Bieszczadzkie wędrówki

Słowo się rzekło zapraszam zatem na relację, której miało nie być .

W tym roku miała być Grecja (Kreta lub Peloponez) ale z wiadomych powodów nie doszło to do skutku . Na szczęście nie uiściłem żadnych zaliczek.
Nasz główny urlop mieliśmy wyjątkowo zaplanowany na drugą połowę sierpnia ponieważ syn miał mieć operację początkiem maja. Był to drugi termin bo pierwotnie operacja miała być w październiku 2019 ale syn przeziębił się. COVID zniweczył i te plany.
Ostatecznie na wakacje wybraliśmy się w Bieszczady a operacja odbyła się 5 października tego roku. Tak nawiasem mówiąc dzień później planowane operacje znów zostały zawieszone z powodu epidemii...

Pierwszy raz w Bieszczady trafiliśmy niedawno bo dopiero w 2017 roku. Był to tygodniowy pobyt a i pogoda nie dopisała ale to wystarczyło by nas te góry oczarowały. Nie mogło nas więc zabraknąć w 2018. Podczas tych pobytów zatrzymywaliśmy się w byłym ośrodku Zelmera w Bystrem koło Baligrodu. Trzeci nieco spontaniczny wyjazd to 5 dni w lutym tego roku. Tym razem nocowaliśmy w Polańczyku.

W relacji będę chciał połączyć wszystkie nasze wyjazdy. Tematem przewodnim będą tegoroczne letnie wakacje przeplatane poprzednimi wizytami w Bieszczadach. Sam jestem ciekaw jak to wyjdzie.
Będą połoniny ale też i inne Bieszczadzkie atrakcje. Pokaże miejsca, które można zobaczyć w drodze do lub z powrotem. Będą też krótsze i dłuższe wycieczki.

Tyle tytułem wstępu. Na zachętę zdjęcie .



CDN

Pierwszy zachęcony

Uff...
Ale mieliście nerwówkę...
Mam nadzieję ,że wszystko się udało i syn wrócił do zdrowia.

Jestem i bardzo się cieszę, że jest relacja , której miało nie być.

Na bieszczadzkie wędrówki piszę się zawsze .

Lubię każde góry, więc relacji nie odpuszczę

Janusz Bajcer napisał(a):Pierwszy zachęcony

dangol napisał(a):Jestem i bardzo się cieszę, że jest relacja , której miało nie być.

marze_na napisał(a):Na bieszczadzkie wędrówki piszę się zawsze .

greenrs napisał(a):Lubię każde góry, więc relacji nie odpuszczę

maslinka napisał(a):Super! Oczywiście ruszam z Wami

Witam miłośników Bieszczad i gór w ogóle .

CROberto napisał(a):Uff...
Ale mieliście nerwówkę...
Mam nadzieję ,że wszystko się udało i syn wrócił do zdrowia.

Trochę nerwów było bo nie wszystko poszło zgodnie z planem. Na szczęście syn szybko zaczął nabierać sił.

Poszukiwania miejscówki tym razem były szybkie. W grę wchodziły dwie lokalizacje: Ustrzyki Górne i Wetlina. Ostatecznie wybieramy kwaterę w Wetlinie. Zatem końcem maja wpłacamy zaliczkę i czekamy na rozwój sytuacji.
Nasze wakacje zaczynamy w niedzielę 16 sierpnia . Z reguły po drodze coś zwiedzamy, jednak tym razem jedziemy bezpośrednio na miejsce. Dlatego jak nigdy dotąd wyjeżdżamy z domu dopiero przed południem. Z autostrady zjeżdżamy tym razem na wysokości Tarnowa a dalej nasza trasa wiedzie przez Jasło, Duklę i Komańczę. W Wetlinie jesteśmy wieczorem. Załatwiamy formalności i wnosimy rzeczy do naszego pokoju. Michałówka staje się naszym domem przez najbliższe dwa tygodnie. Balkon z naszego pokoju po prawej .

Rozciągał się z niego taki widok na połoninę Wetlińską i Smerek . W prawym dolnym rogu Baza Ludzi z Mgły z drugiej strony .


Na pierwszy wakacyjny spacer udajemy się do Chaty Wędrowca. Kolejka krótka i dość szybko zajmujemy stolik. Mieliśmy szczęście bowiem w następnych dniach kilkukrotnie próbowaliśmy wejść ale zawsze były duże kolejki. Syn porywa się na słynnego naleśnika giganta, którego potem pomagamy mu skończyć .
My na szczęście wybieramy nieco mniejsze wersje .


Powrót przy zapadających ciemnościach. Relacja nie była w planach i wielu zdjęć, które pewnie pod kontem relacji wykonałbym niestety nie będzie. Nie ma więc i z tego spaceru. Ale jest trochę innych więc będzie z czego wybierać.
Kwaterę mamy w uliczce za Bazą Ludzi z Mgły. Nam ten lokal, obsługa na barze i jedzenie przypadły do gustu. Często tam się stołowaliśmy. Blisko był też sklep ABC. Z kolei w przeciwnym kierunku obok kościoła były kolejne dwa sklepiki.

CDN

Lokalizacja noclegów wyśmienita . Szukając miejsc dla nas, dzwoniłam m.in. do pensjonatów w uliczce za Bazą (być może też do Michałówki, ale wykonałam tyle telefonów, że nie pamiętam wszystkich), ale nie było pasujących nam terminów.
Zakupy robiliśmy U Zdzicha, w sklepiku blisko kościoła.

dangol napisał(a):Lokalizacja noclegów wyśmienita . Szukając miejsc dla nas, dzwoniłam m.in. do pensjonatów w uliczce za Bazą (być może też do Michałówki, ale wykonałam tyle telefonów, że nie pamiętam wszystkich), ale nie było pasujących nam terminów.
Zakupy robiliśmy U Zdzicha, w sklepiku blisko kościoła.

Zgadza się, lokalizacja świetna dlatego nie zwlekałem z rezerwacją . W tej uliczce za wiele pensjonatów niestety nie ma. Michałówkę prowadzi przemiłe małżeństwo z Rzeszowa już na emeryturze. Czasem do pomocy przyjeżdżał syn. Miejscówkę polecam .

W wolnych chwilach będę zaglądał.
A lokalizacja noclegu w Wetlinie bardzo dobra.

Nefer napisał(a):W wolnych chwilach będę zaglądał.
A lokalizacja noclegu w Wetlinie bardzo dobra.

Zapraszam serdecznie . Już za chwilę kolejna część relacji .

17.08.2020 Poniedziałek

Po słonecznej niedzieli na najbliższe dni prognozy nie są korzystne. Dziś ma być zachmurzenie całkowite a wieczorem może nawet padać . Jak się później okazało prognozy pogody nieraz mijały się z tym co było w rzeczywistości … Mamy dwa tygodnie więc z wyjściem na połoniny możemy poczekać na lepszą aurę. Zaczynamy więc nasze wakacje nietypowo bo od wycieczki … rowerowej. Żona nie pisze się na taką atrakcję i pozostaje na kwaterze oddając się lekturze powieści.
Okazuje się, że wypożyczalni rowerów za wiele nie ma. Znajduję takową w Cisnej w pensjonacie „U Ewy„. Chcemy dojechać do cerkwi w Łopience. Co prawda na rowerach dużo jeździmy i pokonanie ok. 30 km to żaden problem tyle, że z nas cykliści nizinni a nie górale. Nie wiem czy nie porywamy się motyką na słońce.
Rowery wybrane ruszamy więc w trasę. Początkowo sprawiają nam problemy. Co rusz z reguły na podjazdach spadają nam łańcuchy. Z czasem jednak poznajemy nasze maszyny i zdarza się to już coraz rzadziej.
Pierwszy postój, nie licząc zakładania spadających łańcuchów, mamy pod tą wiatą.


Jazda idzie nam nadzwyczaj dobrze. Nawet podjazdy pokonujemy dość sprawnie. Do tego stopnia, że kolejny postój na odpoczynek mamy dopiero koło retortów na drodze do cerkwi. Zachodzę w głowę jak to się stało, że nie zrobiłem tam żadnego zdjęcia. Może dlatego, że tego dnia nie było wypału? Jak się okazało cerkiew jest blisko miejsca wypału węgla drzewnego. Jeszcze chwila i jesteśmy na miejscu.


Cerkiew pw. św. Męczennicy Paraskewii w Łopience. Niestety podzieliła losy innych tutejszych świątyń. Po akcji „Wisła” z opuszczonej cerkwi sukcesywnie ginęło wyposażenie. Zdjęcie blachy z dachu dopełniło zniszczenia … Na szczęście uratowana została słynąca łaskami ikona Matki Bożej. Obecnie jest w kościele w Polańczyku.
Aktualnie cerkwią opiekuje się Towarzystwo Karpackie. Cerkiew jest odnowiona. Obok otynkowanej na biało świątyni stoją również zrekonstruowane dzwonnica i kaplica nagrobna.


Obok cerkwi stoją tablice dokumentujące odbudowę. Cerkiew otwarta jest dla zwiedzających. Zazwyczaj przebywa tam opiekun u którego można zakupić różne pamiątki, przez co wspomaga się utrzymanie świątyni. Tego dnia jego miejsce zajmują harcerki, które mają rozbite namioty na przylegającej do cerkwi łące.


Obok cerkwi rośnie stara lipa z wielką dziuplą . W zasadzie drzewo jest w środku puste


CDN

Łopienka w słońcu wygląda pięknie

Wycieczka rowerowa super!