Moja Chorwacja II, czyli jak to w Orebiczu było...

Kasiu zdjęcia bardzo fajnie się ogląda. Orebicz jak cały półwysep to mały raj, zachwyca mnie w szczególności ten lazur wody.

A dziś z chętnie oglądam gdzie przebywałaś z Rodzinką, bo może mi też będzie dane zobaczyć te piękne miejsca.
Dziękuję za tą świetną foto-relację.

Pozdrawiam serdecznie.

Piękny mieliście urlop, Kasiu .
Bardzo mi się podobają te kapitańskie rezydencje, zarówno te w których zażywali życiwocy rokoszy, jak i te, które kryją ich szczątki na wieczność.... Koniecznie muszę kiedyś znów wrócić do Chorwacji chociażby po to, żeby pospacerować po Orebiczu (byłam tylko w porcie ) i jego okolicach. Bardzo mi się podobał nienieski odcinek , jako że błękity, szmaragdy i wogóle zieloności i niebieskości wszelakie, to moje ulubione kolorki.

Szkoda, że to już końcóweczka Waszych cro-wakacji, ale dobrze, że jeszcze coś będzie na pożegnanie.

Kasiu, a ja tam jeszcze tydzień temu byłem , oglądając Twoją relację jakbym swoje fotki oglądał
Ktoś napisał, że droga przez Peljesac jest stresująca i wąska i w ogóle lepiej nie jeździć tamtędy - bzdura dla mnie to najfajniejszy odcinek jakim mogłem jeździć (pomijając drogę do Neum przez góry BiH).

Ania W napisał(a):A dziś z chętnie oglądam gdzie przebywałaś z Rodzinką, bo może mi też będzie dane zobaczyć te piękne miejsca.
Dziękuję za tą świetną foto-relację.

Pozdrawiam serdecznie.

A ja z całego serca życzę Wam jak najszybszej realizacji planów

dangol napisał(a):Piękny mieliście urlop, Kasiu .
Bardzo mi się podobają te kapitańskie rezydencje, zarówno te w których zażywali życiwocy rokoszy, jak i te, które kryją ich szczątki na wieczność.... Bardzo mi się podobał nienieski odcinek , jako że błękity, szmaragdy i wogóle zieloności i niebieskości wszelakie, to moje ulubione kolorki.

Szczerze mówiąc to mnie chyba bardziej urzekły te "wieczne" rezydencje tak tam było cicho, spokojnie, akurat żadnej wycieczki nie było no i te widoki z góry piękne

Też uwielbiam te niebieskosci i turkusy takie inne od "naszych"

bzyku2010 napisał(a):Kasiu, a ja tam jeszcze tydzień temu byłem , oglądając Twoją relację jakbym swoje fotki oglądał
Ktoś napisał, że droga przez Peljesac jest stresująca i wąska i w ogóle lepiej nie jeździć tamtędy - bzdura dla mnie to najfajniejszy odcinek jakim mogłem jeździć (pomijając drogę do Neum przez góry BiH).

Droga Przez półwysep rzeczywiście widokowa, mój mąż uwielbia takie trasy, trochę tylko marudził, że daleko bo całą trasę przejechał bez zmiennika (ze mnie to taki "imieninowy"kierowca ).
Pewnie spodobał by Ci się podjazd do Medugorje i stara jedynka.
Daj nam Boże takie "stresujące" drogi

Dziękuję wszystkim za miłe słowa, jak to dobrze wiedzieć, że nie piszę tylko sobie a muzom

Jutro postaram się dodać jeszcze kilka obrazków z Korczuli, niestety już rozpoczęcie roku szkolnego , trzeba szóstoklasistę przygotować.

Kasiu - dzieki za sliczne fotki i odswiezenie pamieci

A jeszcze przed 15 dniami tam bylam... Lezka kreci sie w oku

Pozdrawiam!

Basiulinek napisał(a):Kasiu - dzieki za sliczne fotki i odswiezenie pamieci

A jeszcze przed 15 dniami tam bylam... Lezka kreci sie w oku

Pozdrawiam!

Oj mi też smutno, a przez okna to aż się patrzeć nie chce, powinno być piękne babie lato a tu co mamy? Jesień

Jeszcze parę zdjęć z niedzielnej wycieczki do Korczuli (co je początkowo odrzuciłam, bo podobne, źle zrobione komóreczką, ale co tam niech będą )

Jest wieczór 8 lipca, tym razem wybieramy mniejsza łódeczkę, z trzema przystojniakami na pokładzie "Tri Brata", w moim wolnym tłumaczeniu "Trzej Bracia" i tak ich zapamiętałam

No to płyniemy
W radiu śpiewa Thompson, fale przyjemnie kołyszą.




Miałam taką cichutką nadzieję, że trafimy na Moreskę, ale jak się okazało na miejscu spóźniliśmy się jeden wieczór.
Ale ktoś był widział i "zawiesił" w internecie.


Ale Korczula urzekła nas już ostatnio więc nie żałujemy tylko szwędamy się i podziwiamy widoki...
i mieszkańców


jest śliczny, ale "charakterny" prychał na każdego kto chciał podejść bliżej


A my patrzymy to w jedną stronę...



to w inną...



oglądamy flotę morską...



i Pałac Biskupi



zachód słońca



życie po prostu



A potem siadamy przy stoliczku, zamawiamy pyszne cappucino i podziwiamy pięknie podświetloną katedrę Świętego Marka



Jest o wiele tłoczniej, niż w niedzielę, widać sezon w pełni , ale jakoś to nie przeszkadza. A te wszystkie zapalone latarenki wyglądają uroczo i romantycznie.
Nasz aparacik do zdjęć nocnych słabo się nadaje, no i fotograf nie za bardzo więc proszę o wybaczenie









I jeszcze jedna próba( a nie mówiłam, że romantycznie )



Noc już zapadła, jutro czeka nas droga do domu, pora wracać.
I tu rozczarowanie "bracia" nie przypłynęli jest za to inna łódka i bardzo dużo chętnych .
Mówię do męża "poczekajmy na braci, nie zmieścimy się",
a on na to:"a jak nie przypłyną? wsiadaj, jest jeszcze dużo miejsca"
No i wsiadłam, kapitan był podobnego zdania, bo naładował jeszcze niezłą grupkę, z wózkami dziecięcymi, torbami, wyglądało to wszystko trochę jak te przeładowane pociągi w Indiach. Siedzieliśmy z tyłu, woda chlapała nas po plecach, tak mocno byliśmy zanurzeni, jakieś dzieci płakały, ja też miałam stracha.
W głowie kłębiły się myśli: przecież ja nie umiem pływać, pójdę jak kamień na dno, a nikt nawet nie będzie wiedział, że to ja, bo paszport mam w pokoju.
Oczywiście mąż miał ze mnie niezły ubaw. Teraz to i ja się z tego śmieję ale wtedy to gotowa byłam ziemię całować

Postanowiliśmy jeszcze coś przekąsić przy promenadzie w Orebiczu.
Radek jak zwykle miąsko, mąż rybkę a ja "lignije na żaru" i jakie było moje zdziwienie jak kelner zapytał czy na pewno chcę kalmary z grila ?(Ja się tak produkowałam, a on umiał po naszemu )

Jest to moje jedyne "talerzowe" zdjęcie, w dodatku przypomniałam sobie o tym, jak już posmakowałam



Były pyszne, męża rybka też, tylko mówił, że "zubatac", którego jadł w Makarskiej pierwszego dnia był najlepszy.

No to teraz trzeba się spakować i wyspać.

Kasia.K napisał(a):
Jest to moje jedyne "talerzowe" zdjęcie, w dodatku przypomniałam sobie o tym, jak już posmakowałam

Moja ulubiona cro-potrawa. A chrupiące macki najbardziej
pozdrowienia z Poznania

longtom napisał(a):
Moja ulubiona cro-potrawa. A chrupiące macki najbardziej
pozdrowienia z Poznania

Moje też

Droga Przez półwysep rzeczywiście widokowa, mój mąż uwielbia takie trasy, trochę tylko marudził, że daleko bo całą trasę przejechał bez zmiennika (ze mnie to taki "imieninowy"kierowca icon_redface.gif ).
Pewnie spodobał by Ci się podjazd do Medugorje i stara jedynka.
Daj nam Boże takie "stresujące" drogi icon_wink.gif

Kasiu
Byłem, byłem w tym roku właśnie w Medjugorie i droga bardzo fajna, ale .... ja zafundowałem sobie inną frajdę. Pojechałem do Neum prze góry BiH od Stolac. Dla rządnych wrażeń i posiadaczy Żon o mocnych nerwach droga bomba. Asfalt ok. 2 m szeroki, co jakiś czas zatoczki do mijanek i dużymi fragmentami droga z zakrętami porośniętymi chaszczami (więc widoczność zerowa) po jednej stronie 300 m przepaść (żadnych barierek itp) po drugiej zbocze. I tak około 30 km., potem bliżej Neum troszkę szerzej, ale bez fanatyzmu. Acha, jechałem tamtędy, bo widziałem kolejkę na granicy i nie chciało mi się stać w korku. Czasowo pewnie wyszło na jedno, ale widoki, frajda i doznania bezcenne, a po za tym asfalt był jakby wczoraj wylany, żadne tam dziury.
pozdrawiam i sorki za brak cytatu

Zapomniałem, Ja też uwielbiam kalmary z grilla. W W-wie nie wiem czy gdzieś można zjeść porównywalne (pychota - najlepsze są w małym Stonie).

Ależ mi się tęskno zrobiło Jakoś w tym roku bardziej tęsknie za Chorwacją niż w poprzednich. I nawet kalmary bym zjadła

Aldonka napisał(a):Ależ mi się tęskno zrobiło Jakoś w tym roku bardziej tęsknie za Chorwacją niż w poprzednich. I nawet kalmary bym zjadła

Mi też smutno, już tak tęsknię za słoneczkiem. Wypatruję tego naszego babiego lata, które teraz właśnie powinno być ale przez deszczowe chmurzyska nie widać

bzyku2010 napisał(a):Kasiu
Byłem, byłem w tym roku właśnie w Medjugorie i droga bardzo fajna, ale .... ja zafundowałem sobie inną frajdę. Pojechałem do Neum prze góry BiH od Stolac. Dla rządnych wrażeń i posiadaczy Żon o mocnych nerwach droga bomba. Asfalt ok. 2 m szeroki, co jakiś czas zatoczki do mijanek i dużymi fragmentami droga z zakrętami porośniętymi chaszczami (więc widoczność zerowa) po jednej stronie 300 m przepaść (żadnych barierek itp) po drugiej zbocze. I tak około 30 km., potem bliżej Neum troszkę szerzej, ale bez fanatyzmu. Acha, jechałem tamtędy, bo widziałem kolejkę na granicy i nie chciało mi się stać w korku. Czasowo pewnie wyszło na jedno, ale widoki, frajda i doznania bezcenne, a po za tym asfalt był jakby wczoraj wylany, żadne tam dziury.

My mieliśmy skrócić sobie drogę z Neum do Metković (obejrzeliśmy mapę i wyszło nam, ze się da), ale jedziemy w tym Neum, jakieś osiedle domków się nam zrobiło i droga wyglądała tak jakby się miała zaraz skończyć. Natknęliśmy się na patrol policji i ja oczywiście mówię do męża: "spytaj się ich czy dobrze jedziemy". A pan policjant mówi, że nie i że mamy jechać przez Opuzen. No to pojechaliśmy, a ja miałam do słuchania: "no i po co mnie wysłałaś, teraz takie kółko robimy":wink: