Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

3 sierpnia (wtorek)/4 sierpnia (środa): Nasz nowy dom, czyli znowu jemy

Zbliżamy się do celu podróży - kwatery, która będzie nam domem na najbliższe 4 noce, bo dni tam raczej nie będziemy spędzać Bazę mamy między Andrijevicą a Plavem (bliżej tej pierwszej miejscowości), więc tak naprawdę kawał drogi od szlaków. Początkowo celowaliśmy w Vusanje, ale jakoś nie mogłam się pogodzić ze standardem kwater... Wiem, przewróciło mi się

Kiedy znalazłam miejscówkę, o której zaraz napiszę, wiedziałam, że tylko ta i żadna inna Mimo że dojazdy zabiorą nam sporo czasu, a śniadania jeszcze więcej Zdecydowaliśmy się na opcję niemal hotelową, taką full wypas Czasami warto podarować sobie trochę luksusu (Był chyba kiedyś taki slogan reklamowy )

Tak prezentuje się nasz hotelik:



Trochę śmiesznie Z tej perspektywy wygląda na wyższy niż szerszy i chyba taki jest W budynku znajduje się pięć apartmanów/pokojów z balkonami. Mieszkać można też w jednym z trzech glampingowych namiotów. Każdy z nich ma własną toaletę z prysznicem, prywatną, zamykaną na klucz

Witamy się z sympatyczną właścicielką, która będzie nas rozpieszczać kulinarnie Jasna zawsze jest uśmiechnięta, widać, że prowadzenie pensjonatu to dla niej nie tylko praca, ale i przyjemność, lubi ludzi. A mnie polubiła jeszcze bardziej, kiedy zobaczyła moją datę urodzenia w paszporcie Okazało się, że obie urodziłyśmy się 4 grudnia

Generalnie, jest to interes rodzinny. Jasnej pomagają dorosłe dzieci i mąż oraz pies Chili i kot Gabi

Idziemy do pokoju, choć trochę się rozpakować i odświeżyć. Całkiem tu ładnie :



(Pokój był duży, tylko ja zrobiłam głupie zdjęcia )

I bardzo czysto Balkon z wygodnym miejscem do siedzenia:



i widok z niego:



Wieczór spędzimy na tych leżakach

Sąsiedzi z glampingu :



Inna część ogrodu:



To, co widać nad górami, to niestety pożary:



Codziennie będziemy obserwować dym , a tylko raz zobaczymy akcję gaśniczą. Jak mówiła Jasna, tutaj pożar gasi się dopiero, jak jest źle...

To taki mały minus naszej nowej miejscówki - codzienne sprawdzanie, czy dym/ogień się nie przybliża Nie mamy wyboru, musimy wierzyć, że ktoś nad tym czuwa.

Najchętniej zostałabym w naszym pensjonacie, który tu zareklamowałam (Nikt mi za to nie płaci ) Niestety, trzeba się ruszyć, żeby uzupełnić zapasy. Jedziemy więc do dużego sklepu w Plavie.

Architektura miasteczka jest zdumiewająca:



Plav zwiedzimy innym razem. Teraz wracamy na kwaterę, żeby spędzić w ogrodzie część wieczoru, która jeszcze nam została Na parkingu przed pensjonatem przybyło samochodów:



Goście wrócili z wycieczek, a niektórzy przyjechali na kolację, bo funkcjonuje tu również restauracja dla ludzi "z zewnątrz"

Dostrzegamy nie tylko dym, ale i ogień na wzgórzu nieopodal :



Jasna wzrusza ramionami. Nie martwcie się. OK, koniec tematu. Wieczór spędzamy na leżakach, w takich okolicznościach przyrody:



Robi się chłodno, w końcu jesteśmy w górach, co prawda nie mieszkamy w Przeklętych, tylko pod pasmem Zeletin, ale to też wysokie szczyty, jest kilka dwutysięczników.

W miarę wcześnie idziemy spać, bo mieliśmy bardzo długi i pełen wrażeń dzień. Trzeba jeszcze odnaleźć w czeluściach toreb trekkingowe ciuchy/buty i spakować się w góry

Poranek wita nas słońcem. Sielski widoczek - warzywa uprawiane przez gospodarzy:



Prawie sielski :



Umówiliśmy się z Jasną na śniadanie o 8:30. To najwcześniejsza możliwa pora. Gospodyni powiedziała, że może być elastyczna, ale nie chcieliśmy zmuszać jej do zrywania się wcześniej tylko dla nas; tutaj goście zdecydowanie dłużej śpią.

To, co dostajemy, przekracza nasze wyobrażenie o śniadaniu dla dwóch osób :



No pięknie! Jak po takiej wyżerce chodzić po górach Menu śniadaniowe jest zmienne, choć pewne elementy mogą być stałe, jeśli goście poproszą. My "zakochaliśmy się" w priganicach i będziemy się o nie "uśmiechać" To mączne kulki smażone w oleju, trochę jak nasze pączki, ale mniejsze i nie tak tłuste. Widać je w dwóch szarych miseczkach. Dodatkiem do nich są przepyszne konfitury domowej roboty. Niebo w gębie!

Poza tym dostajemy miejscowy ser, wędliny i gorące jeszcze bułeczki a'la pizza

Przepraszam za prezentację tych pyszności wieczorem Ale jeszcze jest stosunkowo wcześnie, możecie spokojnie iść do lodówki

Nie napisałam jeszcze o cenie zakwaterowania. Jest dość wysoka, jak na Czarnogórę, choć całkiem uczciwa, biorąc pod uwagę warunki i śniadania, które są w nią wliczone. Za dobę płacimy 52 euro.

Po śniadaniu chwila na zabawę z Chilim:



który od tego momentu nie będzie mnie odstępował na krok

Próbuję też skumplować się z Gabi, ale ona ma charakterek i nie od razu daje się przekonać :



Mniej więcej tak będą wyglądać nasze poranki - długie, celebrowane, śniadania i zabawy ze zwierzakami Trudno wybrać się w góry, ale uspokajam - tego dnia będziemy na szlakach Gór Przeklętych i nawet uda nam się zdobyć dwa dwutysięczniki

piotrf napisał(a):Nie bardzo wiem czego się obawiasz w Albanii , którą odwiedzamy od kilku lat , spiesząc się zanim zostanie nadmiernie zunifikowana

Celowo nie rozwijałam tematu od razu, liczyłam na to, że ktoś zapyta
Ja się trochę obawiam o standard zakwaterowania. Nie jestem przesadnie wymagająca, ale na kwaterze musi być czysto, a z relacji znajomych wiem, że z tym może być w Albanii różnie... Chociaż w Theth, który jest czymś w rodzaju kurortu , powinno być przyzwoicie

Małż z kolei wolał Czarnogórę ze względu na znajomość języka. Fajnie jest móc się dogadać z miejscowymi. Dzięki temu można uniknąć mandatu albo poprosić o więcej priganic

piotrf napisał(a):znając Twoje preferencje wiem , że albańska część Gór Przeklętych spodoba Ci się

Jestem tego pewna i podejrzewam, że, wcześniej czy później, dotrzemy i tam

piotrf napisał(a):Konoba Amanet , a raczej porcje w niej serwowane były i dla nas wielkim wyzwaniem , z trudem pokonaliśmy je i 200 m nad brzeg Tary , gdzie nocowaliśmy bez kolacji , za to leczeni trawaricą przez tzw. wędkarzy tubylców , podczas długich debat integracyjnych

Widzę, że Amanet to popularna restauracja Dobre oceny przyciągnęły i nas.

piotrf napisał(a):Z twoich zdjęć wnioskuję , że droga z Kolasina do Andrijevicy w ciągłym remoncie , dobrze że widoki rekompensują wszystko

Wrzuciłam zdjęcie z początkowego odcinka drogi Potem było dużo lepiej.

piotrf napisał(a):Miejscówka super i śniadania słuszne - głodować nie będziecie

Z pewnością nie

Katerina napisał(a):Ponieważ ja nie jestem "kempingowa" (ale nie z wyboru ), to nie miałam pojęcia o glampingu
Ooo..., nawet mi edytor podkreśla to słowo Czyli to taki kemping w wersji glamour??

Tak Jasna pokazała nam wnętrze namiotu. Było tam łóżko (z "pełną" pościelą), stolik, dwa krzesła, lampki nocne, a nawet dywanik przed łóżkiem
Do tego prywatna zamykana łazienka z prysznicem, o której pisałam. Prawdziwe glamour

Katerina napisał(a):Priganice chyba nie dla mnie, ale zaciekawił mnie...chyba to ser jest na talerzu z wędlinami?

Ser to ten biały, pyszny!
Pamiętam, że nie lubisz słodyczy (ja też nie przepadam), ale priganice można również jeść z serem czy wędliną

piekara114 napisał(a):Dokładnie tak. Glamour+camping, podwyższony standard campingu. Często śpi się w normalnych łóżkach, jest ogrzewanie.

Ogrzewania w tych chyba akurat nie było, ale widzieliśmy, jak gospodyni wnosiła do namiotów wielkie, grube kołdry. Pewnie latem wystarczą, a np. wiosną czy jesienią być może przynosi mały grzejnik

Nefer napisał(a):Kwatera bardzo fajna i wygląda, że Wartą swojej ceny. Ciekawe, ile kosztowałby dla 4 osób.

Właśnie spojrzałam na ceny na 2022 i jestem w lekkim szoku Dla naszej dwójki, w takim samym terminie jak rok temu, cena za dobę to 81 euro (było 52) Niezły skok...

Próbowałam wybrać opcję dla 4 osób, ale pokazuje mi, że są tylko pokoje dwu- i trzyosobowe. Pewnie może być dostawka. (Na pewno była rodzina z dwójką dzieci.) Cena za pokój trzyosobowy w wysokim sezonie: 110 euro

Trochę przesadzili A tak chciałam tam wrócić...

piekara114 napisał(a):Niektóre polskie glampingi są całoroczne i mają ogrzewanie (elektryczne lub np. koza) Jeden z najbardziej znanych w Polsce jest z widokiem na Tatry: https://www.tatraglamp.pl/

Te namioty-kulki to dla mnie bardziej domki - mają drewniane ściany, jedną przeszkloną. Typowy namiot to jednak powinien być z jakiegoś płótna

piekara114 napisał(a):Warto zajrzeć na tą stronę https://slowhop.com/pl/najciekawsze-gla ... -i-europie i przejrzeć małe zestawienie.

Rzeczywiście, ciekawe
Jednak to nie moja bajka. Albo camping, albo kwatery

Nefer napisał(a):Drogo, oj drogo. A dla nas w trzyosobowym z dostawką mogłoby być za ciasno - młodsze dziecię w tym roku kończy podstawówkę .

Tam na pewno mają jeden większy apartament, nie pokój. Co nie zmienia faktu, że jest, a raczej ma być od najbliższego sezonu, bardzo drogo

megidh napisał(a):

maslinka napisał(a):Jasna wzrusza ramionami. Nie martwcie się. OK, koniec tematu.

Niestety do wszystkiego można się przyzwyczaić

Smutne, ale prawdziwe

megidh napisał(a):Moja babcia dawno temu raczyła nas racuchami, które wyglądały tak samo, jak priganice. Niestety nie zostawiła na nie przepisu, ale z ciekawości poszukałam w czeluściach wszystkowiedzącego internetu i znalazłam przepis na racuchy, które wyglądają ja te mojej babci i są bardzo podobne do tych pokazanych przez Ciebie priganic. Czy będą takie same, jak mojej babci, dowiem się dopiero, jak je zrobię.

Racuchy mojej babci wyglądały inaczej, jak "puchate" placki. Ale też były pyszne

Ja również szukałam przepisów na priganice i we wszystkich, które znalazłam, wymieniony był sekretny składnik - rakija lub spirytus Dzięki alkoholowi ciasto ma wchłonąć mniej oleju podczas smażenia.
Jeden ze znalezionych przepisów:
https://plusa.net.pl/czarnogorskie-priganice/

I pomyśleć, że na śniadanie jedliśmy coś z rakiją W smaku absolutnie niewyczuwalna W "działaniu" też nie