Widziałam orła cień czyli rejs z Komisarzem Rybą maj 2022

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 27.01.2023 11:30

Po prawej stronie jest Zatoka Ruminek.

Nigdy do niej nie wpływaliśmy więc skręcamy zobaczyć co tam ciekawego.

Fajne drzewo, takie pięciopalczaste.

Zatoka jest dość długa, zakładamy w niej mnóstwo halsów aby dopłynąć do końca na żaglach.

Dopływamy do końca.

Cumujemy w krzakach.

Dorosła część Załogi idzie zobaczyć jakieś bunkry, podobno są kilkaset metrów stąd.

Ja tradycyjnie zostaję na pokładzie – nie dam rady wędrować po jakichś krzunach.

Dzieciarnia biega po brzegu, wspina się po klifach.

Bunkry odnalezione.

Wrócili – płyńmy dalej.

Jaka śliczna żółto zielona łąka.

Nad naszymi głowami znowu fruwa piękny ptak.

A tam wypaśny houseboat.

napisał(a) **dangol** » 27.01.2023 12:18

Houseboat faktycznie wypaśny

, nasz z pochylni na Kanale Elbląskim to w porównaniu taki ubogi krewny :wink:

.
A "banda" ptaków prześliczna :hearts:

napisał(a) **maslinka** » 27.01.2023 15:46

Łąka fajnie kontrastuje

Ptaszory super!

napisał(a) **piotrf** » 28.01.2023 17:04

dangol napisał(a):Houseboat faktycznie wypaśny , nasz z pochylni na Kanale Elbląskim to w porównaniu taki ubogi krewny .

To już prawie pływająca willa , powinni jeszcze ogródek za sobą holować :wink:

, a może to już pensjonat :idea:

Byle do wiosny - Beata , zaraziłaś mnie :papa:

Pozdrawiam
Piotr

napisał(a) **pavlo** » 28.01.2023 21:57

Cudowne ptaszory, te to zawsze wiedzą jak latać. Gdzie startować, gdzie lądować. Nawigacja nigdy im się nie popsuła. Pewnie dlatego, że interneta nie mają :mrgreen:

Chwilkę mnie nie było, ale już wylądowałem :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2023 09:47

"dangol"]Houseboat faktycznie wypaśny , nasz z pochylni na Kanale Elbląskim to w porównaniu taki ubogi krewny .

40 stóp

Dokładnie, Wasz to było maleństwo :mrgreen:

A "banda" ptaków prześliczna

Dziękuję

Puste Mazury zachęcały je do pokazywania się :smo:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2023 09:48

maslinka napisał(a):Łąka fajnie kontrastuje
Ptaszory super!

Dziękuję

Łąka mnie rozwaliła swoimi kolorami i tym milionem żółtych kwiatków :wink:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2023 09:50

piotrf napisał(a):To już prawie pływająca willa , powinni jeszcze ogródek za sobą holować , a może to już pensjonat
Byle do wiosny - Beata , zaraziłaś mnie

Pozdrawiam
Piotr

Ha - widzisz? Bo wiosna jest zaraźliwa :mrgreen:

Ten ogródek to może mieli wewnątrz?

Wiesz, poranki były z mrozem, na zewnatrz by im się nie utrzymał :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2023 10:02

pavlo napisał(a):Cudowne ptaszory, te to zawsze wiedzą jak latać. Gdzie startować, gdzie lądować. Nawigacja nigdy im się nie popsuła. Pewnie dlatego, że interneta nie mają Chwilkę mnie nie było, ale już wylądowałem

Gdzie się znowu podziewałeś? Przywłuję Cię do porządku :idea:

Ptaki są najmądrzejszymi zwierzętami na tym świecie - od dawna tak uważam i zdania nie zmienię :smo:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2023 10:32

Turlaliśmy się po jeziorze Ryńskim a potem po Tałtach.

Wiatr był bardzo średni ale pozwalał w miarę się poruszać.

Było tak delikatnie, że pozwolił nawet ugotować obiad w trakcie płynięcia.

I dobrze bo do celu jeszcze kawałek a jak już tam dopłyniemy to wszyscy będą się bardzo mocno spieszyć.

Więc wachta szaleje w kambuzie.

Kapitan tylko dogląda z góry.

Wciąż płyniemy.

Tam już widać wejście do kanałów na Tałtach – za nami kawał drogi.

Na łące pasą się konie.

Niebo dziś cały dzień zachmurzone.

Na brzegu urzędują gąski.

Jak widać konie dzielą się pastwiskiem.

Nad nami kolejny żuraw.

Im bliżej wieczoru tym wiatr słabł.

Na wysokości linii wysokiego napięcia Kapitan kazał odpalić katarynę.

Stwierdził, że w takim tempie nie dopłyniemy do Gołębiewskiego o czasie.

Smutek.

Ostatnie kilkanaście minut pokonujemy w hałasie.

Wreszcie cumujemy.

Całe towarzystwo w minutę gotowe – w strojach kąpielowych, spakowane.

Gromadnie idą do Tropikany w hotelu.

Tylko ja zostaję na pokładzie – ciepłe baseny i sauna są mi zdecydowanie niewskazane.

W moim stanie zdrowia zalecane są zimne kąpiele.

Zerkam na plażę hotelową.

Pusta.

Tylko jakiś Rosjanin się kręci w tą i z powrotem i gada przez telefon.

Szybka decyzja.

Też idę się wykąpać – ale do jeziora.

Wskakuję w strój, buty i mam ochotę posiedzieć znowu do pasa w wodzie i wychłodzić swój krzyż.

Nie zdejmuję bluzy polarowej bo chcę bez marznięcia jak najwięcej czasu spędzić w zimnej wodzie.

Nie robię rozgrzewki tylko biegnę po naszym krótkim pomoście, potem po kawalątku plaży i z impetem wbiegam do jeziora.

Pierwszy krok – woda po kolana.

Drugi – co jest??????

Wiszę w wodzie, straciłam dno!!!!

Niewiele ponad metr od brzegu na hotelowej plaży!!!

Na szczęście zimna woda mi nie straszna więc odwróciłam się, machnęłam raz rękoma i znowu byłam w wodzie po kolana.

Niestety polar cały mokry, włosy też.

Zimno mi a nie chcę rezygnować z kąpieli.

Cóż – zdjęłam polar, rzuciłam na plażę i od razu zrobiło się ciepło i komfortowo.

Siedziałam w wodzie znowu pewnie z 10 minut.

Po kąpieli jeziornej gorący prysznic pod pokładem i od razu człowiek jak nowo narodzony.

Tylko mokre ubrania trzeba rozwiesić.

Marina w Gołębiewskim prawie pusta.

Po dłuższym czasie wszyscy wracają z aquaparku.

Zadowoleni, wybawieni.

I głodni.

Więc Ewa robi naleśniki.

Dziś siedzimy pod pokładem.

Od kuchenki zrobiło się bardzo ciepło – i dobrze, w końcu wszyscy po kąpieli, z mokrymi głowami.

Wieczór upłynął na rozmowach, grach, śpiewaniu.

napisał(a) **pavlo** » 30.01.2023 17:37

Kapitańska Baba napisał(a):
pavlo napisał(a):Cudowne ptaszory, te to zawsze wiedzą jak latać. Gdzie startować, gdzie lądować. Nawigacja nigdy im się nie popsuła. Pewnie dlatego, że interneta nie mają Chwilkę mnie nie było, ale już wylądowałem

Gdzie się znowu podziewałeś? Przywłuję Cię do porządku
Ptaki są najmądrzejszymi zwierzętami na tym świecie - od dawna tak uważam i zdania nie zmienię

Potwierdzam, Twoje spostrzeżenie o ptakach. Zastanawia mnie w tym kontekście, kto wymyślił powiedzenie ptasi móżdżek nadając mu pejoratywne znaczenie. No chyba ptaków nie lubił

Dwa materiały o ptakach:
https://trojka.polskieradio.pl/artykul/1972423 warto odsłuchać Doktora Kruszewicza
https://przystaneknauka.us.edu.pl/artyk ... -go-maluja

napisał(a) **pavlo** » 30.01.2023 18:07

To jest taki przykład, jak Mazury urzekają naturą; fauna i flora w cudownej symbiozie. Wrażliwy na takie widoki człowiek nie przejdzie/przepłynie obok tego obojętnie. Nie jest przypadkowe powiedzenie: Mazury cud natury. Mimo, że Konik Polski zeżarł mi kiedyś kawałek namiotu w czasie bytności na Mazurach, to i tak go lubię. Boskie i cudowne stworzenie

, no bo co innego można o nim powiedzieć

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2023 19:02

pavlo napisał(a):Potwierdzam, Twoje spostrzeżenie o ptakach. Zastanawia mnie w tym kontekście, kto wymyślił powiedzenie ptasi móżdżek nadając mu pejoratywne znaczenie. No chyba ptaków nie lubił
Dwa materiały o ptakach:
https://trojka.polskieradio.pl/artykul/1972423 warto odsłuchać Doktora Kruszewicza
https://przystaneknauka.us.edu.pl/artyk ... -go-maluja

Przywołałeś Doktora Kruszewicza

Wspaniały Człowiek :hearts:

Pomagał mi leczyć moją Maleńką Kruszynkę, oboje walczyliśmy o Jej zdrowie i życie.......
Przegraliśmy tę walkę....
Doktor jest wspaniałym ciepłym oddanym ptakom Specjalistą!
Próżno szukać drugiego takiego :idea:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2023 19:04

pavlo napisał(a):To jest taki przykład, jak Mazury urzekają naturą; fauna i flora w cudownej symbiozie. Wrażliwy na takie widoki człowiek nie przejdzie/przepłynie obok tego obojętnie. Nie jest przypadkowe powiedzenie: Mazury cud natury. Mimo, że Konik Polski zeżarł mi kiedyś kawałek namiotu w czasie bytności na Mazurach, to i tak go lubię. Boskie i cudowne stworzenie , no bo co innego można o nim powiedzieć

Bo koniki polskie to przecież wszystkożerne stwory! Był głodny to i namiotem nie pogardził :mrgreen:

Majowe Mazury to absolutny Cud Natury! :hearts:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 31.01.2023 11:21

Poranek w Mikołajkach przywitał nas słońcem.

Ci co przy garach nie dadzą nam pospać – tłuką się od samego rana szykując śniadanie.

Cóż...trzeba w takim razie wstać choć chętnie bym jeszcze dłuuuugo spała.

Na śniadanie coś na ciepło i sałatki.

Nie powiem – starają się nam dogodzić.

Miłe.

Po śniadaniu trzeba jeszcze zająć się jachtem – uzupełnić wodę, powynosić śmieci, posprzątać kambuz.

No i kawę wypić.

Jedni na pokładzie a inni.....

......... w jeziorze.

Dbają o mnie na tym rejsie.

Po kawie można w końcu płynąć dalej.

Wskakuję za ster żeby znowu się nie złożyć przy jakiejś cumie i ruszamy w drogę.

Z tym żółtym się troszkę regaciliśmy.

Niestety nasz Komisarz jest wielki i ciężki.

Nie mieliśmy szans.

Zbliżajmy się do wejścia do kanałów.

Maszt już złożony.

Żegnamy Tałty.

Okropnie tu po remoncie.