Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

30 lipca (piątek): Kajakiem wzdłuż wybrzeży Šipana

Dzisiaj ciągnie nas do kajakowania, tym bardziej, że przed nami kolejny upalny dzień. Najpierw musimy jednak napompować Plavca, co robimy na nabrzeżu (niedaleko parkingu, bo w samochodzie mieliśmy cały sprzęt), pod palmą :



Wiosła w dłoń i ruszamy!:



Załoga jachtu bawi się dronem:



Przyglądamy się plaży Priježba, przy której mieści się beach bar:




Miłe miejsce, przyjdziemy tu ostatniego dnia.

Natomiast po prawej stronie zatoki wypatrujemy miniaturową plażyczkę:



Stwierdzamy jednak, że nawet dla nas jest trochę za mała :



Tu ktoś ma chałupę:



Kolejna plaża jest duża i chyba ładna, ale zajęta:



Patrzymy w lewo, w stronę tajemniczej wyspy Jakljan:



Zielone tarasy to chyba winorośl? Jeszcze dzisiaj tam będziemy i się przekonamy.

Tymczasem dopływamy do zachodnich krańców Šipana. Trzeba uważać, jest płytko:



I panuje zadziwiająco duży ruch

Tutaj, od biedy, moglibyśmy zostać:



Ale postanawiamy przyjrzeć się pobliskiej wyspie Mišnjak:



Ta plaża na Mišnjaku będzie dla nas idealna:



Jest bardzo wygodnie:



i mamy niezły punkt obserwacyjny:




a jednocześnie dużo prywatności

Różowy Koleżka pracuje :



Chronię Dzielnego Flaminga przed udarem



Pod wodą ładnie, choć bez rewelacji - znajome rybki i trochę żółtych koralowców:



Niektóre przepływające jednostki robią bycze fale i trochę nas podmywa :



Wydaje nam się, że minęła chwila, tymczasem jest już 17:00 Pora się zbierać, tym bardziej, że chcemy jeszcze "skoczyć" na Jakljan.

Srebrna poświata na Jadranie:



Otok Tajan, a za nim Olipa:



Dzielny, nie skacz! :



Zbliżamy się do Jakljana:



ale o tym, co tam zastaliśmy, napiszę w następnym odcinku

Teraz jeszcze, na koniec, mapki z zaznaczoną (dotychczasową) trasą wycieczki:

Kapitańska Baba napisał(a):Różowy maluch potrzebował kąpieli

Najwyraźniej

Kapitańska Baba napisał(a):Te tarasy (chyba z winoroślą) niesamowicie wyglądają, zawsze z zachwytem się im przyglądam

Bardzo egzotycznie

Habanero napisał(a):Nadrobiłem w końcu zaległości, aż od zdobycia Nikoli.

Iliji Rzeczywiście, tylko Hvar Ci w głowie

Habanero napisał(a):Drugi sezon poszedł na raz
Mega gorący i bardzo ciekawy

Mam nadzieję, że oglądalność jeszcze wzrośnie

Habanero napisał(a):Swoją drogą, Wasza ośmiogodzinna wyprawa na szczyt, w takim upale, to nie lada wyzwanie
Szacunek za to, widoki przepiękne,... we wszystkich kierunkach.

Dzięki

Habanero napisał(a):Muszę się tylko z uścisku Hvaru uwolnić

Tylko czy Ci się uda? Hvar trzyma mocno

Habanero napisał(a):Jasne, że o Eliasza chodziło
Coś mi się popyrtasiło, a może to jakiś znak ...

Że znowu Hvar?


30 lipca (piątek): Kajakowania ciąg dalszy - przygnębiający Jakljan i rejs powrotny

Zbliżamy się do Uvali Veliki Jakljan:



Widok na tarasowo rosnące winorośle - zupełnie pod słońce. Podobnie jak na zakotwiczony tu statek Kraljica Jelena:



Później lepiej się mu przyjrzymy.

Tymczasem podpływamy do plaży:



i delikatnie mówiąc, jesteśmy rozczarowani. Ciemny piasek, sprawiający wrażenie brudnego, dużo śmieci wokół i dzieci bawiące się w tym "syfie" :



Małż zostaje z Plavcem przy brzegu, a ja idę trochę w głąb wyspy i jestem coraz bardziej zniesmaczona:




a czasem i przerażona :



Takiego rozgardiaszu i śmietnika nie widziałam w Chorwacji nigdzie

Jak można tak "zasyfić" dalmatyńską wyspę?! Chciałam dojść do ruin kościoła św. Izydora, ale nie zamierzam brodzić w śmieciach Wracam do Małża:



Najdziwniejsze jest to, że w niektórych domkach (tych w trochę lepszym stanie) mieszkają ludzie. Bawi się tu sporo dzieci i młodzieży:



Potem doczytałam, że na Jakljanie znajduje się ośrodek wypoczynkowy i organizowane są tutaj kolonie/obozy
Widać też, że niektóre bungalowy są zajęte przez rodziny z małymi dziećmi. Niby jest piaszczysta plaża, choć daleko jej do tych na Lopudzie...

Na pewno można tu znaleźć ciszę i spokój, taką zaletę jestem w stanie wymyślić , ale i tak chcę stąd jak najszybciej odpłynąć:



Podpływamy jeszcze do pomnika:



który upamiętnia 214 ofiar - Chorwatów i Niemców zamordowanych w tym miejscu przez partyzantów Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii:



W roku 2013 miała miejsce ekshumacja ciał żołnierzy, którzy następnie zostali pochowani na cmentarzu w Dubrowniku.

Jakljan okazuje się być naznaczony zbrodnią wojenną, podobnie jak wyspa Daksa (pierwsza w Archipelagu Elafickim, patrząc od Dubrownika). Będzie mi się źle kojarzył, a szkoda, bo mogłoby tu być pięknie. W tym budynku pewnie kiedyś znajdował się hotel/pensjonat:



Podejrzewam jednak, że po ekshumacji, która miała miejsce w 2013 roku, mało kto chciał wypoczywać na wyspie. Dlatego "ośrodek" jest tak bardzo zaniedbany. Parę jednostek jednak przybiło do falochronu:



No i jest też urodziwa Kraljica Jelena, chociaż kotwiczy ona daleko od brzegów Jakljana:




Bez żalu żegnamy się z wyspą. Krótkie odwiedziny na Jakljanie wywołały u mnie nieco przygnębienia... Wracamy "do domu".

Widać już "naszą" Šipanską Lukę:



Znowu się uśmiechamy Zanim wrócimy, podpływamy jeszcze w jedno ciekawe miejsce. To Prolaz Harpoti - przesmyk między Jakljanem a Šipanem:



Bardzo malowniczy:



z kapliczką stylizowaną na latarnię morską:



Myślę, że miejscowe wody mogą obfitować w ryby, bo ten pan:



nie jest jedynym rybakiem, którego widzimy, gdy kręcimy się w okolicy.

No to teraz naprawdę wracamy Wgapiając się w najwyższy szczyt Šipana - Velji Vrh (243 m n.p.m.):



Wysokość nie jest powalająca , ale i tak się tam nie wdrapiemy, za gorąco...

Mijamy plażę Priježba, która jest już w cieniu:



więc ludzie łapią ostatnie promienie słońca na skałach:



Obserwujemy też, jak się Luka rozbudowuje. Nowe apartmany są ukończone, ale jeszcze bez gości:



Płyniemy prosto na białą bryłę Hotelu Šipan:




Na parkingu pod palmami widać nie tylko Maździaka, ale i autobus, którym można dojechać do Suđurđa:



Pojedziemy tam wieczorem, ale samochodem

Dopływamy do schodków:



i kończymy wycieczkę, która była bardzo ciekawa, aczkolwiek nie wszystko nam się podobało

Mapka całej trasy:



Nie zawsze może być tylko pięknie i uroczo. Mimo wszystko cieszę się, że odwiedziliśmy Jakljan. Zawsze to jakaś wiedza o kolejnych miejscach w Chorwacji i kolejna wyspa, na której postawiliśmy stopę, do "kolekcji"...

Wrzucamy kajak na dach Maździaka, jutro też będziemy pływać I ruszamy na kwaterę, uskuteczniać małe pindrzonko

Mam trochę czasu, więc pociągnę dalej relację. Może ktoś znajdzie chwilę, żeby tu zerknąć w przedświątecznej gonitwie


30 lipca (piątek): Wieczór w Suđurđu

Ogarniamy się w apartmanie. Akurat zachodzi słońce. Sąsiedzi już wzięli prysznic na swoim balkonie :



Po raz kolejny zachwycamy się imponującą mimozą:



Fajnie byłoby tu posiedzieć, ale jesteśmy głodni, a nie chce nam się gotować Wymyśliliśmy, że tym razem damy szansę gastronomii po drugiej stronie wyspy i pojedziemy do Suđurđa.

W drodze na parking "łapię obiektywem" taki widoczek:



Po 5 kilometrach i jakichś 7 minutach jazdy jesteśmy na miejscu. W porcie zaparkował Hanibal Lucić:



Spacerujemy chwilę po miejscowości. Kościół Sv. Đurđe'a:



Letnia rezydencja rodziny Stijepović-Skočibuha:



Kot robiący wygibasy :



Powoli zapada zmierzch:



Widok na Lopud:



I jeszcze pogled z góry, w stronę wyspy z piaszczystymi plażami:



i w kierunku przystani promowej w w Suđurđu:



Odeszliśmy trochę od "centrum", żeby dotrzeć do Konoby Tri Sestre:



Niestety, wszystkie stoliki zajęte, więc idziemy z powrotem. Ostatecznie zasiadamy w barze Balun, który ma strategiczne położenie - możemy obserwować, jak przypływa Postira:



i jak przybijają do brzegu kajakarze:



którzy zaraz usiądą przy stoliku obok

Jest klimat i zimny Staropramen :



Mamy taki genialny widoczek:



A do tego wszystkiego przepyszne čevaby w lepinji, z kajmakiem :



Mniaaam Może na zdjęciu nie wyglądają rewelacyjnie, ale to jeden z najlepszych posiłków, jakie zjedliśmy podczas ostatnich wakacji A do tego było całkiem tanio - 40 kun za mniejszą porcję (6 čevabów) i 60 kun za większą (10 kawałków). Bardzo miła pani kelnerka, Bośniaczka. Być może kucharz też jest Bośniakiem i dlatego robi takie dobre ćevapi.

Przy kolacji oczywiście asystował nam kot, tym razem cały na biało :



Znudził się w końcu (dzieliliśmy się, ale nie tak chętnie, jakby chciał ) i poszedł wylegiwać się na poduszkach:



A my po pysznej kolacji "potoczyliśmy się" na krótki spacer. Jest klimat!:




Tę drogę:



budowali, kiedy odwiedziliśmy Šipan w 2008 roku. Zdjęcie archiwalne:



Wróćmy jednak do teraźniejszości, bo szkoda by było takiej pięknej nocy Niebo jest niesamowicie rozgwieżdżone, a my okrążamy właśnie rezydencję rodziny Stijepović-Skočibuha. Po zmroku też robi wrażenie:




Ciekawy komin:



I znowu na nabrzeżu. Mijamy bar Balun, w którym jedliśmy kolację:



oraz otwartą "paszczę" promu:



Po 22:00 wracamy do "naszej" Šipanskiej Luki:



w której tylko na pozór jest spokojnie Dużo ciszej było w Suđurđu. Ale i tak zdążyliśmy bardzo polubić nasz apartman, więc szybko biegniemy na balkon:



na którym znowu posiedzimy do późnej nocy

wiola2012 napisał(a):Wydaje mi się, że tego dnia przepłynęliście bardzo dużo kilometrów. Gratuluję kondycji

Dzięki
Trochę kilometrów było, ale zdarzało nam się robić dłuższe wycieczki

wiola2012 napisał(a):Wycieczka świetna, poza ... Jaklianem. Przeraziłam się . Może któraś z odpoczywających tam osób wykupiła "niedrogie wakacje na chorwackiej wyspie, wśród zieleni i przy piaszczystej plaży, o ciekawej wulkanicznej barwie. Z domkami na wyłączność"

Mogłoby tak być

piekara114 napisał(a):Te domki przypomniały mi naszą wizytę w Kastelach i ośrodek Resnik, ale nie ma co ukrywać te domki są w dużoooo gorszym stanie....

Beata, u Ciebie to było elegancko

piekara114 napisał(a):Ale kiedyś to musiał być bardzo fajny ośrodek: blisko plaży, pod sosnami, trochę prywatności, szkoda, że w taki stan popadł bo widzę tu ogromny potencjał i spore możliwości zarobku...

Na pewno był i znowu mógłby być. Problemem jest brak wody na wyspie... Trzeba by podłączyć Jakljan do wodociągu na Šipanie.

31 lipca (sobota): Ostatnia w tym roku wycieczka kajakowa

Drugi i ostatni rejs na Šipanie. Dla dwóch wycieczek opłacało się już pompować kajak, na pewno bardziej niż dla jednej

Zgarniamy z parkingu Maździaka z Plavcem na dachu. Większość miejscowych aut, jak widać, jeździ bez tablic :



I jedziemy do Suđurđa, bo tym razem właśnie tam zwodujemy kajak, niedaleko przystani promowej. Znajduję dogodne do tego miejsce:



a Małż w tym czasie parkuje:



Stąd wypłyniemy:



Chociaż obok jest elegancka plaża i pewnie byłoby łatwiej :



Plan jest taki, żeby znaleźć miejscówkę na wysepce Ruda. Wiosła w dłoń i płyniemy! Po chwili mijamy się z Postirą:



Dopływamy do otoka, który nas interesuje:



Przyzwoite półki skalne:



ale chcemy zobaczyć, czy dalej nie znajdziemy czegoś lepszego. (Ostatecznie wylądujemy właśnie w tym miejscu )

Skała-sękacz:



Niestety, północne brzegi Rudej są dość niedostępne i najlepsza "plaża", jaką dostrzegamy, to ta:



Niedaleko ruin kościoła Zwiastowania NMP:



które wyglądają raczej jak pozostałości domu mieszkalnego:



Kontynuujemy opływanie wysepki. Teraz oglądamy jej wschodnie brzegi i odkrywamy ciekawostkę - grotę, do której wpływamy :




Jak na złość, zaczyna mi padać bateria w aparacie Zapomnieliśmy ją w nocy naładować Trzeba będzie dzisiaj "oszczędzać" i nie pstrykać bez opamiętania, co będzie dla mnie dużym wyzwaniem

Udaje się, na szczęście, uwiecznić wnętrze groty, choć zdjęcia są bardzo niewyraźne. Ale to już nie jest wina słabej baterii, a warunków oświetleniowych - było ciemno. Na końcu, górą, wpadało trochę światła:



Na stropie jaskini odkrywamy malutkie stalaktyty:



Na żywo grota robiła spore wrażenie, zdjęcia tego nie oddają. Wypływamy:



Po lewej mamy wyspę Lopud:



Tymczasem okazuje się, że (dość szybko) udało nam się okrążyć Rudą. Wracamy na skałki, które widzieliśmy na początku:



Półka jest całkiem wygodna i zapewnia piękne widoki :



Dzielny Flaming wyrywa się do pływania :



Uwaga, rekin! :



Po kilku sympatycznie spędzonych godzinach ("nagle" orientujemy się, że jest już po 17:00 ) postanawiamy wracać:



chociaż trochę dookoła

Chcemy popłynąć w stronę przylądka Prtuša (na Šipanie). Po drodze mamy widoki na Lopud:



i na otok Sv. Andrija:



Okolice przylądka Prtuša nie sprzyjają plażowaniu:



Zresztą i tak jest już bardzo późno, wracamy. Znowu płynie Postira:



Pogled w stronę Rudej, widać też most Franja Tuđmana:



Po 18:00 dopływamy do Suđurđa. W porcie (oprócz Postiry) zaparkował też Hanibal Lucić:



Ostatni rejs tych wakacji nie był może szczególnie odkrywczy, ale bardzo podobała nam się grota, do której wpłynęliśmy. Miło było też plażować w samotności na półce skalnej No i mamy kolejną wyspę do kolekcji - otok Ruda

Na koniec, tradycyjnie, mapka z zaznaczoną trasą wycieczki:



To prawdopodobnie ostatni odcinek relacji przed Świętami

Wszystkim Forumowiczom - dużo zdrowia, radości, spokoju oraz spełnienia marzeń, również tych podróżniczych

Zielona Maslinka (właśnie ubieram choinkę )

piotrf napisał(a):Agnieszko , dla Was również wszystkiego najlepszego , zdrowych i pogodnych świąt , wspaniałych podróży nie tylko do Chorwacji i wielu jeszcze wspaniałych relacji

Dziękuję, Piotrze
O różnych podróżach już marzę i planuję

pomorzanka zachodnia napisał(a):Bardzo jestem ciekawa tej Priježby, pewnie będziecie tam następnego dnia.

Nie, następnego dnia będziemy w Dubrowniku Tę wycieczkę podzielę pewnie na 5 odcinków
Priježba jeszcze kolejnego, ostatniego na Šipanie.

pomorzanka zachodnia napisał(a):Wszystkiego dobrego z okazji Świąt . A już myślałam, że tylko u mnie choinka do dzisiaj czekała na ubranie .

Dzięki!
Celebryci chwalili się ubraną choinką już miesiąc temu
Ja nie lubię mieć choinki za wcześnie, bo wtedy zaczyna się sypać jeszcze przed świętami Poza tym to ma być wyjątkowy czas, więc powinien trwać kilka dni, a nie tygodni, bo może spowszednieć. (No dobra, zwykle do 6 stycznia postoi, jak wytrzyma ) Tak do tego podchodzę. Zdarzało mi się ubierać choinkę nawet w Wigilię.

I tak jest jeszcze tyle innych rzeczy do zrobienia... Wigilia u nas, już po raz trzeci, więc nam się nie nudzi Właśnie kończymy kroić sałatkę jarzynową - zawsze robimy to w nocy z 23 na 24 grudnia Taka tradycja W tym roku sukces - skończymy przed północą
Chyba