Peloponez 2022

Gratuluję umiejętności robienia bezludziowych zdjęć , tej włoskiej młodzieży wcale nie widać
Te bandolety wydobyte z morza też ciekawe , bardzo lubię takie artefakty - włączają wyobraźnię
Notuję i kombinuję kiedy się tam wybrać , żeby uniknąć upałów


Pozdrawiam
Piotr

Fajne to muzeum. Jest co trzeba, a jednocześnie nie przytłacza. Takie lubię.

piotrf napisał(a):Gratuluję umiejętności robienia bezludziowych zdjęć , tej włoskiej młodzieży wcale nie widać

Czasem trzeba chwilę poczekać albo odpowiednio wykadrować . Młodzież na szczęście chodziła raczej zwartą grupą za przewodnikiem więc ze zdjęciami nie było problemu. Tylko dziwny trafem gdzie bym nie poszedł to oni po chwili trafiali w te same miejsce .

piotrf napisał(a):Te bandolety wydobyte z morza też ciekawe , bardzo lubię takie artefakty - włączają wyobraźnię
Notuję i kombinuję kiedy się tam wybrać , żeby uniknąć upałów
Pozdrawiam
Piotr

Latem to pewnie będzie ciężko uniknąć upałów. Może zwiedzanie od razu po otwarciu jest dobrym pomysłem? Późne popołudniowo-wieczorne zwiedzanie nie zdało egzaminu. Słońce nadal mocno operowało a na dodatek skały, głazy mury czy chodniki oddawały ciepło po całodziennych kąpielach słonecznych.

piekara114 napisał(a):Fajne to muzeum. Jest co trzeba, a jednocześnie nie przytłacza. Takie lubię.

Mi tez się spodobało .

Po części muzealnej czas na eksplorację terenu wykopalisk. Starożytny Korynt leżał w dogodnym miejscu w wąskim przesmyku. Posiadał dwa porty jeden nad Morzem Egejskim (Kencherai) a drugi nad Morzem Jońskim (Lechajon). Dzięki temu od VI wieku p.n.e. był jednym z najbogatszych ośrodków starożytnej Grecji. Miasto przetrwało wojny peloponeskie, rozkwitało pod panowaniem macedońskim. Kres jego świetności przyniósł w 146 r p.n.e. rzymski konsul Mummiusz, który splądrował miasto w odwecie za przeciwstawienie się rzymskim rządom. W 44 r p.n.e. Juliusz Cezar rozpoczął odbudowę miasta, które dzięki temu wróciło do czasów świetności.
Ruiny starożytnego Koryntu znajdują się obecnie w centrum wioski ok. 7 km od współczesnego miasta.
Wzdłuż budynku muzeum wystawione są fragmenty kolumn i zdobień. Niestety silne trzęsienia ziemi w 375 i 551 roku i grabieże doprowadziły miasto do ruiny.


Są też zebrane obok siebie różne typy kolumn.



Cofam się w okolice wejścia by na spokojnie przyjrzeć się fontannie Glauke.


Fontanna powstała prawdopodobnie i początkowo była użytkowana w okresie archaicznym. Według mitologii Glauke królewna koryncka, córka króla Kreona, miała poślubić bohatera Argonautów Jasona, który rozwiódł się z Medeą.


Ta zemściła się podarowując przeklętą suknię, która przylgnęła do ciała Glauke i zaczęła się palić. Aby się uratować, dziewczyna wskoczyła do fontanny, która została nazwana jej imieniem.


Podchodzę z bliska zobaczyć robiące wrażanie pozostałości doryckiej świątyni Apolla z V wieku p.n.e., które jako jedne z nielicznych w tym miejscu nie pochodzą z czasów rzymskich.


Tak wyglądała świątynia w 1909 roku.


Tu jej pozostałości.


Świątynia Apolla jest nieco wyżej i rozciąga się stąd dobry widok na teren starożytnego Koryntu.



CDN

Górujący nad miastem Akrokorynt robi wrażenie.


Bema, czyli mównica.


Podczas pobytu św. Pawła w Koryncie został postawiony przed prokonsulem Lucjuszem Juniuszem Gallio Annaeanusem, zwanym też Gallio, pod zarzutem prowadzenia nielegalnego nauczania. Gallio odmówił jednak osądzenia tego, co uważał za zwykły spór religijny między Żydami. Według tradycji miejscem procesu Pawła była Bema — duża podwyższona mównica, stojąca w widocznym miejscu pośrodku Forum Romanum w starożytnym Koryncie, skąd przedstawiciele władz miejskich przemawiali do publiczności.


Prawdopodobnie ze względu na związek ze św. Pawłem Bema została przekształcona w kościół chrześcijański w okresie bizantyjskim.


Rozglądam się wkoło z bemy.



Fontanna Peirene. Według mitu zawdzięcza swoją nazwę nimfie Peirini, która bardzo płakała po zabiciu jej syna Kenchriasa przez Artemidę. Inny mit łączy fontannę z Pegazem. Prawdopodobnie miejsce to użytkowano już w neolicie. Za czasów greckich wielokrotnie przebudowywane. Trójniszowy budynek dziedzińca powstał pod koniec IV w. n.e., a później przed fasadą dodano marmurowe kolumny i ozdobne opaski. W czasach bizantyjskich w południowo-zachodnim narożniku dziedzińca zbudowano mały kościół, który stopniowo zasypywano ziemią i wykorzystywano jako miejsce pochówku.



I tak dochodzę Drogą Lechajską do wyjścia z ruin starożytnego miasta. Pewnie chodzili tędy św. Paweł czy grecki podróżnik Pauzaniasz a kto wie może i mityczny Jazon, zdobywca złotego runa .


CDN

Gdy nieco później przeanalizowałem rysunek sytuacyjny z rekonstrukcją stanowiska archeologicznego starożytnego Koryntu doszedłem do wniosku, że wprowadza on w błąd. Przestawia bowiem zarys całego miasta a teren udostępniony obejmuje jedynie część starożytnego miasta .


Zorientowałem się przy okazji, że pominąłem starożytny teatr, który znajduje się naprzeciw wejścia .
Chyba nie mogłem oderwać wzroku os świątyni Apolla . Strzałką zaznaczyłem miejsce gdzie znajdują się kasy a linią przerywaną, którędy szedłem.
Teatr powstał w tym miejscu w V w p.n.e. Potem był przebudowywany w okresie hellenistycznym oraz I i II w n.e. Kolejne przebudowy w okresie późnego średniowiecza zmieniły teatr najpierw w arenę walk gladiatorów a następnie po pokryciu wodoodpornym tynkiem w arenę teatralnych bitew morskich.

Zdjęcie ze strony https://www.corinth-museum.gr/en/

Rzymski amfiteatr z I w n.e. znajduje się ok. 1200 m. na północny wschód od terenu, który zwiedzałem. Wiele z niego nie pozostało.

Zdjęcie ze strony https://www.corinth-museum.gr/en/

Pozostałości sanktuarium Asklepiosa są z kolei ok. 450 metrów na północ od udostępnionego terenu zwiedzania.

Zdjęcie ze strony https://www.corinth-museum.gr/en/


Ponieważ powoli zaczynał mnie naglić czas (umówiliśmy ze znajomymi na wspólny wypad do Nafplio) musiałem wybierać pomiędzy wczesnobizantyjską (V w n.e) bazyliką w Lechaion

Zdjęcie ze strony https://www.corinth-museum.gr/en/

a zamkniętym już (czynny do 16:00) Akrokoryntem.
Wybrałem drugą opcję mając nadzieję na widoki i nie zawiodłem się .
Staję na pustym parkingu opodal wejścia.


Widok stąd piękny na dodatek trafiam na złotą godzinę robienia zdjęć . Dochodzi siódma wieczorem.



Jeszcze powrót do Drepano.


Starożytny Korynt bardzo mi się spodobał. Fajne muzeum i ciekawe ruiny. Miejsce warte odwiedzenia .

CDN

Dawigs napisał(a):Zorientowałem się przy okazji, że pominąłem starożytny teatr, który znajduje się naprzeciw wejścia

Wiele nie straciłeś.... chyba, że wyplewili chwasty

maj 2019

Niestety zabrakło nam czasu na korynckie starożytności, ale tak to już jest, jak w ciągu 2-tygodniowego urlopu chce się dojechać na Peloponez i wrócić do domu, w międzyczasie objeżdżając niemal cały półwysep . Oczywiście, nie żałuję dotarcia na każdy jego "palec", bo przecież i tak sporo na Peloponezie udało się zobaczyć. Jeśli kiedyś tam znów tam dotrzemy (?), to wówczas stary Korynt obowiązkowo!

piekara114 napisał(a):

Dawigs napisał(a):Zorientowałem się przy okazji, że pominąłem starożytny teatr, który znajduje się naprzeciw wejścia

Wiele nie straciłeś.... chyba, że wyplewili chwasty

Faktycznie strata niewielka .

dangol napisał(a):Niestety zabrakło nam czasu na korynckie starożytności, ale tak to już jest, jak w ciągu 2-tygodniowego urlopu chce się dojechać na Peloponez i wrócić do domu, w międzyczasie objeżdżając niemal cały półwysep . Oczywiście, nie żałuję dotarcia na każdy jego "palec", bo przecież i tak sporo na Peloponezie udało się zobaczyć. Jeśli kiedyś tam znów tam dotrzemy (?), to wówczas stary Korynt obowiązkowo!

Stary Korynt polecam tym bardziej, że teren nie jest zbyt rozległy. My mamy plan wrócić na Peloponez i zwiedzić centralne i południowo-zachodnie atrakcje. Jest tego tyle, że pewnie na dwóch wakacyjnych urlopach się nie skończy .

Kolejny upalny dzień . Mateusz w trakcie tego wyjazdu pierwszy raz miał okazję popływać na desce i łyknął bakcyla . Deska wypożyczona na jednym z pobliskich kempingów. Chłopak z wypożyczalni nie chciał nic w zamian przy wypożyczeniu. Opłata po zwrocie i to nie bezpośrednio. Mógł spokojnie przyjść po gotówkę i wrócić zapłacić.
Pierwsze kroki czy raczej machnięcia wiosłem stawiał dzień wcześniej .


Szybko załapał i nawet na stojąco dawał radę.


Jednak na siedząco najlepiej .




Po całym dniu spędzonym na plażowaniu i generalnie nic nie robieniu wybieramy się do Nafplio gdzie docieramy o zachodzie słońca .



Uliczki starego miasta po zapadnięciu zmroku nabierają kolorytu . Zapraszam na mały spacer.










CDN

08.07.2022 piątek, kościółek Prophet Elias, Nafplio

W planach była antyczna Nemea. Ponieważ popołudniowo-wieczorne zwiedzania nie zdały z powodu upałów egzaminu tym razem chcieliśmy oszukać system i wyruszyć po śniadaniu by być zaraz po otwarciu. Nie sprawdziliśmy niestety prognozy pogody … Od rana słyszymy krążące po okolicy odgłosy burz. Mocno wieje, momentami porywy wiatru są bardzo silne. Nasza gospodyni przed południem wraca z Nafplio. Złapała ją tam burza połączona z ulewą i porywistym wiatrem. Po drodze też padało. Ciężkie burzowo-deszczowe chmury przetaczają się to z lewej to prawej ale ostatecznie w Drepano nie pada. Po południu uspakaja się. Front burzowy przynosi ochłodzenie. W końcu da się normalnie funkcjonować.
Morze wzburzone, super się skacze na falach. Najgorzej jest wejść i wyjść z wody. Trzeba wycelować w przerwę między falami .


Od przyjazdu intrygowała mnie strzelista górka z kościółkiem dobrze widoczna z drogi Drepano – Nafplio czy do Tolo. Widać ją też było z ruin Asini.


Od naszej gospodyni dowiaduję się, że jak najbardziej można tam wejść. Niedawno mieszkańcy Drepano i okolic w czynie społecznym wyremontowali wejście. Głównie zamontowano nowe poręcze jak się później przekonamy wykorzystali do tego metalowe rury i kolanka (do wody?). Poprawiono też w niektórych miejscach ścieżkę i schody.
Dostajemy namiary jak tam dojechać. Trafiamy bez problemu .
Pozostawiamy samochód i wyruszamy na szczyt.


Początkowy fragment drogą jest łatwy ale potem jest już ostro pod górę. Można się zmęczyć.


Kilkadziesiąt (?) stopni wyżej meldujemy się na górze. Mateusz już tam czeka.


Widoki rewelacyjne .


Tutaj w kierunku Asini i schowanego za drzewami Drepano.


Tu w kierunku Tolo


oraz w głąb lądu


Niewiele tu przestrzeni ale wygospodarowano miejsce na stół i ławy.


Kościółek też malutki pw. Proroka Eliasza (Prophet Elias).


Zaglądamy do środka.



Czas schodzić.



Może komuś się przyda informacja jak tam trafić .
Za obecną nowożytną miejscowością Asini należy skręcić w lewo w wąską lokalną uliczkę. Jest przed charakterystycznym skrzyżowaniem dróg w kształcie litery Y gdzie łączą się drogi z Tolo i Drepano do Nafplio. Należy się kierować znakiem na Αγ. Παρασκευή problem w tym, że znak ustawiono tylko dla jadących od Nafplio .


W samym Αγ. Παρασκευή za kościołem skręcić w prawo a następnie w pierwszą ulicę w lewo.
Po wyjeździe z miejscowości dojeżdża się do przełęczy, na której odchodzi droga w lewo.


Tu zostawić samochód i dalej już na piechotę krótki odcinek drogą a potem już wspinaczka do góry (piesza wędrówkę zaznaczyłem na żółto)


Cała trasa z Drepano wygląda tak. Samochód najlepiej zostawić na poboczu drogi a nie wjeżdżać tak ja to zrobiłem. Jest stromo pod górę i autko ledwo dało radę na wstecznym aż poczułem sprzęgło.


CDN

Bardzo fajne widoki , szkoda że nie wiedziałem o tym miejscu, we wrześniu byłem niedaleko.
Może jeszcze będzie okazja

kulka53 napisał(a):Bardzo fajne widoki , szkoda że nie wiedziałem o tym miejscu, we wrześniu byłem niedaleko.
Może jeszcze będzie okazja

Będąc w okolicy warto tam zajrzeć. To świetny punkt widokowy .

Nafplio wieczorową porą bardzo klimatycznie się prezentuje Waszą wycieczkę po schodach zapisałem , bo widoki z góry świetne . . .
Grzegorz , deska jak zrozumiałem już zakupiona


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Nafplio wieczorową porą bardzo klimatycznie się prezentuje

O tak

piotrf napisał(a):Waszą wycieczkę po schodach zapisałem , bo widoki z góry świetne . . .

Wycieczka krótka ale widoki rozległe. Mieliśmy szczęście, że weszliśmy po przejściu frontu burzowo-deszczowego. Atmosfera się oczyściła i zapewne widoki były lepsze niż zazwyczaj .

piotrf napisał(a):Grzegorz , deska jak zrozumiałem już zakupiona

Jeszcze nie

Pozdrawiam
Grzegorz