Słowacja

Mała Fatra 2011
Dzień drugi - 26 sierpnia (piątek)

Biely Potok - Dolne Diery - Nove Diery - Horne Diery - Pod Tanecnicou - sedlo Medzirozsutce (1200 m) - Maly Rozsutec (1343 m) - Osada pod Rozsutcom - Biely Potok

Dzisiaj nie udaje nam się wyjść zbyt wcześnie. Na szlaku meldujemy się po 11:00 Samochód zostawiamy pod hotelem Diery i w Bielym Potoku zaczynamy naszą dzisiejszą wędrówkę. Upał dokucza tak samo jak wczoraj albo i bardziej. Na szczęście wchodzimy w dolinę, w której płynie potok (będzie się można schładzać co chwilę), tworząc to mniejsze, to większe wodospady:



To początek Dolnych Dierów. Jánošíkove diery, czyli po polsku: dziury to ciekawy szlak, na którym pokonuje się drabinki, kładki i mostki. Wszystko to jest bardzo ekscytujące! Szliśmy już Dierami 3 lata temu, ale tym razem będą one dla nas jedynie rozgrzewką przed zdobyciem Małego Rozsutca

Najwęższy przesmyk w Dolnych Dierach:



Możemy iść dalej Dolnymi Dierami, jednak wybieramy drogę dookoła (żeby przejść większą liczbę drabinek ), przez Nove Diery.
Drabinka na Novych Dierach:



To, że wklejam siebie na drabinkach i kładkach, to dlatego, że nie mam innych fotek (z samymi drabinkami), bo mój mąż zrobił akurat tylko takie Ale przynajmniej jest skala porównawcza, widać, jak wysokie są te drabinki.

Między Novymi a Hornymi Dierami musimy trochę podejść pod górę:



Odpoczywamy chwilę w Chacie Podžiar:



Pijemy zimną kofolę, która ostatecznie nie jest taka zła

Potem szlak prowadzi chwilę przez łąkę. Możemy sobie popatrzeć na cel dzisiejszej wycieczki:



Przed nami ostatnia część Jánošíkovych Dziur, czyli Horne Diery - najbardziej hardcore'owe



Tutaj jest najwięcej drabinek i kładek, zdarzają się też łańcuchy. A czasami trzeba nawet przejść przez środek strumienia :



Buty w środku pozostały suche

Moja ulubiona krzywa kładka przy wodospadzie :



I jeszcze jedna drabinka:





Diery (a zwłaszcza Horne) to świetny szlak, na którym można poczuć dreszczyk emocji. Polecam!

W następnym odcinku już nie będzie tak zabawnie Będziemy piąć się w górę i w górę...

Ależ koleżanka odważna. Podziwiam koleżankę. Do tego jescze roznegliżowana bez ciepłego ubrania i sprzętu górskiego. Diabeł nie Baba.

darek1 napisał(a):Ależ koleżanka odważna. Podziwiam koleżankę. Do tego jescze roznegliżowana bez ciepłego ubrania i sprzętu górskiego. Diabeł nie Baba.

Kolego Darku, dziękuję za uznanie, ale ten podziw to przesada. W końcu dla Diablicy to nic trudnego

Piękna wycieczka, Agnieszko.

Interseal napisał(a):łasnie zstanawiamy się nad przyszłym weekendem... czy wiesz coś może na temat szlaku Strecno -> Ruiny jakiegoś zamku - > Maly Kryvan (czerwony szlak)?

Masz na myśli ruiny Starhradu. Bardzo malownicze. W studenckich czasach zdarzało się nam tam ogniska palić...

Szlak jest do chaty pod Suchym i jeszcze jakieś 200m wyżej bardzo stromy, a potem dosyć wymagający. Potem kwestia, jak chcesz wracać.

Interseal napisał(a):Słowaka z okolic Fatry poznaję natomiast, że odpowiadając twierdząco nie mówi "Áno" tylko tak po japońsku "Haj!"

Bo "ano" mówią tylko Czesi. Po słowacku mówi się "hej". Nie tylko pod Małą Fatrą. Oprócz Słowacji,"hej" oznacza "tak" również u nas na Podhalu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Piękna wycieczka, Agnieszko.

Cześć Wojtku. Dzięki Będzie jeszcze o Małym Rozsutcu i o Obsivance

Franz napisał(a):Bo "ano" mówią tylko Czesi. Po słowacku mówi się "hej". Nie tylko pod Małą Fatrą. Oprócz Słowacji,"hej" oznacza "tak" również u nas na Podhalu.

Człowiek się cały czas uczy... Spotkani przez nas w Chorwacji Słowacy nie mówili z przytupem "hej" tylko "jo", podobnie nad granicą węgierską, czasem też pojawiło się "ano"... to mogło mnie zmylić.

Pozdrawiam.

Dzień drugi - 26 sierpnia (piątek)

Biely Potok - Dolne Diery - Nove Diery - Horne Diery - Pod Tanečnicou - sedlo Medzirozsutce (1200 m) - Maly Rozsutec (1343 m) - Osada pod Rozsutcom - Biely Potok

Ciąg dalszy

No to idziemy pod górkę. Na początku spokojnie, prawie niezauważalnie, a jednak jesteśmy coraz wyżej. Za Hornymi Dierami wchodzimy na zielony szlak wiodący przez las:



Fajnie, bo nie jest gorąco.

Po jakichś 40 minutach marszu (od Hornych Dierów) docieramy na polanę, z której widać nasz cel. Piękny jest!:



Ta polana to Pod Tanečnicou:





Lekka konsternacja - jak iść teraz Spotykamy grupę Polaków, którzy mają podobny problem, z tym, że oni chcą schodzić. Okazuje się, że "na grzybku" brak jednego kierunku Nasz jednak jest, tylko my ślepi byliśmy i nie zobaczyliśmy wąskiej ścieżki - niebieskiego szlaku, który później legalnie sobie skracamy :



Trasa wiedzie teraz przez łąkę:



Chwila do fotoreporterów. Uwieczniamy dziewięćsił:



oraz kwiat ostu wraz z trzmielem:



Mały coraz bliżej. Wcale nie taki mały, hmmm:



Idąc "legalnym skrótem", nie przechodzimy w zasadzie przez sedlo Medziholie, mijamy je z lewej strony. Coraz bliżej ściana Rozsutca:



No właśnie - ściana! Strasznie stroma!:



Zastanawiamy się, którędy został poprowadzony szlak, chyba jednak nie z tej strony... Pewnie trzeba będzie obejść. A jednak okazuje się, że mamy go tuż przed sobą No pięknie! Szybki posiłek - serki Kiri, pomidory, rohliki, czyli coś na wzmocnienie i w górę, dosłownie :



Szlak robi się "alpinistyczny" i bardzo ciekawy. Podoba mi się Słynna kładka nad przepaścią, o której się naczytałam , nie robi na mnie takiego wrażenia, jak chyba powinna :



I widok z góry:



Natomiast dalej jest ciekawie! Przed nami pionowa ściana, na której zawisł jakiś facet i od kilku (a może i kilkunastu) minut bezskutecznie próbuje się wciągnąć do góry. Stoimy i czekamy. Za nami dwóch słowackich chłopaków. Złośliwi jesteśmy, bo wymieniamy z nimi znaczące uśmiechy. "Nie śmiej się dziadku z cudzego wypadku..." - przypomina mi się nagle dziecięcy wierszyk
Na szczęście wypadku żadnego nie było. Ale przyszła nasza kolej, najpierw moja. Też na moment zawisam w tym samym miejscu, co pan przede mną. Nie ma gdzie postawić stopy, gładka, pionowa ściana. Na szczęście ręce mam mocne (mam wrażenie, że bardziej niż nogi ) i podciągam się w górę. Udało się!

Żadne zdjęcie nie odda tego, jak naprawdę wyglądała to stromizna. My przynajmniej takiej fotki nie mamy

Fajnie! Lubię takie atrakcje! Zadowoleni idziemy dalej. Teraz już tylko kilka łańcuszków (zdrobnienie celowe, po ostatniej ściance wszystko wydaje mi się małe), spojrzenie w dół:



i już prawie, prawie jesteśmy na szczycie

c.d.n.

Ha! Pamiętam, że kilka lat temu pomocną rekę podał mi pewien Słowak i udało mi się ściankę pokonać z nosidłem na plecach.

Wiele się jednak zmieniło... dziś być może trzeba by dwóch Słowaków

Interseal napisał(a):Ha! Pamiętam, że kilka lat temu pomocną rekę podał mi pewien Słowak i udało mi się ściankę pokonać z nosidłem na plecach.

Taka pomocna dłoń z góry może się okazać przydatna w tym miejscu


Dzień drugi - 26 sierpnia (piątek)

Biely Potok - Dolne Diery - Nove Diery - Horne Diery - Pod Tanečnicou - sedlo Medzirozsutce (1200 m) - Maly Rozsutec (1343 m) - Osada pod Rozsutcom - Biely Potok

Ciąg dalszy - zejście z Małego Rozsutca

Jesteśmy na szczycie! :



Widoczność jest niestety niespecjalna, a Wielki Rozsutec focimy pod słońce





I w drugą stronę:



Po jakiejś pół godzinie siedzenia ruszamy w dół. Pech chce, że równo z nami podrywają się jeszcze 3 osoby i zaczynają deptać nam po piętach. A zejście z Rozsutca to nie jest szlak, na którym można iść gęsiego, bo natychmiast powoduje się kamienną lawinę.

Na początku bez łańcuchów (ale stromo!), trzeba się czepiać skał:



Słowak za mną cierpliwie czeka, żeby mnie nie obsypać kamieniami, ale za nim idzie para, która niebezpiecznie skraca dystans. Po chwili mijają Słowaka i sypią w dół sporo kamieni (schodzą za szybko), więc puszczamy ich przodem.

Łańcuszki :



Zejście z Małego Rozsutca jest zdecydowanie trudniejsze od wejścia, co jest zrozumiałe (zawsze lepiej się wchodzi z użyciem żelastwa niż schodzi). Ale sądzę, że jest również trudniejsze od zejścia z jego Wielkiego Brata Ale za to też bardziej emocjonujące

Wchodzimy w las. Tu jest dużo łatwiej i spokojniej, chociaż nadal trzeba patrzeć pod nogi :



Po półtorej godziny marszu w dół (od szczytu) docieramy do Osady pod Rozsutcom:



Następnie szlak prowadzi przez łąkę:



na której zauważam takiego niby krokusa :



Jeszcze ostatnie spojrzenia na Małego, na którym byliśmy tak niedawno:





Koło 18:00 dochodzimy do Hotelu Diery:



Potem jeszcze tylko zakupy w Coopie koło pomnika Janosika:



i możemy wracać "do domu".

To była piękna i emocjonująca wycieczka - fajne wrażenia z przejścia Dierami, alpinistyczna (:wink:) wspinaczka na Małego Rozsutca, a potem zejście z dreszczykiem

Niestety dzień kończę z chłodzącym okładem na stopie, bo, nie wiedzieć dlaczego, spuchły mi okolice kostki :



Mimo wszystko było warto! A jutro też pójdziemy - kierunek: Obsivanka!

... a browarek w tym barze nad potokiem z lewej dtrony, to już nie?

Mam nadzieję wypić go tam w najbliższą niedzielę

Pozdrawiam z zachmurzonego Bielska

Interseal napisał(a):... a browarek w tym barze nad potokiem z lewej dtrony, to już nie?

Mam nadzieję wypić go tam w najbliższą niedzielę

Hehe, nie, browarek został wypity wcześniej, na szlaku, przy strumyku Moczyłam obolałe stopy i piłam Pilsnerka

W takim razie wspaniałej wycieczki życzę! Jaki szlak chcecie przejść?

maslinka napisał(a):

Interseal napisał(a):... a browarek w tym barze nad potokiem z lewej dtrony, to już nie?

Mam nadzieję wypić go tam w najbliższą niedzielę

Hehe, nie, browarek został wypity wcześniej, na szlaku, przy strumyku Moczyłam obolałe stopy i piłam Pilsnerka

W takim razie wspaniałej wycieczki życzę! Jaki szlak chcecie przejść?

Pewnie się zdziwisz... ale ten sam co Wy powyżej...

Mój syn z kolegą z podwórka się uparł, a rodzice obu się zgodzili . Trochę mi szkoda niedzieli na chodzenie drugi raz po tym samym, jednak czego się nie robi dla dzieci i integracji sąsiedzkiej

Aga - zuch dziewczyna

Zazdrość mnie trochę zżera przyznam się szczerze, bo przez moje stare skrzypiące kolana prawdziwe góry mogę sobie tylko pooglądać na zdjęciach ... A dzięki Wam jest co oglądać

Interseal napisał(a):

maslinka napisał(a):
W takim razie wspaniałej wycieczki życzę! Jaki szlak chcecie przejść?

Pewnie się zdziwisz... ale ten sam co Wy powyżej...

No faktycznie, obstawiałabym coś innego Ale to piękna trasa. Można przejść ją ponownie

wojan napisał(a):Aga - zuch dziewczyna

Witaj, Andrzejku. Dzięki

wojan napisał(a):A dzięki Wam jest co oglądać

Ja mam jeszcze tylko jedną wycieczkę do dodania w tym miejscu Ale na pewno pojawią się wpisy innych Łazików i Górali