Na wyspie lawendą i winem słynącej - Hvar 2018

Malen napisał(a):My też lubimy kampingi. Byliśmy na kilku w domkach i raz w namiocie z eurocampu. To dobra opcja dla dużej rodziny, lub grupy sprawdzonych przyjaciół. Teraz to dla nas za drogi biznes. W tym roku wyjazd już we dwójkę i niestety obowiązkowo termin wakacyjny.

Niestety dla nas w sezonie też jest to zbyt drogi biznes. We wrześniu ceny są ok za domek i pewnie to kiedyś powtórzymy, ale póki co zostaje sezon, albo przełom czerwca i lipca. To też jest dobra data, ale niestety domki wtedy również zbyt drogie.
Próbowałam kiedyś namówić męża, żeby wynająć namiot, ale on nie wyobraża sobie nie mieć toalety w "zasięgu ręki".

ZytaS napisał(a):Byliśmy w czerwcu na Hvarze, myśleliśmy, że w tym czasie będzie cisza i spokój, a tu niespodzianka w postaci 3 połączonych rodzin słoweńskich

Niestety, czasem tak bywa, że nie uda nam się "wstrzelić" z tym urlopem. Człowiek jedzie w czerwcu, ma nadzieję, że będzie spokojnie, a okazuje się, że nie jest tak kolorowo jak sobie zaplanowaliśmy.

Mikromir napisał(a): około drugiej w nocy jak wkurzony duch w nocnej koszuli poszłam w końcu do naszych czeskich sąsiadów poprosić o ciszę.

O 2 w nocy o rety współczuję. Też chyba nie wytrzymałabym jakbym darcie o 2 w nocy słyszała, a jeszcze jakby przez to moje dzieci się obudziły, to marny los byłby tych istot z tarasu

wiolek_lp napisał(a):Innego razu koło nas na Hvarze na M. Stinivie rozłożyli się rodacy, chyba 3 rodziny, koło 15 osób. Nie zachowywali się źle, ale sama ilość osób, które do siebie mówiły, wołały z wody itp. powodowała dość duży hałas na plaży, niestety tak zazwyczaj bywa, gdy jest się dużą grupą.

Tak, jak jest się większą grupą, to niestety ale samą rozmowę słychać dość głośno. Wiem coś o tym, bo sami jeździliśmy większymi grupami. Na szczęście nie krzyczeliśmy do siebie z wody, ani muzy nie puszczaliśmy. Raczej wtedy też nie wybieraliśmy bezludnych plaż, ale te najbliższe campingowe, więc myślę, że to raczej nikomu nie przeszkadzało, bo na nich zazwyczaj panował gwar

boboo napisał(a):Normalnie kroisz ziemniaki na ćwiartki (najlepiej wybierz takie długie) takim nożem:

Dość ciekawe to narzędzie. Dzieci pewnie będą zachwycone takimi frytami

wiolek_lp napisał(a):Ja wiem, że dziecko niczemu winne, chodź szczerze mówiąc nie wyglądało to jak nieumyśle rzucenie kamieniem ale to był duży kamyk i tak mnie to zabolało, że moja reakcja była, taka jaka była, czyli jak to mówią moi modzi młodzi "kura przez W"

Nie dziwię Ci się wcale. Moja reakcja byłaby taka sama.

wiolek_lp napisał(a):A gdyby mój młody po kimś przeniósł materac, to opierdzielając go, cała plaża wiedzialaby co o tym myślę... Póki co, nie było nigdy takiej potrzeby, mimo, że moje dzieci są głośne, to nie wyobrażam sobie żeby coś takiego zrobiły

Ja też sobie czegoś takiego nie wyobrażam. Dzieci powinny wiedzieć jak się zachować, ale to kwestia oczywiście odpowiedniego wychowania. Pamiętam jak na campie Solaris niemieckie dzieciaki biegały po naszych karimatach niemal depcząc nam po głowach, a matki się na to spokojnie patrzyły. Nie wyobrażam sobie takie sytuacji z moimi dzieciakami, a nawet gdyby coś takiego się zdarzyło, to z pewnością zwróciłabym im uwagę

Zwykle proporcjonalnie do liczby osób i procentów wzrasta natężenie dźwięku Hałasu na plaży chyba nikt nie lubi, a ten nocny jest szczególnie uciążliwy.

Jednak sytuacje, które mnie zszokowały na plaży, to zdejmowanie maluchowi gatek i sikanie z brzegu wprost do wody, oraz po wytarciu dzieciakowi pupy, rozrzucanie brudnych chusteczek po całej plaży. Rodzinka już sobie poszła, a chusteczki wiatr nosił. Dla mnie to jakaś masakra.

I dodam, że wcale nie byli to Polacy, tylko znani w Europie z umiłowania porządku, Niemcy.

Malen napisał(a):Jednak sytuacje, które mnie zszokowały na plaży, to zdejmowanie maluchowi gatek i sikanie z brzegu wprost do wody, oraz po wytarciu dzieciakowi pupy, rozrzucanie brudnych chusteczek po całej plaży. Rodzinka już sobie poszła, a chusteczki wiatr nosił. Dla mnie to jakaś masakra.

Za niektóre zachowania, to powinno być dosłownie pozbawienie wolności!!! O mandacie za złe zachowanie nie wspomnę!

Malen napisał(a):...zdejmowanie maluchowi gatek i sikanie z brzegu wprost do wody...

z mojego doświadczenia typowe zachowanie wśród Czechów
nie znoszę razem z walającymi się kiepami po plaży ... o chusteczkach nie wspomnę ale z tym się nie spotkałem

Malen napisał(a):...
I dodam, że wcale nie byli to Polacy, tylko znani w Europie z umiłowania porządku, Niemcy.

stawiam 100 że to byli "nasi" Niemcy

m@rek napisał(a):

Malen napisał(a):...
I dodam, że wcale nie byli to Polacy, tylko znani w Europie z umiłowania porządku, Niemcy.

stawiam 100 że to byli "nasi" Niemcy

Myślę, że zakład byś wygrał...

Janusz Bajcer napisał(a):

ZytaS napisał(a):Może założymy post pt. Savoir-vivre na wakacjach w Chorwacji? (na temat zachowań na wakacjach nad Bałtykiem napisano już morze artykułów )

Zakłada się wątek, w nim pisze się posty.
Nowego wątku nie trzeba zakładać bo jest, nawet przyklejony.
polacy-w-chorwacji-t27899-150.html

ok, lekcja wzięta "wątek", ale chodziło mi o zachowania plażowiczów wszystkich nacji, a nie tylko Polaków. Chodzi o to, że w Chorwacji są w większości małe, kameralne plastyczki i jeżeli takie wybieramy, to mamy określone oczekiwania - spokój, szum morza, cykady, a nie wrzask dzieci i inny. Gdyby to nam nie przeszkadzało, albo sami dysponowalibyśmy takim "źródłem" hałasu to wybralibyśmy się na bardziej ludne plaże, gdzie wiemy, że nie będzie ciszy. Tak było np. w Breli, wiedzieliśmy czego tam oczekiwać i "nie zawiedliśmy się" No ale mała plażyczka na Hvarze...

ZytaS napisał(a): Chodzi o to, że w Chorwacji są w większości małe, kameralne plastyczki i jeżeli takie wybieramy, to mamy określone oczekiwania - spokój, szum morza, cykady, a nie wrzask dzieci i inny. Gdyby to nam nie przeszkadzało, albo sami dysponowalibyśmy takim "źródłem" hałasu to wybralibyśmy się na bardziej ludne plaże, gdzie wiemy, że nie będzie ciszy. Tak było np. w Breli, wiedzieliśmy czego tam oczekiwać i "nie zawiedliśmy się" No ale mała plażyczka na Hvarze...

Problem zaczyna się wtedy jak np. 5 różnych rodzin z dzieciakami wpadnie na pomysł, żeby odwiedzić tę samą plażyczkę, na której para, czy małżeństwo bezdzietne szuka ciszy i spokoju. Niestety z roku na rok turystów w Chorwacji przybywa i coraz trudniej o bezludne plaże w sezonie, ale jest szansa! Ostatnio mój "kolega", który nigdy nie był w Chorwacji stwierdził, że Chorwacja to obciach, wszyscy tam jeżdżą. Są inne "modniejsze" kierunki. Dodam tylko, że on w całym swoim życiu był 1 raz w Grecji na all inclusive

Wielu naszych znajomych też tak myśli i dobrze - oby takich "obciachowców" jak najwięcej

ZytaS napisał(a):Wielu naszych znajomych też tak myśli i dobrze - oby takich "obciachowców" jak najwięcej

Dokładnie! W przypadku tego mojego "kolegi", to zwykła zazdrość. Jak można negować jakiś kraj tylko ze względu na to, że duża liczba osób tam jeździ, a samemu tam się nie było??? Tym bardziej, że koleś raz był za granicą na all inclusive w Grecji... Ale na szczęście z takimi "znajomymi" widuję się tylko "przy okazji"...

ODCINEK 16 – 2.07.2018 (poniedziałek) – Poranne plażowanie przy campie i dojście do plaży Eva.

Dzisiejszy dzień zapowiada się bardzo upalnie. Morze gładkie jak tafla lodu, więc nie pozostaje nam nic innego, jak tylko plażować…

Początkowo wybieramy się na plażę przy campie Paklina, która z wody wygląda tak:


Trochę snoorkujemy:


Dzieci się bawią:


Zerkam chwilę na pływadła:


Mąż wyławia dla dzieci muszelki, ale niemal wszystkie z żyjątkami, więc wrzucamy je z powrotem do wody:


Stwierdzam, że to ostatni gwizdek, żeby wybrać się na plażę Eva, dlatego idę na nią zupełnie sama. Idziemy najpierw na pizzę do „naszej” Slavinki, a później mąż wraca z dzieciakami na plażę, a ja idę na spacer.

W gogle maps wpisałam sobie pieszą trasę do plaży i początkowo prowadziła mnie skrótem do „Jadranki”:


By po chwili poprowadzić mnie znów koło skody M@rka:


Niemal tuz za ich apartamentami droga się na chwilę zamienia w krótką kamienistą ścieżkę:


A za chwileczkę jestem już na utwardzonej nawierzchni:


Która w drugą stronę prowadzi do campingu Paklina:


Jestem już na głównej drodze:


I kieruję się w stronę Zavali. Na jednym z domów w Ivan Dolac przy „Jadrance” zauważam takie oto ogłoszenie:


Robię fotę głównie po to, żeby wieczorkiem zadzwonić pod podany numer i umówić motorówkę dla nas na jutro lub po jutrze. To już nasze ostatnie 2 dni. Niestety okazuje się, że motorówki są już zajęte i musimy się obejść smakiem Tak w sumie to przez cały pobyt rozglądałam się po Ivan Dolac, żeby jakąś łódkę wyhaczyć, ale nic takiego mi w oko nie wpadło, a tak poza tym, to dopiero tego dnia morze było na tyle „gładkie”, że moglibyśmy wynająć taką łajbę. Już trochę strachu najedliśmy się Makarskiej Rivierze podczas pływania taką pierdziawką, więc nie chcielibyśmy takiej sytuacji powtórzyć.
Mimo tego, że ogłoszenie widnieje na tablicy w ID, to łódki można wynająć w Zavali.

Ale wracam już do mojego spaceru. Domostwa ID już się kończą. Mijam jeszcze krzyż (nie wiem czemu służy w tym miejscu):


Spoglądam na góry:


I mijam winnicę, gdzie kupowaliśmy ostatnio wino:


Mijam kolejne zakręty i pole oliwkowe po prawej:


Oglądam się za siebie:


Nagle gdzieś tam daleko pojawia się jakiś ludź:


który najwidoczniej też szuka plaży. Swoje auto zaparkował na jakimś gruzowisku tutaj.

Wtedy jeszcze były tu hałdy kamieni, teraz już jest „wygładzone” i powstał tutaj taki a’la punkt widokowy.

Kiedy mijam jego auto, on już do niego wraca, wsiada i jedzie w moim kierunku… Zatrzymuje się i pyta gdzie idę . Serce mam już w gardle, bo może to jakiś gwałciciel czy kto …
No, ale żeby w Chorwacji?.... Zerkam na blachy i okazuje się, że to jakiś turysta ze stolicy Cro… A ja taka nieogarnięta, wiecie dżokejka na głowie, no make up i te sprawy…
Szybko przez myśl mi przelatuje, że chyba raczej nie będę uciekać tylko wdam się z kolesiem w gadkę. Oczywiście mój angielski nie jest na zadowalającym poziomie, ale tyle to jeszcze potrafię zrozumieć i odpowiedzieć

Rozmowa była krótka i wyglądała mniej więcej tak:
On: Gdzie idziesz?
Ja: Szukam plaży.
On: Gdzie jest plaża?
Ja: Nie wiem, przecież jej szukam
On: Ja też szukam plaży. Mogę iść z Tobą?
Ja: Nie, nie, nie, sorry mój mąż będzie zły, został z dziećmi w Ivan Dolac
On: Dlaczego nie poszedł z Tobą?
Ja: Bo został z dziećmi… Muszę już iść. Bye
On: ok, bye…
…i księciunio pojechał...

I taka to „przygoda życia” mnie spotkała… Haha oczywiście żart, bo w życiu miałam ciekawsze przygody, ale ta też była dość ciekawa
I choć jakaś tam cząstka mnie podpowiadała „Dawaj go na tą plażę, może okaże się spoko kumplem… ” to jednak zdrowy rozsądek i mądry łeb podpowiadał „hola hola koleżanko, to że Twój „stary” siedzi na plaży z dziećmi, to nie znaczy, że masz puszczać wodze fantazji…
Hehe oczywiście piszę to teraz wszystko w formie żartu, ale wtedy byłam nieco zmieszana i nie wiedziałam, czy koleś odjedzie, czy zaczai się gdzieś w krzakach i pójdzie za mną na tą plażę.

No cóż, raz się żyje, koleś był nawet przystojny…

Idę dalej i powoli zaczynam zauważać jaśniejszy kolor wody, co może oznaczać, że plaża jest już niedaleko:


Dochodzę sobie do takiego krzaka

Google maps pokazuje, że jestem na miejscu… hmmm, za krzakiem jakaś ścieżka jest:


Schodzę kawałeczek w dół do tych drzewek:


I koło tych drzew nie wiem gdzie iść dalej. W lewo jakieś chaszcze i w prawo tak samo… What the…

No nic, myślę sobie, że to chyba nie ta trasa. Wracam się, bo przypominam sobie, że po drodze mijałam jakiś szutrowo polny zjazd w dół, więc pomyślałam, że może tamtędy dojdę do plaży.

Zawracam i skręcam tutaj

Może tym razem mi się uda… Maszeruję dzielnie i z góry widzę lazury i jakieś ludki pływające:


Idę więc kawałek szutrówką:


Na końcu której chowam aparat i próbuję się wgramolić na jakąś wyślizganą ścieżkę. Niestety i ta się zaraz kończy… Dalej same chaszcze i krzaczory… Masakra. Jestem już wkurzona, bo mnóstwo czasu zmarnowałam .
Stwierdzam, że nie odpuszczę i idę znów do tego krzaka, za którym jest ścieżka. Dochodzę znów do tych drzew i tym razem skręcam w lewo. Chaszcze nadal na swoim miejscu, ale po krótkim podrapaniu nóg już wiem, że w końcu jestem na właściwej ścieżce…
Ale samą plażę pokaże już w kolejnym odcinku

P.S. Dobrze, że mój mąż forum nie czyta... o kolesiu mu mówiłam, ale wiecie...

agata26061 napisał(a):(...)Stwierdzam, że to ostatni gwizdek, żeby wybrać się na plażę Eva, dlatego idę na nią zupełnie sama. (...)

To właśnie do tej plaży nie udało nam się dotrzeć...

agata26061 napisał(a):Dochodzę sobie do takiego krzaka

Jak zobaczyłam ten krzaczek to aż buźka mi się uśmiechnęła, bo właśnie pod nim dochodziłam do siebie po niedoszłym zawale serca przy poszukiwaniu plaży

agata26061 napisał(a):

Koło tego transformatora chodziliśmy w poszukiwaniu zejścia na plażę...ale się nie udało... To teraz już cierpliwie czekam na odcinek z naszej niedoszłej plaży...

Eva mi się bardzo spodobała w zeszłym roku trzy razy do niej przez te krzaki się przedzierałem
Za drugim razem już sobie troche ułatwiłem, i zjechałem tą szutrówką w dół, stwierdziłem że jak ktoś tym dojeżdża do winnicy to ja też zjadę
Tam była jeszcze jedna ścieżka, chyba łatwiejsza bo większość nią chodziła. Ale na koniec i tak się one łączyły.

piekara114 napisał(a): Koło tego transformatora chodziliśmy w poszukiwaniu zejścia na plażę...ale się nie udało... To teraz już cierpliwie czekam na odcinek z naszej niedoszłej plaży...

Mnie się plaża bardzo spodobała, bo oprócz mnie była na niej tylko jedna rodzina z Polski, ale o tym za chwilkę

Flayszakal napisał(a):Tam była jeszcze jedna ścieżka, chyba łatwiejsza bo większość nią chodziła. Ale na koniec i tak się one łączyły.

Kurczę, a widzisz, ja tam błądziłam jak kto głupi i nie mogłam natrafić na właściwą ścieżkę.

ODCINEK 17 – 2.07.2018 (poniedziałek) – BEACH EVA

W końcu jestem zadowolona, bo wygląda na to, że znalazłam właściwą ścieżkę. Widoki zaczynają się co raz lepsze:


I nareszcie widać plażę :


Dotarłam:


Jest cudnie. Razem ze mną na plaży jest tylko jedna rodzina z Polski:


Miałam zamiar posnoorkować przy tych skałach:


Ale kiedy zaglądam do torby orientuję się, że zapomniałam maski.

Wchodzę do wody, jest bosko. Pstrykam kilka zdjęć „na ślepo” pod wodą:


Fotografuję mój grajdołek:


Jakże inny od tych, do których jestem przyzwyczajona, bez miliona tobołów dla dzieci, jedzenia, picia i parasola czy namiotu plażowego.

Plaża widziana z wody:


Podobają mi się te skały:


Przysiadam jeszcze chwilę na ręczniku:


Po chwilowym opalaniu wchodzę znów do wody i tak kilka razy, ale czas już się zbierać, bo mąż zaczyna się niepokoić i wolałaby, żebym już wróciła. Informuję go, że wszystko jest w porządku, ale długo właściwej drogi szukałam, chwilę posiedzę i wracam.

Już ubrana robię sobie selfiaka:


W międzyczasie pojawia się jeszcze jedna czeska para. Do nich należy różowy kocyk na zdjęciu:



Pstrykam jeszcze kilka fotek:


A tutaj jest ścieżka, którą należy zejść przy transformatorze, ale żeby do niej się dostać należy obejść cały transformator dookoła:


Zerkam jeszcze raz na plażę:


Obchodzę transformator dookoła i wygodną szeroką ścieżką:


Dochodzę do schodków:


I kolejnych schodków:


Tutaj już trochę krzaków i bardziej stromo:


Tutaj stromo, ale bez krzaków:


A to ten nieszczęsny transformator:


Na szczęście jak leżymy na plaży, to mamy go za plecami.

Jeszcze kawałek podejścia:


Zerkam na lazury :


Te kolory mnie zachwycają

Ścieżka powoli się kończy:


I już jestem koło drzew, o których pisałam w poprzednim odcinku. To obok nich należy skręcić w lewo idąc na plażę:


Widok byłby piękny, gdyby nie ta wieża po środku zdjęcia:


I już jestem na wygodnym asfalcie:


Zerkam za siebie:


To jest właśnie ten krzak, za którym należy skręcić w prawo na szutrową ścieżkę. W poprzednim odcinku pokazywałam w linku to miejsce na guglowym ludziku. Jak widać, krzak trochę się rozrósł

Przede mną winnice:


Mijam szutrową drogę, do której się wróciłam, ale ścieżki nie znalazłam, a okazuje się, że jest tam ścieżka prowadząca na plażę:


Zdaję się, że mijam winorośla popularnego szczepu winnego Plavac Mali:


Spacer jest dość przyjemny, bo zarówno w drodze na plażę, jak i powrotną mija mnie zaledwie kilka samochodów:


Z poboczem raczej tam średnio, więc podczas przejazdu samochodów trzeba zachować nieco ostrożności.

Winorośla opierają się na asfalcie:


No i jestem już w Ivan Dolac:


Ponownie mijam winnicę, w której kupowaliśmy wino:


I wracam do swoich:


Mąż mówi, że dzieciaki go zamęczyły, bo musiał cały czas skakać z nimi z murka do Jadranu. No cóż, jak zabawa to zabawa

Idziemy za chwilę do apartmana, żeby się wykąpać i przebrać, bo wieczorkiem jesteśmy umówieni z M@rkiem i jego rodzinką na piwko w Big Blue. Pozdrawiamy Was

Ale zanim to nastąpi fotografuję pewną parę dobijającą kajakiem do wybrzeża pod naszą Slavinką. Bardzo skojarzyła mi się ta para z Maslinką i jej mężem. Zdaje się, że kajak macie bardzo podobny do nich, a z przodu siedzi brunetka Oczywiście zdaję sobie sprawę, że to ktoś inny, ale z balkonu mojego apartmana podobieństwo uderzające:


Przebrani i wykąpani udajemy się do Big Blue, żeby tak jak wspomniałam spotkać się z M@rkiem i jego rodziną. Nie posiadam zdjęć z tego spotkania, ale jutro nadrobię w Kokocie

Pora na kilka spostrzeżeń dotyczących plaży Eva. Wiem, że być może nie jest to najpiękniejsza plaża na Hvarze, ale mi bardzo się spodobała. Cichutko, spokojnie, ciepły Jadran i szum cykad nad głową. Cudnie . Zejście do plaży nie jest jakieś strasznie wymagające. Ja szłam w sandałach i na spokojnie powoli po kamykach da się zejść. Jest kilka bardziej stromych odcinków, ale są i też wygodne schody od czasu do czasu. Może z 10 minut zajmuje zejście do tej plaży Miałam szczęście, bo trafiłam akurat tak, że plażowiczów było niewielu, ale to był dopiero 2 lipca, więc początek sezonu, później pewnie jest już nieco gorzej

Cześć Agatko Długo mnie nie było na forum, ale już wróciłam

Niestety okazuje się, że motorówki są już zajęte i musimy się obejść smakiem Tak w sumie to przez cały pobyt rozglądałam się po Ivan Dolac, żeby jakąś łódkę wyhaczyć, ale nic takiego mi w oko nie wpadło, a tak poza tym, to dopiero tego dnia morze było na tyle „gładkie”, że moglibyśmy wynająć taką łajbę. Już trochę strachu najedliśmy się Makarskiej Rivierze podczas pływania taką pierdziawką, więc nie chcielibyśmy takiej sytuacji powtórzyć.

Szkoda,że się nie udało, pamiętam jak rozmawiałyśmy o motorówkach i jak Ci zależało..Ale na pewno następnym razem się wypływacie jakimś RIBem
Ja też zawsze się gdzieś sama zapuszczam na eksplorowanie, ale jeszcze nic złego mnie nie spotkało - ze strony ludzi, czy dzikich zwierząt Jeśli już, to tylko ze strony...krzaczorów makii, którą to przygodę niedługo opiszę Kto wie, może straciłaś możliwość jakiejś przygody , ale ostrożności nigdy nie za wiele