Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Niestety, skręcają w prawo, na szeroką drogę szutrową prowadzącą zakosami w dolinę, co mnie już zupełnie nie pociąga, zatem samotnie ruszam Piekielną Ścieżką w dół na metalowe schody i zawieszony w poprzek wąwozu mostek. Na koniec jeszcze pstrykam kilka fotek kolejnym kaskadom, a największy wodospad rewanżuje mi się obfitym prysznicem mikroskopijnych kropelek, zabrudzając przy okazji obiektyw aparatu.

Mapka trasy:



Start z parkingu po lewej stronie, szczyt Hochwildstelle u góry w prawej części, powrót przez schronisko w dolnej części mapki.

Piękne te góry...poszłoby się..

beatabm napisał(a):Piękne te góry...poszłoby się..

W promieniach wschodzącego słońca dodatkowo zyskują...

Pozdrawiam,
Wojtek

Zamieszczam tekst do końcówki poprzedniego dnia.

Kiedy docieram do samochodu, znajduję za wycieraczką informację, że stawka za jeden dzień parkowania wynosi 6 euro, za trzy dni 10 euro, a skoro jestem "Frühaufsteher", to mogę opłatę uiścić przekazem pocztowym, do którego wszelkie dana są podane. Widzę, że parę innych samochodów - nawet tych, które przyjechały później - również ma to samo, a jako że startowałem w trasę o szóstej rano, to znaczy, że mijane poprzedniego wieczoru bramki poniżej parkingu obsadzane są niezbyt wcześnie rano.

Przykrą niespodzianką jest fakt, że kiedy próbuję naładować akumulatorek do aparatu, okazuje się, że przetwornica strajkuje. Niedobrze, będę musiał bardzo oszczędnie robić zdjęcia...

Pora jest dosyć wczesna, zatem wypijając duszkiem piwo, stawiam na kawę i zabieram się do słodkiej rozpusty ciasteczkowej. Przy okazji studiuję wszelkie informacje w najbliższej okolicy, również rozwieszoną mapę, na której widnieje coś wykropkowanego, czego nie mam na swojej mapie, a gdyby to coś było trasą, mógłbym w kolejnym dniu zrobić niespodziewaną, a ciekawą pętlę. Nie mam pewności, że jest to możliwa trasa przejścia, gdyż do mapy brakuje legendy, ale budzi to moje żywe zainteresowanie. Potem łapię się za przywiezioną ze sobą lekturę i popijając kolejne piwka doczekuję pory obiadu i zmierzchu. Biorąc pod uwagę najdłuższe dni roku, nastawiam w swojej naiwności budzik na 4:45, po czym kładę się spać. Pierwszy dzień wyjazdu, piękny dzień - za mną...

Kiedy dzwoni budzik, za oknem jest zupełnie ciemno, zamykam więc na chwilę oczy, otwierając je ponownie o 5:25. W tej sytuacji zbieram się błyskawicznie i kwadrans później wyruszam w trasę. Kieruję się w tę samą dolinę, co wczoraj, tym razem jednak obierając podejście Forststrasse, czyli leśną drogą, mijam objęte strefą cienia Riesachsee i przed ósmą docieram do Preintalerhütte.

Piękne te góry...tak iść i iść.... poezja...

beatabm napisał(a):Piękne te góry...tak iść i iść.... poezja...

Chociaż to zupełnie odmienne od żeglowania...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

beatabm napisał(a):Piękne te góry...tak iść i iść.... poezja...

Chociaż to zupełnie odmienne od żeglowania...

Pozdrawiam,
Wojtek

Własnie chyba nie do końca odmienne. Jest wiele co łączy te dwie pasje. I nie mówię jako teoretyk, jakiś czas temu sporo chodziliśmy po górach, zwłaszcza po Tatrach - w czasach kiedy nie były jeszcze tak zadeptane I w górach i na morzu można uwolnić myśli, zapomnieć o codzienności, być blisko natury i czuć się wolnym....

beatabm napisał(a):Własnie chyba nie do końca odmienne. Jest wiele co łączy te dwie pasje. I nie mówię jako teoretyk, jakiś czas temu sporo chodziliśmy po górach, zwłaszcza po Tatrach - w czasach kiedy nie były jeszcze tak zadeptane I w górach i na morzu można uwolnić myśli, zapomnieć o codzienności, być blisko natury i czuć się wolnym....

To prawda. Tyle, że w górach tak nie kołysze...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

beatabm napisał(a):Własnie chyba nie do końca odmienne. Jest wiele co łączy te dwie pasje. I nie mówię jako teoretyk, jakiś czas temu sporo chodziliśmy po górach, zwłaszcza po Tatrach - w czasach kiedy nie były jeszcze tak zadeptane I w górach i na morzu można uwolnić myśli, zapomnieć o codzienności, być blisko natury i czuć się wolnym....

To prawda. Tyle, że w górach tak nie kołysze...

Pozdrawiam,
Wojtek

na morzu tez nie zawsze. Na Adriatyku w lecie z reguły jest bardzo spokojnie

beatabm napisał(a):na morzu tez nie zawsze. Na Adriatyku w lecie z reguły jest bardzo spokojnie

Mojego błędnika nie przekonam...

Z rzeczy wspólnych dla gór i morza pamiętam jeszcze, że węzeł skrajny tatrzański - pod taką nazwą go poznałem - w żeglarstwie jest po prostu ratowniczym.

Pozdrawiam,
Wojtek