Powrót na Kretę, 2015 (Chania, Akrotiri, Sfakia )

Pora na ostatnie chora-sfakijskie pływanie. Tym razem morze trochę skołtunion______e…

Miała szczęście , że nie mieliśmy noclegu z zapleczem kuchennym.

Filmik 1

Filmik 2

Filmik 3

dangol napisał(a):Ciepłota OK, chociaż nie jak zupa. Ale moczyć się z przyjemnością można było na okrągło

Kreta wydaje się być pod względem pogodowym atrakcyjna również w tym tygodniu. Może nie na kąpiel w ciepłym morzu ale na cieplutki spacerek do Loutro taka pogoda byłaby w sam raz.
Loutro w biało-niebieskiej kolorystyce nie kojarzy mi się z cykladzką zabudową a z kompleksem hotelowym.
Miejsce ładnie położone więc i ludzi sporo. Aż sie wierzyć nie chce, że to już październik.

Lidia K napisał(a):
Loutro w biało-niebieskiej kolorystyce nie kojarzy mi się z cykladzką zabudową a z kompleksem hotelowym.

No i takim hotelowiskiem jest. Budowane pod turystów, tęskniących za biało-nebieską kolorystyką, chociaż w tradycyjne budownictwo Krety zupełnie się to nie wpisuje.
No ale dobrze wygląda , nie tylko w kompleksie Loutro, ale także gdzie indziej, nawet w pojedynczych zabudowaniach.

Kościółek w pobliżu przystanku autobusowego:













Kościółek św. Barbary, do którego ostatecznie nie podeszliśmy (fotki więc tylko z uliczki, którą zmierzaliśmy go kościoła parafialnego).

Główną świątynią portowej części Chory Sfakion jest otoczony cmentarzem dwunawowy kościół Agios Panteleimonas & Agios Nikolaos (św Panteleona i św. Mikołaja).
Najstarsza część pochodzi z XVII (albo z XVIII ? ) wieku, druga nawę dodano w 1817 r.
Szkoda, że dla nas okazał się zamknięty. Fakt,w poprzednie dni nie próbowaliiśmy, a w niedzielę mogła być szansa...

Fajny ten kościółek (i okolica), takie z późniejszymi dobudówkami drugiej czy trzeciej nawy albo jeszcze czegoś innego ciekawie się prezentują
I nawet klimę ma

kulka53 napisał(a): I nawet klimę ma

No bo jak bez klimy odprawiać liturgię dla turystów ?

Do domu mamy pod górkę .





Idziemy tam jednak na chwilkę, aby zostawić plażowy rynsztunek - w Chorze Sfakion już nie będziemy go wykorzystywać. Dnia jednak nie koniec !



Gdzie spędzimy ten wieczór? Tu już byliśmy…



Tu wczoraj było mnóstwo ludzi, pewnie nieźle karmią, a co najmniej poją .



Za dużo miejsc do wyboru! To jednak problem na „za chwilę”, poczekamy aż zajdzie słońce.

Przez krótką chwilę zastanawiałam się, czy jednak nie podejść do górnej części wioski? To przecież tam właśnie znajdują się najstarsze sfakijskie kościółki... Ostatecznie jednak zwyciężył rozsądek – zanim tam dojdziemy, zacznie się ściemniać, a wieczór raczej nie jest dobrą porą na oglądanie świątyń. Może jeszcze kiedyś wrócimy na Kretę, może nadarzy się okazja na uzupełniające spacery.







Zabytkowych Świętych Apostołów trochę jednak żal...

Zamiast kolejnych kościółków, ponownie będzie castello. No bo do zachodu słońca czasu zostało niewiele, a tam właśnie powinno być fajne miejsce na jego podziwianie .

Po drodze pomniki, których nie uwieczniłam przy poprzednich podejściach schodami na placyk autobusowy.



Archimandryta Parthenios Kelaidis (1830-1905), jeden z przywódców powstania przeciwko Turkom 1866-1869. Pochodził z wioski Mouri w Lefka Ori. Po krwawym stłumieniu powstania, został aresztowany przez Turków, ale udało mu się uciec i schronić na wyspie Milos , skąd udał się do Triestu. Tam objął plebanię z dużą grecką społecznością , cały czas aktywnie pozyskując fundusze na walkę niepodległościową Kreteńczyków i zjednoczenie wyspy z Grecją. W Trieście poznał włoską wdowę po pisarzu Spyrosie Zampeliosie, również zwolenniku wyzwolenia Krety. Pani Zampelios ofiarowała znaczną część swego majątku na finansowanie szkolnictwa Sfakii. Keladis po powrocie do Grecji przez jakiś czas mieszkał na Milos...



Pavlos Vardinogiannis (1926-1984) pochodził z Agios Ioannis, był jednym z pięciu braci, którzy sfinansowali budowę mostu nad wąwozem Aradena, łączącym ze światem ich rodzinną wioskę (nie doczekał jednak jego otwarcia w 1986 r. zmarł dwa lata wcześniej).
W 1956 r. Vardinogiannis został członkiem greckiego parlamentu, w 1964 r. ministrem w rządzie Papandreou. Po przejęciu władzy przez dyktaturę wojskową, w latach 1967-1974 przebywał na wygnaniu, po powrocie do Grecji ponownie została wybrany do parlamentu w 1977 r..

Widok z fortu na górną część Chory Sfakion…











Czekając na magiczną chwilę .

Widzialem na tej stronie zdjęcie kota i trochę zdjęć podwodnych.
To jak zwyklę zaśmiecę wątek i coś co znaleźliśmy na 14 metrach w okolicach Paleochory pływając po wierzchu (tzw. snorkeling - maska, płetwy, rurka)



Małżonka nad podwodną skałką która jest gdzieś tak metr pod powierzchnią a jej podstawa na około 10 metrach



córka nad tym wrakiem


Tak zapamiętałem koty na południu Krety:

ogorek napisał(a): Tak zapamiętałem koty na południu Krety

W październiku mają trochę więcje wigoru .

A do Paleochory i wraku... Temat do przemyślenia