DO Chorwacji czy NA Chorwację?...

karus napisał(a):

krutom napisał(a):

hatatitla napisał(a):A ja jadę NA Chorwację 9 raz.

Na Kołobrzeg też zapewne jeździsz.

Jeśli wybieramy się na urlop lub w podróż służbową, to warto wiedzieć coś o geografii miejsca docelowego. Co do zasady, przyimek „na” łączymy z państwami-wyspami. Poprawnie powiemy zatem: jadę na Cypr, wybieram się na Kubę, myślę o wyprawie na Islandię. Czy Chorwacja jest wyspą? Nie! A zatem jedyną właściwą formą będzie „do Chorwacji”. Warto pamiętać jednak o wyjątku od tej zasady. Przyimek „na” zastosujemy w przypadku krajów nieodległych, z którymi w przeszłości łączyły Polskę historyczne związki. Do grupy tej należą: Białoruś, Litwa, Łotwa Słowacja, Ukraina i Węgry.

Wygooglasz sobie powyższe wyjaśnienie bez problemu.

Czyli ty jeździsz na Wielką Brytanię ?

krutom napisał(a):Jeśli wyspa jest duża to jeździmy przykładowo do Irlandii, a nie na Irlandię.

mentos napisał(a): "Na!" Chorwację, Węgry, Słowację czy Ukrainę. Tak się zawsze mówiło, tak też większość ludzi mówi i tak będę mówił i pisał, czy to się komuś podoba czy nie.

Chris_M napisał(a):Ale ciekawe,gdzie mówią "jadę na Chorwację", bo w Krakowie, to raczej nie!

Która forma jest poprawna? „Jadę do Chorwacji” czy „Jadę na Chorwację"?
Za odpowiedź serdecznie dziękuję i pozdrawiam

Tylko kilka nazw krajów (nie licząc państw-wysp) łączymy tradycyjnie z przyimkiem na, są to: Słowacja, Węgry, Ukraina, Białoruś, Litwa i Łotwa (więcej szczegółów o tym podaje Słownik wyrazów kłopotliwych PWN, hasło: Litwa, Łotwa, Białoruś, Ukraina). W związku z tym powiemy: „Jadę na Słowację”, ale „Jadę do Chorwacji”. Mirosław Bańko

Mirosław Tomasz Bańko – polski językoznawca i leksykograf, profesor nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Rady Wydziału Polonistyki UW.

Nazwę Hrvatska pisze się w języku chorwackim przez h dlatego, że w alfabecie tego języka nie ma w ogóle połączenia liter ch i litera h oznacza także głoskę bezdźwięczną, zapisywaną w polszczyźnie (i np. w językach czeskim i słowackim) przez ch. Po chorwacku pisze się więc zarówno heroj (pol. heros), jak i heruvim (pol. cherubin), hijena (pol. hiena), jak i hjleb (pol. chleb) itd. Zapis Chorwacja z połączeniem ch występuje w polszczyźnie co najmniej od 100 lat, a etymologię tej nazwy podaje A. Brückner w „Słowniku etymologicznym języka polskiego”, w którym pisze on m.in.: „ w nazwie szczepu wedle postaci łacińskiej Chroacja, Kroacja” (s. 176).

Dlaczego piszemy CHORWACJA, a nie „Horwacja”, skoro sami Chorwaci – w końcu też Słowianie - zapisują nazwę swojej ojczyzny przez samo h? Żeby odpowiedzieć na to pytanie, należy je odwrócić: dlaczego Chorwaci piszą HRVATSKA przez samo h, a nie przez ch? Odpowiedź jest prosta: ponieważ nie mają w swoim alfabecie dwuznaku ch! Współcześnie w różnych językach europejskich występują dwie podstawowe wersje nazwy tego pięknie położonego kraju, śródziemnomorskiego, a zarazem słowiańskiego. Są to: Croatia i Chorwacja – w różnych wariantach graficznych i fonetycznych. Sama nazwa jest najprawdopodobniej jeszcze prasłowiańska, a Charwat znaczyło niegdyś ‘zbrojny’. W źródłach XIV-wiecznych Chorwaci zwani są Chrwatami, później – obocznie – Chrwatami lub Charwatami, Krwatami, a nawet Klwatami. Wersje Kroacja i Chorwacja dość długo występowały w polszczyźnie obocznie, dopiero w XIX w. zdecydowaną przewagę uzyskała Chorwacja. W łacinie przyjęła się postać Croatia (bo słowiańskiemu ch zwykle w łacinie odpowiada c [k] – i na odwrót: łacińskiemu c [k] w polszczyźnie i w wielu innych językach słowiańskich odpowiada ch). Z łaciny nazwę przejęły języki germańskie (niem. Kroatien, ang. Croatia, szw. Kroatien) i romańskie (fr. Croatie, hiszp. Croacia, wł. Croazia). W większości języków słowiańskich natomiast pozostała Chorwacja lub Chrwacja w takich wersjach graficznych, na jakie pozwalają odpowiednie alfabety, a więc: pol. Chorwacja, cz. Chorvatsko, ros. Хорва́тия, ale chorw. Hrvatska, słoweńskie: Hrvaška, serbskie: Hrvatska.

Nazwa Chorwacja pochodzi od prasłowiańskiego rdzenia, nic więc dziwnego, że wyrazy Charwat//Karwat znane były u nas już w średniowieczu. Przez kilka późniejszych stuleci stosowano niemal wyłącznie zapis Kroacja (Kroaci, kroacki). W 5. tomie „Encyklopedii powszechnej” Orgelbranda z 1864 r. znajdują się interesujące zapisy: najpierw, co prawda, od hasła Chorwacyja, Chorwaci odsyła się do Kroacyja, Kroaci, lecz pod hasłem Kroaci czytamy: „właściwie Chorwaci”. Forma Chorwacja stała się powszechniejsza w w. XIX, a ustaliła się najprawdopodobniej pod wpływem rosyjskim (z tego samego powodu piszemy chuligan, mimo angielskiego hooligan). Pewien wpływ wywarły też inne języki, np. zapis z Ch- pojawiał się dawniej w tekstach niemieckich. Zdecydowaną przewagę forma Chorwacja zyskała po I wojnie światowej, choć wahania typu chorwacki//kroacki spotykano jeszcze w połowie minionego stulecia.

stachan napisał(a):...

stachan napisał(a):[...]

Marlowe1994 napisał(a):A jest coś czego tu o wyjeździe na Chorwacje nie było?
Tyle ze ciezko to znaleźć.