W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

longtom napisał(a):
Na skałach mrugają zielone refleksy odbite od wody.

Mam nadzieję, że to wszystko się na nas nie zwali.

Tym razem wybrałam sobie dwa zdjęcia, jedno bo refleksy udało Ci się ładnie uchwycić a drugie zdjęcie - całe szczęście, że nie puknęło.

Ładne jest Sarakiniko.
Żebym go nie widziała na własne oczy, widziałam i dalej mnie zaskakuje, że jest takie urocze.

dangol napisał(a):Żeby jeszcze rybek więcej tam pływało, to miałabym niezbity argument

Zawsze można tydzień na małorybnym Milosie
a resztę urlopu gdzie indziej.
Zresztą jeszcze mam trochę atrakcji w rękawie.

kulka53 napisał(a):Na plażach, na wodzie... skały, fale... nuuudna ta Milos

Na szczęście mieliśmy książki.

mariusz-w napisał(a):

longtom napisał(a):Dzisiaj będzie dużo atrakcji.

... jak na razie zgodnie z zapowiedzią !

Ciągu dalszego trochę się obawiam.
Ale może nie będzie tak źle

Lidia K napisał(a):Tym razem wybrałam sobie dwa zdjęcia, jedno bo refleksy udało Ci się ładnie uchwycić a drugie zdjęcie - całe szczęście, że nie puknęło.

Też mi się one podobają. Te zielone refleksy nieźle wyszły a jaskiniowe fajnie wyszło dzięki oknu skalnemu.
Normalnie w jaskiniach ciemniej i kontrasty za duże wychodzą. Trzeba by mieć mocną lampę błyskową.
Najlepiej na drugim kajaku.
To był JPG ale trochę ACR się wspomogłem.

pzdr

longtom napisał(a):To był JPG ale trochę ACR się wspomogłem.

4 tys. zdjęć nie robiłbyś w rawie. Wciąż ACR nie jest moją pierwszą potrzebą, chociaż widzę spore zalety.

longtom napisał(a):Trzeba by mieć mocną lampę błyskową.
Najlepiej na drugim kajaku.

Lampę i ten drugi kajak a Wy tak samotnie w jednym.

Lidia K napisał(a):4 tys. zdjęć nie robiłbyś w rawie.

Karty pamięci aż tak drogie nie są, więc jak by się uprzeć.
Tym bardziej, że mój aparat zapisuje rawy i jpegi jednocześnie i do tego w każdym z formatów można ustalać rozdzielczość.

Jedyny problem jest taki, że z poziomu aparatu JPG można wykasować a RAWa nie. W zeszłym roku robiłem coś w RAWie zapomniałem go wyłączyć i potem szybko 3/4 karty miałem zapełnione.

Lidia K napisał(a):...a Wy tak samotnie w jednym.

Samotność we dwoje ma jednak wiele zalet.

pzdr

longtom napisał(a):Samotność we dwoje

Moje ulubione sformułowanie ... i stan też

longtom napisał(a):

Lidia K napisał(a):...a Wy tak samotnie w jednym.

Samotność we dwoje ma jednak wiele zalet.

pzdr

Same zalety
Skądś te zalety znam

A wiesz, że właśnie wyjazd tylko we dwoje jest jak papierek lakmusowy. Sprawdza kwasowość związku.

longtom napisał(a):Po 10 latach zostało niewiele.

Złomiarze z Polski tam dotarli.

longtom napisał(a):W każdym razie częściej sięgam po aparat.

Z korzyścią dla nas wszystkich.

Pozdrawiam,
Wojtek

kulka53 napisał(a):Moje ulubione sformułowanie ... i stan też

Lidia K napisał(a):Skądś te zalety znam

Co za zbieg okoliczności.

Lidia K napisał(a): Sprawdza kwasowość związku.

Bym napisał, że u nas pH obojętne, ale to też nie brzmi dobrze.

Może lepiej będzie tak;

niewielkie fluktuacje dodają kolorytu.

Franz napisał(a):Złomiarze z Polski tam dotarli.

Z czasem dotrzemy do dwóch miejsc gdzie mówiliśmy sobie coś właśnie odwrotnego.

pzdr

Pełno tu... kamienia

Serdecznie pozdrawiam i melduję nadrobienie relacyjnych zaległości. Super widoki!

Roxi napisał(a):Pełno tu... kamienia

Cóż to nie Marsa El Alam. U Ciebie piachu więcej.

Roxi napisał(a):... melduję ...

Meldunek przyjęty.

pzdr

Lidia K napisał(a): wyjazd tylko we dwoje jest jak papierek lakmusowy. Sprawdza kwasowość związku.

W naszym przypadku test wypadł po naszej myśli - zarówno ubiegłoroczna mocno spóźniona podróż poślubna, jak i tegoroczne kilka dni na Kaszubach.

Owszem…

longtom napisał(a): niewielkie fluktuacje dodają kolorytu

… o ile faktycznie będą niewielkie .

Sprawdzalność „papierka lakmusowego” działa nie tylko przy wyjazdach we dwoje - jest to niezły test także dla przyjaźni, jeśli kilkuosobowy wyjazd (trwający nieco dłużej niż długi weekend) nie ma stacjonarnego celu… Jeśli wspólna wyprawa wymaga częstego przemieszczania się, indywidualne przyzwyczajenia i potrzeby (chociażby tak banalne jak godzina wyruszenia w trasę, pory posiłków, że o preferencjach co do obiektów do zwiedzania nie wspomnę) często wywołują kwas, którego przez wieeele lat znajomości nikt by się nie spodziewał. Czasem maleńka rozbieżność staje się problemem nie do przezwyciężenia…

dangol napisał(a): Czasem maleńka rozbieżność staje się problemem …

Znaczy, nie tylko my to przerabialiśmy.

pzdr

Sjesta skończona, cała naprzód



W sumie szkoda naszej jamki , ale trzeba płynąć dalej.









Pewnie nie uwierzycie, ale to czym Was zanudzam,









to efekt ostrej, brutalnej selekcji zdjęć.









Może nie jest to co dziesiąte, ale wiele opuściłem.





Na środku widać miniplażę Sarakiniko.



Ale żal nam wracać, jeszcze trochę pokręcimy się po okolicy.

Pamiętacie to zdjęcie



Postanowiliśmy wpłynąć do tej kałuży.



Całkiem dobrze nam poszło.
To już widok z wnętrza.





Z braku delfinów i naturystów, robimy za atrakcję turystyczną.





W sumie ciasno, wypływamy.





Wpływamy do awanprtu,









a kolejne fotki będziemy już robić na sucho

Przed czym lojalnie uprzedzam, bo na sucho mamy większą wydajność.

a tu bonusikdla wytrwałych.

Interesująca struktura warstw skał.

longtom napisał(a):Sjesta skończona, cała naprzód

Typowy przykład, że lepsze jest wrogiem dobrego.