Szutrowym szlakiem przez wyspy, czyli Chorwacja 2009

Miło mi Cię widzieć, Lidio Do września mogę nie zdążyć "dojechać" na Korculę, bo na Hvarze też czeka nas sporo atrakcji Ale świetną relację o Korculi pisze Ognioszki

Falubaz, witam nowego Czytelnika
Ja niestety rozczarowałam się wodospadami Kravica, ale to chyba tylko dlatego, że nieprzezornie wybraliśmy się do BiH w niedzielę i w wodzie były tłumy ludzi.

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):

maslinka napisał(a):Do września mogę nie zdążyć "dojechać" na Korculę

Zdązysz , wyjeżdżamy jak zwykle dopiero około połowy tego pięknego miesiąca , a nie ukrywam że szutry korculanskie byłyby nie do pogardzenia więc taki przewodnik na pewno się przyda

Szutry to były głównie hvarskie, bo na Korculi to asfaltem dało się dojechać do tych zatoczek, do których chcieliśmy. Generalnie Hvar okazał się dla nas bardziej "dziki" niż Korcula.

Chciałabym zobaczyć Kravicę bez tych tłumów, to by było coś...

Pozdrawiam i dzięki za obecność, Kulko

janusz.w. napisał(a):

maslinka napisał(a):Szutry to były głównie hvarskie, bo na Korculi to asfaltem dało się dojechać do tych zatoczek, do których chcieliśmy. Generalnie Hvar okazał się dla nas bardziej "dziki" niż Korcula.

Uff, to dobrze, że będą te szutry..., bo już myślałem, że tytuł to podpucha jakaś

No tak, na razie nie ma ani szutrów, ani wysp Ale to nie żadna podpucha, pojawią się już niebawem

MWN, też bym chciała zobaczyć takie wodospady Kravica... My niestety nie mieliśmy tyle szczęścia.

Roksa, witaj w Polsce Bardzo jestem ciekawa Waszych wrażeń. Myślę, że niedługo spotkamy się "w realu"

Witaj, Ines Nasz tegoroczny wyjazd do Cro też prawie do końca nie był pewny. A jednak Chorwacja wygrała Cieszę się, że w Twoim przypadku również Korcula warta jest dokładnego poznania

Witaj Masmedia (Agnieszko ). Jedziemy dalej

02.08 - niedziela - ciąg dalszy:

Z Počitelj kierujemy się na Čapljinę i dalej na wioskę Studenci, w której skręcamy w lewo na wodospady Kravica. Po kilku kilometrach mijamy duży parking, na którym stoi sporo samochodów, a nawet kilka autobusów. Jedziemy jednak dalej. Serpentynami zjeżdżamy stromo w dół. Na poboczu mnóstwo zaparkowanych aut. I już wiemy, że błędem był przyjazd w niedzielę, bo oprócz turystów jest tu mnóstwo "tubylców". No trudno, nie będziemy się wycofywać. Udaje nam się zaparkować na samym dole.

Z góry wodospady robią na nas ogromne wrażenie:



Jednak w miarę jak się zbliżamy, tracą na swym uroku ze względu na wszechobecne tłumy:









Przechodzimy drewnianą kładką na drugą stronę rzeki. Posuwamy się powoli, bo ciągle ktoś się zatrzymuje, żeby zrobić zdjęcie. Mijanki zaczynają być koszmarnie denerwujące, niektórzy ludzie bardzo się przepychają. O mały włos nie lądujemy w wodzie. Powiem szczerze, że w tym momencie przestaje mi się tu podobać...

A oto ilu ludzi zastaliśmy pod wodospadami:





Mimo wszystko idę do wody. Mąż pilnuje rzeczy, głównie aparatów. Zbyt dużo ludzi, żeby zostawić je "bez opieki" i pójść razem pod wodospady. Zimna woda sprawia mi wyraźną przyjemność, już nie czuję się tak zdenerwowana okolicznościami... Mój mąż natomiast, ku mojemu zdziwieniu, całkowicie rezygnuje z kąpieli. Nie lubi tłumów jeszcze bardziej niż ja i marzy o tym, żeby jak najszybciej opuścić to miejsce.

Ruszamy więc z powrotem drewnianym mostkiem. Niektóre lekkomyślne matki sadzają na nim swoje pociechy, co uniemożliwia płynne przemieszczanie się; oprócz mijania się z ludźmi z przeciwka, trzeba jeszcze wymijać siedzące na kładce dzieci. Koszmar Wiemy, że o ile tu kiedyś wrócimy (a pewnie warto; chciałabym zobaczyć takie wodospady jak np. MWN), to na pewno nie w sobotę, ani w niedzielę.

Mój mąż mimo wszystko chce się wykąpać. Idziemy więc w prawo od głównego "basenu" i docieramy do spokojnego miejsca, gdzie jest mało ludzi, można się położyć na trawce i wykąpać w zachęcającej zielonej rzece :



Woda baaardzo zimna, ale przyjemnie jest się schłodzić w tak upalny dzień. Po chwili relaksu na "zielonej trawce" wracamy do samochodu i ruszamy w dalszą drogę. Następny punkt programu to Blagaj

Witaj, Kamilu Cieszę się, że się "przysiadłeś do ogniska" (jak to ładnie nazwał Franz w swoim wątku o Prowansji), bo lubię "posłuchać Twoich opowieści", zawsze dowiem się czegoś ciekawego

zawodowiec napisał(a):Mówisz że na Korculi mało szutrów, jak dojedziesz to opowiem o jednym, może nie jakimś ekstremalnym ale prowadzącym w ciekawe miejsce

Bardzo się cieszę, pewnie przyda się na przyszłość