Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

Pozwolę sobie, Maslinko wrócić do poprzedniego postu z Kolašinu/Kolašina (czy może jeszcze inaczej się odmawia? )
Podglądam sobie na insta parę mieszkającą na stałe w Czarnogórze, dokładnie w Budvie, nazywają się Hvala.pl i ostatnio przebywali właśnie w Kolašinie. O tej porze zimowej miasteczko ponoć tętniące życiem, ze względu właśnie na ośrodki narciarskie, a po Twojej relacji widać, że latem musi być opustoszałe

Dobrze, że w końcu znaleźliście miejsce, gdzie Was dobrze nakarmili, na śniadanie również

Katerina napisał(a):BTW, te kule wyglądają jak iglo

Bo taki efekt miały dawać, zwłaszcza w okresie zimowym. Zobacz sobie program Porada na weekend odcinek Bukowina Tatrzańska.

piekara114 napisał(a):

maslinka napisał(a):Ja również szukałam przepisów na priganice i we wszystkich, które znalazłam, wymieniony był sekretny składnik - rakija lub spirytus Dzięki alkoholowi ciasto ma wchłonąć mniej oleju podczas smażenia.(...)I pomyśleć, że na śniadanie jedliśmy coś z rakiją W smaku absolutnie niewyczuwalna W "działaniu" też nie

To tak samo jak z faworkami

Ooo, widzisz
Nawet tego nie wiem, bo smażenie (i robienie!) faworków to dla mnie wyższa szkoła jazdy

Kapitańska Baba napisał(a):Z przyjemnościa zamieszkałabym w jednym z tych fajnych namiotów Tęsknię troche za takimi klimatami Nawet jakieś szczególne wygody nie byłyby potrzebne

Świetny klimat był w ogrodzie przy pensjonacie. Bez względu na to, czy mieszkałaś pod namiotem czy pod dachem , sympatycznie się tam siedziało

Kapitańska Baba napisał(a):Te pożary to dziwny temat - czemu oni ich nie gaszą??? Przeciez nie wyglądają na duże, chwila moment i pewnie by były ugaszone...

Jest problem z dotarciem do palących się terenów; nie mają jak tam dojechać ani dowieźć wody. Mogliby gasić z powietrza, ale taka akcja byłaby pewnie zbyt droga
Jak pożar "zejdzie" niżej, to go gaszą.

Katerina napisał(a):Może ja nie nadążam za trendami, ale dla mnie ten glam to zawracanie głowy. Albo chce się poczuć smak prawdziwego campingu, albo jedzie się od razu do spa. Takie udawanie, że jest się pod namiotami, a faktycznie jest się na terenie ekskluzywnego ośrodka, często z basenem i barem, a w "salonie" twojego namiotu wisi żyrandol a'la barok, jak na jednym ze zdjęć z linka do tatraglamp

Mnie to też nie pasuje i wydaje się dziwne, ale co kto lubi

agata26061 napisał(a):Pozwolę sobie, Maslinko wrócić do poprzedniego postu z Kolašinu/Kolašina (czy może jeszcze inaczej się odmawia? )

Z Kolašina

agata26061 napisał(a):Podglądam sobie na insta parę mieszkającą na stałe w Czarnogórze, dokładnie w Budvie, nazywają się Hvala.pl i ostatnio przebywali właśnie w Kolašinie.

Też ich oglądam czasem

A ten kolo z Hvala.pl wystąpił gościnnie na innym kanale - Szalone walizki. Np. w tym filmiku (oczywiście z Czarnogóry ):

agata26061 napisał(a):Dobrze, że w końcu znaleźliście miejsce, gdzie Was dobrze nakarmili, na śniadanie również

Koniec z głodem, małym czy dużym

maslinka napisał(a):

agata26061 napisał(a):Podglądam sobie na insta parę mieszkającą na stałe w Czarnogórze, dokładnie w Budvie, nazywają się Hvala.pl i ostatnio przebywali właśnie w Kolašinie.

Też ich oglądam czasem

A ten kolo z Hvala.pl wystąpił gościnnie na innym kanale - Szalone walizki. Np. w tym filmiku (oczywiście z Czarnogóry ):

Szalone Walizki też czasem podglądam Temat Czarnogóry w tym roku bedzie u mnie na głównym planie, więc blog Hvala.pl bardzo mi pomaga w planowaniu podróży

Katerina napisał(a):a w "salonie" twojego namiotu wisi żyrandol a'la barok, jak na jednym ze zdjęć z linka do tatraglamp

Mi ten żyrandol też od razu rzucił się w oczy.

agata26061 napisał(a):Szalone Walizki też czasem podglądam Temat Czarnogóry w tym roku bedzie u mnie na głównym planie, więc blog Hvala.pl bardzo mi pomaga w planowaniu podróży

Uwielbiam planowanie podróży

Epepa napisał(a):

Katerina napisał(a):a w "salonie" twojego namiotu wisi żyrandol a'la barok, jak na jednym ze zdjęć z linka do tatraglamp

Mi ten żyrandol też od razu rzucił się w oczy.

Na bogato!


4 sierpnia (środa): Idziemy w góry!

Najpierw jednak musimy dojechać Dojazd zajmie nam ponad pół godziny, takie uroki mieszkania w naszym pensjonacie No ale coś za coś

Trasa do Plavu i dalej, do Gusinje, to kolejna widokowa droga :



Podziwiamy więc pogledy:



Wjazd do Gusinje:




Miejscowość zamieszkuje ponad 1500 osób, z czego 69% stanowią Boszniacy, 10% Albańczycy, a tylko 3% Czarnogórcy. Ciekawa struktura ludności... Boszniacy i Albańczycy to muzułmanie, co tłumaczy funkcjonowanie w Gusinje kilku meczetów:



Kafiće pełne miejscowych:



W końcu to Pravi Balkan - tu rano długo celebruje się picie kawy i jeździ w specyficzny sposób :



Przywykniemy Jutro w tym miejscu będzie większy kociokwik

Z ulgą wydostajemy się poza Gusinje. Teraz już będzie sama natura :



Pan przy szlabanie sprzedaje nam bilety do Parku Narodowego Prokletije (Góry Przeklęte):



Asfalt zmienia się w szuter:



ale długo nim nie pojedziemy, jesteśmy prawie na miejscu. To Dolina Grebaje. Mijamy jedno Etno selo:



Przy innym (Eko-Katun Grbaje) będziemy parkować (parking bezpłatny):



Z jednego z domków właśnie wyprowadzają się Polacy. Spotkamy dzisiaj kilkoro rodaków na szlaku Poza tym parę Niemców i to chyba tyle

Takie są możliwości:



Jednak żadna z nich nie jest naszym wyborem Pójdziemy w prawo, na Taljankę i Popadiję - odpowiednio: 2057 m i 2030

Spoglądam w stronę albańskich szczytów:



Przepiękne! :



Zobaczymy je dzisiaj z całkiem bliska

Ruszamy! Jest dwadzieścia kilka stopni, ale słońce tak "wali", że czujemy się jak podczas największych upałów. Po piętnastu minutach robimy więc pierwszą przerwę - na łyk wody Knjaz Miloš :



i podziwianie pierwszych widoków:




Szybko się przyzwyczaimy i nie będziemy robić przystanków zbyt często Tym bardziej, że szlak wchodzi w las:



Idzie się przyjemnie, a przy okazji szybko "robimy" wysokość. Po jakiejś godzinie od wymarszu ukazuje się taki widok:



Zieleń aż bije po oczach! Pięknie Pogledy na rozległe łąki i wapienne skałki będą nam towarzyszyć przez jakiś czas:




(Później zaczną się widoki na wysokie albańskie szczyty )

Muszę usiąść na chwilę, z wrażenia :



Piękna kraina! Zbieramy szczęki i idziemy dalej

Z ulgą wydostajemy się poza Gusinje. Teraz już będzie sama natura :

Jejku jak pięknie!
To jak sobie siedzisz i odpoczywacie, to zaczekajcie na mnie, ja się szybciutko spakuję, mam ferie, dołączę do Was i do tych widoków

Piękne góry
Podobne do Dolomitów.

wiola2012 napisał(a):Jejku jak pięknie!
To jak sobie siedzisz i odpoczywacie, to zaczekajcie na mnie, ja się szybciutko spakuję, mam ferie, dołączę do Was i do tych widoków

Poczekamy do jutra Zdążysz?

robiz napisał(a):Piękne góry
Podobne do Dolomitów.

Po Dolomitach tylko jeździłam na nartach, więc trudno mi porównać Natomiast ten fragment szlaku bardzo przypominał mi Durmitor (co jest zrozumiałe, w końcu to niedaleko), natomiast dalej będzie już inna (górska) bajka

Musiałam sporo nadrobić, dużo odcinków powstało, czyżby u Was też były ferie?
Zaskoczył mnie wygląd tego kebaba na patyku tak został pionowo podany czy ktoś go trzyma do zdjęcia?
Fajnie, że już idziemy w góry .

Hallo,jak góry ,to my teź idziemy

Już Wam odpisuję, za momencik. Tylko wrzucę nowy odcinek

maslinka napisał(a):

wiola2012 napisał(a):Jejku jak pięknie!
To jak sobie siedzisz i odpoczywacie, to zaczekajcie na mnie, ja się szybciutko spakuję, mam ferie, dołączę do Was i do tych widoków

Poczekamy do jutra Zdążysz?

Mam "chwilę", żeby podgonić z relacją. Wiola, musisz przyśpieszyć Dasz radę, będziemy szli powoli


4 sierpnia (środa): Na szczycie Talijanki

Mam wrażenie, że przemierzam Hobbiton :



Zieleń jest mega soczysta, niedługo przekonamy się, dlaczego Korzystamy z dwóch źródełek, które mamy po drodze, żeby zlać sobie głowę zimną wodą i zamoczyć chustki. Tu widać źródło, między kamieniami:



Niestety, chustki bardzo szybko schną... Docieramy do krańca Shire Przed nami zupełnie nowa Kraina Widać już szczyty Karanfili, gdzieś za zielonymi łąkami:



Będą się przed nami odsłaniać kawałek po kawałku. Biegniemy w ich stronę. Piękne są! :



Za plecami mamy szczyt Karauli (wystające z lasu skałki po lewej):



Jesteśmy prawie na grzbiecie, na który dotarliśmy nie szlakiem , lecz "na azymut", przez łąki.



Szlak prowadził przez Valušnicę, na którą nie chciało nam się wchodzić (Pod koniec opisu wycieczki wrzucę mapkę.)

Tutaj widać dwa dzisiejsze cele - Talijanka to ten bliższy, "szpiczasty" szczyt, a bardziej wypłaszczony, po prawej - Popadija:



Docieramy do punktu widokowego, na którym się rozsiadam. Trudno ukryć radość :



Karanfile (2119 m):



Najbardziej podobają mi się dwa szczyty ze śniegiem pomiędzy:



Ktoś wie, co to Niestety, jeszcze nie orientuję się dobrze w topografii Prokletijów Pewnie któraś Maja, czyli już Albania...

Przed nami ostatnie metry, więc idę żwawo :



Przez grzbiet przechodzi właśnie pokaźne stado owieczek :



Jak na skrzydłach biegnę w ich stronę... I jestem! Ta-dam! Oto szczyt Talijanki (2057 m)



Nazwa oznacza Włoszkę Albańczycy nazywają ją natomiast Maja Vajushës.
Zdjęcie z zajawki :



Patrzę, skąd przyszliśmy:



Choć oczywiście na dłużej zatrzymują mnie widoki na Karanfile :




A to moje ulubione szczyty :



I nagle, ni stąd ni zowąd, zaczyna padać deszcz Tylko przez moment, dosłownie dwie-trzy minuty. Tyle, żebyśmy zdążyli wyjąć kurtki z plecaka Kiedy przestaje, sięgam po zasłużoną nagrodę :



Mogłabym tak siedzieć i siedzieć...:



Ale dobrze jest też poskakać :



W tym czasie owieczki schodzą z grzbietu:



Oprócz piwa , nie wypuszczam też z rąk aparatu Kolejne zdjęcie z zajawki relacji:



Gdzieś tam w dole widać pożar :



Tam pewnie nie padało, nawet przez moment...

Na szczycie pojawia się para, którą wyprzedzaliśmy na szlaku. Zajmują albański wierzchołek:



Parasolka chroniła ich przed słońcem, przynajmniej w tym momencie. Pani pochodziła z kraju, w którym raczej nie lubią się opalać

No i ostatnia atrakcja na szczycie - uroczy piesek, który wita nas, po czym zasypia w norce :



Zamiast hobbita, spotkaliśmy psa

Wspaniale siedzi się na szczycie Talijanki, ale pora iść dalej - na Popadiję

pomorzanka zachodnia napisał(a):Musiałam sporo nadrobić, dużo odcinków powstało, czyżby u Was też były ferie?

Nie, ferie mamy dopiero za 1,5 tygodnia.
Pamiętasz taką dziwną piosenkę Natalii Kukulskiej "Im więcej ciebie, tym mniej" Mogłabym ją śpiewać do... czasu
Wolne dni mnie rozleniwiają. Natomiast im więcej mam zajęć, tym lepiej się organizuję i choć czasu malutko, siadam i piszę... Chęć pokazania Wam Gór Przeklętych jest silna i działa motywująco Podobnie jak komentarze, których teraz też jest więcej

pomorzanka zachodnia napisał(a):Zaskoczył mnie wygląd tego kebaba na patyku tak został pionowo podany czy ktoś go trzyma do zdjęcia?

Kebab był przebity "szpadą" (a raczej była ona obłożona mięsem przed grillowaniem) i wisiał na stojaku z liter układających się w nazwę restauracji - Amanet. Widać go trochę:

DamianM napisał(a):Hallo,jak góry ,to my teź idziemy

Super! Będzie raźniej!

Bardzo fajna wyprawa. Wspaniałe widoki i niesamowite wrażenia.

maslinka napisał(a):No i ostatnia atrakcja na szczycie - uroczy piesek, który wita nas, po czym zasypia w norce :

A ten piesek wygląda jak młodziutki labrador. Czy on był bezpański ?

Dech zapiera po prostu, pięknie
Trawka na tych halach, czy innych połoninach tak zielona jak na wiosnę.
Skąd nazwa "Przeklęte"? Bardziej pasowałoby "Zaklęte"
Ile w sumie zajęła wam trasa na szczyt Włoszki?