Truchtem przez Chorwację: Majówka 2023

weldon napisał(a):Co kraj, to obyczaj - u nas wprowadzają samoobsługowe banki, tam - schroniska.

Nie wiem, czy znasz historię pierwszego takiego schroniska w Polsce.
Znamienna historia. Jest świetnie przedstawiona w książce "W stronę Pysznej".

Vjetar napisał(a):Ostatnio oglądałem jakiś program o tej tematyce i podobnych problemach

Zawsze warto się doszkolić.
U mnie to mniej wiedza, a więcej intuicja ma do powiedzenia. Oraz - powiedzmy to sobie szczerze - niesamowite szczęście.

Pozdrawiam,
Wojtek

Teraz pozostaje już tylko ostatni punkt programu na dziś – znalezienie noclegu. Zjeżdżamy do Podgory, mijamy Dranice i w okolicach Igrane skręcamy w jakąś zupełnie boczną dróżkę. Miejsce wydaje się dosyć ustronne; podczas przygotowań do noclegu tylko dwa samochody przejeżdżają w pobliżu. Niebo stopniowo zasnuwa się chmurami i mimo późnej pory czuć duchotę, więc na noc zostawiamy uchylone szyby. Pomysł dobry, ale tylko do pewnego momentu – w nocy zaczyna padać deszcz, więc jednak trzeba je pozamykać. Teraz już do rana nic więcej nas nie niepokoi.

Wojtku dziękuję za kolejną cudną podróż. Mąż się od pewnego czasu śmieje, co mnie tak zaczarowało, że nie można mnie "oderwać" od komputera. Podróże z Wami są zachwycające. Podziwiam i zazdroszczę / oczywiście w sensie pozytywnym/. Jestem zauroczona miejscami, które zwiedzacie. Pozdrawiam cieplutko. Basia

adania napisał(a):Wojtku dziękuję za kolejną cudną podróż. Mąż się od pewnego czasu śmieje, co mnie tak zaczarowało, że nie można mnie "oderwać" od komputera. Podróże z Wami są zachwycające. Podziwiam i zazdroszczę / oczywiście w sensie pozytywnym/. Jestem zauroczona miejscami, które zwiedzacie.

Przyznaję, że udało Ci się mnie zaintrygować.
Niemniej, cieszę się bardzo, że moje wspomnienia sprawiają Ci frajdę.

Pozdrawiam serdecznie,
Wojtek

Dzień dziesiąty

Ranek wita nas zupełnie zachmurzonym niebem, a kiedy kończymy zwijanie noclegu, zaczyna kropić lekki deszczyk. Kierujemy się Jadranką wzdłuż wybrzeża, zjeżdżając na chwilę, gdy drogowskaz próbuje nas zachęcić nazwą „Gradac”. Przewodnik podpowiada, że znajduje się tutaj najdłuższa na wybrzeżu plaża, i – rzeczywiście – nic interesującego nie widzimy. Wracamy więc do głównej szosy, a przystanek robimy na przydrożnym parkingu, jako że nasze żołądki zgłaszają zapotrzebowanie na pierwszy tego dnia posiłek. Rozstawiamy nasz przewoźny bar śniadaniowy, zerkając na kolonię ślimaków, zamieszkujących jakiś pustak – mogą nie zdążyć do nas przed zamknięciem baru.

Zupełnie zapomniałem o mapce przejazdów za poprzedni dzień. Oto ona:



A - nocleg na Ciovo
B - Trogir
C - twierdza Klis
D - Split
E - zakole Cetiny
F - Makarska
G - Sveti Jure

Po śniadaniu ruszamy w dalszą trasę, robiąc tylko dwa krótkie przystanki. Pierwszy, by rzucić okiem na Bacinska jezera, będące kryptodepresją, jako że ich dna leżą poniżej poziomu morza. Drugi zaś przy jednej z odnóg delty Neretwy, gdzie wzrok przyciągają - trzeba przyznać - kuszące kształty wzniesień półwyspu Peljesac.

mysza73 napisał(a):Skusiłeś się?

Do tej pory jeszcze nie.
W ramach opisywanego wyjazdu będą jeszcze górskie trasy, ale gdzie indziej. Pokażę miejsca, o których zdecydowana większość Cromaniaków zapewne nawet nie słyszała.

A Peljesac... biorę pod uwagę. Tyle, że nie wiem, czy teraz dałbym radę...

Pozdrawiam,
Wojtek

mysza73 napisał(a):Eeeeeeeeee, na pewno dałbyś radę ,
skoro ja na Sv. Ilija wlazłam 3 razy , że o mojej Zuzi nie wspomnę .

Tiaaa... czasami przychodzą na człowieka trudniejsze czasy.
Po raz pierwszy musiałem całkowicie zrezygnować z majowego wyjazdu. Nie wiem, co będzie z czerwcem.

Ale nie tracę nadziei.

Pozdrawiam,
Wojtek

mysza73 napisał(a):Trzymam kciuki .

Dziękuję.
Wojtek

Franz napisał(a):...
Po raz pierwszy musiałem całkowicie zrezygnować z majowego wyjazdu. Nie wiem, co będzie z czerwcem.

Ale nie tracę nadziei.

"W górach jest wszystko co kocham, góry to przystań, niekończąca się nadzieja, że można żyć życiem i wierzyć nie dotykając."
ks.J.Tischner

Przekaż Mamie...choć pewno zna...

Pozdrawiam
Romek

romuald22 napisał(a):Przekaż Mamie...

Dziękuję.
Jednak tym razem decyduje zupełnie inny czynnik.

Pozdrawiam,
Wojtek