Słowacja

maslinka napisał(a):Naprawdę?
A to ciekawe...

Naprawdę To było ze 3 lata temu, przed wyjazdem do Małej Fatry, szukałam opisów szlaków i jakoś tak, żadne mi nie pasowały, aż w końcu google, z czeluści sieci wyłowiło mi Twoją relację(chyba z 2011) i dopiero ona mnie zadowoliła

A że wyjazd do Cro i tak miałam w planach na przyszły rok, to tak już zostałam

Zaczęłam czytać o Słowacji i faktycznie jeżeli jest tak pięknie jak na zdjęciach, to jest to kolejne miejsce, które trzeba odwiedzić. I stwierdzam, że Wojtek (Franz) o Słowacji spokojnie przewodnik mógłby napisać a Agnieszka (Maslinka) mogłaby mu w tym pomóc

ruzica napisał(a):A że wyjazd do Cro i tak miałam w planach na przyszły rok, to tak już zostałam

No i fajnie, że zostałaś

Sara76 napisał(a):Zaczęłam czytać o Słowacji i faktycznie jeżeli jest tak pięknie jak na zdjęciach, to jest to kolejne miejsce, które trzeba odwiedzić. I stwierdzam, że Wojtek (Franz) o Słowacji spokojnie przewodnik mógłby napisać a Agnieszka (Maslinka) mogłaby mu w tym pomóc

Wojtek zdecydowanie najbardziej zasłużył się dla tego wątku

A Słowacja jest trochę niedoceniana. Ma wiele do zaoferowania, chociaż niektóre "perełki" nie są powszechnie znane. Może i dobrze

Tutaj można trochę poczytać o słowackich skarbach, ale to przecież nie wszystko...

Ostatnio Makłowicz w swoim programie pokazywał Bańską Szczawnicę. Nie przypuszczałam, że tam jest tak pięknie.

maslinka napisał(a):Ostatnio Makłowicz w swoim programie pokazywał Bańską Szczawnicę. Nie przypuszczałam, że tam jest tak pięknie.

Jak już wrócę do domu to postaram się wrzucić parę fotek z BS. Rzeczywiście jest tam ładnie

Pozdrawiam,
Pirat

SgwdYrEira napisał(a):Jak już wrócę do domu to postaram się wrzucić parę fotek z BS. Rzeczywiście jest tam ładnie

Nie wiem, kiedy wracasz do domu , ale będę czekać... na fotki

14 sierpnia (piątek): Osterwa

Pniemy się wyżej i wyżej:



Przed nami chyba Wysoka (nie mam pewności) :



Gdzieś tam są też na pewno niezdobyte przez nas (jeszcze ) Rysy.



Wygląda na to, że na przełęcz już niedaleko:



Ale warto usiąść i popatrzeć na to, co pod nami:





i nad nami:





Trzeba się trzymać, żeby nie spaść w przepaść :



Cel wędrówki widać jak na dłoni:



Obowiązkowe zdjęcie z tablicami:



Jesteśmy na sedlu (przełęczy) pod Osterwą, na sam szczyt nie prowadzi szlak, chociaż niektórzy idą. To zaledwie 14 metrów wyżej, a pogoda znowu zaczyna się psuć. Postanawiamy więc zostać tu, gdzie jesteśmy i popstrykać trochę fotek, zanim całkowicie się zachmurzy. Później trochę żałowałam, że nie weszliśmy na szczyt...









W stronę niegórską widoki bardzo niewyraźne, chociaż da się zauważyć stawy w Štrbskim Plesie:



Słońce zachodzi i od razu tatrzańskie szczyty nabierają jeszcze większej surowości:



Piękne i groźne!

Bojąc się powtórki z rozrywki, czyli kolejnego zmoknięcia (więcej ciuchów na przebranie już nie mam ), postanawiamy zacząć schodzić.

Przez cały dzień pogoda jest bardzo dynamiczna. Kiedy jesteśmy niżej, znowu na moment wychodzi słońce:



Jednak czujemy, że deszcz wisi w powietrzu...

Staram się schodzić szybko, w obawie przed ulewą i chyba właśnie w tym miejscu (na stromych kamiennych stopniach) nadwyrężam kolano, które będzie mnie bolało podczas każdej następnej wędrówki, a po powrocie jeszcze przez miesiąc

Z pewną ulgą witam więc ponownie Popradzki Staw:



To jednak jeszcze nie koniec wycieczki i ciekawych miejsc, jakie widzieliśmy tego dnia

14 sierpnia (piątek): Tatrzański Symboliczny Cmentarz i Poprad

Docieramy do "końca" Popradzkiego Stawu:



Szlak zaczyna lekko piąć się w górę:



Ostatnie spojrzenie na staw, schronisko i wspaniałe szczyty:



Pięknie zdobiony drewniany krzyż to znak, że zbliżamy się do Tatrzańskiego Cmentarza Symbolicznego:



Ten symboliczny cmentarz ofiar gór oficjalnie otworzono w 1940 roku, choć już 4 lata wcześniej pod Osterwą stanęła kapliczka. Projekt zaczęto od zgromadzenia tablic pamiątkowych umieszczanych w różnych zakątkach Tatr przez rodziny i przyjaciół osób, które zginęły w wypadkach.

Obecnie znajduje się tutaj około 300 tablic upamiętniających tych, co w Tatrach zostali na zawsze, jak również tych, którzy zginęli w innych górach, ale byli blisko związani z tatrzańskim regionem.







W górnej części cmentarza stoi biała murowana kapliczka zaprojektowana przez pomysłodawcę tego miejsca - Otakara Štáfla:



Na terenie całego cmentarza poustawiano piękne różnokolorowe krzyże detwiańskie - wykonane przez rzeźbiarzy z miejscowości Detva w pobliżu Zwolenia:



W tym jednocześnie pięknym i smutnym miejscu można usiąść na ławeczce, porozmyślać, zastanowić się...

Nas wygania stąd deszcz

Po chwili jednak już nie pada. Do Štrbské'go Plesa będziemy wracać innym szlakiem niż przyszliśmy nad Popradzki Staw, tym razem trochę poasfaltujemy:



Widoki ładne nawet z asfaltu :





Są też inne ciekawostki :



To szlak idealny dla rowerzystów lub rodzin z małymi dziećmi (również z wózkiem).

Już bardzo blisko do...:





Można stąd też pojechać do Zakopaneho :



My jednak pojedziemy gdzie indziej - do Popradu

Na parking docieramy po około 8 godzinach wędrowania. Nie udało się zdobyć Rysów (uprzedzę fakty - w czasie tego wyjazdu już się nie uda, ale jeszcze kiedyś tam wleziemy ), ale na przekór pogodzie, zrobiliśmy sobie całkiem miłą wycieczkę na Osterwę i nie tylko
GPS pokazał nam 21 km i 1255 m przewyższenia, więc całkiem nieźle

Teraz pora coś zjeść. Wybór pada na Poprad, w którym przy okazji zrobimy zakupy. Krótki spacer po Popradzie:











kończy się w pizzerii, w której pałaszujemy pyszną pizzę. O zmroku wracamy na kwaterę po bardzo udanym dniu

A to dopiero nasz pierwszy dzień w słowackich Tatrach...

Całkiem ładnie w tym Popradzie, a słyszałam negatywne opinie na temat tego miasteczka

maslinka napisał(a):14 sierpnia (piątek): Osterwa
Ale warto usiąść i popatrzeć na to, co pod nami:

wszelkie trudy wspinaczki w takim momencie zostają wynagrodzone i zapomniane

maslinka napisał(a):Jednak czujemy, że deszcz wisi w powietrzu...

nas ostatnim razem przepędził z Osterwy i innych szlaków - śnieg (przełom sierpnia i września );

ostatecznie zamiast Krywania, zakończyło się na Solisku, ze śniegiem do kolan...
Poprad mijamy zwykle bokami

Sara76 napisał(a):Całkiem ładnie w tym Popradzie, a słyszałam negatywne opinie na temat tego miasteczka

Poprad nie jest zły, ale ładny też nie Pokazałam najładniejsze zakątki

Można pospacerować deptakiem, jest trochę knajpek, jakiś park. Poza tym blokowiska i centra handlowe. Jeździliśmy tam przede wszystkim na zakupy do Tesco

te kiero napisał(a):nas ostatnim razem przepędził z Osterwy i innych szlaków - śnieg (przełom sierpnia i września );

No ładnie

te kiero napisał(a):ostatecznie zamiast Krywania, zakończyło się na Solisku, ze śniegiem do kolan...

Solisko też super. Wszystkie te bardziej ambitne tatrzańskie wycieczki (Rysy, Krywań, Czerwona Ławka, Sławkowski...) jeszcze przede mną...

15 sierpnia (sobota): Hrebienok i Studenovodské vodopády

Dziś od rana upał niemiłosierny. Niestety cały dzień tak nie będzie...

Pewnie należałoby wstać przynajmniej o 6:00, żeby wykorzystać pogodę, ale z gospodynią ustaliliśmy śniadanie na 8:00. Śniadanka mamy pyszne i ogromne, trudno byłoby z nich zrezygnować. Oprócz wędlin, serów i pomidorków codziennie pojawia się coś na ciepło - jajecznica, kiełbaski, a często jedno i drugie, w ilościach nie do przejedzenia

Ciężko po takim posiłku się ruszać, a co dopiero iść w góry , ale z drugiej strony dzięki takiemu śniadaniu w górach mamy dużo energii i głodniejemy dopiero koło 14:00.

Nauczeni wczorajszym doświadczeniem nie planujemy zbyt wiele. Jedziemy do Starego Smokovca i chcemy dojść do
Studenovodskich vodopádów (Wodospadów Zimnej Wody). Później marzy nam się przejście Velką Studeną Doliną do Zbójnickiej Chaty, ale to już zależy od pogody...

Do kolejki szynowej na Hrebienok straszna kolejka:



Trudno się dziwić - sobota, do tego długi sierpniowy weekend. (W tym roku 15 sierpnia wypadł w sobotę, ale niektórzy, jak mój mąż, w pracy dostali za ten dzień wolne wczoraj.)

Nie będziemy stali w tej kolejce, wejdziemy sobie na Hrebienok (po polsku: Smokowieckie Siodełko ) na własnych nogach, to tylko niecała godzina marszu. A jaka oszczędność - w portfelu zostaje 16 euro (tyle zapłacilibyśmy za 2 wjazdy w górę).

Trochę denerwujący jest fakt, że szlak prowadzi wzdłuż torów kolejki:



Ludzie wygodnie sobie jadą, a ty męcz się, człowieku Zwłaszcza w takim ukropie, jak dzisiaj Ale co tam, motylki sobie można pooglądać :



Poopalać się też można

No chodź już :



Docieramy na Hrebienok. Misiek niestety zajęty :



ale jeszcze sobie strzelę z nim fotę

Jest pięknie, chociaż niebo niebezpiecznie ciemne...



Pędzimy w stronę wodospadów:



Ludzi mnóstwo:



ale w końcu udaje nam się znaleźć kamień tylko dla nas



Wodospady Zimnej Wody to niewysokie (najwyższy ma 13 metrów wysokości), ale duże siklawy tworzone na potrójnym polodowcowym progu doliny przez potok Zimną Wodę. Występują na długości około 1,5 km, na wysokości od 1153 do 1276 m n.p.m.



Idziemy, oczywiście za tłumem turystów, dalej, zobaczyć najwyżej położony wodospad:







Kawałek dalej jest jeszcze Wodospad Olbrzymi, ale ten zobaczymy przy innej okazji.

Pora wracać w stronę Hrebienoka, bo właśnie zaczyna padać

Idealnie zdążamy schować się przed deszczem w Bilikovej Chacie:



Tacy jesteśmy z siebie dumni! Jeszcze nie wiemy, że i tak zmoknięcie nas dzisiaj nie ominie

Myślimy, co robić dalej... Niebo wygląda zdecydowanie lepiej:



Postanawiamy zaryzykować i pójść w stronę Zbójnickiej Chaty. Z Hrebienoka trzeba iść czerwonym szlakiem. Ruszamy:



Teraz będzie wstyd Nie wiem, jak to się stało, ale kierunki nam się pomieszały. Zamiast iść czerwonym szlakiem w stronę Rainerovej Chaty, poszliśmy czerwonym w stronę Rozdroża pod Sławkowskim Szczytem



Orientujemy się po 20 minutach i już nie chce nam się zawracać, tym bardziej, że pogoda znowu niepewna i nie wiadomo, dokąd dojdziemy...



Rozdroża pod Sławkowskim:



Stąd na Sławka jeszcze ponad 4 godziny

Postanawiamy spróbować dojść do Śląskiego Domu i później wrócić do Smokovca "elektriczką" (elektrycznym pociągiem/kolejką, który kursujemy między tatrzańskimi miejscowościami), ale jak się już pewnie domyślacie, nie uda nam się to...

Cały ten wyjazd to ciągłe patrzenie w niebo i uciekanie przed deszczem. Tylko wychodzi na to, że on jest sprytniejszy od nas

Tym razem oprócz deszczu atakuje nas jeszcze grad Przeczekujemy najgorsze pod najbardziej rozłożystą "choinką", jaką udaje nam się znaleźć (na szczęście nie ma burzy) i zmoknięci jak mokre kurki schodzimy szlakiem do Starego Smokovca, w którym oczywiście wychodzi słońce

15 sierpnia (sobota): Tatrzańska Łomnica i Nowa Leśna

Wracamy na kwaterkę, zmienić mokre ciuchy na coś suchego i się ogarnąć. Jest stosunkowo wcześnie, trzeba by zrobić coś konkretnego z dzisiejszym popołudniem. Postanawiamy pojechać do Tatrzańskiej Łomnicy - na obiad i mały rekonesans.

Jedziemy Fabiakiem, chociaż można też "elektriczką":





Atrakcje Tatrzańskiej Łomnicy? Hmmm... nie ma tego zbyt wiele - kilka restauracji i knajpek:



Muzeum Narciarstwa:



Ładny park:



Hotel Łomnica, który aż się prosi o remont:



Ludzi bardzo mało, nie to co w Zakopanem; pusto w zasadzie, i dziwnie, przecież to tatrzański kurort... Nie żebym tęskniła za tłumami (mieliśmy je dzisiaj na szlaku ), ale turystyczna miejscowość powinna mieć turystów No ale to przecież Słowacja, tutaj tak to wygląda

Z Tatrzańskiej Łomnicy można wjechać na Łomnicki Szczyt.



Najpierw gondolką do Skalnatego Plesa:



później dużym wagonikiem - już na Łomnicki Szczyt.

Letnia mapka poglądowa:



Idziemy zorientować się w cenach, chociaż coś tam już sprawdzałam i jakoś nie sądzę, że wjedziemy...

Ceny, jak dla mnie, szokujące :



46 euro (19 i 27) za wjazd na sam szczyt Przecież to dużo drożej niż w Alpach! Za taką cenę mam skipass na cały dzień nartowania i to w najdroższych austriackich ośrodkach

Tak jak podpowiadają rozmieszczone tu i ówdzie tabliczki, nie damy się okraść :



Chętnie przyjadę tu kiedyś zimą na narty, ale letnie ceny są dla mnie zbyt kosmiczne.

Jeszcze rzut oka na pobliską atrakcję - Relax Park Jazierko:



i wracamy do siebie, nieco okrężną drogą - przez miejscowość Stara Leśna:



Byłam tu 20 lat temu (8O) z rodzicami na campingu. Ciekawa jestem, jakie zaszły zmiany. Z tego, co pamiętam , camp Rijo (poza nazwą) nie zmienił się wcale



Na pewno podrożał, jak i cała okolica...

Poza tym kiedyś Stara Leśna to była mała wioska z campingiem i kilkoma domami. Obecnie pobudowało się tu mnóstwo hoteli i pensjonatów. Pewnie turyści, zamiast spacerować po tatrzańskich kurortach, siedzą w wypasionych hotelach - na basenie, w spa lub korzystają z innych atrakcji. Pozostaje mieć nadzieję, że większość jednak wędruje górskimi szlakami

Jedziemy do siebie, czyli do Nowej Leśnej, drogą z pięknym widokiem na tatrzańskie szczyty:



Jak na złość, po południu oczywiście nie padało Chociaż nie wiadomo, jak było "głębiej" w górach...

Wieczór jeszcze wczesny, więc idziemy na spacer po naszej wsi :



W "centrum" Nowej Leśnej są dwa kościoły (rzymskokatolicki i ewangelicki), przystanek autobusowy, poczta, sklep z winami oraz sklep spożywczy.







W miejscowości jest też karczma (będziemy tam jutro), dwie czy trzy knajpki (nieszczególne, szczerze mówiąc), pizzeria i stacja elektriczki. Wszystko, czego potrzeba do spędzenia urlopu Przede wszystkim jest spokojnie i jakoś tak swojsko; nam się podoba

Dzień kończymy w przydomowym ogródku, planując trasę na jutro:



Tak, tak, piję colę

Hej! Co pijesz trudno stwierdzić - w ręce trzymasz colę, ale na stole stoi też piwo . Ps. Pogoda płatała Wam niezłe figle

maslinka napisał(a):

Ty się Aga weź mi ubierz !
Tutaj faceci przeglądają forum.

Sara76 napisał(a):Hej! Co pijesz trudno stwierdzić - w ręce trzymasz colę, ale na stole stoi też piwo . Ps. Pogoda płatała Wam niezłe figle

Piję colę - możecie mi wierzyć... lub nie

Figle pogodowe będą znowu jutro

romuald22 napisał(a):Ty się Aga weź mi ubierz !
Tutaj faceci przeglądają forum.

Romek, kopę lat!

A widzisz, dobrze, że się nie ubrałam, bo się przynajmniej pokazałeś

Wiesz, muszę stosować różne "chłyty marketingowe", bo mam wrażenie, że już nikt poza Justyną-Sarą (dzięki za zaglądanie i motywowanie! ) tego nie czyta...