Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Ural napisał(a):Ciekaw jestem Franz kiedy Ty spadniesz z tych gór. Łazisz, łazisz aż się w końcu doczekasz. Dobrze, że jesteś szczupły to się w każdą szczelinę wciśniesz.

Za to mogę głębiej do jakiejś szczeliny wpaść i kto mnie z niej wyciągnie?...

Pozdrawiam,
Wojtek

Pora na sesję zdjęciową z wierzchołka Karkopf.

Widoczna w dolinie rzeka to nie mogła popłynąć sobie prosto a tak przypomina sierp.

Pozdrawiam
Krzysiek

arko2007 napisał(a):Widoczna w dolinie rzeka to nie mogła popłynąć sobie prosto a tak przypomina sierp.

A kiedyś praktycznie wypełniała całą dolinę...

Pozdrawiam,
Wojtek

Maksymalne zbliżenia - jak się później okaże - nie wyjdą najlepiej, co zrekompensują jednak pozostałe widoki.

Noooo... Panie piknie.

Pozdrawiam
Krzysiek

Wojtek, w szczeliny się nie pchaj. Na szczyty leź, do światła

A poza wszystkim, to miłe, że się Ural przejmuje.
P.

arko2007 napisał(a):Noooo... Panie piknie.

Jeszcze. Ale chmurki się zbierają.

plavac napisał(a):Wojtek, w szczeliny się nie pchaj. Na szczyty leź, do światła

Zdecydowanie tak wolę.

plavac napisał(a):A poza wszystkim, to miłe, że się Ural przejmuje.

Troszczy się o mnie i ja to doceniam.

Pozdrawiam,
Wojtek

Rozkładam się z drugim śniadaniem, rozkoszując się widokami, mimo wyraźnie gromadzących się stopniowo obłoków. W międzyczasie wbiega ktoś szybko na wierzchołek, wyciąga spod krzyża księgę i się wpisuje, po czym zbiega z powrotem. Domyślam się, że to ktoś wyznaczony jako pisarz przez grupkę, która zakończyła ferratę i zdecydowała się już pominąć sam szczyt.

Po posiłku zbieram się i ja, ruszając z powrotem w kierunku rozstajów. Spotykam zaraz podążającą na szczyt trzyosobową rodzinę oraz dwóch facetów, którzy mnie zaczepiają pytaniem, czy może wchodziłem normalną drogą. Muszę ich rozczarować - nie, ja również ferratą i nie znam drogi zejściowej - po czym się rozstajemy.

Kwintensecja ...tego po co tam Wojtku wchodzisz

Pozdrawiam
Krzysiek