Śladami Kulek ... i nie tylko - CYKLADY 2017

Moja rada jest krótka . Stambuł powinno się zobaczyć i nawet tylko dwa dni "z wierzchu" sa warte wysiłku (włożonego w zaplanowanie pobytu ) i będą długo pamiętane
pzdr.

Czw.07.05.cd. W drugiej części dnia zaplanowałem tylko wieczorny rejs po Bosforze. Co tu teraz robić skoro tak szybko czmychnęliśmy z zatłoczonego Topkapi . Po wymianie walut w jednym z już wspomnianych kantorów pomiędzy bazarami, zaproponowałem Ładniejszej spacer do pobliskiego mostu, skąd jakimś busem lub metrem na pewno dojedziemy na deptak Istiklal Caddesi. Wystarczyło jeszcze tylko powiedzieć, ile tam eleganckich sklepów i wystaw, a plan z miejsca został zaakceptowany Dojście do Golden Horn Metro Bridge trochę nużące, ale warto było. Most nowy,a został oficjalnie otwarty 15.02.2014 r. Przystanek Halic linii M2 metra jest bardzo ciekawie usytuowany, bo na środku mostu . Trzy fotki z tego miejsca.





W ten sposób dopiąłem swego (trochę wbrew Ładniejszej) i metrem dojechaliśmy na plac Taksim. No cóż, lubię zobaczyć też te miejsca, gdzie rozgrywa się najnowsza historia.



Stąd już tylko krok na obiecany deptak. Idziemy, idziemy, a tu licho jakoś na tym Istiklal Caddesi. Paryż ani Mediolan to to nie jest. Tak bez obrazy, ale dowcipnie to "popierdółka jakaś" . Siedemnastomilionowa metropolia zasługuje chyba na bardziej reprezentacyjną aleję.



Dobrze, że chociaż jest ten tramwaj .





Skręcamy w którąś z bocznych uliczek, gdzie jem szaszłyk z grilowanego bakłażana i baraniny. Według mnie turecka kuchnia jest dobra dla dietetyków (grilowane, a nie smażone i bez sosów), ale nie podzielam zachwytów nad jej wyjątkowością. Kto chce więcej o jedzeniu, to polecam turecki wątek smakowitych relacjji kulinarne-podroze-po-swiecie-t43022-210.html Grzegorza Ćwika .
W bocznych uliczkach jest ciasno (zwłaszcza dla samochodów), ale klimaty już bardziej orientalne. Można sobie kupić np. baranie rogi .



Skoro jest ciasno i czasami stromo, to przed niewłaściwym wjechaniem w ulicę jednokierunkową ostrzegają takie wynalazki .



Tam gdzie ich nie ma, to niektórzy jeżdżą też po torowiskach .



Na półtoragodzinny rejs po Bosforze wybraliśmy ofertę firmy TurYol, cena tylko 12 LTR . Na przystani Eminonu skusiliśmy się na kultową w tym miejscu bułkę z rybą (tur.balik ekmek) za 8 LTR. Szału nie ma, ale spróbować trzeba .
Nie, to nie takim stateczkiem mieliśmy płynąć .



Za takie pieniądze tylko normalne, używane do codziennej komunikacji na Bosforze.



Przewodnik też nie przysługuje, zatem opowiadam Ładniejszej co widzimy po drodze . Pałac Dolmabahce, Ciragan Palace (kiedyś sułtański pałac, teraz 5-cio gwiazdkowy hotel), meczet Ortakoy (wybudowany w tym samym czasie co Dolmabahce) i widoczna na zdjęciu Rumeli Hisari (twierdza wybudowana w 1452 r. przy obężeniu Konstantynopola).



Za częściowo widocznym Drugim Mostem Bosforskim jest Emirgan Park, gdzie w kwietniu ma miejsce festiwal tulipanów. Podobno kształt szklaneczek w których podaje się turecką herbatę jest wzorowany na kielichu tulipana .
W drodze powrotnej, na drugim brzegu mijamy pierwszą twierdzę wykorzystywaną przy oblężeniach Konstantynopola, czyli Anadolu Hisari (zbudowana w 1394 r.). Później mijamy pałacyk Kucuksu, zbudowany z resztek po budowie Dolmabahce. Zdjęcie jakby to potwierdza , ale podobno w środku jest bardzo ładnie .



Na zdjęciu Kuleli Askeri Lisesi (liceum wojskowe).



Później mijamy pałac Beylerbeyi, który zbudował sułtan Abdulaziz, następca i brat Abdulmecida, bo ... nie lubił Dolmabahce .
Pierwszy Most Bosforski nie jest tak pięknie oświetlony jak się spodziewałem .




Światła wielkiego miasta robią jednak wrażenie .



Krótki postój na przystani dzielnicy Uskudar.



Znana już nam wieża Leandra (Kiz Kulesi),



oraz wieża Galata .



Do przystani Eminonu koło mostu Galata dopływamy, kiedy nad Stambułem rozpętuje sie majowa burza.




cdn.

Pt.08.05. Wrócę na chwilę do wydarzeń poprzedniego mokrego wieczoru. Lało jak z cebra, znacznie się ochłodziło i było już na tyle późno, że pan zamknął kiosk, gdzie chciałem odzyskać kaucję za Istanbulkart. Podobno można oddać w automacie na przystanku. Próbowałem, ale w tych warunkach pogodowych szybko zrezygnowałem z walki o odzyskanie 10 LTR kaucji i ok. 6 LTR za niewykorzystane impulsy. Nie jestem nawet pewien, czy to się da zrobić
Zziębnięci i zmoczeni wróciliśmy do kampera, a tam mamy gościa . Młoda i ładna Niemka z Erfurtu opowiada, że po wyprzedaży majątku (chyba raczej jego części, bo gdzieś trzeba wrócić) wyrusza właśnie z narzeczonym na półtoraroczną objazdówkę po Azji ! Stambuł zwiedzili i czekają na wizy do Iranu i Iraku. Mieli też w planie Australię, ale ponieważ dezynfekcja kampera i przewóz kontenerem kosztują ok. 3000 euro , to sobie odpuścili.
Na tym parkingu sporo jest oryginałów i ludzi z fantazją . Nie brakuje też nietuzinkowych kamperów .



Żegnamy mokry Stambuł, ludzie na przystankach pozdrawiają naszego kampera .
W czasie jazdy dostrzegam most, tak to ten, zaraz będziemy w Azji .



Jedziemy do Pamukkale, to ok. 660 km. Po stu kilometrach się rozjaśnia i po raz pierwszy tankujemy drogie tureckie paliwo . Jonny się nie szczypał, tankował tam gdzie były duże, ładne stacje i kazał lać najlepszy ON. Uprzedzam, że benzyna jest droższa o ok. 0,65 LTR na litrze. Najtańsze paliwo zatankowaliśmy właśnie na tej stacji - 3,6 LTR/litr. Najdroższe było w Manavgat - 4,1 LTR/litr.

Jedziemy i jedziemy, nudy. Droga szeroka i długa aż po horyzont. Czasami jakieś wzgórze lub flaga .




Skoro tak jedziemy, to podsumujmy krótko Stambuł .
Ładniejszej najbardziej podobało się w Dolmabahce i Cysternie Bazylikowej.
Dla mnie największymi atrakcjami były : Hagia Sofia, Muzeum Wojskowości i rejs po Bosforze.
W Pamukkale mieliśmy do wyboru dwa kempingi.
Na pierwszy ogień idzie ten w centrum miasteczka (37.9185507, 29.12162609). Jest wszystko na czym nam zależy : ciepła woda, basen, pralka. Trawertyny widoczne i na tyle blisko, że nie trzeba będzie jechać kamperem. Cena uzgodniona 60 LTR/noc i zaczynamy szukać najlepszego miejsca, żeby być jak najmniej na widoku publicznym. Nagle wraca Turek z jakimś młodszym kolegą i mówią, że nastąpiła pomyłka. 120 LTR to za jedną noc, a nie za dwie. Wykręcają się jakimiś ustaleniami "szefa" . Po krótkiej dyskusji rezygnujemy i zostawiamy tych krętaczy głośno kłócących się między sobą.
Na Tepecamping (37.94196919, 29.13933533) wiedzie dość stroma i wąska droga. Najważniejsze jednak, że cena 60LTR/noc nie ulega zmianie i jest wszystko co trzeba, a dodatkowo ładniejszy widok z góry.



Trawertyny są w dole za tym wzgórzem po prawej stronie.




Najpierw prysznic, później pranie, kąpiel w basenie zostawiamy sobie na jutro . Gospodarze okazują się przesympatyczni (nawet nie ma porównania z tymi dupkami na dole) i biorąc pod uwagę stosunek ceny do jakości był to nasz najlepszy kemping w Turcji .

tiwa napisał(a):Moja rada jest krótka . Stambuł powinno się zobaczyć i nawet tylko dwa dni "z wierzchu" sa warte wysiłku (włożonego w zaplanowanie pobytu ) i będą długo pamiętane
pzdr.

Bardzo cenna i zarazem trafna rada...dla mnie

Co do rejsu ,to fajnie się wspominało z tą małą różnicą ,że Wy płynęliście wieczorem ,a my z rana...
Mostu też wypatrywałem...

Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):Co do rejsu ,to fajnie się wspominało z tą małą różnicą ,że Wy płynęliście wieczorem ,a my z rana...

Czy to była też tania wersja rejsu, czy może szarpnęliście się na coś droższego ?
pzdr.

Sb.09.05. Poranek zaczynamy od śniadania .

MERHABA BURAT !


Proszę aż tak bardzo nie zazdrościć . My musieliśmy je sobie zrobić sami. To śniadanie Burat (wesoły i pomocny 18-latek) przygotowuje dla grupy tureckich paralotniarzy.
Po posiłku trzeba było ruszyć kampera i pojechać obejrzeć to cudo natury .
W drodze do Pamukkale, widok prawie jak z paralotni .



Stajemy przed górnym parkingiem, oszczędzając chyba 10 LTR. Bilet wstępu to 25 LTR/os. Widać, że teren jest zadbany,



podobnie jak stroje sprzedawców lodów, soków itp. .



Dziarsko wkraczamy na teren kompleksu Pamukkale - Hierapolis.



Jak dla mnie te ruiny i trawertyny tworzą razem bajkową całość.





Strażniczka też na boso .






Ludzie fotkują, aż miło .



cdn.

tiwa napisał(a):Dziarsko wkraczamy...

Postawa rzeczywiście bojowa

Nawet jakiegoś wielkiego tłumu nie było w Pamukkale

Zmieniliście trasę objazdówki, czy coś źle pamiętam? Bo chyba najpierw miała być Ankara i Kapadocja

Dla przypomnienia poniżej mapka z trasą wyprawy. Jedziemy zgodnie z literami alfabetu

Sb.09.05.cd. Po zwiedzeniu (na boso) tej części trawertyn Ładniejsza zapragnęła napić się mrożonego soku. Ponieważ nie widzę cennika pytam się ile to kosztuje. Pan mówi (po angielsku), że sześć LTR. No to w porządku, nalewa, Ładniejsza pije, a ja chcę zapłacić. Turek mówi, że płaci się obok, u drugiego pana . Daję 6 LTR, a gostek mówi, że sok kosztuje 8 LTR . Nie było sensu się kłócić (może się przesłyszałem), ale ostrzegam przed takimi trikami .
Procesja turystów, z których tylko nieliczni zaglądają później na inny urokliwy fragment trawertyn .




Eech, taki lot musi być wspaniały



Ostrożnie



Udało się , pełny odlot .



Ze strażnikiem przyszła pewna pani i proszę



Jak to w życiu, są równi i ... ci którym wolno



Dla tych co chcą się jednak wykąpać jest taka całkiem legalna możliwość, zaledwie kilkaset metrów dalej. Wystarczy tylko zapłacić 32 LTR i możemy do woli popływać w naprawdę pięknym basenie .



Powyżej basenu spacerujemy w tak niezwykłym miejscu ,




aż dojdziemy do urokliwego amfiteatru .



Żal było opuszczać to miejsce, ale kamper już czekał , żeby nas zawieźć do pobliskiego Karahayit, znanego z gorącej, leczniczej wody bogatej w żelazo.



Na głównym placyku taka oryginalna fontanna i ... chyba nic poza tym




W Karahayit zrobiliśmy niezbędne zakupy. Skusiliśmy się też na kupno lokalnego wina. Lojalnie uprzedzam, alkohol w Turcji jest mniej więcej 100% droższy niż w Polsce .
Po powrocie na kemping obiecany basen .



W czasie kolacji zostaliśmy przez obsługę kempingu poczęstowani pyszną herbatą z pieprzem .
Później już tylko lampka wina i zaduma nad pięknem tego świata, gdzie spektakl stworzony przez naturę ,



zazwyczaj wygrywa z tym będącym dziełem człowieka


cdn.

Wapienne baseny jak zawsze zachwycające.

Pzdr

tiwa napisał(a):Czy to była też tania wersja rejsu, czy może szarpnęliście się na coś droższego ?
pzdr.

Nie wiem czy coś droższego..no może troszkę...płaciliśmy za osobę 15 euro
ALE BYŁO WARTO

Pamukkale i Hierapolis...super znów tam być..

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Wapienne baseny jak zawsze zachwycające.

Myślę, ze śmiało można tam spędzić cały dzień, korzystając jednak z tamtejszego basenu, zwłaszcza w upalne dni .

Nd.10.05. Plan dnia: Afrodyzja, Mugla, punkt widokowy na zatokę Gokova, kemping Azmakbasi w tejże zatoce. Z Pamukkale do Aphrodisias jest niedaleko (80 km), ale 2 godz. na dojazd trzeba policzyć. Parking (płatny) znajduje się przy głównej drodze, a pod ruiny i muzeum można dojechać takim bezpłatnym wagonikiem, ciągniętym przez traktor .



Afrodyzja rozkwit gospodarczy (II-III w.n.e.) zawdzięczała bogatym złożom marmuru, który eksportowano (głownie w postaci wyrobów) na niemal cały obszar cesarstwa rzymskiego. Z tutejszej znanej szkoły rzeźbiarskiej do dnia dzisiejszego zachowało się sporo posągów. Po upadku państwa zachodniorzymskiego, miasto znalazło się w granicach cesarstwa bizantyjskiego. Wymiana handlowa została przerwana i Afrodyzja pogrążyła się w kryzysie. Silne trzęsienia ziemi i epidemie VII wieku doprowadziły do całkowitego upadku miasta .
Przed wejściem do muzeum.



Eleganckie i klimatyzowane sale w środku.



W niektórych muzeach z Ładniejszej wychodzi taki "łobuziak ze szkolnych wycieczek"

Tutaj chce namówić pana na spacer,


sprawdza gładkość starożytnego marmuru



i próbuje ożywić muzealne kompozycje .



Jedna z ciekawszych (lepiej zachowanych ) rzeźb i słynne postacie : Neron i Agrypina. Zastanawia mnie, że marmur z Afrodyzji był znany ze swojej kolorystyki (od śnieżnobiałej po szaroniebieską), a ten co widzimy, to musiał chyba bardzo pożółknąć



Ja tylko sygnalizuję, że w Turcji jest tak niezwykłe miejsce jak Afrodyzja . Kto chce wiedzieć więcej, temu polecam nieocenioną "Turcję w Sandałach".
Rozpoczynamy zwiedzanie na nieklimatyzowanym już powietrzu i od razu taka ładna ruina .



Jest to Tetrapylon - brama prowadząca do świątyni Afrodyty. Tetrapylon został zrekonstruowany z wykorzystaniem 85 % oryginalnych marmurowych fragmentów.
Teraz idziemy na stadion, który podobno jest najlepiej zachowaną tego typu budowlą, z czasów antycznych, w całym obszarze basenu Morza Śródziemnego .



cdn.