Małe i duże po Polsce podróże - Na Wschód-odsłona 2 :)

Bardzo blisko klasztoru stoi nieco późniejsza (z połowy XVII wieku), barokowa kolegiata pw. św. Józefa. Wcześniej nie wiedziałem o jej istnieniu a swoją bryłą nie zachęciła nas do zainteresowania się nią. Trochę szkoda



Obeszliśmy klasztor wokół.











Wracając do auta, jeszcze raz rzut oka na drugą klimontowską atrakcję.





Na placu na którym stało auto zauważyliśmy takie stworzenie



Dodajmy – płochliwe



Pora była już późna, najwyższa by rozejrzeć się za jakimś noclegiem. Liczyłem, że gdzieś po drodze do jutrzejszych celów trafimy na coś fajnego, choć przypuszczałem że może nie być łatwo. Te tereny raczej nie są zalesione, bardziej wykorzystywane rolniczo i gęsto zaludnione , rzeczywiście spory kłopot mieliśmy by coś znaleźć. Krążyliśmy po okolicy nadkładając nieco drogi, zaliczaliśmy wąskie, boczne dróżki nawet nie do końca wiedząc gdzie jesteśmy… ale ostatecznie dopisało nam szczęście i wjechaliśmy na świeżo skoszoną łąkę otoczoną z trzech stron, także od strony drogi niedużym zagajnikiem. Jakieś pojedyncze zabudowania co prawda były w pobliżu, ale liczyliśmy na to że w niedzielny wieczór nikt nas z łąki nie pogoni a jutro zbierzemy się z samego rana. Rozbiliśmy obóz na miękkiej trawce, było całkiem przyjemnie i w miarę ciepło.

Nasz wyjazd zbliża się do końca, najważniejsze cele już zaliczyliśmy, ale co nieco będziemy jeszcze chcieli zobaczyć, zwłaszcza dwa miejsca. Na wiele więcej nie będziemy mieć czasu… trzeba będzie jeszcze wrócić do domu

Jeszcze dzisiejsza mapka.



A – Majdan Mały
B – Krasnobród
C – Rezerwat „Czartowe Pole”
D – Rezerwat „Szumy” na Tanwi
E – Sandomierz
F – Koprzywnica
G – Sulisławice
H – Klimontów
I – gdzieś tam spaliśmy

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Przez nią też musiałeś przejeżdżać - Klimontów .

W Klimontowie to akurat byliśmy w sierpniu zeszłego roku, gdy zrobiliśmy sobie kilkudniowy urlop w Świętokrzyskiem .
Ale oczywiście wielokrotnie też szosą DK 9 przez Klimontów przejeżdżaliśmy. Zresztą z drogi głównej jest bardzo ładny widok na kolegiatę.

Nefer napisał(a):W Klimontowie to akurat byliśmy w sierpniu zeszłego roku, gdy zrobiliśmy sobie kilkudniowy urlop w Świętokrzyskiem .

No tak... czyli tutaj żadnej niespodzianki nie było
Ale za to wiem już skąd tyle fotek z tego rejonu w wątku zagadkowym

kulka53 napisał(a):Ale za to wiem już skąd tyle fotek z tego rejonu w wątku zagadkowym

W rzeczy samej, to zdjęcia z sierpnia ubiegłego roku.

25 lipca, poniedziałek

Trochę śmieszny termin wybraliśmy na ten wschodni wypad, od czwartku do poniedziałku - piszę to bo nigdy jeszcze nie zdarzyło się nam chyba wracać z jakiegoś wyjazdu w dzień roboczy . Na szczęście oboje nie mamy praktycznie żadnych problemów z terminami urlopów i możemy też je brać w zasadzie w ostatniej chwili... ten dobraliśmy dokładnie do zapowiadanego okna pogodowego – i na pewno nie mogliśmy na pogodę narzekać. Także i dziś rano było pięknie , a nasza noclegowa miejscówka znaleziona z niejakim trudem, okazała się całkiem sympatyczna .



Prawie jak w Toskanii







Jako, że dziś jeszcze będziemy musieli wrócić do domu a parę miejsc mamy w planie, nie ociągamy się zbytnio i ruszamy wcześnie rano. Do miejscowości Ujazd na skraju której stoją wspaniałe ruiny imponującego zamku/pałacu Krzyżtopór docieramy jeszcze przed otwarciem (czyli przed 8 rano). Autko zostaje na dużym, darmowym parkingu, z racji pory zupełnie pustym (poza jednym kamperem, który spędził tu zapewne noc). Zajmuję jedno z niewielu zacienionych miejsc postojowych przy nieczynnych jeszcze kramach i wędrujemy do kasy. Chwilę musimy poczekać bo pani gdzieś poszła .



No to parę zdjęć z zewnątrz











Zakupiliśmy bilety w cenie 10 zł (niezbyt uważam wysokiej jak za takie jedyne w swoim rodzaju cudo) i możemy wejść do zamku jako pierwsi dzisiaj .

Zamek, czy bardziej pałac Krzyżtopór to rezydencja rodziny Ossolińskich zbudowana w latach 1627-1644. Nigdy nie został w pełni dokończony, jako że fundator wkrótce zmarł a rezydencja przechodziła w posiadanie kolejnych członków rodziny by po 11 latach ulec zajęciu przez Szwedów. Pałac popadł w ruinę po spaleniu go przez wojska rosyjskie w 1770 roku a kolejni właściciele nie byli w stanie przeprowadzić odbudowy. Od końca II wojny światowej stanowi własność Skarbu Państwa.

To moja druga wizyta w Krzyżtoporze, kilkanaście lat wcześniej nie wiedząc pojęcia o istnieniu takiego obiektu w tym miejscu przejeżdżałem drogą z Iwanisk do mostu przez Wisłę w Nagnajowie i zdumiony zatrzymałem się widząc coś tak wspaniałego. Ruiny zrobiły na mnie ogromne wrażenie, dlatego teraz były punktem obowiązkowym do pokazania ich Małgosi .

No to oglądajmy...



Ostatni projekt rewitalizacyjny finansowany ze środków UE sprawił, że pałac zyskał m.in. kilka tras zwiedzania oznaczonych na mapkach kolorami. Uznaliśmy, że będziemy myszkować po całym terenie nie sugerując się wyznaczonymi trasami, choć w pewnych momentach mogą być one pomocne. Pałac jest bardzo dobrze przygotowany do przyjęcia turystów, są tu np. nowoczesne, eleganckie toalety.

W tym miejscu były niegdyś niewielkie ogrody pałacowe.























Mniej więcej tyle można zobaczyć podczas spaceru po zewnętrznych bastionach. Typowemu „mieszczuchowi” jakim jest Małgosia bardzo spodobał się jeżdżący wg niej tyłem do przodu kombajn .

Nie zawsze chodziliśmy tymi samymi ścieżkami .

Zaskakujące, że tu i ówdzie na ścianach dziedzińca zachowały się różne napisy i sentencje.

Pokręciliśmy się też po pałacowych podziemiach, gdzie czasem trzeba się było nawet schylić by przejść, ale mroczna atmosfera tych częściowo zasypanych pomieszczeń nie zachęcała do ich fotografowania, nie było tam nic szczególnego a było zbyt ciemno.

No to na zakończenie zwiedzania - panoramka



Wychodzimy





I jeszcze jedna panoramka – z zewnątrz.



Kilka widoków na pałac od strony parkingu.















Krzyżtopór jest zdecydowanie jasnym punktem na polskiej turystycznej mapie, jednym z największych hitów całkiem ciekawego przecież regionu świętokrzyskiego. Warto go odwiedzić .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Krzyżtopór jest zdecydowanie jasnym punktem na polskiej turystycznej mapie, jednym z największych hitów całkiem ciekawego przecież regionu świętokrzyskiego. Warto go odwiedzić .

Zgadzam się w całej rozciągłości .

Ciekaw też jestem, co jeszcze zwiedziliście w drodze do Wrocławia .

Pozdr.

Koprzywnica, Klimontów, Krzyżtopór;
dawno, dawno temu, jeszcze w epoce kartkowej odwiedzaliśmy.
Ponidzie bardzo urokliwe jest.

pzdr

Nefer napisał(a):Ciekaw też jestem, co jeszcze zwiedziliście w drodze do Wrocławia .

Tu i ówdzie jeszcze zajrzeliśmy

longtom napisał(a):Koprzywnica, Klimontów, Krzyżtopór;
dawno, dawno temu, jeszcze w epoce kartkowej odwiedzaliśmy.
Ponidzie bardzo urokliwe jest.

W epoce kartkowej mówisz... to za chwilę 1/3 wieku minie
Może warto byłoby odświeżyć wspomnienia?

Pozdrawiam

25 lipca, poniedziałek c.d.

Zwiedziwszy Krzyżtopór przemieściliśmy się prosto do Opatowa. Być może kiedyś już przez miasto przejeżdżałem, nie pamiętam tego, na pewno zaś trafiłem tam nieco przypadkiem 2 lata wcześniej późnym wieczorem. Miasto w ciemnościach zrobiło na mnie dobre wrażenie, dlatego sprawdziwszy przed wyjazdem co oferuje za dnia uznałem, że warto będzie tam zajechać. No i jesteśmy .

Opatów to miasto o bardzo długiej historii, stwierdzono, że już w X wieku został tu założony gród w miejscu dzisiejszego klasztoru bernardynów i romański kościół rozbudowany w stylu gotyckim na następnie barokowym w jakim istnieje do dziś. Ważniejszym bo zachowanym do dziś zabytkiem romańskim jest kolegiata św. Marcina. Po zniszczeniu podczas najazdu Tatarów w 1505 r. miasto zostało ufortyfikowane, do dziś zachowały się fragmenty murów miejskich wraz z jedyną pozostałą Bramą Warszawską. Na terenie Opatowa zamieszkiwała bardzo liczna społeczność żydowska a także grecka, która znalazła tu schronienie przed prześladowaniami tureckimi. Synagoga jak i cerkiew obecnie nie istnieją. W mieście można zwiedzać wydrążone w lessowym wzgórzu piwnice kupieckie, znane jako Podziemia Opatowskie.

Zaparkowałem tuż przy Rynku, dużym, wydłużonym placu z niewysoką zabudową. Liczyłem na coś więcej, okazało się, że w Opatowie nie ma Starego Miasta, poza Rynkiem ulice zabudowane są blokami i willami, nic szczególnego. Także od razu skierowaliśmy się do górującej nad Rynkiem od zachodu kolegiaty....





ale najpierw jeszcze przyjrzeliśmy się ładnej Bramie Warszawskiej.



Zwłaszcza z zewnątrz świetnie wygląda .