Bieszczadzkie wędrówki

Dawigs napisał(a): Nasz „sprzedawał” tematy, które usłyszał w czasie tegorocznej wizyty w cerkwi w Kwiatoniu (Beskid Niski)

Tą częścią Waszych wakacji też jestem zainteresowana, gdyż Beskid Niski jest moim awaryjnym planem na rok przyszły.

Nefer napisał(a):Bardzo ładne wnętrze .

Dokładnie .

dangol napisał(a):Nam nie udało się wejść do cerkwi, tym bardziej cieszy mnie to, co pokazałeś na swoich fotkach

Szkoda, że nie dane Wam było wejść do środka .

dangol napisał(a):

Dawigs napisał(a): Nasz „sprzedawał” tematy, które usłyszał w czasie tegorocznej wizyty w cerkwi w Kwiatoniu (Beskid Niski)

Tą częścią Waszych wakacji też jestem zainteresowana, gdyż Beskid Niski jest moim awaryjnym planem na rok przyszły.

My byliśmy w tym roku na parę dni. Głównym celem było zdobycie Lackowej do Korony Gór Polskich .
Mogę coś tam skrobnąć o Wysowej i okolicy ale za wiele tego nie będzie .

Kolejny dzień zgodnie z prognozami był deszczowy . Cały dzień za wyjątkiem wyjścia na obiad do Bazy Ludzi z Mgły spędzamy na kwaterze.

20.08.2020 czwartek
Na dziś mamy bardzo ambitny plan dlatego wstajemy wcześniej. Według prognoz po porannych mgłach ma być piękny słoneczny dzień. Faktycznie rano jest mocne zamglenie. Jednak ufni prognozom po śniadaniu jedziemy do Ustrzyk Górnych. Zostawiamy samochód na pustawym jeszcze parkingu. Znajdujemy busa, który ma jechać do Mucznego. Są tam już dwie pary, które też udają się w tym kierunku. Czekamy więc jak w latach 90-tych przed dworcem PKP w Zakopanem na komplet psażerów. Ponieważ mamy Covidowy czas czekamy na zewnątrz a nie siedząc w busie. Przez dłuższy czas nikt nie dochodzi. W końcu pojawia się większa ekipa i tu pojawia się problem. Jest nas za dużo na małego busa a za mało na dużego … Czekamy więc dalej. Poirytowana jedna z par rezygnuje i idą na bus do Wołostaego. W końcu przychodzą kolejne osoby i już po 40 minutach startujemy z nadkompletem (mamy w busie o jedną więcej osobę niż miejsc). Para wysiada po drodze na parkingu w Widełkach i dalej jedziemy już przepisowo.
Po drodze w końcu zaczyna się przebijać słońce. Na miejscu w Mucznym jest już całkiem fajnie więc humory dopisują.


Obieramy zatem jedyny słuszny kierunek . Do kasy krótka kolejka. Po trzech deszczowych dniach szlak mocno błotnisty.


Wychodzimy za granicę lasu. Niestety Bukowe Berdo jeszcze w chmurach. Nie wygląda to dobrze .


Poza Bukowym Berdem dziś w planie również Tarnica więc mam na sobie stosowną koszulkę .


CDN

Żółty szlak z Mucznego na Bukowe Berdo jak na warunki Bieszczadzkie nie jest aż tak forsowny jak inne wejścia na połoniny. O ile mnie pamięć nie myli najbardziej stromy odcinek jest na granicy lasu i połoniny.
Po wyjściu na połoniny urządzamy sobie pierwszy postój na drugie śniadanie.
Za nami Bukowe Berdo w kierunku Widełek. Pogoda nie rozpieszcza i trzeba coś na siebie narzucić.


I już na grzbiecie Bukowego Berda.


Niestety jest coraz gorzej .


Turystów coraz więcej. Idziemy powoli więc doganiają nas ci, którzy wyruszyli na szlak po nas.


Ale da się zrobić i takie zdjęcie


Muczne ledwo widać


Syn poszukuje kamyk na pamiątkę. Ma ich w domu całą kolekcję.



CDN

O i znowu Bukowe Berdo - chwilę temu było w relacji dangol.
Spore zachmurzenie tam mieliście, ale przynajmniej nie padało .

Bukowe Berdo zawsze kojarzyło mi się jako najmniej odwiedzana bieszczadzka połonina. Aż do zeszłego roku, kiedy co chwilę mijaliśmy się z kimś na szlaku. Ale to i tak było nic w porównaniu do tego, co pokazaliście w swoich relacjach Ty i Danusia .

Dawigs napisał(a):Żółty szlak z Mucznego na Bukowe Berdo jak na warunki Bieszczadzkie nie jest aż tak forsowny jak inne wejścia na połoniny.

Najgorsze jest chyba podejście niebieskim szlakiem z Ustrzyk na Wielką Rawkę.

marze_na napisał(a):
Najgorsze jest chyba podejście niebieskim szlakiem z Ustrzyk na Wielką Rawkę.

Też tak to pamiętam, dlatego w tm roku ten szlak odrzuciłam z planów. Nawet w młodości, wolałam tamtędy schodzić (kolana miałam wtedy zdrowe), niż podchodzić. Jedno zejscie jednakże było paskudne, na Rawkach dorwała nas ulewa wyjątkowego nasilenia.
A że były to czasy plecaków brezentowych , mojj bardzo wysłużony po dwóch starszych siostrach, w worków foliowych na pakowanie ciuchów żarcia zupełnie się nie stosowało, to sami możecie sobie wyobrazić, co w plecaku się zrobiło. Na tej największej stromiźnie konsumowaliśmy wtedy nasiąknięty gorzej niż gąbka bochenek chleba, póki jeszcze jakoś dawało się go zjeść.

Dawigs napisał(a):Mogę coś tam skrobnąć o Wysowej i okolicy ale za wiele tego nie będzie .

Byłoby super, bo Wysowa to niezła lokalizacja na zwiedzanie BN. Ciekawe, jak tam było w czasie covidowym, który niestety chyba w przyszłym roku też będzie. W Wysowej i kilku miejscach w jej pobliżu byłam mniej więcej tak dawno, jak poprzednim razem w Bieszczadach...
Najpierw jednak dalej pokazuj nam Bieszczady

Nefer napisał(a):O i znowu Bukowe Berdo - chwilę temu było w relacji dangol.

Niestety póki co pogoda gorsza niż u dangol .

Nefer napisał(a):Spore zachmurzenie tam mieliście, ale przynajmniej nie padało .

To jeszcze przed nami …

dangol napisał(a):

marze_na napisał(a):
Najgorsze jest chyba podejście niebieskim szlakiem z Ustrzyk na Wielką Rawkę.

Też tak to pamiętam, dlatego w tm roku ten szlak odrzuciłam z planów. Nawet w młodości, wolałam tamtędy schodzić (kolana miałam wtedy zdrowe), niż podchodzić.

Tym szlakiem jeszcze nie miałem okazji wędrować ale coś z tymi wejściami na Rawki jest na rzeczy . My wchodziliśmy z Przełączy Wyżniańskiej na Małą Rawkę ale i tak uznaliśmy to podejście za najtrudniejsze z dotychczasowych..

dangol napisał(a):

Dawigs napisał(a):Mogę coś tam skrobnąć o Wysowej i okolicy ale za wiele tego nie będzie .

Byłoby super, bo Wysowa to niezła lokalizacja na zwiedzanie BN.

Wysowa jest fajna .

dangol napisał(a):Ciekawe, jak tam było w czasie covidowym,

Pustawo …

dangol napisał(a):Najpierw jednak dalej pokazuj nam Bieszczady

Zabieram się za kolejną część .

Dawigs napisał(a):My wchodziliśmy z Przełączy Wyżniańskiej na Małą Rawkę ale i tak uznaliśmy to podejście za najtrudniejsze z dotychczasowych...

My kiedyś i zimą tam wleźliśmy tym szlakiem - śnieg, lód na tym dość stromym podejściu trochę nas wymęczyły .

Dawigs napisał(a):Tym szlakiem jeszcze nie miałem okazji wędrować ale coś z tymi wejściami na Rawki jest na rzeczy . My wchodziliśmy z Przełączy Wyżniańskiej na Małą Rawkę ale i tak uznaliśmy to podejście za najtrudniejsze z dotychczasowych..

Posiłkując się mapą turystyczną, niebieskim na Wielką Rawkę pokonuje się 450 m różnicy wysokości (z 850 na 1300) na dystansie 2 km, a na zielonym na Małą Rawkę 350 m (z 920 na 1270) na dystansie 1,4 km. Podobnie .

Podobno z Bukowego Berda są rozległe widoki, jedne z najlepszych w Bieszczadach. Niestety nie tym razem. Póki co jest coraz gorzej a „widoki” mamy takie .



Gdy myślimy, że gorzej już być nie może zaczyna padać deszcz … .
Zastanawiamy się co robić. Odpuścić czy też iść dalej. Na szczęście po pierwszej krótkiej intensywnej fali deszcz szybko ustaje. Idziemy dalej.
Po opadach w końcu pogoda zaczyna się powoli poprawiać.


Widać coraz więcej .



Odsłania się nawet Tarnica.


CDN

Dawigs napisał(a):Gdy myślimy, że gorzej już być nie może zaczyna padać deszcz … .

Na szczęście, jak piszesz dalej, później się wypogodziło i mieliście całkiem fajne widoki .

Nefer napisał(a):

Dawigs napisał(a):Gdy myślimy, że gorzej już być nie może zaczyna padać deszcz … .

Na szczęście, jak piszesz dalej, później się wypogodziło i mieliście całkiem fajne widoki .

Będzie coraz lepiej .

Wraz ze zbliżaniem się do kulminacji Bukowego Berda robi się coraz ciekawiej .



W coraz lepszych nastrojach docieramy do końca połoniny .



Spoglądamy w kierunku naszego kolejnego dzisiejszego celu. Na Tarnicę ciągnie nieprzerwany sznur turystów …
Gdy tak lustrujemy przez lornetkę sytuację na podejściu na Tarnicę a także przebieg szlaku na i z Przełęczy Goprowskiej nadlatuje śmigłowiec LPR-u i siada w pobliżu wiaty na przełęczy.



CDN