PELO+ 2019

Mikromir napisał(a):Łizery i rajany lądują niestety tak daleko, natomiast lądując samolotem Aegean airlines nie musieliśmy pokonywać tego korytarza, trasa z samolotu do bagażu była dużo krótsza.

Tak właśnie wydedukowałem.

Mikromir napisał(a):Stoliki na brzegu morza - bajka.

To oprócz drinkbaru na dachu hotelu, największa zaleta tego hotelu.

Mikromir napisał(a):Miejscowości nad Zatoką Koryncką też mnie nie powaliły swoim urokiem.

Brud, smród i ubóstwo, szczególnie w zakresie składowania odpadów

piekara114 napisał(a):Grafiki są rewelacyjne.

Coś mi majaczy w pamięci; pewnie druga połówka zwróciła większą na to uwagę.

Z przyjemnością dołączę do śledzących Twoją relację , po naszej nieobecności w ubiegłym roku na greckiej ziemi czuję wielkie pragnienie widoków i wiadomości



Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Z przyjemnością dołączę do śledzących Twoją relację , po naszej nieobecności w ubiegłym roku na greckiej ziemi czuję wielkie pragnienie widoków i wiadomości

Witam obieżyświata w moich skromnych progach; dla mnie Piotrze to zaszczyt
wieczorem prawdopodobnie ciąg dalszy

Coś o jedzeniu.
Zdecydowaliśmy się na wykupienie w restauracji hotelowej wersji HB.
Śniadania jak to śniadania, w większości hoteli takie same, raczej kontynentalne, specjalnie dla gości z PL kawa z mlekiem. Nie wiem dlaczego ale bardzo zasmakowała mi ichnia wędlina i sery żółte, które pochłaniałem sporymi ilościami.
pieczywo raczej z tych dla nas niejadalnych, a szkoda, że nie było opiekacza, bo wtedy chętnie, bym sięgnął po pieczywo.

Jeśli chodzi o obiady to tu w zdecydowanej większości chcieliśmy podjeść kuchni greckiej i udało się, bo restauracja każdego dnia serwowała właśnie coś typowo greckiego, a że lubię ciasto filo i fetę to byłem zadowolony.
Kiedy chcieliśmy odmiany decydowaliśmy się na pyszną pizzę wypalaną na miejscu w dużym kamiennym piecu (szacun dla gościa, który ogarniał piec przy upale 35st).

Tym razem nie robiłem, za dużo zdjęć posiłków

Oczywiście, były też słodkości



Clue spożywania posiłków, to oczywiście sceneria, ta bliskość morza i jego szum, rewelacja.

Świetna to knajpa...
Z takim widokiem ,to nawet suchary by mi smakowały

CROberto napisał(a):Świetna to knajpa...
Z takim widokiem ,to nawet suchary by mi smakowały

no tak Croberto jak coś palnie

A tak to mw. wyglądało nocą:





Jak mocno wiało i byłe spore fale wdzierające się na plaformę, rozwijano plexi z daszku, które świetnie chroniło przed powiewami i wodą.

Rekonesans po mieścinie i okolicy:

W okolicy conajmniej kilka klimatycznych knajpek i drinkbarów, w których każdy znajdzie coś dla siebie. W ciągu dnia oczywiście w większości puste, odżywają nocą, kiedy mieszkańcy miasteczka oraz okolicznych miejscowości zjeżdżają naprawdę tłumnie, nawet w tygodniu i siedzą do późnych godzin wieczornych i nocnych.

Pośród wszechobecnej "betonozy" oraz zapuszczonych miejscówek można trafić na całkiem przyjemne domostwa.
Wcale nie okazałe, ale zdradzające zamiłowanie gospodarza do czystości i wyglądu.





Od czasu do czasu trafi się jakaś fajna fura, ale ogólnie rzecz biorąc to Grecy nie przywiązują chyba zbyt dużej wagi do wyglądu swoich samochodów.



No i oczywiście morze i palmy...



I nasz pierwszy zachód nad zatoką koryncką (ze względu na położenie miejscowości, lepszy widok z niej jest na wschody słońca):

Miały być mapki przemieszczania się, zapomniałem

Transfer z lotniska na tle całego Pelo:

Jedziemy nad Kanał koryncki. Zdjęcia kanału korynckiego pamiętam z kilku relacji i bardzo chciałem tam być, lubię obracać swoje marzenia w rzeczywistość i cieszę się, że mi się to jak na razie udaje.
Jesteśmy na urlopie więc wszystko bardzo nieśpiesznie. Dodatkowo do Koryntu mamy jakąś godzinkę drogi, więc na spokojnie.

Mapka przejazdu:



Nadmorska autostrada do południa jest rewelcyjna; nie dość że mało samochodów, to jeszcze wspaniałe widoki morza, gór, miejscowości i tunel za tunelem. Tą autostradą suniemy conajmniej kilka razy i bardzo przypada nam do gustu.

Końcowy dojazd do docelowego miejsca jest krótko mówiąc masakryczny, dziadostwo pierwsza klasa, jakieś obrzeża miasta Korynt, opuszczone budynki, niezagospodarowane pamiątki wojskowych umocnień, brak asfaltu, jakaś koparka przesypuje zwały ziemi i żwiru, ale nam takie warunki nie straszne. Docieramy na miejsce. Na powitanie dostajemy świeżą bryzę prosto ze ścieku przez ten most dla pieszych nad kanałem korynckim jest poprowadzona ruła ściekowa
Zdajemy sobie sprawę, że gdyby ta atrakcja była w PL, mielibyśmy wokół full budek z mydłem i powidłem i kasę biletową na wstęp, a jakże. A tak to ani widu ani słychu po ludziach, jedynie potem dołącza jakaś 4os rodzinka.

To podziwiamy:











Powiem tak, ściany kanału i jego głębokość robią wrażenie, kolor wody dopełnia swego; na moście zawiewa morska bryza, więc nie czuć w ogóle tego ścieku, który dopadł nas po wyjściu z auta. W oddali fajnego widoku dopełnia spotkanie się turkusowych wód kanału z granatem otwartego morza.











Następnym razem na pewno planujemy rejs statkiem przez kanał koryncki zarówno w dzień jak i wieczorem, bo nocne zdjęcia są bardzo zachęcające.

My zapachów nie odnotowaliśmy, ale nie trafiliśmy też na takie kolory i przede wszystkim na przepływający statek.

piekara114 napisał(a):My zapachów nie odnotowaliśmy, ale nie trafiliśmy też na takie kolory i przede wszystkim na przepływający statek.

My mieliśmy dokładnie tak samo.

piekara114 napisał(a):My zapachów nie odnotowaliśmy, ale nie trafiliśmy też na takie kolory i przede wszystkim na przepływający statek.

Pewnie w ten sposób chcieli nam zrekompensować swąd

dangol napisał(a):

piekara114 napisał(a):My zapachów nie odnotowaliśmy, ale nie trafiliśmy też na takie kolory i przede wszystkim na przepływający statek.

My mieliśmy dokładnie tak samo.

A długaśna ruła średnicy z 70cm była poprowadzona przez ten most? Może coś tam zaczęli przerabiać i dlatego.

Jesteśmy tam z dobrą godzinkę, zaglądam jeszcze do zapuszczonego wojskowego bunkru (widoczny na jednym ze zdjęć nad kanałem), a tam syf, kiła i mogiła; więc wycofujemy się do samochodu; w między czasie zdążył się zrobić spory upał, więc szybko włączamy naprawdę wydolną klimę. Przemieszczamy się do kolejnego naszego must see, czyli Starego Koryntu.

Droga nie jest długa, chyba z uwagi na bliskość sporego jednak Koryntu domostwa są tutaj bardziej okazałe i większość jest zadbana, szczególnie gustownie są urządzone ogrody.



Parujemy za free na okazałym parkingu tuż pod górująca restauracją, gdzie trwa pora obiadowa. My jednak mamy suchy prowiant, uzupełniamy tylko zapasy wody, wiedząc że starożytny Korynt jest w większości odsłonięty.
parking

W miejscowym sklepie zaopatruję się w grecką basebolówkę oraz wydajemy ok 100E na różności...
Miły starszy Pan mówi pojedyncze słowa po Polsku, gdzie wraz z żoną mieszka jego syn

Potem kierujemy się już do wejścia do starożytnego Koryntu.
Bilety nie specjalnie drogie:
https://www.corinth-museum.gr/en/visit/admission/

cdn