Małe i duże po Polsce podróże - Na Wschód-odsłona 2 :)

kulka53 napisał(a):A czy warto? Przejeżdżając tędy, czy będąc w pobliżu na urlopie – czemu nie, ogólnie jednak nie jest to miejsce wybitnie atrakcyjne.

To zależy co kto lubi

Ja spacerowałem tam kilka dobrych lat temu ale pamiętam, że miejsce zrobiło na mnie duże wrażenie. Bujna, pachnąca lasem zieleń, liczne szumy i mostki, czysta woda... Lubię te klimaty

Te miniwodospady na rzeczce Sopot sprawiają bardzo miłe wrażenie dla oka - ładnie i zachęcająco, aby się tam wybrać na spacer.

greenrs napisał(a):Bujna, pachnąca lasem zieleń, liczne szumy i mostki, czysta woda... Lubię te klimaty

Nie twierdzę że my nie lubimy
Zieleń, woda, wilgoć... wszystko to było, a do tego spokój i cisza o poranku.
Ale wszystko to takie trochę mało spektakularne - co nie znaczy że nie warto się tam wybrać i przekonać na własne oczy

Nefer napisał(a):Te miniwodospady na rzeczce Sopot sprawiają bardzo miłe wrażenie dla oka - ładnie i zachęcająco, aby się tam wybrać na spacer.

Dokładnie tak, a to właśnie zjawisko progów i uskoków na roztoczańskich rzeczkach występuje również w wielu innych miejscach do których można dotrzeć spacerując po lasach. Tylko trzeba mieć na to więcej czasu...

Pozdrawiam

24 lipca, niedziela c.d.

Parę kilometrów dalej przejeżdżamy przez sporą wieś Susiec która sprawia wrażenie pustej o tej porze dnia miejscowości wypoczynkowej. Ładnie tu, z jednej strony lasy, z drugiej pola i wzgórza…ale nie zatrzymujemy się, nie podjeżdżamy też za strzałkami na pobliski punkt widokowy. Jedziemy prosto nad Tanew, rzekę na której można popatrzeć na jedną z największych atrakcji Roztocza – słynne „szumy” .

Szumy, inaczej szypoty to skalne uskoki spękań tektonicznych powstałych w trzeciorzędzie na skutek wypiętrzenia wyżyny Roztocza przy jednoczesnym opadnięciu Kotliny Sandomierskiej. Widziałem oczywiście wcześniej zdjęcia tych mikro-wodospadów, ale bardzo byliśmy ciekawi jak to miejsce wygląda na żywo

Jadąc szosą przez las od Suśca na południe mija się spory parking nieopodal rzeki Tanew. Parking jest płatny a wzdłuż drogi stoją zakazy parkowania… warto jednak przejechawszy przez mostek skręcić w prawo (w m. Rebizanty) i przejechać jeszcze jakieś 2 kilometry w dół rzeki by pozostawiając auto bezpłatnie na ogrodzonej łące znaleźć się jednocześnie tuż przy wodospadach.

Jest ich całkiem sporo, jeśli nie kilkadziesiąt to na pewno ponad 20. To był ostatni moment by w ten przepiękny wakacyjny dzień móc poprzyglądać się i pospacerować wzdłuż Tanwi w jeszcze znośnej ilości towarzystwa, z minuty na minutę pojawiało się coraz więcej ludzi, także w celach grillowo-piknikowych . Jest to bardzo, bardzo popularne miejsce, dlatego warto przyjechać tu w dzień powszedni.

No to posłuchajmy szumów ….

Jest to bardzo przyjemne miejsce, można pospacerować wzdłuż rzeki z obu jej stron, choć wydaje mi się, że strona południowa jest ciekawsza. Wyobrażałem sobie to wszystko nieco inaczej, sądziłem że trzeba się sporo nachodzić, że wodospady są w dużym oddaleniu od siebie. Okazało się że szumy są „kompaktowe”

Jeszcze parę zdjęć z tego miejsca.





















Co nieco na temat rezerwatu….



I to byłoby na tyle co widzieliśmy nie tylko nad Tanwią i na Roztoczu, ale i na całej Lubelszczyźnie. Wróciwszy do samochodu zjedliśmy drugie śniadanie i przemieściliśmy się w inny już region naszego kraju, ale o tym – w następnym odcinku .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):I to byłoby na tyle co widzieliśmy nie tylko nad Tanwią i na Roztoczu, ale i na całej Lubelszczyźnie.

Z przyjemnością pooglądałam z innej perspektywy, dużo bardziej zielonej .
Podróż przez te tereny w naszym wydaniu to niemal wyłącznie spotkanie z architekturą i historią.

kulka53 napisał(a):No to posłuchajmy szumów ….

Tak, słyszę doskonale, ale może... powinienem się skontaktować z psychiatrą .

A serio mówiąc, świetnie to wygląda, miło się ogląda takie przyrodnicze ciekawostki.

Pozdr.

kulka53 napisał(a):I to byłoby na tyle co widzieliśmy nie tylko nad Tanwią i na Roztoczu, ale i na całej Lubelszczyźnie. Wróciwszy do samochodu zjedliśmy drugie śniadanie i przemieściliśmy się w inny już region naszego kraju, ale o tym – w następnym odcinku .

c.d.n.

Z jednej strony szkoda, że to już koniec Roztocza ale z drugiej... jestem ciekaw co będzie dalej

marze_na napisał(a):Z przyjemnością pooglądałam z innej perspektywy, dużo bardziej zielonej .
Podróż przez te tereny w naszym wydaniu to niemal wyłącznie spotkanie z architekturą i historią.

Dzięki za towarzystwo
Kiedyś właśnie zrobiliśmy taki błąd (patrząc z naszej perspektywy) - jadąc po raz pierwszy do Włoch. Nastawiliśmy się w zasadzie tylko na spacery po miastach i potem po pierwsze byliśmy wykończeni a po drugie wszystkie te miasta się "pozlewały" w jedno... no może przesadzam, ale prawie. Zawsze się staramy wpleść w wyjazd coś innego, jakąś odskocznię - a to plażowanie całodzienne, a to jaskinię, a to (dawniej) jakiś szczyt. Teraz były choćby szumy .
No ale u nas też bywa zielono z racji noclegowania na łonie natury

Nefer napisał(a):może... powinienem się skontaktować z psychiatrą .

To my też chyba powinniśmy

Nefer napisał(a):A serio mówiąc, świetnie to wygląda, miło się ogląda takie przyrodnicze ciekawostki.

Też jestem tego zdania, że warto spróbować się przyjrzeć danemu regionowi z jak najszerszej perspektywy. My odpuszczamy kulinaria , może to błąd, ale za to mamy czas na inne sprawy

greenrs napisał(a):Z jednej strony szkoda, że to już koniec Roztocza ale z drugiej... jestem ciekaw co będzie dalej

Zostały nam jeszcze dwie połówki dnia, nawet całkiem sporo w nie upchnęliśmy .

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):

Nefer napisał(a):A serio mówiąc, świetnie to wygląda, miło się ogląda takie przyrodnicze ciekawostki.

Też jestem tego zdania, że warto spróbować się przyjrzeć danemu regionowi z jak najszerszej perspektywy. My odpuszczamy kulinaria , może to błąd, ale za to mamy czas na inne sprawy

Dokładnie, my też lubimy takie zróżnicowanie - i pozwiedzać miasto, i połazić po górach, czy pójść po prostu do lasu na spacer .

Pozdrawiam i czekam na cd.

kulka53 napisał(a):plażowanie całodzienne

To dopiero byśmy się umęczyli .
Wiadomo, wszystko jest kwestią indywidualnych potrzeb i zainteresowań .

marze_na napisał(a): Wiadomo, wszystko jest kwestią indywidualnych potrzeb i zainteresowań .

...i w dużej mierze często również wieku....

No właśnie, tę Polskę Wschodnią zostawiam sobie na emeryturę . Tylko nie wiem, kiedy to nastąpi .
pzdr.

tiwa napisał(a):No właśnie, tę Polskę Wschodnią zostawiam sobie na emeryturę . Tylko nie wiem, kiedy to nastąpi .
pzdr.

Pewnie po 65-tce
Nie wiem tylko czy warto tyle czekać... z jednej strony i tak nie zobaczy się tam już raczej tego, co można było (i chyba nadal można) zobaczyć na znacznym obszarze Rumunii (pewnie też na Białorusi i Ukrainie), takiego jeszcze tradycyjnego wiejskiego życia na szeroką, masową skalę. No i ... kto wie co będzie za parę lat chyba nie warto odkładać wszystkiego "na potem" a starać się realizować jak najwięcej póki jeszcze jesteśmy "piękni i młodzi" .
Z drugiej strony - na emeryturze raczej już nie będą ograniczały ramy czasowe, urlopy itp, można więc będzie poznawać okolice spokojniej, bez pośpiechu... a tam akurat myślę, że warto to robić .

24 lipca, niedziela c.d.

Z Roztocza przenosimy się prosto do Sandomierza. To moja czwarta wizyta w tym mieście, jednym z najbardziej znanych w Polsce (zwłaszcza ostatnio ), Małgosia jest tutaj po raz pierwszy. Po drodze, gdzieś za Stalową Wolą, zatankowaliśmy paliwo... dzisiaj jeszcze nic w związku z tym się nie wydarzy, ale jutro będziemy podejrzewać, że miało to wpływ na nasze nowe auto , jak się później okaże – niesłusznie – ale o tym za jakiś czas. Na razie przed nami słynny Sandomierz w którym miałem okazję być w latach 80-tych, potem kilkanaście lat temu, a ostatnio przed dwoma laty późną jesienią. Pamiętam, że wówczas, na początku tego wieku miasto zrobiło na mnie bardzo, bardzo wielkie wrażenie – na tle innych, jeszcze niezbyt zadbanych i zagospodarowanych turystycznie polskich miast odnowiony Sandomierz prezentował się wyjątkowo okazale. Za to ostatnia, jesienna wizyta przy ponurej, zimnej aurze była mocno rozczarowująca... tym chętniej przyjechałem tu po raz kolejny by sprawdzić jak będzie tym razem, a także jak odbierze Sandomierz Małgosia i jak porówna go z dopiero również po raz pierwszy widzianymi Kazimierzem, Lublinem czy Zamościem...

Pierwsze wrażenie, trwające zresztą przez cały czas gdy tam byliśmy – potworne tłumy . Wakacyjna, słoneczna, upalna wręcz niedziela to zdecydowanie nie jest najlepszy moment na spacery po Sandomierzu... ale skoro już tak nam wypadło, trzeba się będzie z tym zmierzyć. Ulica przy której ostatnio darmowo zostawiłem samochód przy samej Starówce (Żeromskiego) oczywiście zapchana była autami, parę wolnych miejsc było dopiero nieco dalej, przy Parkowej, w dodatku w cieniu .

Po chwili spaceru w kierunku centrum postanawiamy wstąpić na chwilę do kościoła św. Michała Archanioła.



Kościół, wraz z dawnym kompleksem klasztornym benedyktynek, obecnie seminarium duchownym, pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku.







Cały kompleks jest pięknie odrestaurowany i utrzymany na zewnątrz, wnętrze kościoła jest również zadbane.