Sierpniowy HVAR 2018 a na deser BiH - to się naparwdę udało!

Czas najwyższy zakończyć ten 7 dzień relacji, więc szybciutko dokładam, co było po Hvarze, a potem może polecimy jeszcze dzień lub dwa dalej

DZIEŃ 7 - cd
24.08.2018 Hvar – Velo Grablje

Po opuszczeniu Hvaru wbijamy się na starą drogę i przez Bursje jedziemy do Velo Grablje. Po drodze mijamy wysypisko śmieci, zapachy przyprawiają o mdłości. Na szczęście dalsze widoki rekompensują niedogodności.
Po chwili mijamy już Bursje.



Dojeżdżamy do Velo Grablje i oczywiście jakimś dziwnym trafem wjeżdżamy nie tam gdzie trzeba, na skutek czego lądujemy na drodze, która kończy się na czyjejś posesji i z której ledwo udaje nam się wycofać.


Plany bardziej szczegółowej eksploracji miasteczka przegrywają z upałem. No nic, i tak nie ma w sierpniu lawendy. Kończy się na kilku zdjęciach z góry i jedziemy dalej.





Bardzo żałuję, że już dawno po lawendzie, mam nadzieję, że uda nam się kiedyś dotrzeć na Hvar w lawendowym sezonie...
Tu chyba też był kiedyś pożar i to pewnie nie jeden, ciekawe, że na spalonej glebie odrosło coś czerwonego


Przez Malo Grablje tylko przejeżdżamy, nawet się nie zatrzymujemy, więc nie mam nawet jednego zdjęcia. A nie, mam dokładnie jedno! I to jakie treściwe


Wracamy w końcu na drogę 116 i mijamy (chyba?) drogę na Sv. Nikolę.



Jeszcze kilka minut i jesteśmy już na parkingu przed dużym Tommy’m w Starim Gradzie.
Ponieważ jestem ogólnie trochę rozczarowana asortymentem sklepów spożywczych w Jelsie, ten Tommy daje nadzieję, że chociaż wybór warzyw i owoców w rozsądnej cenie będzie tutaj ciekawszy. Póki co, na wejściu do tego mini centrum handlowego wpadam na moją ulubioną niemiecką drogerię, przyznam, że nie spodziewałam się jej w Chorwacji, a co dopiero tutaj!
Zakupy zostawiamy na koniec, a tymczasem idziemy jeszcze na górę w poszukiwaniu toalety. Przy okazji odkrywamy że na górze mieści się też kawiarnia z widokiem na port i kolejkę samochodów oczekujących na prom do Splitu.
Po krótkiej regeneracji dość tanim dobrym espresso i dwukrotnie droższej niż espresso icetea (dziewczyny), schodzimy na dół na zakupy. Jak zwykle nie udaje nam się w jednym miejscu kupić wszystkiego (wybór warzyw też jednak trochę rozczarowuje), więc w Jelsie wpadamy jeszcze do Studenaca. Kiedy ja z Natalką kupujemy ostatnie brakujące rzeczy, M. z Martą robią „zakup życia”, czyli konkretnie Marta naciąga tatę w budkach na przeciwko stacji benzynowej na świecącą fiszkę, która, paradoksalnie, jest sporo tańsza od tych sprzedawanych w Polsce (bo pan mówi, że jak kupią dziś to sporo obniży ). No nic, pamiątka z wyjazdu musi być Ostatecznie wolę taką, niż jakieś inne badziewia.
Obiad jemy późno i w planach mamy zejść do Jelsy na spacer, ale nikt nie ma siły. Ostatecznie, już po zachodzie słońca idzie sama Marta z tatą. I wielka szkoda, że ja odpadłam, bo omija mnie, w każdym razie w dniu dzisiejszym, niezła impreza w porcie. Nie wiemy jeszcze, że właśnie odbywa się w ten weekend Hvarski Festiwal Wina. Na całe szczęście okazuje się, że będzie również jutro, bo nie mogłabym sobie darować. Natalka odpada o 21:00, chwilę później wraca reszta rodzinki. Marta idzie spać, wiec czas na wino na balkonie.

DZIEŃ 8
25.08.2018 Mala Stiniva i wieczorny Festiwal Wina w Jelsie

Dzisiaj plażowanie testujemy w zatoce Mala Stiniva, na którą namówiła mnie, za co stokrotnie dziękuję, wiolek_lp Startujemy tradycyjnie po śniadaniu koło 10:00 i na miejsce docieramy pół godziny później. Parkujemy, jak się okazuje, trochę za wcześnie, można spokojnie jeszcze podjechać, szczególnie, że to droga, która nad samą zatoką się kończy, ruch więc dotyczy de facto wyłącznie plażowiczów. Ale naczytałam się, że na samym końcu jest problem z zawróceniem, więc ostatecznie parkujemy kawałek wcześniej przed ostatnim zakrętem, ale na plus – w cieniu.
m@rek znalazł świetny filmik i zalinkował go w relacji wiolek_lp KORCULA + HVAR 2018 TAK ZWYCZAJNIE . Poniżej i powyżej filmiku w relacji jest trochę cennych wskazówek dotyczących parkowania.
No to auto zaparkowane w cieniu pod drzewami przed ostatnim zakrętem, więc pora na plażę
W ciągu jakichś 5 min, jakie zajmuje nam dojście do schodków i zejścia, podziwiamy widoki. A jest przecudnie i bardzo ciho !





Najpierw naszym oczom ukazuje się mała zatoczka po prawej, do której nie odważyłam się, jak dzielna Wiola, wpinać się po tym pagórku





Jeszcze kilka kroków i coś wyłania się nieśmiało zza krzaków...



I już po chwili Mala Stiniva w całej okazałości





Po dotarciu do zejścia na plażę okazuje się, że miejsca na wykręcenie jest dosyć, ale nie ma to już znaczenia. Przedzieramy się przez mały lasek i już jesteśmy na plaży.


Jeszcze obowiązkowa fotka najbardziej chyba tu obfotografowanego domu:


Ostatnie kroki do upragnionego celu.



Na plaży ludzi garstka. Woda boska, lazurowa, miejscówkę łapiemy pod niewielkim tamaryszkiem. I tu nie ma za wiele do opisywania. Spędzamy tu boskie 4,5 godziny praktycznie bez wychodzenia z wody.










Dziewczyny mają swój raj a ja nie mam odwagi ani zamiaru ich z niego wyciągać







Robię mały spacerek dookoła zatoczki. W międzyczasie przypływa wynajęta motorówka, która cumuje na pół godziny a pasażerowie w tym czasie zażywają kąpieli w zatoce.
I ciekawostka... Gdyby ktoś zrobił się podczas plażowania głodny, a zapomniał prowiantu, to z głodu nie padnie Jest możliwość... zamówienia pizzy z pobliskiej Uvala Vela Stiniva ! Przy domkach po prawej stronie jest nawet jakiś baner z numerem telefonu. Pizza przybędzie do was... motorówką ! Przyznam, że w 100% przebija Uber Eats i inne





Nam zapasy przekąsek już się skończyły, nie zamierzamy jednak zamawiać pizzy, bo na wieczór mamy inne plany kulinarne... Zatem pora się zbierać do "domu".






A w drodze powrotnej... Jeszcze małe szabrowanko, bo te figi po prostu krzyczą do nas, żebyśmy je zerwali i zabrali ze sobą
A my figi tak kochamy, że przecież nie będziemy z nimi dyskutować, że mają tam wisieć i się marnować Gorzej, że chyba one jednak do kogoś należą, bo rosną wprawdzie przy samej drodze, ale jednak w gaju oliwnym, a ten na bank jest czyjąś własnością.. Ale z drugiej strony, figa to właściwie chwast, co się wszędzie wciśnie, więc ewentualny właściciel powinien nam podziękować, że zajęliśmy się tymi chwastami

Nie apartman tylko apartament to tak jakby po wizycie w Niemczech mowic że dobry wurst jadłeś :):)

Mega plaża
Pięknie ją pokazałaś, wraz z drogą i miejscami do parkowania.
Wszystkie wątpliwości zostały rozwiane po wczorajszym filmie Marka.
Twój odcinek potwierdził, że to absolutne must see
na wyspie

Sadeczanin78 napisał(a):Nie apartman tylko apartament to tak jakby po wizycie w Niemczech mowic że dobry wurst jadłeś :):)

Nie bardzo wiem, do kogo była to odpowiedź, ale myślę, że można ten "błąd" wybaczyć, ponieważ na forum często wiele osób posługuje się językiem chorwackim i każdy wie, o co chodzi Natomiast nie wiem, czy wybaczalny jest "wurst" bo poprawnie powinno być Wurst

Habanero napisał(a):Mega plaża
Pięknie ją pokazałaś, wraz z drogą i miejscami do parkowania.
Wszystkie wątpliwości zostały rozwiane po wczorajszym filmie Marka.
Twój odcinek potwierdził, że to absolutne must see
na wyspie

Bardzo się cieszę, że kawałeczek mojej skromnej, debiutanckiej relacji przyczynił się do przyklepania jedynej słusznej decyzji u Mistrza Ligi Mistrzów

Poproszę duuuuuużo zdjęć z festiwalu

DZIEŃ 8 cd
25.08.2018 Mala Stiniva i wieczorny Festiwal Wina w Jelsie

Wracając do Jelsy stwierdzam, że nóż się w kieszeni otwiera, jak pomyślę sobie, że za 2 tygodnie w domu za jedną figę w biedrze przyjdzie płacić 2-3 zł, a w promocji łaskawie 90 gr. I to bardzo wątpliwej jakości. Trzeba się najeść do syta tu na miejscu. Żadna figa nie będzie już tak smakować, a już na pewno nie turecka z biedry... Mam znajomych, którzy co roku na Murterze robią sobie dżemy figowe i przywożą je do Polski. Szkoda, że to jedyna możliwość przetransportowania do domu większej ilości fig...
Wracamy na szybki i niewielki obiad. Nie chcemy się najadać, bo z opowieści M. z wczorajszego dnia wynika, że na Festiwalu Wina skusimy się na kilka przysmaków.




Po zachodzie słońca schodzimy do portu. Już z daleka w powietrzu roznoszą się takie zapachy, że od razu człowiek robi się głodny










A sam Festiwal to prawdziwa gratka dla fanów wina ale także solidnego, ulicznego jedzenia. Cały praktycznie port i przylegające uliczki zajmują liczne stoiska uginające się od absolutnie fantastycznych przysmaków. Wszędzie unosi się zapach grillowanych ryb i mięsa, w tym oczywiście jagnięciny. Ludzi z każdą chwilą przybywa, mam wrażenie, że zjechała się tu na ten wieczór cała wyspa.





Dziewczyny próbują mnie naciągnąć na świecące balony, ale póki co się nie daję złamać. Obiecuję, że rozważę temat pod koniec wieczoru. Pytamy panią, do której planuje sprzedawać, mówi, że do końca imprezy, więc idealnie. Pechowo jednak, a może zupełnie niepechowo, okazuje się, że godzinę później pani owszem, jest, ale świecących balonów już nie ma, więc jest rozpacz Nie ma jednak tego złego... Balony w Jelsie kosztowały ok. 70-80 kun, o ile dobrze pamiętam Kilka tygodni później, przy stacji metra Centrum w Warszawie spontanicznie kupuję dziewczynom balona w drodze do domu z pracy. Cena o wiele przyjemniejsza, bo 20 zł. Radość nie do opisania

Wracając jednak do Jelsy...
Wszyscy przechadzają się z kieliszkami wina, odbywają się liczne degustacje, można też wino nabyć.
Na zaostrzenie apetytu startujemy ze świeżutkimi ostrygami (15 kun/sztuka, do tego cytrynka i chleb gratis). A właściwie M. startuje bo ja przy moim uczuleniu na niektóre owoce morza, wolę nie ryzykować.




Dziś postanawiamy nie liczyć się z portfelem, ale staramy się nie przeginać. Większość dań na wszystkich stoiskach to koszt 50 kun. Czyli np. solidny kawałek tuńczyka, porcja kalmarów, albo burger, albo mix 3 różnych dań rybnych, albo kebab lub wiele innych + dodatki. Zdecydowanie idzie się najeść i wychodzi na pewno taniej niż w konobie.







Na razie jeszcze spacerujemy. Dookoła wszędzie muzyka i jedna wielka fiesta. Kiedy jesteśmy już porządnie głodni, decydujemy się na talerz mieszanych owoców morza z grilla, w tym ryby, żeby nie było sensacji oraz dodatkowo tuńczyka a dla Natalki kebab a właściwie gyros. Kusi mnie też czarne risotto, ale nie damy rady przejeść wszystkiego. Siadamy przy wspólnych ławach z Chorwatami i jest naprawdę wesoło i smacznie.




Wieczorna Jelsa w takim wydaniu jest zupełnie inna od porannej przed wschodem słońca. Ale równie urokliwa. I do tego dziś jeszcze pełnia księżyca! Po kolacji kręcimy się jeszcze po porcie, trafiając na urokliwy pokaz żaglówek „tańczących” do muzyki. Taki pokaz światło i dźwięk.





Po spektaklu "tańczących" żaglówek postanawiamy jeszcze trochę pokręcić się po uliczkach. Wyczytałam gdzieś, że o 23:00 ma być pokaz fajerwerków.




Jesteśmy trochę zmęczeni, szczególnie Natalka, która, pomimo wszechobecnego hałasu, zasypia na trochę na kolanach, kiedy siedzimy na ławce w oczekiwaniu na fajerwerki.




Jest jeszcze prawie godzina i nie bardzo chce nam się aż tyle czekać. Próbujemy budzić Natalię ale wcale nie jest chętna. W końcu ląduje na rękach u taty i przemieszczamy się w kierunku schodów na górę. I tu niespodzianka, bo nagle zaczynaja się chwilę po 22:00 pokaz fajerwerków. Natalka szybko wraca do żywych i choć fajerwerki nie są jakieś spektakularne, to dziewczynom oczywiście bardzo się podobają.


Po zaliczeniu więc wszystkich punktów programu, zmierzamy z wolna w kierunku naszego apartmanu. Księżyc w pełni podziwiamy jeszcze do późna. To był naprawdę super dzień.

beatabm napisał(a):Poproszę duuuuuużo zdjęć z festiwalu

Mówisz i masz ! Niestety jakość nie jest powalająca, ale słabo z oświetleniem było a wszystko robiłam z ręki

Mam dziwne pytanie, co w końcu się okazało z tym obiektywem ? bo strasznie mnie to ciekawi

bluesman napisał(a):Mam dziwne pytanie, co w końcu się okazało z tym obiektywem ? bo strasznie mnie to ciekawi

A żyje, żyje, mam wrażenie, że jest niezniszczalny albo nadaje się do muzeum Kupiłam go o ile jeszcze pamięć nie zawodzi, na wyścig Formuły 1 na Hockenheim w 2004, wtedy jeszcze oczywiście do analogowej lustrzanki. Na cyfrze chodził od 2006, był w Cro w tymże roku a potem eksploatacja z roku na rok powodowała, że słabł, ale wciąż dycha i szkoda mi go tak po prostu się pozbyć Inna sprawa, że na nowy chwilowo nie mam kasy W każdym razie po zjeździe ze zboczy Spanjoli trochę go przedmuchałam w serwisie i jeszcze daje radę. Ale rzeczywiście coś tam w środku niestety szura, więc jak już zupełnie zdechnie, to płakać nie będę, chyba tylko z sentymentu Kiedyś to robili porządne sprzęty

Na lody do kawiarni nad Tommym w S.G. też trafiliśmy, gdy szukaliśmy toalety Trzeba przyznać, że widok mają tam super

Mala Stiniva jak zawsze cudownie lazurowa mam nadzieję, że w tym roku nie będzie bardziej zatłoczona, może nie powinnyśmy jej tak reklamować

Ale ludzi na festiwalu w Jelsie Pyszne jedzonka i fajnie, że fajerwerki o 22, a nie później, do północy to i ja bym nie dotrwała Ciekawe czy w przyszłym roku termin podobny, jeśli tak to się załapiemy

Sadeczanin78 napisał(a):Nie apartman tylko apartament to tak jakby po wizycie w Niemczech mowic że dobry wurst jadłeś :):)

Poczytaj trochę forum, a zauważysz, że tu większość, w tym i ja, pisze o apartmanach

Wiem ale mnie śmieszy jak ktos pisze " w moim apartman" " apartman był ładny.." itp :):)
Masz rację każdy może mówić jak chce ....np pojadę autobanem na tanksztele i zapłacę tam za paliwo w ojro

Sadeczanin78 napisał(a):Wiem ale mnie śmieszy jak ktos pisze " w moim apartman" " apartman był ładny.." itp :):)
Masz rację każdy może mówić jak chce ....np pojadę autobanem na tanksztele i zapłacę tam za paliwo w ojro

A mnie śmieszy jak ktoś wpada do czyjejś relacji, nie raczy się przywitać czy odnieść się do czegokolwiek dotyczącego tematu, natomiast jest pierwszy do zwracania uwagi, co wg niego jest poprawne lub śmieszne. Pozdrawiam

Muszę kiedyś odwiedzić Hvar i Jelsę pod koniec sierpnia na ten festiwal wina.
Raz byłem na festiwalu ku czci połowów. To było w Cizici na Krk. Najadłem się, napiłem, zabawiłem że hej.