Mały kraj na wielkie wakacje. Słowenia 2019

No, przeczytałem
Popatrz, Słowenia to dla nas był do tej pory tylko tranzytowy kraj, a z pierwszego razu do Chorwacji jak jechaliśmy bokiem, omijając płatną autostradę to dzieci do tej pory tylko kojarzą pola kukurydzy ...
A tu proszę, takie skarby.
No, trzeba kiedyś zaplanować ...
Obserwuję dalej

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Popatrz, Słowenia to dla nas był do tej pory tylko tranzytowy kraj

Tak jak dla większości z nas

majkik75 napisał(a):No, przeczytałem
z pierwszego razu do Chorwacji jak jechaliśmy bokiem, omijając płatną autostradę to dzieci do tej pory tylko kojarzą pola kukurydzy ...
:

Bo tereny na objeździe Mureck-Lenart-Ptuj nie są zbyt porywające. Najciekawsza jest zachodnia część Słowenii- ta, którą odwiedziliśmy.

30-05-2019, czwartek. Krótki odcinek z drogi powrotnej

Aby urozmaicić wycieczkę nie wracamy drogą przez Włochy. Pojedziemy sobie przez góry Najpierw dojeżdżamy do miejscowości Trenta, gdzie zaczyna się Ruska cesta, prowadząca przez przełęcz Vršić. Jest to jedna z dwóch najwyżej położonych dróg w Słowenii. Nazwa Ruska cesta pochodzi od jeńców wojennych, którzy tę drogę zbudowali. Inna nazwa to droga 50 zakrętów- Słoweńcy są trochę jak Niemcy- lubią Ordnung więc każdy zakręt ma przypisany numerek- od 1 do 50.

Zaczynamy podjazd- jest dosyć stromo i wąsko, a ja się boję, żeby zza jednego z ostrych zakrętów nie wyskoczył nagle jakiś szalony rowerzysta. Ale to nie jest jedyny problem. Temperatura nie jest zbyt wysoka, i praktycznie co każdy zakręt nieco spada. Gdy dochodzi do 5 stopni zaczynam się obawiać, że na samej górze będzie mróz i lód, no i nie zjedziemy

Szczęśliwie samochodowy termometr zatrzymuje się na 3,5 stopnia-zimniej już nie będzie.

Dojechaliśmy na przełęcz Vršić, która jest położona na wysokości 1611 m. Startują z niej liczne szlaki w wyższe partie Alp Julijskich.



Na przełęczy znajduje się kilka schronisk.

Plany wejścia na Malą Mojstrovkę(były takie!) porzuciłam już dawno, a ilość śniegu tylko mnie utwierdza w słuszności tej decyzji.



Na przełęczy jest sporo miejsc do zaparkowania, a w sezonie letnim- od 1 czerwca do pierwszych dni września można tu wjechać
autobusem.





Jeśli chodzi o górskie szlaki to miałam plan B., ale ze względu na ilość śniegu i on nie wypalił- o tym będzie w następnym odcinku.



Jedźmy już, bo zaraz zapadnę w hipotermię

Zjazd z przełęczy odbywa się sprawnie- po tej stronie zakręty są wybrukowane, właściwie to nie wiem po co

Droga kończy się w domu, czyli w Kranjskiej Gorze. Niby im niżej, powinno być cieplej, jednak jest tu tylko 8 stopni

Idziemy do "centrum" na piwko i obiad. Na jutro mam ambitne górskie plany- w końcu ma się już na dobre poprawić pogoda.

3,5 stopnia na 1600 m npm 30 czerwca

ruzica napisał(a):Na jutro mam ambitne górskie plany

Bardzo ciekawy jestem co wybrałaś

kulka53 napisał(a):3,5 stopnia na 1600 m npm 30 czerwca

30 czerwca to raczej cieplej było. My byliśmy tam 30 maja(myślałam, że zrobiłam błąd w tytule odcinka, ale jest dobrze-30.05)

kulka53 napisał(a):Bardzo ciekawy jestem co wybrałaś

Z ambitnych planów wyszły nici, więc obawiam się, że możesz być trochę rozczarowany Widoki będą, ale wycieczka taka emerycka raczej

ruzica napisał(a):30 maja

Czas na okulary

Ok, 30 maja ten śnieg i temperatury bardziej zrozumiałe . Nam kiedyś przyszło nocować w aucie na przełęczy Brenner (tej co to wszyscy do Włoch ciągną), też było to jakoś na przełomie maja i czerwca, padał śnieg i było rano +1,5 stopnia. Na 1400 m npm .

ruzica napisał(a):Z ambitnych planów wyszły nici

Spoko, pisałaś że wielkich zdobyczy nie było. Bardziej mi o te plany chodzi .

ruzica napisał(a):

piotrf napisał(a):

ruzica napisał(a):Do tego działu zaglądają trzy osoby, w porywach siedem, ale trudno się dziwić, skoro to jest forum o Chorwacji

Marta , mogę Ci nie wierzyć

Oczywiście, że możesz. Wiara to indywidualna sprawa każdego człowieka

Niemniej jednak wydaje mi się, że nasze forum straciło nieco na popularności(bo teraz ludzie wolą jakieś Instagramy, czy te okropne grupy fejsbukowe )

Może i dobrze... lepiej mniej użytkowników ale za to solidnych
Przymierzam się do napisania w tym dziale relacji, więc niedługo będę zaglądać częściej
Te wąwozy przypominają mi trochę te ze Słowackiego Raju (tegorocznego) ale jest więcej zieleni. Pewnie też rozmiary inne...

kulka53 napisał(a):przełęczy Brenner (tej co to wszyscy do Włoch ciągną), też było to jakoś na przełomie maja i czerwca, padał śnieg i było rano +1,5 stopnia. Na 1400 m npm ..

Wiem, byłam tam Padał deszcz ze śniegiem(początek maja '16)

pomorzanka zachodnia napisał(a):

Te wąwozy przypominają mi trochę te ze Słowackiego Raju (tegorocznego) ale jest więcej zieleni. Pewnie też rozmiary inne...

Jakoś nie mogę się do Słowackiego Raju przekonać....to przez te drabiny

Wąwoz Tolmin bardzo mi się na Twoich zdjęciach spodobał Przy następnej wizycie w Słowenii musimy tam zajrzeć

Temperatury w ostatnim odcinku mrożą krew w żyłach, chociaż akurat dzisiaj chciałabym, żeby było mi trochę chłodniej

maslinka napisał(a):
Temperatury w ostatnim odcinku mrożą krew w żyłach, chociaż akurat dzisiaj chciałabym, żeby było mi trochę chłodniej

Te niskie temperatury to jakiś przełom był- od następnego dnia do końca było już bardzo ciepło i słonecznie

31-05-2019, piątek. Spacery przez alpejskie łąki

Dziś w końcu nie pada. Wczoraj po raz pierwszy zobaczyliśmy, że z okna naszego apartmanu mamy widok na góry. Skoro są tak blisko, to trzeba się trochę bliżej z nimi zapoznać. Wymyśliłam na tę okoliczność taką oto pętelkę:

Kranjska Gora-Planica-Dolina Tamar-Dom na Tamariju-Černa Voda-Slemenova Špica-Przełęcz Vršić-Kranjska Gora

To kawał trasy, ale co to dla nas Tak myślałam w czwartek- później trochę zmieniła się perspektywa.

Wychodzimy na wycieczkę:



Jakoś bardzo nieogarnięci byliśmy na tym wyjeździe- nie mieliśmy nic do jedzenia i picia(to co ja mam w tym plecaku ), więc trzeba było zacząć spacer od wizyty w Mercatorze. Następnie udaliśmy się do informacji turystycznej celem zakupienia lepszej mapy okolic. Niestety Słoweńcy nie znają czegoś takiego jak czasy przejść na mapach A bez tego trudno cokolwiek zaplanować

No nic, idziemy.
Najpierw szlakiem rowerowym:



Ponieważ jest dość nudno, zaczyna się we mnie toczyć intensywny proces myślowy I właściwie to już wiem(podświadomie), że do celu, to my dzisiaj nie dojdziemy. Po pierwsze jest późno, bo po 10 tej. Po drugie, Slemenova Špica(która została wybrana jako cel zastępczy Malej Mojstrovki) leży na wysokości 1911 m. A, że śnieg widzieliśmy wczoraj już na 1600- no, różnie może być No i nie ma tych cholernych czasów na mapie, a wczoraj na przełęczy widziałam tabliczkę, że do Kranjskiej Gory schodzi się stamtąd aż 3,5 godziny. W każdym razie postanawiamy, że na razie dojdziemy do schroniska, a potem się pomyśli. Nic na siłę

Po jakimś czasie szlak pieszy wchodzi do lasu, ale my wybieramy asfaltówkę. Mamy z niej lepsze widoki:



Chwilami czuję się jak jakiś Doktor z alpejskiej wioski





Pod koniec trzeba jednak kawałek iść lasem:



Po chwili wychodzimy przy ośrodku olimpijskim:



Zaczynam się rozglądać czy nie ma tu gdzieś Petera Prevca(Preuca, to naprawdę się tak czyta!)

Idziemy zwiedzić kompleks skoczni:



Na jednej z mniejszych skoczni odbywa się właśnie trening małych dziewczynek

Na tym parkingu można zostawić auto za 2,5 euro na cały dzień(więc można skrócić nieco wycieczkę):



Największe wrażenie robi na nas skocznia do lotów(mamut czyli). W TV nie wydaje się być tak pionowa, zresztą zdjęcia raczej też nie oddają tej stromizny:



Po krótkiej przerwie i zjedzeniu części plecakowych zapasów ruszamy w dalszą drogę. Idziemy Doliną Tamar- początkowo jest nudno(bo w lesie), jednak dość szybko zaczynają pojawiać się widoki:



Bardzo podoba mi się taki wynalazek:



Zależy w którą dziurkę spojrzymy- taki szczyt zobaczymy Możemy więc popatrzeć na naszą nieszczęsną Mojstrovkę.

Dochodzimy do schroniska, gdzie będziemy pic kawę i kontemplować okoliczności


Po drodze uwagę małża zwróciło takie coś:



To jest wodospad Nadiža i podobno można wejść na górę. Jakoś nie chciało mi się wierzyć, bo wyglądało, że slap wypływa z miejsca które jest bardzo trudno dostępne(gdybym ja wiedziała, co mnie jeszcze dziś czeka .

Na razie pójdziemy jednak odpoczywać. Dalszy ciąg w następnym odcinku. Tam już nie będzie sielanki

Takie spacery to mnie się podobają bardzo - widoki , że nie dziwi "bergdoktorstwo" i pogoda jak rybie oko


Pozdrawiam
Piotr

Piękny mają ten kompleks skoczni

Na wycieczce przy Domu v Tamarju też byliśmy



Marzył się nam wtedy Jalovec... ale to była góra ponad nasze ówczesne doświadczenie i możliwości .

Na takie wycieczki to sobie jeszcze poczekam - aż dziecka podrosną...

piotrf napisał(a):bergdoktorstwo

Horski doktor leci w tv za każdym razem jak jesteśmy na wakacjach

kulka53 napisał(a):Marzył się nam wtedy Jalovec... ale to była góra ponad nasze ówczesne doświadczenie i możliwości .

Odważne plany Czytałam o Jalovcu, że uchodzi za jedną z trudniejszych do zdobycia gór. A także i najpiękniejszą. My raczej celowaliśmy w coś, na czym nie będzie via ferraty- takich miejsc jednak nie ma zbyt wiele.

pääkäyttäjä napisał(a):Na takie wycieczki to sobie jeszcze poczekam - aż dziecka podrosną...

To była akurat dość prosta wycieczka. Spotkaliśmy grupę przedszkolaków- wyglądały na zadowolone , więc może się doczekasz szybciej niż myślisz

Jedna córka za chwilę będzie mieć dwa lata, druga skończyła dziewięć miesięcy.
Jeszcze przynajmniej rok trzeba poczekać, zawsze też można wpakować dziecka w nosidło