Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Prawda. Niezależnie od tego, ile razy pomagało się przeprowadzać ma drugą stronę - zawsze wywołuje to zadumę ...

plavac napisał(a):Prawda. Niezależnie od tego, ile razy pomagało się przeprowadzać ma drugą stronę - zawsze wywołuje to zadumę ...

No cóż, życie w pewnym momencie się zaczyna, a innym się kończy. Ważne, by je w miarę sensownie przeżyć. Inna sprawa - co dla kogo jest sensem...

Dziękuję za wspólne zdobywanie Großglocknera wszystkim, którzy dotarli aż tutaj - w bezpieczne doliny.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Dziękuję za wspólne zdobywanie Großglocknera wszystkim, którzy dotarli aż tutaj - w bezpieczne doliny.

... z takim przewodnikiem ! ... nie mogło być inaczej.

Franz napisał(a):Dziękuję za wspólne zdobywanie Großglocknera wszystkim, którzy dotarli aż tutaj - w bezpieczne doliny.

Czasem jako Interseal, czasem jako gość - ale dotarłem. Dzięki Wielkie za czas nam poświęcony.

Pozdrawiam.

W zimowe góry już się pewnie nie wybiorę , tym bardziej dziękuję za możliwość wejścia ( zdobywanie Großglocknera ) . . . i zejścia w bezpieczne miejsce , co nie zawsze jest takie oczywiste w zimowych warunkach


Pozdrawiam
Piotr

Jest mi bardzo miło, że mogę ponownie powitać dawno tu nie ujawniającego się współwędrowca w pamiętny Halloween.
Niezmiennie też doceniam stałą obecność wirtualnych towarzyszy alpejskich wędrówek.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):Ciekaw jestem, gdzie teraz nas poprowadzisz !

... liczę, że już nie po śniegu ... to znaczy zimą !

Hmm... właśnie taki miałem zamiar, gdyż tak mi to z chronologii wynika.
Chyba, żebym przeskoczył jeden wyjazd, a wrócił do niego w środku lata.

Czyli jeden głos za przejściem od zimy do wiosny, podczas gdy pozostali się wstrzymują? Jeśli tak, to ruszamy do Szwajcarii.
Jeśli natomiast są głosy za zachowaniem chronologii, to pozostaniemy jeszcze w Austrii.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Czyli jeden głos za przejściem od zimy do wiosny, podczas gdy pozostali się wstrzymują? Jeśli tak, to ruszamy do Szwajcarii.
Jeśli natomiast są głosy za zachowaniem chronologii, to pozostaniemy jeszcze w Austrii.

Może być chronologicznie ... tak czy owak do wiosny dojdziemy !
Teraz to już "wszystkie drogi do ....... " ... wiosny prowadzą !

mariusz-w napisał(a):Może być chronologicznie ... tak czy owak do wiosny dojdziemy !

Już zdążyłem przerzucić na dysk fotki z wiosennego wypadu, zresztą - zupełnie odmiennego od moich zwykłych wypraw. Więc chyba zmienimy kolejność w kalendarzu: maj zamiast kwietnia. I tak będzie na Ciebie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):I tak będzie na Ciebie.

Ok ... biorę to na siebie ...

Ten wyjazd jest zupełnie nietypowy. Już choćby z tego powodu, że moją główną funkcją jest... prowadzenie samochodu. Po prostu - będę szoferem.

Po krótce, jak do tego doszło. Moi rodzice kilkakrotnie korzystali z gościnności pewnych miłych Szwajcarów, spędzając wakacje bądź u nich w domu, bądź w ich daczy nad jeziorem Thun. Po śmierci mojego taty, mimo ponawianych zaproszeń, mama nie chciała już tam więcej pojechać. Aż w którymś momencie zmieniła w końcu zdanie. Ja się zgodziłem towarzyszyć, zastrzegając dla siebie trochę ze spędzonego tam czasu. Mama umówiła się jeszcze z jedną znajomą z Bawarii i oto w ostatniej dekadzie maja wyruszamy do Szwajcarii.

Pierwszy nocleg u znajomej w Bawarii, następnego dnia - już we trójkę - przyjeżdżamy na miejsce. Niewielka miejscowość Merligen nad Thunersee. Wita nas gospodyni, którą przy tej okazji dopiero poznaję osobiście; zostajemy zapoznani z tajnikami naszego domu na najbliższe dni, po czym zostajemy we trójkę w wielkim, pięknym domu, stojącym nad samym brzegiem jeziora. Z tarasu rozległe widoki.









Zbliżenie na Niesen.



Na Dreispitz.



Na Nüschleten, Stockhorn, Hohmad, Gantrisch.

Salon naszej daczy.





Czas na krótki spacer po miasteczku. Na stromym zboczu kościół, a my ruszamy główną ulicą. Dosyć pochmurne początkowo niebo zaczyna się z wolna wypogadzać.







Wybiegnę trzy godziny w przód - nie po to, by pochwalić się tym błękitem, co zakończyć ten wstępny odcinek flagą, która w mojej młodości uosabiała wymarzony ideał państwa.

Witam!

Robiłeś za szofera, ale chyba trudno będzie mi uwierzyć, że na tym poprzestałeś...

Pozdrawiam.

Interseal napisał(a):Robiłeś za szofera, ale chyba trudno będzie mi uwierzyć, że na tym poprzestałeś...

Dostawałem czasem wychodne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Podobnie jak Mariusz , nie wierzę że pilnowałeś tylko kierownicy w takich okolicznościach przyrody

Przy takich widokach z trarasu . . .


Pozdrawiam
Piotr