Dolny Śląsk poleca się na urlop

Z Przełęczy Okraj na Skalny Stół

Dzień z najładniejszą pogodą w trakcie całego wyjazdu przeznaczyliśmy na niezbyt długi i nieszczególnie forsowny wypad w Karkonosze.

Jedziemy na parking na Przełęczy Okraj, gdzie wolnych miejsc od wyboru do koloru. Z powodu covidowych obostrzeń przejście graniczne z Czechami jest zamknięte. Ilość funkcjonariuszy Policji i Straży Granicznej kilkukrotnie przekracza liczbę turystów . Oprócz nas do wyjścia na szlaki szykuje się tylko jeden samotny wędrowiec.


Odprowadzani czujnym wzrokiem mundurowych kierujemy się na niebieski szlak.




Czuję się dziwnie, bo nie znam takich pustych Karkonoszy .











Granicę lasu osiąga się tu szybko. Pojawiają się pierwsze widoki.









Teraz będzie nam już towarzyszyć widok na Śnieżkę .




Szlak prowadzi już bardzo łagodnie w górę pomiędzy ośnieżonymi świerkami.









Pierwszy szczyt jaki zdobywamy to Czoło .











Po krótkiej sesji foto ruszamy dalej.




Cały czas towarzyszy nam Śnieżka






i pięknie ośnieżone świerki .








Po ok. trzech kilometrach marszu jesteśmy u celu





CDN

Całkiem zamknęli przejście czy tylko sprawdzają szczepienie?

Bidon napisał(a):Całkiem zamknęli przejście czy tylko sprawdzają szczepienie?

To były pierwsze dni marca 2021 .
Szczerze mówiąc nie wiem, na jakich zasadach przekraczało się wtedy granice . Wystarczyła mi wiedza, ze w celach turystycznych nie mogliśmy przejść na czeską stronę.

Pięknie, zimowo, pusto.
Ja znam Skalny Stół tylko z letnich wycieczek.

Nefer napisał(a):Ja znam Skalny Stół tylko z letnich wycieczek.

Mnie się kojarzy wyłącznie ze śniegiem .
Zresztą na Skalny Stół odbyliśmy jedną z naszych najbardziej pamiętnych górskich wędrówek. Daaaaaaawno temu, bo na pierwszą rocznicę ślubu, udaliśmy się do Karpacza. Na pierwszy dzień, tak "na rozruch" wybraliśmy sobie właśnie Skalny, bo stosunkowo niedaleko i przewyższenie też umiarkowane. Koniec kwietnia, więc na czarnym szlaku przez Sowią Przełęcz zgodnie z oczekiwaniami leżały tylko gdzieniegdzie pojedyncze płaty śniegu. Niestety na zejście wybraliśmy sobie żółty szlak do Tabaczanej Ścieżki, na którym warunki okazały się diametralnie różne. W niskich butach, bez stuptutów brnęliśmy często po kolana w śniegu na słabo "przedeptanym" szlaku. I tak z krótkiej wycieczki "na rozruch" wróciliśmy przemoczeni i wykończeni .

Skalny Stół

Siedzimy sobie z widokiem na Kotlinę Jeleniogórską .








Rudawy z Krzyżną Górą i Sokolikiem zwanymi powszechnie cyckami .




Dlaczego Skalny Stół nazywa się skalnym stołem .












Przed nami Śnieżka i grzbiet Karkonoszy w Kotłem Małego i Wielkiego Stawu.








Sesja .






Ponieważ pora ciągle dość wczesna, idziemy jeszcze kawałek na Sowią Przełęcz i stamtąd tym samym szlakiem wracamy na Przełęcz Okraj.






Alternatywą byłby czerwony szlak po czeskiej stronie, ale raz, że granica zamknięta, a dwa, że nie jest tak widokowy.
Wracamy więc niejako po swoich śladach .
Wśród świerków,










Mając oko na całą Kotlinę Jeleniogórską .

marze_na napisał(a):

Nefer napisał(a):Ja znam Skalny Stół tylko z letnich wycieczek.

Mnie się kojarzy wyłącznie ze śniegiem .
Zresztą na Skalny Stół odbyliśmy jedną z naszych najbardziej pamiętnych górskich wędrówek. Daaaaaaawno temu, bo na pierwszą rocznicę ślubu, udaliśmy się do Karpacza. Na pierwszy dzień, tak "na rozruch" wybraliśmy sobie właśnie Skalny, bo stosunkowo niedaleko i przewyższenie też umiarkowane. Koniec kwietnia, więc na czarnym szlaku przez Sowią Przełęcz zgodnie z oczekiwaniami leżały tylko gdzieniegdzie pojedyncze płaty śniegu. Niestety na zejście wybraliśmy sobie żółty szlak do Tabaczanej Ścieżki, na którym warunki okazały się diametralnie różne. W niskich butach, bez stuptutów brnęliśmy często po kolana w śniegu na słabo "przedeptanym" szlaku. I tak z krótkiej wycieczki "na rozruch" wróciliśmy przemoczeni i wykończeni .

No tak, kwiecień bywa zdradliwy .
My ostatnim razem (sierpień 2017) szliśmy na Skalny Stół tą samą lub podobną trasą, też schodziliśmy żółtym, a potem zielonym szlakiem przez Tabaczną, a do góry przez Sowią Dolinę. Ale takich "ekstremalnych" warunków wtedy nie było. Mało też w ogóle było ludzi na szlaku, co było bardzo przyjemne.

Nefer napisał(a):My ostatnim razem (sierpień 2017) szliśmy na Skalny Stół tą samą lub podobną trasą, też schodziliśmy żółtym, a potem zielonym szlakiem przez Tabaczną, a do góry przez Sowią Dolinę. Ale takich "ekstremalnych" warunków wtedy nie było.

Nam się jak dotąd nie udało wrócić na ten szlak i go sobie "odczarować" .

W Dolinie Pałaców i Ogrodów - Zamek w Karpnikach

Kolejnego dnia pogoda jest na tyle kapryśna, że rezygnujemy z dłuższego wyjścia w góry. Wsiadamy za to w samochód i ruszamy w Dolinę Pałaców i Ogrodów. Pomiędzy kolejnymi falami deszczu spróbujemy zobaczyć kilka zamków.

Zaczynamy od Zamku w Karpnikach.
Karpniki to stara wieś, której początki sięgają XIV w. Z tego okresu pochodzą też pierwsze wzmianki o zamku.

Wieś na przestrzeni wieków wielokrotnie zmieniała właścicieli, a każdy z nich w większym lub mniejszym stopniu przebudowywał karpnicki zamek. W 1822 roku majątek zakupił pruski książę Wilhelm Pruski (von Hohenzollern), brat króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III.
Książe i jego żona Marianna uczynili z Karpnik swoją letnią rezydencję, a przy okazji przyczynili się do rozwoju i popularyzacji okolicy. To im zawdzięczamy m.in. Schronisko Szwajcarka czy punkt widokowy z krzyżem na Krzyżnej Górze.

W 1844 r. przebudowali zamek w stylu neogotyckim nadając mu obecny wygląd. Zamek otoczono fosą, zbudowano kamienny łukowy most oraz wieżę.










Zaniedbany przez lata powojenne obiekt w 2009 roku kupił prywatny inwestor, który zorganizował tu 5-gwiazdkowy hotel.













Spacerujemy chwilę po zamkowym parku pośród stawów, ale wiatr i kolejna fala deszczu wyganiają nas do auta..

Mysłakowice

Pałac w Mysłakowicach pochodzi z II połowy XVII w.
W 1832 r. pałac wraz z okolicznymi terenami nabył król Pruski Fryderyk Wilhelm III z rody Hohenzollernów na swoja letnia rezydencję.

Trzeba przyznać, że prezentował się królewsko .




Dzisiaj trudno doszukać się tu dawnej świetności. Od 1951 roku nieprzerwanie w pałacu mieści się zespół szkół, obecnie to podstawówka.








Żal królewskiej elewacji z charakterystycznym boniowaniem i licznymi nadokiennikami.






Na kolumnach cesarskiego tarasu gniazda uwiły sobie bociany .




Do środka nie możemy zajrzeć, bo z uwagi na covidowe obostrzenia wstęp do szkoły osobom postronnym jest zabroniony. Nie sądzę jednak, żeby zachowało się coś z królewskiego wystroju .



Przez park idziemy do kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Kościół wzniesiono w latach 1836-40 na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III. Zaprojektował go w stylu klasycystycznym królewski architekt Karl Friedrich Schinkiel.




Najciekawszym elementem tej świątyni są marmurowe kolumny podtrzymujące przedsionek. Pochodzą z Pompejów i zostały podarowane Fryderykowi Wilhelmowi przez króla Neapolu.







Na koniec naszej wizyty w Mysłakowicach jeszcze jedna ciekawostka. Jedziemy popatrzeć na domy tyrolskie znane z doliny Zillertal .








Tyrolczycy w latach 30-stych XIX w. uciekli z rządzonej przez Habsburgów ojczyzny przed szykanami i prześladowaniami, po tym, jak nie chcieli nawrócić się na wiarę katolicką. Ok. 400 protestantów otrzymało zgodę króla Prus na osiedlenie się u podnóża Karkonoszy, w Mysłakowicach i w Sosnówce. W latach 1838–1840 wybudowano dla nich w tych dwóch miejscowościach 56 domów tyrolskich. Wiele z nich przetrwało do dzisiaj stanowiąc nieodzowny element tutejszego krajobrazu.

Zespół pałacowy w Łomnicy

We wsi Łomnica znajdują się dwa pałace. Pierwszy wzniesiono ok. 1720 roku, a drugi mniejszy obok w 1800 roku.













Na terenie zespołu pałacowego w lipcu 2020 roku stanął zrekonstruowany po latach starań protestancki Dom Modlitwy.
Oglądany Dom Modlitwy historycznie został wybudowany przez wiernych ewangelickich w Rząśniku w powiecie Świerzawa w 1748 roku.

Domy modlitwy były kolejnym etapem przywracania protestantom na Śląsku możliwości gromadzenia się we własnych świątyniach. Po wzniesieniu za zgodą Habsburgów trzech kościołów pokoju i sześciu kościołów łaski, pruski król Fryderyk II Wielki Hohenzollern wykonał kolejny krok i zezwolił na budowę nowych świątyń, tzw. domów modlitwy, ze szkołą i domem parafialnym, o ile tylko gmina była w stanie zapewnić finansowanie ich i utrzymanie pastora i nauczyciela.
Pomiędzy rokiem 1741 a 1756 powstało na Śląsku 212 takich domów modlitwy, bez dzwonnicy, o prostej konstrukcji szachulcowej.






Od zakończenia II wojny światowej kościół w Rząśniku wykorzystywany był jako magazyn i systematycznie popadał w ruinę, aż w końcu w 2007 r. ze względu na zły stan techniczny przeznaczono go do rozbiórki. Postanowiono wówczas ocalić częściowo już zawalony i zagrożony rozbiórką dawny kościół ewangelicki. Obiekt zdemontowano i przewieziono do Łomnicy, gdzie polscy i niemieccy cieśle postawili go na nowo, używając tych samych technik, którymi posługiwali się budowniczowie przed ponad dwustu pięćdziesięcioma laty.
Inicjatywa tym bardziej cenna, że ten dom modlitwy uważany jest za ostatni istniejący z wybudowanych ponad 200.







Spacerujemy jeszcze chwilę po pałacowym parku w poszukiwaniu pierwszych śladów wiosny




Po drugiej stronie Bobru widać nasz kolejny cel - Pałac Wojanów.

Pałac w Wojanowie

Pałac Wojanów to mój ulubiony obiekt z Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej.
Podobnie jak pałace w Karpnikach czy Łomnicy znajduje się w prywatnych rękach i przez te ręce zaadaptowany został na hotel.




Oprócz samego pałacu w kompleksie zrewitalizowano również stajnię, murowaną stodołę i oficynę mieszkalną z XIX wieku, gdzie również urządzono pokoje dla gości.





Obecny neogotycki wygląd pałacu to rezultat ostatniej dużej przebudowy w latach 1832–1833.









Tak jak inne pałace w okolicy również Wojanów znajdował się przez pewien czas w majątku królewskiej rodziny Hohenzollernów.







Całość zabudowań pałacowych otoczona jest przepięknym, kilkunastohektarowym parkiem krajobrazowym.

Chyba już to pisałem, ale napisze jeszcze raz, ze Dolny Śląsk jest według mnie najbardziej ciekawym miejsce w Polsce. Pięknie pokazujesz te rejony

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Chyba już to pisałem, ale napisze jeszcze raz, ze Dolny Śląsk jest według mnie najbardziej ciekawym miejsce w Polsce.

Też tak uważam .

majkik75 napisał(a):Pięknie pokazujesz te rejony

Dzięki .
Świadomość, że zagląda tu jeszcze ktoś oprócz mojego męża jest bardzo motywująca .

marze_na napisał(a):Świadomość, że zagląda tu jeszcze ktoś oprócz mojego męża jest bardzo motywująca .

Zagląda Może nie zawsze komentuję, ale śledzę, bo pokazujesz super miejsca i budujesz mi mapkę, co trzeba będzie kiedyś odwiedzić

pozdrawiam, Michał