Lądem i morzem – Grecja 2022 (Agistri, rejs Cyklady, Ateny)

megidh napisał(a):
Na takim straganie to można coś ciekawego wypatrzeć.

Można , ale trzeba mieć bagaż rejestrowany, żeby zmieścić ewentualny nabytek

Ulicą Athinas idziemy w kierunku Monastiraki, po drodze mijamy maleńki kościółek Agia Kyriaki zbudowany w czasach tureckiej okupacji, na początku XVII wieku. Patronką jest męczennica z czasów rzymskiego cesarza Dioklecjana.



Monastiraki – kościół Panagia Pantanassa …





Monastiraki – meczet Tzisdarakis

Agora jest u mnie w planie na następny raz w Atenach.

piekara114 napisał(a):Agora jest u mnie w planie na następny raz w Atenach.

A my, ostatniego dnia w Atenach, "będziemy" tam raz jeszcze, na małe co nieco .

Dochodzimy na Plac Katedralny – Platia Mitropoleos.



Zgodnie z nazwą placu, tu właśnie stoi katedra Zwiastowania Bogurodzicy - Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. To najważniejsza prawosławna świątynia w całej prawosławnej Grecji. Jej budowę rozpoczęto w 1842 roku, kamień węgielny wmurowali król Otton von Wittelsbach i jego żona królowa Amalia. Do budowy murów katedry użyto marmuru z 72 zrujnowanych kościołków bizantyjskich. Katedra została poświęcona przez królewską parę w dniu 21 maja 1862 roku. Miało to być miejsce przyszłych uroczystości koronacyjnych i pogrzebowych władców kraju.



Jest to okazała trzynawowa bazylika z kopułą i dwoma wieżami. Świątynia ma 40 m długości, 20 m szerokości i 24 m wysokości. Nie jest to budowla piękna, powstała jako zlepek stylów, z przewagą neoklasycyzmu. Od końca XIX do połowy XX wieku dokonano wielu przeróbek i uzupełnień zarówno we wnętrzu, jak i na zewnątrz, co zmieniło początkową formę.
Katedra została poważnie uszkodzona w wyniku trzęsienia ziemi w 1999 roku, a po szeroko zakrojonych naprawach konstrukcyjnych i dekoracyjnych została ponownie otwarta dla publiczności w połowie 2016 roku.





Centralne wejście do świątyni to arkada wsparta na korynckich kolumnach i pilastrach.

I to już koniec rejsu…

Pewnie Ateny "porejsowe" były fajne ale jednak to już po

Piękny kot na początku odcinka

Kapitańska Baba napisał(a):

I to już koniec rejsu…

Pewnie Ateny "porejsowe" były fajne ale jednak to już po

Było bardzo fajnie , tak jak lubię

Wchodzę do wnętrza, ale akurat trwa nabożeństwo, więc zwiedzanie odpada. Wobec tego, tylko trzy zdjęcia od strony drzwi wejściowych.



Wnętrze podoba mi się znacznie bardziej , niż forma zewnętrzna świątyni. Freski z XIX wieku stylizowane są na starsze, dominują kolory niebieski i złoto.





Po lewej stronie ikonostasu, w srebrnym sarkofagu, znajdują się relikwie św. Filotei z Aten zamordowanej przez Turków w XVI wieku. Jest patronką greckich kobiet wykupionych z niewoli tureckich haremów. Ponadto w katerze, w marmurowej urnie, znajdują się relikwie św. Grzegorza V (1746-1821), patriarchy Konstantynopola. Na rozkaz sułtana Mehmeda II został powieszony na bramie Stambułu po wybuchu powstania peloponeskiego przeciwko Turkom, a po trzech dniach jego ciało zostało wrzucone do Bosforu, z którego wyłowiła go grecka załoga rosyjskiego statku. Przez następne 50 lat, pomimo braku formalnej kanonizacji, były wystawione dla kultu w greckiej cerkwi w Odessie, po czym przewieziono je do Grecji. W 1921 roku został ogłoszony świętym narodowym męczennikiem.

Tuż obok katedry znajduje się kościółek Panagia Gorgoepikoos & Agios Eleftherios zwany także Mikri Metropoli ( Mała Katedra). Główna patronka to Panagia Gorgoepikoos – Matka Boża, która szybko i skutecznie wysłuchuje modlitwy wiernych i spełnia ich błagania .



Legenda mówi, że kościółek zbudowała cesarzowa Irena w VIII wieku w miejscu starożytnej świątyni Ejleijtyi (bogini od porodu i połogu). Faktycznie jednak ta mała świątynia powstała na przełomie XII i III wieku. Ma typowo bizantyjski układ, czyli trójnawowe wnętrze z centralną nawą wyższą niż boczne. Ośmiokątna kopuła podparta była pierwotnie czterema kolumnami, jednak w XIX wieku zastąpione zostały filarami międzyokiennymi. Wspomniana kopuła jest jedynym budulcem, który został wykonany specjalnie dla małej katedry. Przy budowie murów zewnętrznych wykorzystano wiele starszych elementów dekoracyjnych. Zamiast z cegieł (jak to miało miejsce w większości bizantyjskich kościołów), ta została w całości zbudowana z marmuru.



W narożach fasady znajduje się fryz antyczny z IV p.n.e. przedstawiający miesiące ze znakami zodiaku i odpowiadającymi im świętami. Są też płaskorzeźby przedstawiające trofea z igrzysk panatenajskich i triumfów rzymskich, a także późniejsze wzory bizantyjskie. Ciekawe są płaskorzeźby z IX-X wieku z symbolami chrześcijańskimi: lwy po obu stronach krzyża, gryfy żywiące się eucharystycznym winem, pawie pijące ze źródła życia wiecznego... Krzyż z podwójną poprzeczną belką i herby rodów La Roche i Villehardoins zostały dodane przez Franków.

Wnętrze swego czasu w całości pokryte było freskami (zostały usunięte podczas przebudowy w latach 1862-1863), do dziś zachowało się tylko jedno malowidło: wizerunek Maryi.







Po greckiej wojnie o niepodległość kościółek został opuszczony. W latach 1839-1862 mieścił bibliotekę społeczną, potem przywrócono funkcje sakralne.

Torba z zakupami zaczęła trochę ciążyć , no i lepiej aby część z jej zawartości trafiła do lodówki . Poszliśmy więc na moment do naszego mieszkanka.

Kościółek świetny. Bardzo lubię takie proste, kamienne wnętrza.

marze_na napisał(a):Kościółek świetny. Bardzo lubię takie proste, kamienne wnętrza.

Również należę do tych , co lubią takie surowe wnętrza , łatwiej w nich o skupienie , koncentrację i refleksje



Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

marze_na napisał(a):Kościółek świetny. Bardzo lubię takie proste, kamienne wnętrza.

Również należę do tych , co lubią takie surowe wnętrza , łatwiej w nich o skupienie , koncentrację i refleksje

Tak jak napisaliście, to również moje preferencje. Potrafię się wprawdzie zachwycić świątyniami kapiącymi złotem i wotami, jednakże w takich małych i skromnych, jest prawdziwa wielkość

Wnętrze podoba mi się znacznie bardziej , niż forma zewnętrzna świątyni.

To samo sobie pomyślałam .
Ale to kolejny dowód na to, że nie zawsze piękne „opakowanie” ukrywa piękne wnętrze i na odwrót .

wiola2012 napisał(a):
Ale to kolejny dowód na to, że nie zawsze piękne „opakowanie” ukrywa piękne wnętrze i na odwrót .

Za to Mała Katedra ładna jest i na zewnątrz, i we wnętrzu
Kilka innych ateńskich świątyń jeszcze na tym wypadzie zobaczyliśmy