Zimowa Alta Badia nie tylko dla narciarzy

[dangol]

Zanim powrócimy na Via Centrale, idziemy do Rainkirche - La Chiesa di Santa Catarina.

Pierwsza kaplica stanęła pod zamkowym wzgórzem w 1345 roku. Obecny wygląd jest wynikiem przebudowy z 1675 r. oraz następnej (po pożarze) z 1723 r. Świątynię odrestaurowano w 1966 r.

Niestety zaglądnąć do środka nie można , zamknięte . To chyba jedyne miejsce na naszej tygodniowej wycieczce, że kościółek był niedostępny dla turystów.

[dangol]

Wracamy do centrum…

Chyba zasłużyłyśmy na przerwę ? Kawka i apfelstrudel będą jak najbardziej na miejscu .

[mariusz-w]

Co to znaczy pora roku ...
Miejsce to (Soldatenfriedhof Bruneck) ma zupełnie inną scenerię.
Fakt ... że w typowo zimowej szacie wygląda jeszcze inaczej.
(widziałem na fotkach)


Apfelstrudel - czuję ten zapach !

Pozdrawiam.

[dangol]

No to dokładka z sosem waniliowym

[dangol]

Do odjazdu autobusu zostało około godziny, możemy więc jeszcze trochę pospacerować po Brunico. Przechodzimy na drugi brzeg rzeki Rienza.

Można byłoby zaglądnąć do muzeum miejskiego - chociażby po to, aby dowiedzieć się trochę więcej o późnogotyckim mistrzu (jest tu stała wystawa dotycząca dzieł Michaela Pachera i jego uczniów).

[dangol]

W pobliżu stoi La Chiesa dello Spirito Santo all'Ospedale - dawny kościół szpitalny zbudowany w 2 połowie XIV wieku, w obecnej formie po barokowej przebudowie w latach 1759-60. Ołtarzowy obraz Chrzest Chrystusa pochodzi z XVIII w.

[dangol]

Kościół i klasztor Kapucynów zbudowany w 1626 r.:

Znów przekraczamy rzekę ...

Zamiast Via Centrale, tym razem równoległa doń Hintergasse...

[dangol]

I to już koniec spotkania z wiekowym Brunico.

Przecinamy Graben Bastioni i idziemy na dworzec autobusowy, skąd mamy ostatni widok na zamek.

Najbardziej cieszy nas fakt, że ośnieżone szczyty coraz bardziej wyłaniają się z chmur .

A to widok na Kronplatz przez autobusową szybę:

Pogoda ewidentnie się poprawia , przynajmniej w niewielkiej odległości od Brunico .

[dangol]

Przez okno autobusu już widać "nasze" San Loenardo...

Ale nie wysiadamy w Pedraces, lecz dopiero w La Villa (z niemiecka Stern, po ladyńsku La Ila). Innego dnia pewnie nie będzie czasu na oglądnięcie kościółka i zameczku, dziś akurat dysponujemy odpowiednią na to rezerwą . Przy okazji zobaczymy miejsce przesiadkowe, aby sprawnie dotrzeć tam, gdzie jutro zamierzamy się znaleźć .

Od głównego przystanku w La Villi kierujemy się w stronę kościółka, widocznego z daleka dzięki wysokiej smukłej wieży.
Z podejścia jest dobry widok na Piz La Lia - szczyt dobrze nam już znany dzięki widokom z naszej kwatery .
Stroma trasa, którą widać na stoku, to Gran Risa. Odbywają się na niej zawody Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim. Z rana, kiedy jest tam jeszcze świeżutki sztruksik, jeździ się na niej doskonale. Nasi narciarze, zanim ruszą gdzieś dalej, zazwyczaj zaliczają tu kilka zjazdów. Po południu czasem też, ale wówczas jest już sporo muld, w połączeniu ze sporą stromizną nie jest to już taka przyjemność, jak rano.

Tuż przed kościołem...

Kościół Najświętszej Marii Panny zbudowano w 1516 r. w miejscu, gdzie wcześniej stała kaplica z 1363 r.

Wnętrze świątyni ma wygląd uzyskany po renowacji w 2 poł. XIX wieku. W 1995 r. kościół odrestaurowano.

[darek1]

Bardzo interesująca i pouczająca relacja. Koleżanka Dangol jak zwykle nie traci czasu. Wszędzie jej pełno: na morzu, lądzie w kościele . Jeszcze jak zobaczę koleżankę w powietrzu to się załamię. Pozdrawiam

[dangol]

Spoko Darku, powietrze zostawiam dla Ciebie

[dangol]

Widok od strony kościoła na dolinkę:

W pobliżu kościoła, ale ciut poniżej, znajduje się gotycko-renesansowy zameczek (po ladyńsku: ćiastel) Colz zbudowany w 1536-7 r.

Widok na zameczek z drogi, którą podchodziłyśmy od przystanku autobusowego

[dangol]

W La Villi przez ostatnie dwa lata mieszkała ekipa naszych narciarzy, ale nie wiem dokładnie w którym domu. Zresztą, nawet gdybym wiedziała, to i tak nie podchodziłybyśmy specjalnie pod ten dom, pewnie niewiele różniący się od tych, które widzimy wracając do dolnej części wioski.
Pensjonatów w La Villi sporo, całkiem ładnie wyglądają .

Ale i tak naszą uwagę skupiają nie pensjonaty, lecz stojące obok stare ladyńskie stodoły .

Kapliczka przy głównej drodze przebiegajacej przez La Villę:

[longtom]

Tak mi chodzi po głowie,że gdzieś na początku relacji o jakiś nartach szuranych coś pisałaś. Ale pewnie mi się zdawało

pzdr

[dangol]

Było też:

"Oczywiście, obie zabieramy biegówki, chociaż pewnie uda się ich użyć nie więcej niż przez dwa dni na sześć"

oraz

" Z dolomickim szuraniem nie do końca wyszło tak, jak planowałam :wink: "

Coś jednak będzie, może już nawet "jutro"