Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

Nefer napisał(a):Fajna ta grota, którą odkryliście podczas ostatniego kajakowania.

Tak, bardzo nam się spodobała

Nefer napisał(a):Wszystkiego najlepszego na czas Świąt, spokoju, radości, chwili wytchnienia.

Dzięki

te kiero napisał(a):Jak dla mnie to ostatnie wodowanie chyba najciekawsze widokowo, szczególnie jaskinia

Nie znaleźliśmy spektakularnego miejsca do plażowania, ale było ciekawie

te kiero napisał(a):Czekam z niecierpliwością na Przeklęty Finał.

Jeszcze kilka odcinków i będziemy w Przeklętych

31 lipca (sobota): Trochę šipanskich widoków

Po zapakowaniu całego kajakowego ekwipunku do samochodu patrzymy jeszcze na zachwycające krajobrazy:



Tam, na wyspie Ruda, plażowaliśmy:



Postanawiamy zobaczyć jakiś šipanski zabytek Jedziemy w głąb interioru, wspinamy się (na razie autem) dróżką nad Suđurđem. I tak docieramy do "ronda" z krzyżem:



Pójdziemy ścieżką prowadzącą do widocznego na wzgórzu kościoła sv. Nikoli:



Ale to za chwilę. Najpierw pokręcimy się w okolicy klasztoru benedyktynów czy raczej tego, co z niego zostało.



A zostało całkiem sporo:



Częścią "kompleksu" jest kościół św. Marii:



Jest i starożytna kolumna:



Zaglądam przez szybę do wnętrza nowszego budynku i powstaje ciekawe zdjęcie :



Samostan został wybudowany w XIV wieku, a benedyktyni mieszkali tu podobno do 1741 roku. Obchodzimy teren dookoła:



Bardzo romantyczna ścieżka wzdłuż ruin:




Lubię takie miejsca :



Spotykamy uroczą jaszczurkę :



Nie mamy jednak czasu na dłuższe pogawędki z nią , bo ruszamy dalej, a właściwie wyżej, do crkvy sv. Nikoli. Przez krzaczory:



Tupiemy głośno, żeby przestraszyć potencjalne poskoki

Na szczęście żaden się nam nie pokazał. Krótki spacer i już jesteśmy przy kościółku:




Tu też spotykamy jaszczurkę :



I zachwycamy się widokami:



W dole Suđurađ, na wprost Lopud, a po lewej - Ruda:



Bardzo mi się tu podoba:



Patrzymy na zielony interior:



oraz na stały ląd:



Podobnie jak przy klasztorze, jesteśmy tu całkiem sami

Robi się późno, więc wracamy do samochodu. Gdzieś po drodze zatrzymujemy się, żeby uwiecznić Mljet, który wygląda teraz bardzo tajemniczo (dlatego, że jest widoczny pod słońce ):



Widać już Šipanską Lukę:




W stronę dzwonnicy kościoła św. Stefana:



Z domów widocznych na wzgórzu na pewno roztacza się cudny pogled

Wieczorny obrazek z Luki - jachty "porozrzucane" w zatoce i supujący turyści:



Do apartmanu docieramy tuż przed 19:30:



Jest na tyle późno, że nie chce nam się już dzisiaj szykować i iść do restauracji. Pichcimy coś z własnych zapasów i zostajemy na balkonie, z którego łapię kontakt wzrokowy z uroczym kotorem :



A po kolacji białe wino, które dostaliśmy w prezencie od naszego gospodarza z Orebića:



Smaczne, ale dla mnie za mocne albo już się odzwyczaiłam od chorwackich win Poprzestanę na Jamnicy (wieczór bez piwa ), bo zaczyna boleć mnie głowa Chyba słoneczko za mocno mi dzisiaj przygrzało, mimo że co chwilę wchodziliśmy do wody. Na szczęście jutro będzie wszystko w porządku Musi być, bo płyniemy do Dubrownika

Kapitańska Baba napisał(a):Ta zabałaganiona wyspa jest...straszna Wygląda jak jeden wielki śmietnik Dlaczego ludzie robią naturze takią straszną krzywdę???

Tam było po prostu upiornie

Kapitańska Baba napisał(a):Tylko ten wieczorny ból głowy .... zdecydowanie musiał być spowodowany brakiem wieczornej szklaneczki piwa

Pewnie tak Już więcej nie popełnię tego błędu

AdamSz napisał(a):Ta szósta fotka od dołu, ciekawie wyszła...Trochę na czasie....Gdyż mi, kojarzy się z zamarzniętą taflą jeziora ...

Rzeczywiście. Kiedyś zrobiłam podobne zdjęcie z Boką Kotorską widzianą z góry:



Tzn. efekt był podobny - statek na lodzie

AdamSz napisał(a):P.S. Na Mazurach, jak jest dobra, zimowa aura, to tak stoją samochody wędkarzy, na środku jezior... Także namioty i całe to ich gospodarstwo wędkarskie......

Ciekawe. Chciałabym to kiedyś zobaczyć, tylko na Mazury jakoś nam nie po drodze, zwłaszcza zimą...

Dawigs napisał(a):

maslinka napisał(a):Tupiemy głośno, żeby przestraszyć potencjalne poskoki

Poskoki to chyba lubią wygrzewać się na gorących kamieniach .

Z nimi to nigdy nie wiadomo

AdamSz napisał(a):Jakbyś, nie powiedziała....na 100% Norwegia zimą.... Widzę lód

A to Czarnogóra w lipcu Boka Kotorska - "adriatycki fiord"

1 sierpnia (niedziela): Płyniemy do Dubrownika

Wstajemy trochę wcześniej, żeby zdążyć na statek, a i tak na niego poczekamy Šipanska Luka przed 10:00 jest bardzo spokojna:



W Suđurđu już większy ruch, niedawno przypłynął prom:



My jednak będziemy płynąć statkiem Postira, który powinien już być, ale wiadomo, jak to bywa z chorwacką punktualnością (różnie, choć z roku na rok lepiej )

Siadamy na "naszej" fjakowej ławeczce, na której spotykamy tych samych panów co kilka dni temu Znowu wyciągamy książki i trwamy wszyscy we wspólnej lekturze Polako, polako...

Orientujemy się, że opóźnienie wynika z silnego wiatru. No ładnie, to nas wybuja na pokładzie Może przynajmniej będzie się przyjemniej chodziło po Dubrowniku

Jakieś 15 minut po czasie płynie Postira:



Ludzie cierpliwie czekają na wejście na pokład:



bo najpierw trwa rozładunek towarów:



Zastanawiamy się, co jest w workach po mące, bo na pewno nie mąka. Pani z łatwością bierze pakunki jedną ręką Zresztą chleba na wyspie chyba nie pieką, przynajmniej nie na szerszą skalę; pieczywo też przypłynęło Postirą

W końcu wsiadamy na pokład i odpływamy:



Przyjemnie wieje :



Niestety, nie popłyniemy od razu do Dubrownika; musimy zgarnąć ludzi z innych wysp. Pierwszy jest Lopud:



Sporo chętnych na wycieczkę, ale niedługo zobaczymy zdecydowanie większe tłumy...

Szybko poszło, Lopud zostaje za nami. Tutejszy samostan pięknie się prezentuje od strony morza:



Podobnie jak kościół św. Michała (według innych źródeł - Świętej Trójcy):



Biegam od jednej burty do drugiej i pstrykam, chociaż trochę rzuca mnie po pokładzie :



Mijamy się z fishpicnickowym statkiem. Dość gęsto tam:



Po chwili dopływamy do wyspy Koločep:



Drugi przystanek to, na szczęście, ostatni na naszej trasie. Przybicie do falochronu może być problematyczne, bo nabrzeże jest w remoncie:



Jednak wszystko przebiega sprawnie - obsługa na lądzie (który jest wyspą ) chwyta cumy, panowie z Postiry rzucają trap i kilku turystów wchodzi na pokład.

Nikt na Koločepie nie wysiada.... Ta wysepka jest zdecydowanie mniej popularna niż Lopud, ale również wydaje mi się ciekawa i gdybyśmy zostali na Šipanie dzień dłużej, pewnie też byśmy tu przypłynęli Szczególnie interesujące wydają się południowe brzegi Koločepu - klify, plaże, jaskinie... Tylko, żeby tam dotrzeć, trzeba by się "przespacerować", co w upale nie byłoby zapewne miłą przygodą No ale zaraz będziemy się smażyć w Dubrowniku, więc i na tej wysepce dalibyśmy radę

Żegnamy się z Koločepem, nieuchronnie zbliżamy się do celu... Znowu biegam między jedną a drugą burtą Stały ląd:



Wyspa Daksa:



Samotny biały żagiel i dubrownickie hotele:



Jest i Most Franja Tuđmana:



Pstrykamy na cztery ręce :



I coś dla odważnych - skoki na bungee:



W wielu sytuacjach uważam się za odważną , ale bungee to nie dla mnie No way!

Statek Dubrovnik stoi tam, gdzie powinien :



bo oto zbliżamy się do portu Gruž. Tylko czy my jesteśmy w dobrym miejscu i czy naprawdę chcemy tutaj być? Co tu się wyprawia :



Takich tłumów dawno nie widziałam. Wszyscy chcą się dostać na pokład Postiry:



Moment, ale przecież dla nas to idealnie! Okazuje się, że płynięcie do Dubrownika w niedzielę było świetnym posunięciem - większość lokalsów, ale i turystów mieszkających w "perle Adriatyku" ucieka z miasta na okoliczne wysepki, czyli na Elafity. Więcej Dubrownika dla nas

Takich pustek się nie spodziewaliśmy, ale o tym w kolejnych odcinkach. Na pewno będzie ich kilka

Kapitańska Baba napisał(a):Ciekawa jestem odczuć bujania na promie

Nie miałam żadnych negatywnych odczuć. Dopóki nie siedzę pod pokładem jest ok, może bujać Możliwe, że byłoby mi trudniej, gdyby mnie tak bujało przez dłuższy czas, ale rejs trwał około godziny, więc była to tylko dodatkowa rozrywka

Kapitańska Baba napisał(a):Ten tłum - ci wszyscy ludzie zmieścili na statek???

Nie patrzyliśmy, czy im się udało, ale obawiam się, że tak

wiola2012 napisał(a):Pokażesz Dubrownik z małą ilością ludzi? Aż niemożliwe

Tak, pokażę niemal pusty Dubrownik Taki był 1 sierpnia