto było zjeżdżać do Avlaki ale ostatecznie przekonały mnie fajne skałki i ładne roślinki.

longtom napisał(a):Szkoda tylko, że nie starczyło czasu na zwodowanie tutaj naszego kajaka.

Rozumiem że czas szybko upłynął na ogrzewaniu się na sucho.

longtom napisał(a):Nie ma wątpliwości jakiego pochodzenia są te skały.

Chyba mam podobne:



Pozdrawiam,
Wojtek

Lidia K napisał(a):Jakoś początkowo nie byłam przekonana, że warto było zjeżdżać do Avlaki ale ostatecznie przekonały mnie fajne skałki i ładne roślinki.

W sumie to praktycznie jedyne miejsce na S Nisyrosie gdzie można, w miarę wygodnie, dostać się do wody.
Więc chociażby z tego powodu warto było tam zajrzeć.

Franz napisał(a):

longtom napisał(a):Nie ma wątpliwości jakiego pochodzenia są te skały.

Chyba mam podobne:

I woda też w podobnym kolorze.

pzdr

Przy parkingu obowiązkowa kapliczka. Tym razem pod wezwaniem Aghios Pantaleimonas.
W cieniu otaczających ją drzew stoi nasze auto.



Tutaj niestety wszystko pozamykane.



Bez zwłoki podjeżdżamy więc z Avlaki aż do Nikii aby dostać się do drogi łączącej ją z Emborios.
Tym razem jedziemy nią zaledwie dwa kilometry i skręcamy znów w prawo.
Pojedziemy do monastyru Panagia Kyra. To ponoć jeden z najładniejszych monastyrów w basenie Morza Egejskiego.



Niestety musimy wierzyć na słowo.
Wszystko jest pozamykane i solidnie opłotowane.



Jednak decyzja odwiedzin tego monastyru okazała się nad wyraz szczęśliwa.
Postanowiliśmy, albowiem, nie podjeżdżać z powrotem do góry wąską betonową drogą tylko ruszyć w dół.
O tam, do tej kępy czerwonych oleandrów



Stamtąd będzie już blisko do plaży Pachia Ammos.



Po zeszłorocznym Milosie fakt nie do uwierzenia, to była jedyna nie utwardzona droga, którą jechaliśmy autem, w czasie tegorocznych wakacji



A jechało się nią wspaniale.



Piękne widoki





i niespotykana nawierzchnia. Jechaliśmy mięciutkim pyłem wulkanicznym.



Do powolnego kulania się w dół wspaniała. Pod górkę raczej byśmy nie podjechali.



W tym miejscu po delikatnym wyhamowaniu koło na grubość opony zakopane było w pyle.



To właśnie z powodu tych wulkanicznych popiołów prawie cały Nisyros jest sterasowany.







To był wspaniały zjazd.





Nawet, o cudzie, trafiły się kozy



i bulwki pewnych roślinek



A nawet, mieszkający w ziemych norkach, przedziwny ptak.



cdn

longtom napisał(a):To był wspaniały zjazd.

Pięknie
Krajobrazy wręcz identyczne do tych, jakie tak podobały mi się na Efstratiosie...
Te okrągłe drzewka na tle zeschniętych traw, super

Do tego stroma szutrówka prowadząca do jakże pięknej plaży
Pustki... po prostu raj

longtom napisał(a):O tam, do tej kępy czerwonych oleandrów


cdn

Co prawda nie widzę tej kępy czerwonych oleandrów, ale wierzę Ci, że tam są .

longtom napisał(a):
I woda też w podobnym kolorze.

U mnie bez zmian...takie kolorki lubię...

Pozdrawiam