Małe i duże po Polsce podróże - Na Wschód-odsłona 2 :)

kulka53 napisał(a):Nieopodal stoi pomnik symbolu miasta – brzmiącego w trzcinie chrząszcza

Taki jakiś "pasikoniowy" ten chrząszcz.

Zamość super

pzdr

longtom napisał(a):Taki jakiś "pasikoniowy" ten chrząszcz.

He, he, dokładnie takie samo miałem skojarzenie, jak oglądałem zdjęcia .

longtom napisał(a):Taki jakiś "pasikoniowy" ten chrząszcz.

Nefer napisał(a):He, he, dokładnie takie samo miałem skojarzenie, jak oglądałem zdjęcia .

No brawo....

Z wikipedii:
"Pomnik szczebrzeszyński autorstwa Z. Jarmuła w rzeczywistości przedstawia owada z rzędu prostoskrzydłych (pasikonika lub szarańczę), a nie chrząszcza."

23 lipca, sobota c.d.

Chełm, Krupe, Zamość i Szczebrzeszyn za nami, a słońce jeszcze świeci , zdążymy zatem dziś zajechać do jednego miejsca w którym chciałem zobaczyć ładny, położony na wodzie kościółek. Tzn nie całkiem na wodzie a na wysepce, na jeziorku , i dlatego właśnie przyjechaliśmy do Zwierzyńca.

Zwierzyniec, co prawda od niedawna bo od 1990 roku jest miastem… kompletnie jednak tego nie widać przejeżdżając. Lasy, jakaś chaotyczna, turystyczna zabudowa, Biedronka – to zauważyliśmy jadąc główną drogą, może jeszcze poza tłumami . Bowiem Zwierzyniec to miasto turystyczne, centrum Roztoczańskiego Parku Narodowego… nie wiem, ale jak dla mnie dziwne jest to miasto , bo do teraz nie bardzo wiem gdzie ono właściwie jest.

Zatrzymaliśmy się na biedronkowym parkingu by dokupić co nieco do naszych zapasów a potem podjechałem (posiłkując się mapką) jak najbliżej owego wspomnianego kościółka. To było niedaleko, ale nie da się ukryć, że dość porządnie byliśmy już zmęczeni, to już trzeci dzień intensywnego zwiedzania, o ile pierwszy był jeszcze w miarę, o tyle drugi i ten obecny mocno dały nam w kość.

Ale warto było, XVIII-wieczny kościółek św. Jana Nepomucena „na wyspie” to bardzo malownicze miejsce .







Obeszliśmy jeziorko czymś w rodzaju spacerowej promenady, w dole płynie rzeczka nad którą stoi kilka wypełnionych ludźmi knajp a poza tym sporo straganów o tej porze właśnie się zwijających. Gwar, muzyka, normalnie prawie jak w Łebie , kompletnie się tego nie spodziewaliśmy.

Dla bywalców kościółek to pewnie już żadna atrakcja, ale dla nas – owszem. O tej porze był już zamknięty, ale przez kraty można było zajrzeć do środka.

Przyjemnie było tam o tej prawie już wieczornej porze….



















Promenada z zamkniętymi już straganami.



Dzwonnica przy kościółku też jest zabytkowa.



Historia Zwierzyńca ściśle związana jest z rodziną Zamojskich i założeniem Ordynacji, której działalność w początkowym okresie była oparta na wykorzystywaniu bogactw okolicznych lasów. Najpierw powstał dworek myśliwski, który funkcjonował jako letnia rezydencja rodziny a sporą część lasu ogrodzono i trzymano dziką zwierzynę leśną. Od końca XVIII wieku zaczęły w Zwierzyńcu powstawać różnego rodzaju zakłady przemysłowe, przeniesiono tu także z Zamościa siedzibę zarządu Ordynacji.



Podobny, mniejszy budynek obok jest chyba wykorzystywany jako ośrodek kolonijny albo wypoczynkowy

Nie bardzo wiedzieliśmy gdzie by się jeszcze udać by coś więcej tutaj zobaczyć, idąc przed siebie trafiliśmy nad pięknie odnowiony kompleks malowniczych stawów.











Bardzo nam się to miejsce spodobało i żałowaliśmy że ten dzień już się kończy a wraz z nim wizyta w Zwierzyńcu. Czułem przez skórę, że to nie wszystko co tu nadaje się do zobaczenia, ale prawdę mówiąc nic na ten temat nie wiedziałem…

Wróciliśmy do auta i ruszyliśmy przez gęste roztoczańskie lasy do Krasnobrodu. Na szosie był spory ruch a potem…. korek , ale szybko się okazało, że to wina zamkniętego przejazdu kolejowego . Niemniej, widać wyraźnie, że te okolice są baaaaaaardzo popularne, o czym świadczyły chociażby liczne reklamy organizowanych przez chyba co drugiego mieszkańca mijanych wsi spływach kajakowych po Wieprzu . Kto wie, może i warto?

W Krasnobrodzie jest zalew. Planując wyjazd wyobrażałem sobie, że może gdyby pasowało nam czasowo, może trafilibyśmy nad niego na nocleg? Teraz wiedziałem już, że marne na to będą widoki… i nie myliłem się. To nie spokojne jeziorko w lesie, to masakrycznie zatłoczony ośrodek przy którym na dodatek szykowała się jakaś impreza, może koncert. Spojrzeliśmy tylko na to z góry i pojechaliśmy dalej szukać czegoś na spędzenie nocy.

Trochę to trwało, wbrew pozorom nie było łatwo, a ostatecznie trafiliśmy w okolice wioski Majdan Mały gdzie kończy się asfaltowa droga. Piaszczystymi leśno-łąkowymi duktami jeszcze Luną nie jeździliśmy , to właśnie była okazja . Udało się nie zakopać .

Uff, to już koniec na dziś. Jeszcze tylko dobre jedzonko w fajnych przyrodniczych okolicznościach, trochę chciały nam podokuczać komary ale zniechęciliśmy je wypróbowanymi już rok temu nad morzem dymnymi świecami – gdy jest bezwietrznie bardzo dobrze się sprawdzają.

To był bardzo udany dzień . Co prawda mieliśmy trochę poczucie takiego tylko powierzchownego „polizania” odwiedzanych miejsc, ale przecież lepiej tak, niż wcale…



A – gdzieś na wschodnim polu
B – Chełm
C – Krupe
D – Zamość
E – Szczebrzeszyn
F – Zwierzyniec
G – Krasnobród
H – nocleg przy m. Majdan Mały

c.d.n.

kulka53 napisał(a): Czułem przez skórę, że to nie wszystko co tu nadaje się do zobaczenia, ale prawdę mówiąc nic na ten temat nie wiedziałem…

My zahaczyliśmy jeszcze o budynek browaru. Niestety było już poza godzinami zwiedzania .

marze_na napisał(a):

kulka53 napisał(a): Czułem przez skórę, że to nie wszystko co tu nadaje się do zobaczenia, ale prawdę mówiąc nic na ten temat nie wiedziałem…

My zahaczyliśmy jeszcze o budynek browaru. Niestety było już poza godzinami zwiedzania .

Niewątpliwie to bardzo ciekawy i ładny obiekt.
Ciekawostką wartą odwiedzenia jest także rezerwat i zagroda dzikich koników polskich we Floriance pod Zwierzyńcem.

No a sam Zwierzyniec bardzo mi się podobał. Byłem wiele razy ale ostatnio jakieś 8 lat temu. Wówczas nie było jeszcze takich tłumów jak opisujesz.

Szkoda że w Bondyrzu, przy młynie na świeżego pstrąga nie stanęliście, o świeżo wędzonym nie wspominając. To pewnie i o Majdan Sopocki, Hamernię, Józefów i Górecko Kościelne też zahaczyliście

garbowski napisał(a):To pewnie i o Majdan Sopocki, Hamernię, Józefów i Górecko Kościelne też zahaczyliście

Też jestem ciekaw. Piękne miejsca i wspomnienia. Pamiętam jeszcze czasy, gdy na targu w Józefowie można było kupić Nemiroffa z czerwoną papryczką za mniej niż dyszkę

marze_na napisał(a):My zahaczyliśmy jeszcze o budynek browaru. Niestety było już poza godzinami zwiedzania .

No tak, teraz już wiem, że coś takiego tam jest, a także tzw. Pałac Plenipotenta, oraz co by nas bardziej zaciekawiło - stawy Echo i cmentarz żydowski .

greenrs napisał(a):No a sam Zwierzyniec bardzo mi się podobał. Byłem wiele razy ale ostatnio jakieś 8 lat temu. Wówczas nie było jeszcze takich tłumów jak opisujesz.

My byliśmy po raz pierwszy, ale możliwe, że nie ostatni.
Te tłumy to chyba efekt weekendu i ładnej pogody
Nie wiem, ale tak mi się wydaje, że te miejscowości w rodzaju Zwierzyńca pełnią na Lubelszczyźnie rolę takich dolnośląskich Karpaczów

garbowski napisał(a):Szkoda że w Bondyrzu, przy młynie na świeżego pstrąga nie stanęliście, o świeżo wędzonym nie wspominając. To pewnie i o Majdan Sopocki, Hamernię, Józefów i Górecko Kościelne też zahaczyliście

greenrs napisał(a):Też jestem ciekaw. Piękne miejsca i wspomnienia.

W temacie relacji jest... a miał być tylko Lublin...
To był wyjazd na zaledwie 5 dni , wszystkiego się nie dało, a musiał się w nich zmieścić jeszcze dojazd z/do Wrocka.
W założeniu była trasa przez 4 podstawowe miejsca które chciałem pokazać Małgosi, a przy okazji też zobaczyć sam ponownie lub po raz pierwszy - Kazimierz, Lublin, Zamość, Sandomierz. Wszystko poza tym było takim trochę dodatkiem, mniej lub bardziej po drodze .
Z tych 4 roztoczańskich miejsc chyba tylko Hamernię możemy uznać za zaliczoną , pod warunkiem, że chodzi o miejsce w bliskiej okolicy...
Przez Józefów tylko przejeżdżaliśmy (już wiem że szkoda)
O Majdanie Sopockim nie słyszałem , natomiast Górecko rozważałem, ale zabrakło czasu

Pozdrawiam

Czyli kiedyśtam temat do "poprawki" . I to jest fajne w takich wyjazdach. No i szacun bo jak na te parę dni to i tak dużo zwiedziliście.

24 lipca, niedziela

To było najładniejsze miejsce noclegowe na tym wyjeździe. Mimo, że zabudowania wsi Majdan Mały były całkiem blisko, nikt nam nie przeszkadzał a także i my nie przeszkadzaliśmy nikomu .





Troszkę obaw miałem przed poruszaniem się takimi traktami, ale na szczęście nie było tak źle



Sama wieś Majdan Mały to po prostu zwykła wieś, leżąca można powiedzieć na końcu świata… a na pewno asfaltowej drogi. Byliśmy jednak bardzo zaskoczeni przejeżdżając, tym jak bardzo jest zadbana, ukwiecona, a domy są okazałe. Na tym (kolejnym) przykładzie stereotyp „Wschodu” jako regionu zaniedbanego i zacofanego zupełnie nie ma potwierdzenia.

Jest wczesny poranek, jest przepiękna, bezchmurna niedziela. Wracamy do Krasnobrodu, niby miałem ochotę na zatrzymanie się przy tutejszym kompleksie klasztornym należącym dawniej do dominikanów (z końca XVII i XVIII wieku), ale widząc na zewnątrz (już wczoraj gdy tędy przejeżdżaliśmy) rusztowania – odpuszczamy. Wczoraj było już późno, dziś sądząc po zmierzających do kościoła grupkach ludzi, zaraz miała się rozpocząć msza więc tym bardziej zwiedzanie nie na miejscu. Jedziemy więc dalej, ale miasteczka póki co nie opuszczamy.

Na wzgórzu nad zalewem, ponad dawnym kamieniołomem stoi tzw. baszta czyli wieża widokowa. Sprawdzimy co z niej widać

Przy drodze jest wielki parking i restauracja, do wieży trzeba się wdrapać po kilkudziesięciu schodach. Zauważamy ciekawostkę na jednym z nich



Póki co widoki nie powalają…



Ale wyżej jest trochę lepiej – zachodnia część miasteczka i zalew, chwilowo odpoczywający po wczorajszych tłumach





Wieża nie jest zbyt wysoka, zresztą z tego co wyczytałem dawniej była jeszcze niższa.



W sumie dobrze…. bo byśmy żałowali, że nie da się wejść. Okazało się bowiem, że wieża jest zamykana a my jesteśmy jak to zwykle bywa – za wcześnie .



No to trochę przywieżowej flory













I trochę widoków, poza zalewem i doliną Wieprza nie za wiele stąd widać.









Wracając pstrykamy jeszcze dawny kamieniołom…



i mapkę



No i definitywnie opuszczamy Krasnobród drogą z głównego placu miasta (pełniącego funkcję Rynku) na południe.

Pierwszym zaplanowanym celem na dziś będzie Rezerwat „Czartowe Pole”. Będzie – jak trafimy , ale trafiliśmy bez problemu, dodatkowo zaskoczeni wielkim, leśnym placem parkingowym, zupełnie jeszcze pustym. Trzeba przyznać że bardzo ładne są te okolice, sporo sosnowych lasów, lekko pofałdowany teren, trochę łąk, trochę pól… to mniej więcej to czego po Roztoczu się spodziewaliśmy. Parking jest jednocześnie punktem MOR (miejscem obsługi rowerzysty) na szlaku rowerowym po wschodniej Polsce zwanym Green Velo, pierwszy raz zetknęliśmy się z takim miejscem.

Na rowerach jeździmy do pracy, na urlopie samochodem, tej zasady jednak przestrzegamy , nie będziemy więc wnikać w szczegóły projektu i MORów. Na pewno jednak ten parking to całkiem niezłe miejsce na nocleg. My tu jednak nie przyjechaliśmy spać a na spacer po niezbyt dużym jak się okazało rezerwacie.

Rezerwat „Czartowe Pole” obejmuje przełom i dolinę rzeki Sopot będącej dopływem Tanwi. Miejsce to leży na skraju sosnowego lasu przechodzącego niżej nad rzeką w wilgotny las mieszany.

Nie bardzo mieliśmy pojęcie jak daleki będzie spacer wzdłuż rzeki, uznaliśmy, że jeśli będzie warto i nietrudno, to poświęcimy temu miejscu więcej czasu, jeśli nie, to wrócimy. Okazało się, że wzdłuż rzeczki są dobrze utrzymane ścieżki a całość ich przejścia nie zajmie więcej niż godzinę. A czy warto? Przejeżdżając tędy, czy będąc w pobliżu na urlopie – czemu nie, ogólnie jednak nie jest to miejsce wybitnie atrakcyjne.

Nieopodal parkingu znajduje się pomnik upamiętniający ćwiczenia wojskowe z lat międzywojennych oraz symboliczne groby powstańców poległych w okolicy w 1943 roku.



Trochę zdjęć ze spaceru wzdłuż rzeczki, można wrócić drugą stroną.

Napotykamy pozostałości jakichś murów, okazało się, że są to ruiny dużej, XVIII-wiecznej papierni należącej do Ordynacji Zamojskiej. W czasach zaborów właścicielami zakładu byli miejscowi Żydzi. Fabryka upadła na skutek dwóch powodzi w 1848 i 1870 roku oraz pożaru w 1883.





Ruiny znajdują się mniej więcej na końcu szlaku, wracamy.













Zaciekawiły nas te kwiaty, nigdy takich nie widzieliśmy.















I jeszcze tablica z informacjami o rzeczce Sopot.



Miejsce to na pewno jest dość popularne, podobnie jak całe Roztocze, gdy wróciliśmy do auta na parkingu stało już kilka kolejnych. No i fajnie, Czartowe Pole zaliczone, jedziemy dalej .

c.d.n.