Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Pieknie.....

duss napisał(a):Pieknie.....

Cieszę się, że przypadło Ci do gustu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Szybko zostaje w dole Górne Jezioro Niedzielnego Kotła z pływającymi po nim małymi górami śnieżno-lodowymi. Szlak pnie się w kierunku wąskiej szczerbiny bocznej grani - najpierw po trawiasto-kamienistym terenie, stopniowo zagłębiając się z żleb zamknięty wyżej grubą warstwą zleżałego śniegu, pod którym znika lina asekuracyjna. Nieźle...
Nie pozostaje mi nic innego, jak wejść na ten bardzo stromy śnieg - ostrożnie, rąbiąc butami niewielkie stopnie, na których stawiam stopy, trzymając na ramieniu duszę, która dokądś się wyrywa, drobię kroczek za kroczkiem. Kijek w prawej ręce mocno wbijam w śnieg, starając się jednocześnie zaczepić pazurami lewej dłoni w zamarzniętej bryle. Nie da się ukryć - na tym krótkim fragmencie czekan i raki byłyby jak znalazł!

Szczęśliwie udaje mi się przebyć nieprzyjemne miejsce i teraz już bez przeszkód osiągam widzianą z dołu szczerbinę.

Franz napisał(a):Nie da się ukryć - na tym krótkim fragmencie czekan i raki byłyby jak znalazł!

Szczęśliwie udaje mi się przebyć nieprzyjemne miejsce...

Nie lubię, nie lubię! Nie lubiłem bywać bez czekana na takich śniegach - a zdarzało się i w Tatrach i w Dolomitach...
Jak fajnie się to wspomina w fotelu zza klawiatury... Jak nostalgicznie
P.

plavac napisał(a):Nie lubię, nie lubię! Nie lubiłem bywać bez czekana na takich śniegach - a zdarzało się i w Tatrach i w Dolomitach...

Jakoś nie chce się targać pełnego ekwipunku na kilkanaście metrów.

Pozdrawiam,
Wojtek

Szczęśliwie udaje mi się przebyć nieprzyjemne miejsce i teraz już bez przeszkód osiągam widzianą z dołu szczerbinę. Otwiera się rozległy widok na drugą stronę świata. A szlak? Hmm... schodzi w dół, zamiast pchać się w górę. Natomiast o skałę oparta jest tabliczka z nazwą interesującego mnie szczytu. Czyli... chyba w górę. Ruszam, ale wyraźnego traktu brak, tylko jakieś kozie ścieżki. Czepiając się skały, wdrapuję się na krótką boczną grańkę, z której co widzę? Poniżej namalowany szlak, jednak z tego miejsca nie dam rady do niego dotrzeć. Wygląda na to, że ze szczerbiny trzeba było pójść w dół. Rozglądam się i dostrzegam coś czerwonego na grani powyżej. Czy to może...? Ruszam ostrożnie i... tak! To jest czerwona kropka, a dalej widać następną - czyli jakiś wariant szlaku.

Ryzykant. Szczęściarz. Po prostu- górski wyga

Cudownie. Niby łatwo. A powietrznie. Po prostu - po grani, po grani...

P.