Magiczne Bałkany 2019

benito5 napisał(a):
Ćevabdžinica Hari , Travnik

Porcja duża... przez następne 3 tygodnie miałem spokój ...

hariii.jpg

Ale na zdjęciu już chyba trochę podjedzona.

Olimpia muzeum ciąg dalszy.
Posąg Nike z Olimpii dłuta Pajoniosa z Mende z ok. 421 r. p.n.e. znaleziony w 1875 roku przez ekspedycję niemiecką.

Posąg cesarza Hadriana - 160 r. n.e.

Dekoracja rzeźbiarska frontonu zachodniego świątyni Zeusa Olimpijskiego - – scena walki pomiędzy Lapitami a centaurami.




I jeszcze kilka zbliżeń rzeźb.








Wracamy na parking do świetnie wygrzanych samochodów. Srebrne maty na okna za dużo nie pomagają - chyba, że cały samochód jest srebrny. Czy prędzej więc pomykamy do campingu Erodios w zatoce Navarino.
Jest dość duży, czysty i świetnie wyposażony ( kuchnia, lodówki i zamrażarki gratis, punkt schłodzonej pitnej wody, pralnia, zacienienie parceli, mały sklepik) i co najważniejsze możemy zamieszkać kilka kroków od plaży. A na plaży darmowe parasole i leżaki.






W campingowym markecie szczególne powodzenie miał pomarańczowy miód.

Nasze stanowiska - przez cały pobyt było upalnie, ale słońce późno docierało do namiotów.



Tak wyglądalo nasze obozowisko.

Plaża z warunkami wiatrowymi do surfowania.






Dzień jutrzejszy to oprócz plażowania Wodospady Polylimnio.

CDN.

Steftes

Wodospady Polylimnio.
Z campingu jedziemy na Pylos, a później skręt w lewo na Kalamatę.W miejscowości Kazarma skręcić w lewo jak wskazują znaki. Jedzie się wąską drogą do parkingu. Potem 300 m pieszo w dół szeroką ścieżką. Wodospady są w cieniu, można się kąpać - woda jest bardzo orzeźwiająca. Trzeba koniecznie zabrać buty do wody, podłoże nie jest głębokie, skaliste. Ładne naturalne miejsce. Byliśmy po południu i było tylko kilka osób, a później zostaliśmy sami.








I wieczorem spacerek po Gialowej.

Będąc w tych okolicach warto zajrzeć do twierdzy w Mathoni. Zbudowany w 1209 roku przez Wenecjan zamek Methoni zajmuje rozległe miejsce o powierzchni prawie 38 hektarów.W 1500 roku twierdzę zdobył sułtan Bajazyd II na czele stutysięcznej armii. Rozkazał wymordować wszystkich mieszkańców płci męskiej, a kobiety i dzieci sprzedać w niewolę. Twierdza pozostała w rękach tureckich do 1828 roku. Kástro – twierdza, stanowiąca największą atrakcję Methoni, należy do najlepiej zachowanych średniowiecznych zabytków Europy. Z trzech stron otacza ją morze, z czwartej oddziela od lądu szeroka fosa. Wejście prowadzi przez most ponad fosą, w obręb murów gdzie niegdyś mieściło się weneckie miasto portowe.

Wysoki i długi most z 14 łukami wspaniale zachował się i obecnie nadal stanowi główną drogę do twierdzy.




Do czasów dzisiejszych zachowały skąpe szczątki budowli z różnych epok. Są wśród nich ruiny weneckiej katedry, łaźni tureckich krytych podwójną kopułą, oraz ślady zabudowań.



Stela Morosiniego – kolumna wykonana z czerwonego granitu, na szczycie której przypuszczalnie mieściło się albo popiersie Morosiniego, albo skrzydlaty wenecki lew. Pod koniec 15 wieku dwie kolumny zostały wydobyte z dna cieśniny Methoni - jedna trafiła do Wenecji gdzie została umiejscowiona na placu Świętego Marka, а druga pozostała w zamku Methoni.


Wstęp kosztuje tylko 2 EUR na osobę, poprzednim razem był darmowy.

Ten zadaszony piramidą budynek najpewniej służył do przechowywania amunicji.






Wenecjanie zbudowali ośmioboczną fortecę Bourtzi na skalistej wysepce połączonej z zamkiem betonową groblą. Pełniła też rolę więzienia.



Południowe mury obronne zamku Methoni, oglądane z weneckiej fortecy Bourtzi.




CDN.


Steftes

Piękne to "pole" kwitnącego czosnku (?)

Twierdza bardzo fotogeniczna, zwłaszcza to pole

Jeszcze kilka zdjęć z twierdzy Methoni.




Twierdze w Koroni i Methoni nazywano "oczami Wenecji" gdyż z ich murów śledzono ruchy statków z Grecji do Italii.







Jak wszedzie tak i tu obecni sa sprzedawcy melonów i arbuzów oferujący owoce prosto z paki swoich pikapów.
Kupujemy owoce i arbuza, świetnie smakuje po schłodzeniu.


Dalej kolejna twierdza w Pylos.
Samo Pylos znane było już w starożytności, a wzmianki o tych okolicach pojawiają się u Homera. To tu wylądować miał statek Odyseusza, a nad plażą, na zboczu góry wznosić się miał ogromny pałac Nestora.
Przed sama miejscowościa jest akwedukt zbudowany przez Turków w XVI w.


przy którym rosło kilka kaktusów o sporych rozmiarach.



Twierdzę w Pylos na cyplu nad Zatoką Navarino wybudowali Turcy. To właśnie w niej w 1827 r. rozegrała się morska bitwa, która załamała turecką potęgę i otwarła Grecji drogę do niepodległości.
Przed wejściem do twierdza rosną okazałe agawy.


Należy ona do najlepiej zachowanych obiektów tego typu na Peloponezie. W obrębie murów znajduje się m.in. meczet zamieniony na kościół oraz dziedziniec otoczony przez kazamaty. Jeszcze w XX wieku było tu ciężkie więzienie.





Wnętrze kościoła.






CDN.


Steftes

Bardzo ciekawie wszystko przedstawiasz i opisujesz, a jak patrzę na Twoje zdjęcia to czuję jakby to wszystko było tak blisko Gratulacje

W okresie od XII do XV wieku, gdy części Grecji były pod panowaniem weneckim, Pylos stało się znane pod włoską nazwą Navarino. W 1827 zatoka Pylos (Navarino) stała się miejscem bitwy morskiej podczas wojny Grecji o niepodległość.
We współczesnym Pylos, nad oboma krańcami zatoki, zachowały się dwie twierdze: krzyżowców Paleokastro oraz osmańska Neo Kastro. U wrót Pylos po sześciu latach powstania Greków na Peloponezie stoczona została bitwa morska Turków z flotą europejską pod dowództwem brytyjskiego wiceadmirała Edwarda Condringtona. W jej wyniku wojenna flota muzułmańska przestała istnieć i nastąpił ostateczny kres potęgi tureckiej na morzu. Wyniki tej bitwy – obok późniejszych sukcesów armii rosyjskiej na lądzie spowodowały, że Turcja przystała w Adrianopolu na pokój (1829), przyznając niepodległość Grecji, autonomię księstwom naddunajskim oraz płacąc kontrybucję.



Wejście do twierdzy.

Środek wydaje się niezniszczony.





Ładny widok z murów na okolicę. Dawny meczet, obecnie kościół na terenie twierdzy.










I takie kwiatki przed twierdzą.

Kolejny punkt programu to Voidokilia - plaża położona w małej zatoczce, której rozpiętość w najszerszym miejscu nie przekracza 500 m, a kształt przypomina starożytny amfiteatr czy grecką literę omega. To jedna z najpiękniejszych plaż w całej Grecji. Przez Homera nazywana była "piaszczystym Pylos". Od starożytności przyciąga miłośników plażowania oraz kąpieli w ciepłych i płytkich w tym miejscu wodach. Poniżej foto z sieci.

I panorama z dołu w moim wykonaniu.



CDN.



Steftes

Plaża wygląda na jeszcze nie do końca skomercjalizowaną, nie widać tu rzędów leżaków i barów, chyba, że są za Tobą...

piekara114 napisał(a):Plaża wygląda na jeszcze nie do końca skomercjalizowaną, nie widać tu rzędów leżaków i barów, chyba, że są za Tobą...

Ta plaża wcale nie jest dotknięta komercją. Tu nie ma żadnych barów, parasoli czy leżaków(chyba, że przyniesiesz ze sobą). Nie ma też w pobliżu żadnych hoteli. Parking w piasku tez nieoznaczony. I najlepiej żeby tak zostało.


Pozdrawiam.

Steftes

piekara114 napisał(a):Plaża wygląda na jeszcze nie do końca skomercjalizowaną, nie widać tu rzędów leżaków i barów, chyba, że są za Tobą...

Nie ma, najbliższy sezonowy bar jest jakieś 1km od wzdłuż drogi w gaju oliwnym, polecam świeże soki

Całą plaże można spacerem przejść w 10-15 minut. Dla wytrwałych jest wspinaczka na górujące nad nią wzgórza, na których znajdują się ruiny starego zamku Navarino z pięknym widokiem na Voidokilię. Poprzednim razem podjąłem próbę wejścia, ale nie zabrałem odpowiedniego obuwia i w klapkach plażowych brodziłem w parzącym piasku jak w błocie. Skończyło się na punkcie pośrednim, ale warto było.




Lewa i prawa strona wejścia obsadzona przez ostro wspinające się wzgórza przy czym lewe nazywane jest Palaiocastro (stary zamek), a prawe to wzniesienie z klifami zajęte przez samotny budynek. Niemal całkowite domknięcie zatoki oraz wysokie wzgórza powodują, że wody zatoki są zazwyczaj spokojne i wygrzane.
I jeszcze kilka zdjęc zrobionych w przerwie plażowania.




Warto mieć własny parasol bo w okolicy nie ma drzew, które mogłyby chronić przed nadmiarem promieniowania słonecznego.


Z tyłu plaży za wysokimi wydmami jest laguna Limni Divariou ciagnąca się 3 km niemal do m. Gialova.







Plaża nie jest zatłoczona, można się położyć i w pełni zrelaksować bez obawy, że ktoś po tobie przejdzie, czy dostaniesz niespodziewanie piłką plażową.


Jutro nastepna plaża - Romanos.


CDN.



Steftes

Nadrobiłem zaległości. Przepięknie.

Z zainteresowaniem czekam na ciąg dalszy, a szczególnie na odcinek w Macedonii Płn.

walp napisał(a):Nadrobiłem zaległości. Przepięknie.

Z zainteresowaniem czekam na ciąg dalszy, a szczególnie na odcinek w Macedonii Płn.

Zanim dojedziemy trochę Macedonii Płn.




Pozdrawiam.


Steftes

Około 8 kilometrów od naszego campingu na północ jest plaża Romanos, zwana przez miejscowych także Glyfadaki ze złotym, drobnym piaskiem. Jest to jedna z najszerszych i najdłuższych plaż w okolicy. Jest trochę zacienionych miejsc, często odwiedzana przez rodziny z dziećmi. Pierwsza część plaży Romanos jest zorganizowana z leżakami, parasolami, kawiarniami i barami. Pozostała jej część jest dziewicza i spokojniejsza.





W kierunku południowym widać wzniesienia nad Voidokilią. Plaża "wychodzi" na otwarte morze i jej charakter jest zupełnie inny niż Voidokilii. Jest bardziej wietrzna i powstają widowiskowe fale.






Zwłaszcza południu jest tu spora fala i często można tu zobaczyć uprawiających kitesurfing.
Tuż obok nas jak na zamówienie mogliśmy oglądać pokazy kitesurferów.







CDN.


Steftes