Słowacja

dangol napisał(a):

Kowal38 napisał(a):Agnieszko, urokliwe miejsca pokazałaś , szkoda że tam od nas tak daleko...

Trochę daleko od Was, od nas zresztą też. Ale północna Słowacja zdecydowanie warta bliższego poznania. Pasm górskich od groma

2 czerwca (niedziela): Vlkolínec

Niestety dzisiaj przyjdzie nam opuścić piękną Słowację. Na ostatni dzień zaplanowaliśmy m.in. odwiedzenie Vlkolínca, czyli " żywego skansenu" słowackiej architektury ludowej, który tworzy 45 zabudowań. (Znowu skansen )
W 1993 roku wieś ta została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Pojedziemy zobaczyć, czy słusznie

Vlkolínec leży niedaleko miasta Ružomberok, a administracyjnie wchodzi w jego skład. Dojazd do "skansenu":



Wieś jest przepięknie położona wśród zalesionych szczytów Wielkiej Fatry:



Jedna z legend mówi, że nazwa wsi pochodzi od pojawiających się w tej okolicy wilków. Ale niedźwiedzia też można tu spotkać :



Rozpoczynamy "zwiedzanie":



Chyba jednak niesłusznie dałam cudzysłów w poprzednim zdaniu , bo wchodzimy nawet do muzeum :



czyli do jednej z chat, w której można obejrzeć typowy dla górskich obszarów Słowacji dom:





Pani, która ukrywa się w chacie , proponuje krótki wykład w języku słowackim lub angielskim. Decydujemy się na ten drugi, zwłaszcza, że dołączają do nas dwaj Austriacy.

Ciąg dalszy spaceru. Docieramy do centralnej części miejscowości. Stoi tu dwupiętrowa zrębowa dzwonnica z 1770 roku:



Niektóre obejścia są niedostępne dla zwiedzających:



Obecnie w Vlkolincu mieszka 30 osób.

Ale są i takie domy, w których można wynająć pokój i poczuć się (przynajmniej) jak przed stu laty :



Wieś jest położona na zboczu, więc cały czas pniemy się w górę:





Na zdjęciach powyżej widoczny jest szczyt Sidorovo (1099 m.n.p.m).

A tu widać stoki Malinnego (Malino Brdo), na których szusowaliśmy 1 kwietnia (i nie jest to prima aprilis):



Skręcamy w boczną uliczkę:



która doprowadza nas do kościoła Nawiedzenia Panny Marii z 1875 roku:



Szkoda, że nie jest drewniany... Murowana świątynia w takim miejscu jakoś nie pasuje i nie robi wrażenia.

Tuż obok znajduje się galeria; wchodzimy i podziwiamy rozmaite wytwory rąk ludzkich

Uff, pozwiedzaliśmy, pora na przerwę. W kawiarni kupujemy lody i zjadamy je na polance w takich pięknych okolicznościach przyrody:



Przy wyjściu z "rezerwatu architektury ludowej" (to chyba najbardziej trafna nazwa, chociaż bardzo oficjalna) można kupić miody i różne nalewki. Zakonnicy nie robią zakupów ;



My też nie, bo miodu w domu mamy sporo, a z alkoholu preferujemy piwo

Vlkolinec podobał mi się bardziej niż Muzeum Wsi Orawskiej w Zubercu. Pewnie dlatego, że jest to autentyczna wieś (a nie chałupy przeniesione z różnych części Orawy). Dodatkowym atutem jest piękne położenie w Parku Narodowym Wielkiej Fatry.
Na pewno warto zobaczyć to miejsce.

Wracamy do Fabiaka i ruszamy w dalszą drogę. Kierunek: hrad Likava

Widzę tu doskonale znane mi chałupy!
Woda z zielonej pompy ulicznej jeszcze leci?

No baaaa... patrzę stronę, dwie wstecz i znowu widzę kochane zakątki (Prosiecka!) a nawet rzepak na Mikulaśskich wzgórzach...
Jakbym swoje pobyty tamże wspominał i wakacje z 2008r.

Kilka miejsc, które zwiedziłaś jest wciąż na mojej liście planów, ale w pierwszej kolejności zamierzam zajrzeć do Małej Fatry i zdobyć (w końcu) Wielki Krywań i Chleb (pieszo - nie kolejką ). Bo ileż razy można zdobywać Wielki Rozsutec, czy Stoh, o łażeniu po Dierach nie wspominając.
Czekam na wrażenia ze zwiedzania zamku w Likavie - bo mam plan połączyć zwiedzanie ze zdobywaniem Wielkiego Chocza. Oczywiście liczę, na informację dotyczące możliwości parkowania pod hradem.

Fatamorgana napisał(a):Widzę tu doskonale znane mi chałupy!
Woda z zielonej pompy ulicznej jeszcze leci?

Witaj, Fata
Nie wiem, nie sprawdzaliśmy

Fatamorgana napisał(a):No baaaa... patrzę stronę, dwie wstecz i znowu widzę kochane zakątki (Prosiecka!)

Widzę, że jest więcej miłośników Doliny Prosieckiej, nie tylko Wojtek-Franz

grek napisał(a):Czekam na wrażenia ze zwiedzania zamku w Likavie - bo mam plan połączyć zwiedzanie ze zdobywaniem Wielkiego Chocza. Oczywiście liczę, na informację dotyczące możliwości parkowania pod hradem.

Cześć Grek
Mam nadzieję, że uda mi się dzisiaj zmobilizować i wrzucić ostatni słowacki odcinek - o hradzie Likava. Wypadałoby, bo w kolejce czeka już kolejna relacja, z przedłużonego weekendu... w Bawarii

2 czerwca (niedziela): Hrad Likava

Trudno jest dokończyć to, co się zaczęło, nawet jak dotyczy to krótkiej relacji z przedłużonego weekendu na Słowacji Dzisiaj już niewątpliwie ostatni odcinek, wreszcie się zmobilizowałam.

Z Vlkolinca jedziemy w stronę Ružomberoka. Przejeżdżamy przez rzekę Wag i już wkrótce parkujemy w miejscowości Likavka na małym parkingu (jest tablica kierująca w to miejsce z głównej drogi), z którego ruszamy do zamku czerwonym szlakiem (szczegółowe informacje głównie dla Kolegi Greka , ale i dla innych zainteresowanych); są też tabliczki z napisem: hrad Likava.

Początkowo idziemy między domami:



Na wzgórzu widoczna jest ściana zamku:



Dalej szlak prowadzi przez łąkę:



a później lasem:





Czas dojścia do zamku: około 20 minut. Już widać bramę:



Likavský hrad to obecnie ruiny średniowiecznego zamku, który był najważniejszą twierdzą dolnego Liptowa. Został zbudowany w XIV wieku na polecenie potężnego pana feudalnego - żupana Donča, a zburzony w 1707 roku z rozkazu Franciszka II Rakoczego ustępującego przed wojskami habsburskimi.

W wyniku prac rekonstrukcyjnych odbudowano m.in. wieżę zamurowanej starej bramy oraz fragmenty murów dolnego i górnego zamku. Dla turystów udostępniono wspomnianą wieżę (znajduje się tam wystawa dotycząca dziejów zamku) oraz dziedzińce dawnego dolnego zamku.

Jak się okazuje, trochę mało tu jest do oglądania...

Wchodzimy na dziedziniec i kupujemy bilety (po 2 euro):



Właśnie zebrała się większa grupa.



Wychodzi do nas pani przewodniczka, staje na zamkowym dziedzińcu i opowiada o historii budowli. Opowieść jest bardzo długa, a po słowacku jednak nie wszystko rozumiemy , wiele informacji nam więc umyka.

Nie ma żadnej trasy zwiedzania, bo tak jak pisałam wcześniej, wejść można jedynie do wieży bramy:



Po wysłuchaniu historii - mój mąż i niespokojnym kręceniu się w kółko - ja (Przyznaję - byłam trochę znudzona ) możemy już na spokojnie zajrzeć w każde (udostępnione!) miejsce.





Herb przypomina nam ptaka widzianego na wzgórzu zamkowym w Budapeszcie :




Zamek wzniesiono (jak to zwykle bywa w przypadku zamków ) na wysokiej skale:



Widok z wieży - na bramę wjazdową:



i na dziedziniec, na którym słuchaliśmy "wykładu" przewodniczki:



Wnętrze wieży:





Jeszcze fotka przy zamkowej grocie:



i opuszczamy Likavsky hrad.

Zamek warto zobaczyć, ale nie powalił nas na kolana. Widzieliśmy już ciekawsze, ładniej położone.

Następny punkt programu to... pizzeria w Ružomberoku Znaleźliśmy ją w internecie, prezentowała się fajnie, ale po przyjeździe na miejsce, okazało się, że nie istnieje. Focimy więc tylko, na szybko, Školské schody i kościół św. Andrzeja z 1585 roku:



i jedziemy w stronę Likavki, gdzie zainteresowała nas reklama restauracji u Jánošíka. Znajduje się ona w miejscowości Valaská Dubová, z której prowadzi najkrótszy szlak na Wielkiego Chocza (kiedyś na pewno go zdobędziemy!).

Veľký Choč widziany z tarasu Jánošíkovej Krčmy:



I na koniec - tradycyjne zdjęcie z piwem :



Nasz "bożocielny" słowacki weekend dobiega końca. Był bardzo udany, mimo że pogoda nam nie rozpieszczała. Najbardziej podobało nam się w Dolinie Kwaczańskiej i Prosieckiej i tam na pewno wrócimy

Dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądali
Do zobaczenia gdzieś na szlaku, niekoniecznie na Słowacji

Likavsky hrad....
Kiedyś się do niego "włamaliśmy".
Jakieś kilkanaście lat temu wracaliśmy z Jasnej i z drogi zobaczyliśmy ruiny tego zamku.
Postanowiliśmy go zwiedzić. Po podejściu pod bramę okazało się jednak, że trwają w nim jakieś prace remontowe i jest zamknięty dla zwiedzających. Ruszyliśmy wokół murów i w pewnym miejscu mój szwagier wypatrzył w pokrzywach coś w rodzaju tunelu. Okazało się, że prowadzi on ma dziedziniec zamkowy i na końcu zatkany jest paletą przyciśniętą kamieniami. Ostrożnie odsunęliśmy tą paletę i weszliśmy na dziedziniec zamkowy. Cichutko, aby nie zwrócić uwagi pracujących poniżej robotników "zwiedziliśmy" dziedziniec i mury po czym niezauważeni opuściliśmy obiekt. Sam zamek nie zrobił na nas szczególnego wrażenia, ale ze względu na dreszczyk emocji było to ciekawe zdarzenie, które do dzisiaj ze śmiechem wspominamy.

Andrzeju, przygoda fajna i na pewno długo będziecie ją pamiętać

Widzę, że się zgadzamy - mimo wszystko Likavsky hrad nie robi dużego wrażenia.

Pozdrawiam

Maslinka,
dzięki za informację dotyczącą parkingu przy likavskim zamku.
Okazuje się, że sam zamek, choć pięknie położeny nie jest jakąś wielką atrakcją. W związku z tym Wielki Chocz będę zdobywał z jego pominięciem (chyba z Vysnego Kubina)

czy posiada ktoś rozkład jazdy elektriczki w Wysokich Tatrach najlepiej z cennikiem?

grek napisał(a):Maslinka,
dzięki za informację dotyczącą parkingu przy likavskim zamku.
Okazuje się, że sam zamek, choć pięknie położeny nie jest jakąś wielką atrakcją. W związku z tym Wielki Chocz będę zdobywał z jego pominięciem (chyba z Vysnego Kubina)

a byłem ciekawy jaki masz nick, to kiedy ta Słowacja bo mnie już nosi

wallander82 napisał(a):czy posiada ktoś rozkład jazdy elektriczki w Wysokich Tatrach najlepiej z cennikiem?

Tak. Słowacy posiadają.
http://www.tatryportal.sk/en/transport/#&panel1-1
info o nowym systemie biletowym
http://www.streka.net/novinky/tatranske ... ara-zmena/

weger napisał(a):

grek napisał(a):Maslinka,
dzięki za informację dotyczącą parkingu przy likavskim zamku.
Okazuje się, że sam zamek, choć pięknie położeny nie jest jakąś wielką atrakcją. W związku z tym Wielki Chocz będę zdobywał z jego pominięciem (chyba z Vysnego Kubina)

a byłem ciekawy jaki masz nick, to kiedy ta Słowacja bo mnie już nosi

Przyszły weekend (3 lub 4.08). A gdzie? To się jeszcze okaże

Pozdrowienia ze Słowacji





Dzisiaj Chopok, jutro - coś innego

Matulu
Narty jeszcze nie na strychu? Az mi sie zimno od sniegu zrobilo

Ja po porannym rowerku z kolega opalalem sie dzis przy domu osloniety od zimnego wiatru piekne slonce bylo