PELOPONEZ z odrobiną SARTI - 2014

-


Przed Kalambaką skręcamy w prawo.
Zgodnie ze znakami.

Pniemy się pod górę i zatrzymujemy na punkcie widokowym:












Trzy powyższe zrobione telefonem, samsungiem S4.

Poniższe lustrzanką.
Jak to mówią: nie aparat robi zdjęcia, ale "fotograf"

-

Transport linowy do klasztoru:




Miasteczko za skałą:

...fotki jakieś takie znajome...

ajdadi napisał(a):...fotki jakieś takie znajome...

Może być.

-

Kolejna - przedostatnia porcja z "kamieniami":

-

I to już ostatnie z Meteorów:
Skały - naprawdę olbrzymie.


Fotki nie są najlepsze, jeśli się robi pod słońce!










Były pomysły, żeby zwiedzić jakiś klasztor.
Ale my chcemy być dziś w Sarti.

Po powrocie stwierdziliśmy, że byłby to dobry pomysł zwiedzić choć jeden klasztor i zanocować w okolicy.
Zwłaszcza, że czekało nas trudne poszukiwanie kwaterki - ale wtedy tego nie wiedzieliśmy.

Super relacja. Wspomnienia wracają i już by się pakowalo i wyruszało. Widoki niby te same ale nie takie same

pietruszeczki napisał(a):.............. Widoki niby te same ale nie takie same

Tak.
Każdy spojrzy trochę inaczej i coś innego zauważy

pietruszeczki napisał(a):Super relacja. Wspomnienia wracają i już by się pakowalo i wyruszało. Widoki niby te same ale nie takie same

Autora to zawsze cieszy jak się podoba.

Dobrze, że ktoś czyta = to będzie motywacja.


Dziś pojedziemy dalej. Do Sarti.

Pozdrawiam wszystkich czytających i oglądających.
Również tych ukrytych i milczących.
A niech będzie: i tych nieśmiałych

-


Ruszyliśmy w drogę do Sarti przez Grevenę i Tesaloniki.

Droga przebiegła dość sprawnie,ale to jakieś 400 km.
Nie przewidziałem tak długiej drogi.

W Sarti byliśmy późny popołudniem.

Właściwie to minęliśmy centrum Sarti i dopiero pod koniec tej miejscowości, ruszyliśmy na poszukiwania noclegu.

Najpierw próbowaliśmy sami popytać o nocleg tam gdzie nam się podobała kwatera z zewnątrz.

Później pewne starsze małżeństwo postanowiło nam pomóc i podzwonili do kilku swoich znajomych.


Na zachętę fotka z tamtejszej plaży:


Fotka pochodzi z dnia następnego, z około południowych godzin.

Chwilę popracuję i pojedziemy dalej

-


W domku starszej Pani nie mieściliśmy się wszyscy, więc Pani zadzwoniła do znajomych i jej mąż tam nas zaprowadził.
Podjechaliśmy pod dom w pierwszym szeregu od morza.

Kwatery mieściły się poniżej poziomu ulicy.
Za ulicą szeroka plaża i morze.
Żyć nie umierać!!!

Każda kwaterka składała się z pomieszczenia kuchennego (z dwoma miejscami do spania) i pokoju.

Były tam trzy tzw: "apartamenty" i w jednym już mieszkała rodzina z Polski.
Auto na numerach warszawskich, ale akcent był z południa Polski.
Jeśli będziecie to czytać to pozdrawiam.

Cena po 10 euro od osoby.

Zaczęliśmy między sobą dyskutować - (nasza paczka), czy wszystko jest ok.
Kuchnia, łazienki, czy czysto ect.
Cena jak najbardziej nam odpowiadała.

Pani właścicielka, też starsza wiekiem mówi, że tu się nie ma nad czym zastanawiać tylko płacić i wprowadzać.
Wyraźnie się denerwowała, że się zastanawiamy!!!

Ale zaraz!
Jak to płacić?

Czy nie możemy zapłacić na końcu pobytu?

NIE!!!
Teraz!

A to dopiero zamiana!
Dotychczas - na całym Peloponezie płaciliśmy na koniec pobytu.
Nikt na nas nie wołał pieniędzy wcześniej.

Ale cóż począć, kończy się dzień, a my nie mamy zaklepanego noclegu.
Trzeba brać.
Nie jest źle.

OK zapłacimy na wstępie.

Ale chcielibyśmy przenieść jedno łóżko (niewielkie, jednoosobowe) z pokoju do kuchni.

Spokojnie.
My to zrobimy.
Pani się zgadza.

I już chcieliśmy płacić, gdy nagle starszy Grek - gospodarz - krzyczy do nas żebyśmy się wynosili stąd.


Nie będziemy u niego mieszkać.
Zbyt długo się zastanawialiśmy nad jego kwaterami.

Toż to obraza.



Machamy mu ręka, żeby sobie to mieszkanie zabrał . . . .
I odchodzimy.

Ale nasza sytuacja nie jest ciekawa, bo dostrzegliśmy, że jest już ciemnawo.

Teraz trochę skrócę:
Poszliśmy nieco dalej od morza i wynajęliśmy podobne kwaterki, po 10 euro od osoby na dwie noce.

Te kwatery nie były rewelacyjne, nie były tez złe, ale przede wszystkim były tanie.

Na dwie ostatnie nocki w Grecji znajdziemy coś jutro - przynajmniej taką mieliśmy nadzieję.

-


Środa 02 lipca

Po wczorajszych podróżach i dwóch dniach intensywnego zwiedzania, dziś koniecznie= leniuchowanie.


Kiedy rano na tarasie popijam dużą poranną kawkę z góry spogląda na mnie taka oto grecka parka:




Czyżby były na siebie obrażone?


A to ich mieszkanko:




Po śniadaniu idziemy na pobliską plażę.
Daleko nie mamy, bo może 200 m do plaży i 300 m do morza.





Plaża jest piaszczysta, daleko płytka, a w wodzie żółto-złote błyszczące cząsteczki.










Mając kwaterkę tak blisko, można skoczyć do „domku” na kawę, na kanapkę, po olejek itp.

Wiem, że w okolicy jest Orange, ale celowo nic nikomu nie mówię.
Jutro będzie niespodzianka.


Po południu odkryłem resztę rodziny „naszych ptaszków”:




Oczywiście tego dnia nieco porozglądaliśmy się za nową kwaterą.
Ale nie chciało się nam nic konkretnego robić w tej sprawie.

Do ataku przystąpimy jutro – mamy już doświadczenie – w końcu to nasza dziewiąta kwatera podczas tego urlopu.

Witam
nareszcie Sarti ,plaża super ale z tym noclegiem 2 lipca to mnie nie pocieszyłeś
...a i co to znaczy południowy akcent
pozdrawiam z południa Krzysiek

lotnikwsk napisał(a):...... ale z tym noclegiem 2 lipca to mnie nie pocieszyłeś

Kwaterki były, ale bliżej centrum Sarti i nawet nad samym morzem.
My chcieliśmy poza miastem.

Poza tym my mieliśmy wiele wymagań, żeby była kuchnia, cztery pomieszczenia dla 9 osób.
Gdybyśmy się zgodzili mieszkać we czwórkę w jednym dużym pokoju z dostawką, albo bylibyśmy we dwójkę, albo dwie pary, to byśmy znaleźli kwaterki w 20 minut.
Ale my wolimy poszukać tego co nas w pełni zadowoli

Problemem była tez pora poszukiwań - koniec dnia.

lotnikwsk napisał(a):...a i co to znaczy południowy akcent
pozdrawiam z południa Krzysiek

Południowy - to miałem na myśli Śląsk.
Bez żadnych negatywów.
Mam sporo kontaktów biznesowych ze Śląskiem.
A i tu na forum są . . .
Są to bardzo fajne ludzie.
Choćby Ci z okolic Skoczowa

Sprawdzałem gdzie leży Jawornik.

-

Pomyliłem.
Trochę czasu minęło.
Przecież 3 lipca to my musimy opuścić naszą pierwszą kwaterę w Sarti.
Do tego czasu musimy coś znaleźć.
Ale nie róbmy tego na ostatnią chwilę.

Drugiego, po porannej kawce zrobiłem rundkę po okolicy w celu ustrzelenia jakiegoś lokum na ostatnie dwie nocki w Grecji.
A wieczorkiem ze Stanleyem i jego małżonką wybraliśmy się na konkrety.

Po około półgodzinnych poszukiwaniach --> znaleźliśmy:
Super standard.

Cena przyzwoita, bo po 13 euro.
Ale za to warunki, jak na nasze oczekiwania były wypasione.
Jutro rano się tam wprowadzimy.


Czwartek 03 lipca

Tego dnia mamy w planach słynną Orange.

Tak też robimy.
Jedziemy na północ około 6 km.
I zjeżdżamy do lasu, na polankę - tam parkujemy.
Idziemy w stronę morza i roztacza się przed nami widok taki:

-

Widok na lewo:




Na prawo:

Czyż nie jest cudnie?




I jeszcze bardziej:



Po prawej stronie - tam gdzie ten fioletowy daszek - był kemping i tam Pan z jakiegoś baru bardzo się złościł, że przechodzimy przez ten teren.

A tamtędy było najbliżej!!!

Jakoś tak nie po grecku!!!


Mimo, że dotarliśmy tam stosunkowo wcześnie, może koło 10 tej, to większość miejsc była już zajęta.

Pokonaliśmy więc trochę wody!

I znaleźliśmy swoje miejsce - na dwa dni - na "największym kamieniu w zatoce" !!!

P.S.
A teraz leci trójkowa lista przebojów!
Mówi Marek.
Pamiętam!
30-ci lat temu!!
Wtedy to były emocje!!!

Pamiętacie???