Mój Hvar na ziemi

Habanero napisał(a):Przepięknie tam
Gdyby tam jeszcze w lecie można było pojeździć na nartach, to by były dopiero czadowe wakacje

Myślę, że w kwietniu (a może i w maju) spokojnie można pojeździć. Z kolei na wybrzeżu powinno być już ciepło. Na upartego jednego dnia można zaliczyć kąpiel w Jadranie i jazdę na nartach

gusia-s napisał(a):Może ten dyskomfort na wyciągu wynikał z tego, że zawsze wjeżdżacie w nartach i pod sobą macie śniegową pierzynkę a tu było inaczej, jakby boso i bez siennika

Bardzo możliwe. Zwłaszcza ta pierzynka zawsze wydaje się taka miła i miękka

pomorzanka zachodnia napisał(a):Zachwycające widoki . Właśnie wychodzę z przeziębienia, ale widzę, że chyba zachoruję teraz na Durmitor.

W następnych odcinkach jeszcze bardziej Cię zarażę tym wirusem

piotrf napisał(a):Agnieszko , gratki za Savin Kuk w takiej pogodzie widoki wspaniałe , ale to przecież Czarnogóra . . . Bobotov będzie następny

Niestety nie... Uznaliśmy, że na pierwszą (i ostatnią) wyprawę górską w Durmitorze wybierzemy coś trochę niższego i bez konieczności używania żelastwa. Ale Prutaš to też zacny szczyt , a Bobotov zdobędziemy następnym razem

RafVFD napisał(a):Dziękuje Maslinka za zrobienie nam zdjęcia na plaży w Ivan Dolac. Widziałem Was jak wodowaliście się z kajakiem, odruchowo zwracam uwagę na takie sprawy i właśnie Wasz dmuchany Adventure zwrócił moją uwagę.

Ale numer! Szkoda, że mnie nie zaczepiłeś

RafVFD napisał(a):Było Super i myślę że kiedyś na Hvar wrócimy, póki co wybieramy się w przyszłym roku na VIS i tam strasznie kręci mnie dotrzeć kajakiem do Stinivy.

Do Stinivy z plaży Srebrna (Rukavac) nie jest bardzo daleko. Na pewno dacie radę! A Vis jest wprost stworzony do wycieczek kajakowych

Życzę realizacji planów i pozdrawiam serdecznie

RafVFD napisał(a):

Ural napisał(a)::papa: Radziłbym Ci jednak Rav Maslinki nie zaczepiać. A to wiadomo co na to Maslinki mąż. Obyś nie miał problemów, dobrze i szczerze ci radzę. Jeszcze będziesz mi wdzięczny za poradę.

W tym kontekście słowo zaczepić traktuje na równi z przywitać się. Mało prawdopodobne by taki zbieg okoliczności wydarzył się ponownie w przyszłości ale kto wie.

Spokojnie, Maslinek jest przyjaźnie nastawiony do ludzi

walp napisał(a):Niezależnie od wersji, warto stanąć na szczycie.

Warto! My byliśmy 10 lat temu, więc odpuściliśmy sobie tę atrakcję. Nie zdążyliśmy

24 lipca (środa): Crno jezero

W ostatnim odcinku zjechaliśmy krzesełkiem ze szczytu Savin Kuk i teraz wracamy do Žabljaka. Jak to w Czarnogórze, krowy mają pierwszeństwo :




Na kwaterze chwilę odpoczywamy na balkonie z takim widokiem :



Zwróćcie uwagę na dom z "mostem zwodzonym" :



Za chwilę pojawi się on ponownie.

Tak wygląda nasza "rezydencja" widziana od tej lepszej strony :



W środku, tak jak pisałam, bardzo w porządku. A ten słodziak to pies gospodarzy :



Wybieramy się na wieczorny spacer. Przechodzimy obok domu, do którego można wejść mostem :



Dolna część budynku jest nieużywana, a na górze ktoś mieszka, więc taki most to dobra rzecz Kreatywni Czarnogórcy!

Postanawiamy pójść nad Crno jezero, które można nazwać czarnogórskim Morskim Okiem Najkrótsza trasa z naszej kwatery prowadzi przez malownicze pola:




obok wyciągu narciarskiego:



i campingu Mlinski Potok:



Ostatni fragment to asfaltowa droga, na której spotykamy mnóstwo turystów. Na szczęście większość z nich idzie w przeciwną stronę Część z ręcznikami, bo w jeziorze można się kąpać.

Jesteśmy na miejscu:




Głębokość Czarnego Jeziora sięga niemal 50 metrów. W zasadzie składa się ono z dwóch akwenów (Veliko i Malo jezero). Można je obejść dookoła, ścieżka ma 3,5 km.

Jest już dość późno (18:30) i słońce co chwilę chowa się za chmury, więc woda nie ma szmaragdowego koloru. (Wbrew nazwie, nie jest czarna ) Ale i tak bardzo nam się tu podoba. Wrażenie robi górujący nad taflą jeziora szczyt Medjed:



Dzięki temu, że mamy już wczesny wieczór, jest spokojnie. Poddajemy się błogiemu nastrojowi i idziemy do miejscowej restauracji, która nazywa się po prostu Nacionalni restoran Crno jezero:



Tak piękny wieczór trzeba celebrować z kufelkiem Nikšićka:



Trafiła nam się miejscówka ze wspaniałym pogledem:



Kiedy słońce wychodzi zza chmur, w ciekawy sposób oświetla brzegi jeziora:



Oprócz zaspokojenia pragnienia można w tym miejscu coś przekąsić. Dla zainteresowanych - zdjęcie części menu:



My po zjedzeniu plejskavicy na obiad nie jesteśmy jeszcze głodni...

Po dłuższej chwili ruszamy dalej, przez las, a towarzyszy nam jeden z dwóch psów, które kręcą się w pobliżu restauracji:



Znowu jesteśmy nad brzegiem, tylko w innym miejscu. Kolor wody jest teraz zdecydowanie ciemniejszy, niemal czarny (A jednak! ):



Powoli opuszczamy Crno jezero, nad którym spędziliśmy jakąś godzinę:



Nie wracamy jednak do "domu", tylko idziemy w stronę centrum Žabljaka, mijając po drodze wiele agencji oferujących rafting:



Okazuje się, że jednak zgłodnieliśmy Wstępujemy więc do jednej z mijanych restauracji na pysznego pstrąga z grilla A potem powoli wracamy na kwaterę, podziwiając miejscową sztukę:



Murale powstały w ramach imprezy, która zwie się Durmitor Art Eko Festival i odbywa się co roku w drugiej połowie sierpnia.

W "domu" oglądamy teleturniej Totalni obrt, który emituje serbska telewizja Połączenie Milionerów i Jednego z dziesięciu Bardzo nas wciąga i jesteśmy dumni, że potrafimy odpowiedzieć na dużą część pytań

To był bardzo udany i ciekawie spędzony dzień. Jutro czeka nas górska wędrówka w cudownych okolicznościach przyrody

pomorzanka zachodnia napisał(a):Bardzo romantyczny widok z tej restauracji na jeziorem .

Było romantycznie

Bravik napisał(a):Te krowy to tak bez włączonego kierunku?

Czasem któraś machnie ogonem

Bravik napisał(a):Jak organoleptycznie odbierasz Nikšićko

Odbieram bardzo pozytywnie Smakuje mi. Przynajmniej tam, na miejscu