Śladami Kulek ... i nie tylko - CYKLADY 2017

Wt. 10.06. Po 3 ciężkich dniach podróży (wliczając podróż promem i rozbijanie namiotu) postanowiłem, że trzeba zacząć od mocnego uderzenia. Miało być jak u Hitchocka, a ponieważ na trzęsienie ziemi się nie zapowiadało (kempingowe koty były spokojne), to pojechaliśmy od razu do chyba największej atrakcji Milos, czyli do Sarakiniko . Bez dwu zdań to miejsce robi wrażenie i mojej Ładniejszej od razu wrócił dobry humor. Na Sarakiniko też można znaleźć trochę zielonego .







Ostatnie chwile przed wejściem do wody




Obawiałem się, że ze względu na rodzaj otaczających nas skał pod wodą nie będzie nic ciekawego, podobnie jak w zatoce Wraku na Zakynthosie. Byliśmy jednak mile zaskoczeni i jest to na Milos jedno z lepszych miejsc do snoorkowania.






Czasami trzeba było zaczerpnąć powietrza i "strzelić" jakąś fotkę



Ten statek (Captain Yiangos) to nas prześladował, jak nie przymierzając kajakarz Rod Feldtmann Longtoma



To jeszcze trochę podwodnych ujęć







Największym cwaniakiem na plaży był ten kot, którego w niewyszukany sposób nazwaliśmy "Sarakiniko"



Jak tylko zobaczył, że ktoś coś je, to od razu się do niego przymilał. Byliśmy ciekawi, czy on śpi na tej plaży i czy go jeszcze spotkamy . Wieczorem przegląd naszych pierwszych podwodnych zdjęć i zdziwienie, że tak mało rybek "ustrzeliliśmy". Lepiej wychodziły nam ujęcia statyczne, ale jak to się mówi "pierwsze śliwki robaczywki" i z mocnym postanowieniem poprawy poszliśmy spać.

Sarakiniko robi wrażenie, bo jest to całkiem spory kawałek bardzo pięknych tworów. To też nasz numer jeden ale być może dlatego, że nie widzieliśmy Kleftiko.
Fal nie było, widać, że pogoda bezwietrzna Wam dopisała.

Mam jedną uwagę. Zdjęć na Twojej stronie jest kilkanaście a ściągają się u mnie przy 100 MB łączy dziwnie długo. Niewiele osób je oglądnie, wcześniej zawiesi się im komputer. Może warto byłoby przed wysłaniem na serwer te zdjęcia pozmniejszać.

Małgosiu i Darku, bardzo dziękuję za zwrócenie uwagi. Pogoda była wspaniała, tylko w ostatnich dniach pobytu na Milos trochę zaczęło mocniej wiać. Na Serifos już było trochę gorzej, ale o tym w relacji.

tiwa napisał(a):... do Sarakiniko ...

Oj nostalgia mnie zżera.

czekamy na cd

Śr.11.06. Pora na rozwiązanie zagadki. Tym co przeważyło o wyborze Milos na tegoroczne wakacje, to były oleandry na kempingu. W takim otoczeniu łatwiej było przetrwać tureckie toalety i inne niedogodności życia pod namiotem.





W tym dniu nastąpiła też zmiana planu. Ponieważ każdy kolejny piąty dzień pobytu na tym kempingu był gratis, to zdecydowaliśmy się zostać tutaj 15 dni, (miało być 14) kosztem pobytu na Serifos. Razem za pobyt na tym kempingu zapłaciliśmy 223,5 euro. Taką sumę daje 12 dni *15 euro (9 osoby+6 duży namiot) plus 43,5 euro za 15 dni podłączenia do prądu. Trochę ten prąd drogi, ale za ten luksus warto było zapłacić.
Nauczeni doświadczeniem z pobytu na wietrznej Kithirze, plan dnia ustalaliśmy po zapoznaniu się z prognozą pogody dotyczącą kierunku i siły wiatru. Dzisiaj flauta, no to jedziemy na północno-wschodnią część wyspy, najbardziej zagrożoną wiatrami. W tamtym rejonie główną miejscowością (wioską) jest Pollonia.Tam pstryknęliśmy kilka fotek i zapoznaliśmy się z ofertą promów na Kimolos oraz rejsów dookoła Milos.

Zielonego na wyspie jest naprawdę dużo .



Ten ładny kościółek został pięknie obfotografowany przez Kulki, ja zamieszczam tylko jedno zdjęcie, a zaciekawionych zapraszam do ich relacji



Piękna wioska, kwiaty rosły nawet na asfalcie.



Głównym celem dnia miała być pobliska Papafranga. Oto jej zielone otoczenie .



Było ładnie, prawie bezludnie, woda zachęcała, żeby się w niej zanurzyć, ale jakoś nie mogliśmy zdecydować się na rozłożenie naszego plażowego majdanu.




Jakaś niewidzialna siła ciągnęła nas w tamto magiczne miejsce.Cdn.

Oj nostalgia mnie zżera.

Jak się nie chcesz rozkleić, to omiń następnego posta .

tiwa napisał(a):

Oj nostalgia mnie zżera.

Jak się nie chcesz rozkleić, to omiń następnego posta .

Mnie też zżera ale się nie rozklejam i nie ominę kolejnych odcinków

pozdr

Mnie zżera ciekawość co przez 15 dni autor robił i gdzie był, my byliśmy znacznie krócej ale Milos pozostanie w pamięci na bardzo dłuuuugo. Również dzięki kolejnym zdjęciom i wrażeniom Tiwy z Milosa.
Czekam na cd.

Podobne do Papafrangi, ale to Sarakiniko! Ta magiczna siła przyciągnęła nas tu znowu.



Natychmiast zanurzyliśmy się pod wodę i co ...
Te stadko jakbym widział wczoraj



Ta rybka też chyba już mi pozowała



A te dwie ..., to chociaż ryby głosu nie mają, ale jakbym słyszał "ten z aparatem wczoraj był, a dzisiaj znowu się tu kręci"



Nad wodą biało, a tu kolorowo



Czas jednak wypłynąć i zjeść małe co nieco.
Cwaniak (kot Sarakiniko) wyczuł u mnie kanapkę z tuńczykiem.
Ucieszyłem się na jego widok i go poczęstowałem.



Nawet nie podziękował



Ładniejsza korzystała ze słońca, wody i pieknych widoków, a ja poszedłem spenetrować północno-zachodnie rubieże Sarakiniko.



Jeszcze ostatnie pstryknięcie i muszę przerwać, bo zżera mnie nostalgia i zaczynam sie rozklejać cdn.

Dzięki za dowody bogatego podwodnego życia . Ten argument jest niezbędny, żeby kiedyś zaciągnąć na Milos mego "małża" (żeby jeszcze można tam było złapać ośmiornicę...).
Na fotkach Tomka tyle morskich żyjątek nie było - no ale on preferuje kamienie

tiwa napisał(a):Jeszcze ostatnie pstryknięcie i muszę przerwać, bo zżera mnie nostalgia i zaczynam sie rozklejać cdn.

Tłumu nie było
Sarakiniko zachwycające i nad wodą i pod wodą.

dangol napisał(a):Dzięki za dowody bogatego podwodnego życia . Ten argument jest niezbędny, żeby kiedyś zaciągnąć na Milos mego "małża" (żeby jeszcze można tam było złapać ośmiornicę...).
Na fotkach Tomka tyle morskich żyjątek nie było - no ale on preferuje kamienie

Z tego co się orientuję ośmiornica też była, ale to już Krzysztof musi się wypowiedzieć...

pozdr

janusz.w. napisał(a): Z tego co się orientuję ośmiornica też była

Ja muszę mieć ośmiornicę wyjętą z wody.
Jako że pływać nie umiem , pod wodą czegoś takiego nie potrafię zobaczyć , nawet na fotkach może być problem, bo bestia się ponoć nieźle maskuje . "Rozpoznawalny" dla mnie podwodny okaz prezentowała kiedyś Aldonka - ale nie z Milosa...

Jak są zdjęcia podwodne, to nie może mnie tutaj zabraknąć

Piękne krajobrazy!