Śladami Potter, czyli wyspa KOS 2019 + Bodrum +wyspa Nisyros

Następnego dnia po śniadaniu poszliśmy do naszego znajomego rybaka po rybki. Waldek zapałał chęcią zjedzenia mureny i tak mnie urabiał, że w końcu się zgodziłam. Tylko gdzie ja znajdę jakiś przepis na przyrządzenie mureny. Ale na szczęście nie musiałam szukać, bo mureny nie było .
Ale za to na stoisku leżała sobie piękna biała ryba już bez skóry, głowy i ogona, więc myślę sobie, że przy jej przyrządzaniu nie będzie zbyt wiele pracy. Spytaliśmy się o jej nazwę, ale ta wypowiedziana przez rybaka nic nam nie mówiła. Zapamiętałam więc tą nazwę, żeby sprawdzić w internecie. Na pytanie, czy ta ryba jest dobra, rybak oczywiście odpowiedział "this is number one", ale tak samo mówił o tych rybach, które kupiliśmy poprzednio. Zdecydowaliśmy się ją kupić, a jedynie myśl o jej cenie trochę mnie stopowała, ale okazało się, że niepotrzebnie, bo u rybaka każda ryba była w cenie 10 euro za kilogram. Ta ważyła 1,5 kg, więc zapłaciliśmy, jak łatwo wyliczyć , 15 euro. Chcialam zrobić zdjęcie rybkom na stoisku, ale rybak się temu sprzeciwił. Trochę mnie to zastanowiło, bo poprzednio nie robił problemów.
Po przyjściu do pokoju pokroiłam rybkę w kawałki, przyprawiłam i wstawiłam do lodówki. I dopiero wtedy zorientowałam sie, że nie zrobiłam jej zdjęcia. Nie pozostało mi nic innego, jak tylko cyknąć fotkę tym pokrojonym kawałkom.

Może ktoś z Was rozpozna co to za ryba. Miała długość około 50 cm i obwód ok. 25 cm.

Zwiedzanie zabytków miasta Kos

Ten dzień postanowiliśmy poświęcić na zwiedzanie miasta Kos. Byliśmy tutaj już kilka dni, a miasto pozostawało dla nas jeszcze tajemnicą.
Ponownie postanowiliśmy skorzystać z rowerów, więc poszliśmy do "naszej" wypożyczalni i wypożyczyliśmy te same rowerki, na których jeździliśmy dwa dni wcześniej.
Początkowo trasa biegła tradycyjnie wokół portu.

Po prawej nasz hotel.

Bardzo fajne te dziwolągi

Port o tej godzinie (a była 9:20) zupełnie pusty. Wszystkie statki wypłynęły w morze.


Tutaj skręcamy w lewo, aby objechać naokoło Zamek Rycerzy Św. Jana.

Jedziemy wokół murów Zamku Rycerzy Św. Jana od strony zachodniej.

"Idealne" miejsce na parking

Pod tym drzewkiem jest sporo cienia, więc dla zmęczonych słońcem to miejsce idealne na odpoczynek. Ale nam słońce jeszcze nie zdążyło dopiec, więc się tutaj nie zatrzymujemy.



Na wprost po drugiej stronie portu widać nasz hotel, którego usytuowanie jest idealne.


W tym miejscu wieczorem stoi wielki prom Blue Star Ferries i po tym podjeździe samochody wjeżdżają do jego wnętrza.

Zawracamy i jedziemy dalej wzdłuż nabrzeża.

Na jego końcu widać uszkodzenia powstałe podczas trzęsienia ziemi.

To musi być dobre miejsce dla wędkarzy.



Z tyłu za Waldkiem widać mury Zamku Rycerzy Św. Jana.

Po lewej stronie murów rozpoczyna się tzw. dzielnica włoska, którą w latach 1912-1943 stworzyli Włosi okupujący w tamtych latach wyspę Kos.
Ten biały budynek to Pałac Gubernatora, który wybudowany został w latach 1927-1929. Obecnie znajdują się w nim siedziby Ratusza, Sądu i Policji.


Po krótkiej zabawie z sympatycznym psiakiem kontynuujemy nasz trip.

Jedziemy wzdłuż murów zamku od strony wschodniej.



Dojeżdżamy do Akti Miaouli, na wprost Pałacu Gubernatora.

Mijamy Pałac Gubernatora.

W morze wcina się niedługie betonowe molo, więc skręcamy i próbujemy się na nie dostać, co jest niestety utrudnione przez zaparkowane w tym miejscu samochody.

Uff, udało się. Na szczęście nie zahaczyliśmy rowerami o żaden z samochodów.

Dojeżdżamy do samego końca mola i stamtąd podziwiamy widoki na morze i na miasto.

Przechodzimy przez przejście dla pieszych na drugą stronę Akti Miaouli.

Na wprost betonowego mola pomiędzy tymi łukami jest przejście, którym dojdziemy do antycznej agory.
Ale żeby do tego przejścia się dostać musieliśmy się przecisnąć z rowerami (tak jak ci ludzie na zdjęciu) pomiędzy krzakami żywopłotu rosnącymi wokół pomnika. Chyba sporo ludzi tędy przechodziło, bo w żywopłocie była już spora dziura.





Rowery zaparkowaliśmy w cieniu, pozostawiając je pod opieką kotów.

Tutaj również stoi skarbonka dla zwierząt.

Obecne miasto Kos leży dokładnie w tym samym miejscu, w którym wiele wieków temu była antyczna osada. Gdyby nie trzęsienie ziemi, które nawiedziło wyspę Kos 23 kwietnia 1933 roku, nie moglibyśmy dziś oglądać antycznych pozostałości w tym mieście. Bo właśnie w czasie tego trzęsienia ziemi doszło do wywrócenia miasta "do góry nogami". Dzięki temu archeolodzy pod ruinami zawalonych budynków odkryli starszą zabudowę.
Wykopaliska znajdują się w kilku miejscach miasta Kos.
My wchodziliśmy właśnie na teren jednego z nich, na którym znajdują się pozostałości świątyń Afrodyty i Heraklesa z II wieku p.n.e. oraz agora o wymiarach 80 metrów na co najmniej 300 metrów.
Wstęp na teren wykopalisk jest bezpłatny (przynajmniej na razie), ale nie jest on dostępny przez 24 godziny. Można go zwiedzać w godzinach od 8 do 20. Ponadto we wtorki miejsce to jest zamknięte.

Nam się to miejsce bardzo spodobało, przede wszystkim dlatego, że można było wszędzie wejść (no może nie wszędzie, bo było kilka miejsc zagrodzonych), dotknąć, stanąć na tych antycznych kamieniach i nikt nie przeganiał i nie gwizdał. Poza tym te antyczne kamienie po prostu nam sie podobały. Spędziliśmy wśród nich półtorej godziny i żal nam było opuszczać to miejsce.

Każdy kamień, który znajduje się na terenie wykopalisk, jest skatalogowany i jest oznaczony numerem.

Kolejnym punktem na naszej liście do obejrzenia jest starożytny Odeon.
Jedziemy więc w kierunku, w którym się znajduje.






Na tym skrzyżowaniu pomyliliśmy drogę.

To nie jest takie zwykłe skrzyżowanie, lecz miejsce, gdzie zbiega się aż pięć ulic. Takich skrzyżowań jest w mieście Kos kilka i na każdym mieliśmy problem z tym, którą ulicę wybrać do dalszej jazdy.
Tutaj zamiast pojechać tą ulicą na wprost, wjechaliśmy w ulicę na lewo.

A później też za wcześnie skręciliśmy nie w tą uliczkę co trzeba i pozwiedzaliśmy jakieś opłotki miasta Kos.




Ale w końcu dotarliśmy do Odeonu. Rowery zostawiliśmy na stojakach i poszliśmy obejrzeć, jak wygląda starożytny teatr w mieście Kos.

Do Odeonu prowadzi cyprysowa aleja.

Tutaj również nie są pobierane żadne opłaty za wejście, ale są pewne zakazy, do których należy się stosować, żeby tutaj wejść.

Rzymski Odeon w mieście Kos został odkryty podczas wykopalisk przeprowadzonych w 1929 roku przez włoskiego archeologa Luciano Laurenzi.
Uważa się, że został on wzniesiony w II wieku n.e. i stanął w miejscu starszego budynku użyteczności publicznej, który mógł być parlamentem miasta.

W Odeonie odbywały się imprezy artystyczne, ale budynek był również wykorzystywany jako siedziba senatu w czasach rzymskich.
Pierwotnie Odeon był zadaszony i mógł pomieścić około 750 osób. Jest zachowany w dobrym stanie, pomimo kilku trzęsień ziemi, które nawiedziły wyspę Kos.

Pierwsze dziewięć rzędów siedzeń są nadal oryginalnymi wykonanymi z marmuru. Miejsca te były przeznaczone dla ważnych obywateli tamtych czasów.
Wyższe pięć rzędów siedzeń wykonanych jest z granitu. W tych rzędach zasiadali zwykli ludzie.


Obecnie Odeon pozostaje doskonałą sceną dla wydarzeń muzycznych i kulturalnych, które odbywają się tutaj w miesiącach letnich.



Z najwyższej części Odeonu rozpościera się widok na jakiś ogródek, pośrodku którego rośnie drzewko pomarańczowe, wokół którego leży mnóstwo opadniętych owoców.

Podczas naszej wizyty w Odeonie mieliśmy okazję zajrzeć do wnętrz znajdujących się pod widownią, bowiem były one otwarte.





Obejrzeliśmy tam wystawę fotografii Aegean Institute of archeological studies.



Podczas prac wykopaliskowych na terenie Odeonu archeolodzy odkryli 18 marmurowych posągów, w tym posąd Hipokratesa, który obecnie można obejrzeć w Muzeum Archeologicznym w mieście Kos.
To chyba zdjęcia tych odkrytych posągów wiszą na ścianach wewnętrznych galerii Odeonu.






Potem obchodząc Odeon wokoło, natrafiliśmy na piękną mozaikę osłoniętą od słońca zadaszeniem.

Bardzo fajna wycieczka Wam wyszła, oba miejsca super, a wszelkie mozaiki to ja uwielbiam

piekara114 napisał(a):Bardzo fajna wycieczka Wam wyszła, oba miejsca super, a wszelkie mozaiki to ja uwielbiam

Wycieczka nie skończyła się na tych dwóch miejscach. Zwiedzaliśmy dalej.
A miejsc do zwiedzania w mieście Kos jest sporo.
Przygotowując się do wyjazdu znalazłam taką fajną interaktywną mapkę miasta Kos, na której można zobaczyć, ile tam się znajduje zabytków.
A mozaiki też bardzo lubię. W kolejnym odcinku będzie ich sporo.

Zabytki, zabytki...rewelacyjnie to wygląda Bodrum średniawo, ale Odeon - świetny.Zasiadam więc i czekam na ciąg dalszy.Pozdrawiam.

shaman72 napisał(a):Zabytki, zabytki...rewelacyjnie to wygląda Bodrum średniawo, ale Odeon - świetny.Zasiadam więc i czekam na ciąg dalszy.Pozdrawiam.

Witam nowego gościa. Miło mi że się zainteresowałeś moją relacją.

Naprzeciwko Odeonu, po drugiej stronie ulicy, znajdują się kolejne wykopaliska, na teren których wstęp jest również bezpłatny.

Tutaj można obejrzeć to, co pozostało po starożytnym mieście. Teren jest spory. Można się tutaj przejść tradycyjnymi rzymskimi ulicami, czyli Via Cardo, biegnącą po lini północ-południe i prostopadłą do niej Vaia Decumana, biegnącą po linii wschód-zachód.
My najpierw ruszyliśmy Via Decumana.


Via Decumana biegnie równolegle do współczesnej ulicy, znajdującej się tuż za ogrodzeniem.

Gdzie nie spojrzeć, wszędzie leżą resztki pięknie rzeźbionych kamiennych ozdób.


Na końcu Via Decumana po lewej stronie odkryto ślady willi zwanej Domem Europy z uwagi na znajdującą się w niej mozaikę przedstawiającą porwanie królewny Europy przez Zeusa. Niestety my tej mozaiki nie widzieliśmy, bowiem ruiny tej willi były prawie niedostępne, bowiem dojścia do nich broniły spore chaszcze. Tam, gdzie udało nam się przecisnąć, zobaczyliśmy takie mozaiki i resztki budowli, które zabezpiueczone są przed słońcem i deszczem metalowymi wiatami.

Nadrobiłam.
Powiem tak - jestem pozytywnie zaskoczona miastem Kos (jakoś nie miałam o nim najlepszego zdania )
Ruiny - pozostałości świątyń Afrodyty i Heraklesa - całkiem fajne i mają sporo ciekawych detali.
Jaszczurki super.
Mozaiki całkiem dobrze zachowane i robią wrażenie.