Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Gratulacje należą się jak najbardziej za zimowe wejście na najwyższy szczyt Austrii w takich warunkach
Zdecydowanie wolę góry bez śniegu


Pozdrawiam
Piotr

Nigdy więcej rakiet ... ... na stromych trawersach

piotrf napisał(a):Zdecydowanie wolę góry bez śniegu

W tej kwestii niczym się nie różnimy.

plavac napisał(a):Nigdy więcej rakiet ... ... na stromych trawersach

Teraz już sam coś o tym wiesz.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a): z tej niebieskawej szarości zaczynają się przebijać barwy charakterystyczne dla chowającego się gdzieś za horyzont słońca.

.......................................

A co ważne... Großglockner, najwyższy szczyt Austrii - zdobyty!

Pięknie ! ... i oczywiście gratulacje !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Pięknie ! ... i oczywiście gratulacje !

Satysfakcja była spora. A dzień - przepiękny.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Satysfakcja była spora. A dzień - przepiękny.

Ciekaw jestem, gdzie teraz nas poprowadzisz !

... liczę, że już nie po śniegu ... to znaczy zimą !

Pozdrawiam.

Franz napisał(a): A oświetlenie zmienia się stopniowo w zacienienie.

Ale i tak pięknie

pzdr

mariusz-w napisał(a):Ciekaw jestem, gdzie teraz nas poprowadzisz !

... liczę, że już nie po śniegu ... to znaczy zimą !

Hmm... właśnie taki miałem zamiar, gdyż tak mi to z chronologii wynika.
Chyba, żebym przeskoczył jeden wyjazd, a wrócił do niego w środku lata.

longtom napisał(a):Ale i tak pięknie

Taka świetlna szczelina pod zwałem chmur wzmaga nastrój...

Pozdrawiam,
Wojtek

Wieczorem rozmawiamy z Francuzami. Mają w planach kolejną wycieczkę następnego dnia, chociaż obawiają się, że pogoda może je zniweczyć. My może też byśmy jeszcze coś zrobili, ale kostki u stóp sugerują jakąś trasę bez długich trawersów. Poza tym, odczuwamy też ogólne zmęczenie - daje o sobie znać brak kondycji. OK, zobaczymy, jak będzie rano i wtedy zadecydujemy. Idziemy spać.

Rano - chociaż nie o świcie - wstajemy i spoglądamy na świat za oknem.





Taki widok mógł nas zachęcić tylko do jednego. Schodzimy w doliny.





Idziemy dokładnie tą samą trasą, którą dwa dni wcześniej podchodziliśmy do schroniska. Coś się jednak na niej zmieniło i nie mam tu na myśli wyłącznie gęstych mgieł.

Lawiniska. Świeże lawiniska. Zeszły już po naszym przejściu w górę. Zapewne stało się to wczoraj. Dobrze, że nie znajdowaliśmy się wtedy na tej drodze. Nasze spotkanie jest bezpieczne - to nie lawina po nas, tylko my po lawinie.





Pojawia się kolejny przycisk "Play". Wskazuje dalszy przebieg trasy.
A kiedy napotykamy krzesło o nadwymiarowych gabarytach, Bercik skwapliwie z niego korzysta.





Wkrótce docieramy do najwyżej położonych zabudowań. Jeszcze kawalek drogi i docieramy na parking. Z ulgą zrzucamy plecaki z grzbietów i zmieniamy obuwie.
Koniec naszej zimowej przygody. Uśmiechamy się do świeżo nabytych wspomnień. Było rewelacyjnie! Ale dobrze znowu być w dolinach...

Franz napisał(a):Lawiniska. Świeże lawiniska. Zeszły już po naszym przejściu w górę. Zapewne stało się to wczoraj. Dobrze, że nie znajdowaliśmy się wtedy na tej drodze. Nasze spotkanie jest bezpieczne - to nie lawina po nas, tylko my po lawinie.

... tutaj widać jakie to ważne, by być we właściwym miejscu o właściwym czasie !

Pozdrawiam.

W ciągu ostatniego roku zginęło w dwóch tatrzańskich lawinach pięcioro znajomych.
Dobrze, że byliście na górze- gdy one były na dole ...

mariusz-w napisał(a):... tutaj widać jakie to ważne, by być we właściwym miejscu o właściwym czasie !

plavac napisał(a):Dobrze, że byliście na górze- gdy one były na dole ...

No cóż - tam gdzie jest śnieg i odpowiednie nachylenie terenu, tam zawsze może zejść lawina. Z tym się trzeba liczyć.

Ostatnio dużo się u nas mówi o niebezpieczeństwie lawin, o tym, żeby nie wychodzić w góry, gdy jest lawinowa dwójka. Ba! Planując miejsce i termin moich wypraw zimowych, staram się trafić w warunki, gdy stopień zagrożenia schodzi poniżej trójki. Gdy się waha między "2" i "3', sprawdzam już godziny. Gdy zagrozenie spada do dwójki - warunki stają się niczym wymarzone. Ale w Alpach rzadko kiedy zagrożenie schodzi poniżej dwójki.

plavac napisał(a):W ciągu ostatniego roku zginęło w dwóch tatrzańskich lawinach pięcioro znajomych.

Znaczy - Twoich znajomych?

Pozdrawiam,
Wojtek

Z górskiego kręgu znajomych.

plavac napisał(a):Z górskiego kręgu znajomych.

Zawsze mocniej dociera do nas ludzka tragedia, gdy odchodzi ktoś, kogo sie znało...

Pozdrawiam,
Wojtek