Zanim zdziadziejemy: Rumunia 2011

Lidia K napisał(a):A wracając do kolejki - to muszę przyznać, że wtedy jedno z nas naprawdę przeżywało kolejkowe katusze.

Paweł zeznawał coś na ten temat w relacji Mariusza.
Muszę przyznać, że ja również w kolejkach linowych (zresztą, w innych też ) nie czuję się zbyt pewnie...; Wolę jednak jakoś przeżyć tych kilkanaście minut, a potem iść na wycieczkę z widokami, niż dreptać kilka godzin pod górę przez las, żeby jak tylko się z niego wyjdzie, musieć prawie od razu tym lasem schodzić, bo na kontemplację widoków za bardzo czasu już nie ma .

Z naszego wjazdu kolejką nie będzie fotek. Nawet nie dlatego, że musiałam skupić się na przeżyciu bez efektów ubocznych , ale po prostu robić zdjęć sensu nie było - nie dość że pod słońce, to jeszcze szyby w naszym wagoniku były straszliwie porysowane...

W oczekiwaniu na wagonik...





Dolna stacja kolejki Buşteni - Babele znajduje się na wysokości 885 m, wjedziemy na 2200 m na płaskowyż Bucegilor. Cena za przejazd w jedną stronę to 32 RON. Jak się kupuje od razu przejazd góra + dół, to niestety nie jest taniej, a do takich kombinacji przyzwyczailiśmy się chociażby w Czechach... Cóż, jakoś się z tym musimy pogodzić .







Pierwsze wrażenie po wjeździe na górę nie jest zbyt pozytywne.... Budynek kolejki paskudny, Cabana Babele (2206 m) również urodą nie grzeszy. Rude łąki pocięte ścieżkami i dróżkami, wyglądają jakby były porozjeżdżane przez terenowe auta i quady, co po części jest prawdą! No i nie jest zbyt czysto ...





Wietrzysko spore, trzeba ubrać czapki i kurtki...
Ale to za moment, najpierw schroniskowe piwko . Nie można za długo siedzieć i popijać, bo... toaleta niewiele tańsza od piwa (3 RON za jednokrotne użycie WC - piwko 5 RON ), a wiadomo jakie będą skutki





Ruszamy na trasę!

Masyw Bucegów to ponoć miejsce o wielkim natężeniu energetycznym i dlatego właśnie tu zdarzają się zjawiska niewytłumaczalne . Wiele osób twierdzi, że doświadczyło tam istnienia "wirów energetycznych" a także innych zdarzeń o naturze nadprzyrodzonej, z przechodzeniem w odmienne stany świadomości włącznie .

Jeśli wierzyć legendom, już starożytna nieznana kultura czuła tę moc, nawet coś więcej wiedziała na ten temat, ale tajemnicę ukryła w trzech tunelach wewnątrz gór prowadzących do wnętrza ziemi... Cywilizacja owa została zniszczona przez kataklizm, ocalała ludzkość schroniła się w podziemnych jaskiniach i tunelach... Pozostałości po nieznanej cywilizacji znajdują się ponoć właśnie w rejonie Babele, a skały o przedziwnych kształtach to nic innego, jak dawne posągi , które zostały zniekształcone na skutek upływającego czasu...

Skały takie rozsiane są po płaskowyżu, część z nich zobaczymy podczas naszej wędrówki. Pierwsze skały o ciekawych kształtach są już przy schronisku.





Nieco poniżej, Stare Baby - Babele zaglądają w dolinkę Sugărilor i nieco głębiej w dolinę Jałomicy (Ialomiţa).





Dalsza nasza trasa prowadzi szlakiem żółtego paska, ale warto z niej zboczyć na chwilkę, żeby zobaczyć największą skalną osobliwość Bucegów - Sfinksa. Skała Sfinxul (wys. 12m, szer. 8 m) położona jest na wysokości 2216 m, kilka minut od cabany Babele.









Jak się popatrzy na skałę pod odpowiednim kątem, można się dopatrzyć podobieństwa do egipskiego monumentu, stąd nazwa karpackiego megalitu. Pojawiły się poglądy, że to nie wiatr i mróz przyczyniły się do tego podobieństwa. To ponoć posąg tak stary, że czas zatarł na nim szczegóły, jakie zachowały się w Egipcie.

Zaglądnijcie sobie na zamieszczoną przez kogoś fajną panoramkę tej części Bucegów.

Kolejne ciekawe miejsce pokazujesz Danusiu , które nie dane mi było oglądac w realu - wszystkiego się nie da . . .

Magiczne miejsce , czy dane Wam było "dotknięcie bogów" - przeszliście w inny stan świadomości

W tak pięknych okolicznościach przyrody , po emocjach związanych z podróżą kolejką i przyjemnościach kulinarnych byłoby to dopełnieniem wrażeń z odwiedzin w Bucegach


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a): Magiczne miejsce , czy dane Wam było "dotknięcie bogów" - przeszliście w inny stan świadomości

Chyba nie jesteśmy podatni na magiczne wpływy, bo nic a nic na nas nie zadziałały . Ani teraz, ani w kilku innych miejscach o podobnych właściwościach, odwiedzonych (świadomie lub przypadkiem) w ostatnich latach.
W Bucegach natężenie energetyczne ponoć wyjątkowo mocne, więc aż dziwne, że nie go nie odczuliśmy...
A co do przechodzenia do odmiennego stanu świadomości... w cabanie piwa wypiliśmy stanowczo za mało .

Masz ładniejsze tlo dla kamiennych Bab, niż ja. U mnie tlem była wyłącznie mgła...

Pozdrawiam,
Wojtek

Na mnie podziałały "magicznie" zdjęcia bab. Czyli coś w ich magii jednak jest. Albo jestem taka podatna albo one są magiczne. Tym bardziej szkoda, że tak nam się nieszczęśliwie nam się z pogodą poukładało. Dobrze, że piwo było niespecjalnie smaczne i Was nie zatrzymało. Jest nadzieja, że wkrótce pójdziecie dalej a my z Wami.

Małgosiu, piwo było bardzo smaczne , ale jesteśmy rozsądni .

Wojtku, pamiętam te mgły z Twoich Bucegów. Jeszcze jedna "zamglona" skałka z Twojej relacji, u mnie będzie lepiej oświetlona.
Również Jo_Anna trafiła na na mniej sprzyjającą widoczność ... Tak sobie myślę, że w sumie to dobrze się złożyło, że chwilowe (!!!) pogorszenie pogody trafiło nas w Sinai (i tak zobaczylibyśmy jedynie dolną część pałacu), a nie w górach . Może to był właśnie wpływ tej magii i doświadczyliśmy jej, zupenie nieświadomie?

Zdjęcia zrobione z okolic fikuśnych skałek w stronę szczytu Coştila zwieńczonego wieżą przekaźnikową (czyli czujemy się swojsko, prawie jak pod Pradziadem ):





Widoki pokazane na powyższych fotkach nie powalają, lepiej robić foty w stronę doliny i tego, co widać za nią:) . W dalszej części trasy będzie trochę tych widoczków , ale najpierw musimy się przewinąć naszym żółtym szlakiem na drugą stronę skałek szczyciku Baba Mare (2292 m). Budynek pod skałkami to posterunek Salvamontu (taki nasz GOPR).

Po prawie płaskim odcinku szlaku, zaczynamy się lekko obniżać w stronę przełęczy, za którą widać najwyższy szczyt Bucegów -Omul (2507 m).

Od Babele na Omul jest około 6,5 km, jak się weźmie pod uwagę tempo normalnego turysty, na dojście byłoby potrzebne około 2,5 godziny. Nam pewnie zeszłoby nieco dłużej. Do tego trzeba dorzucić co najmniej 1,5 -2 godziny na powrót tą samą trasą do górnej stacji kolejki... Nie chcemy ryzykować spóźnienia się na ostatni wagonik, na dodatek jest ryzyko, że ...chętnych na ten ostatni może być więcej, niż się w wagoniku mieści . Mamy więc gonić w te i nazad bez odpoczynku, tylko po to żeby zdobyć Omula? Nie, to nie jest dobry pomysł . Lepiej z przełęczy wybrać szlak na Caraiman, dzięki temu żaden odcinek dzisiejszej trasy nam się nie powtórzy .

Widoki z odcinka trasy do przełęczy:

Tuż przed przełęczą mamy widok na widok na platformę Muntele Obîrşia (Obârşia) i Colţii Obârşiei. Pojawia się też Omul, widać jego szczytową skałkę i stojące pod nią schronisko, najwyżej położone w Karpatach! Szczyt pomiędzy Obîrşia a Omul to Bucura Dumbravă (zw. też Ocolit) - nazwa upamiętnia pisarza o tym pseudonimie (1868-1926), jednego z inicjatorów rumuńskiej turystyki.

Cały czas jest widokowo

... ładnie, pusto, szeroko, wysoko, pogodnie ....
... piękny krajobraz

Crayfish napisał(a):... ładnie, pusto, szeroko, wysoko, pogodnie ....
... piękny krajobraz

Nic dodac , nic ując . . .

Całkiem pusto to tam nie było .

W każdym wjeżdżającym na górę wagoniku był komplet, na płaskowyżu ludziska musiały się więc pojawić... Pewnie byli tacy, którzy po oglądnięciu dziwno-kształtnych skałek przy schronisku, utknęli w cabanie Babele, a potem od razu zjechali na dół. Większość jednak ruszyła na spacer dłuższy czy krótszy